ညဘက္စကားေျပာသူမ်ား
မေရာက္တာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္ကုိ ညအိပ္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ညစာ စားေသာက္ၾကၿပီး ေရွး ေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ား ထုိင္ေျပာၾကရာ ည(၁၁)နာရီ ထုိးမွန္းမသိ ထုိးသြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးခ်င္းကပ္အိမ္ကေန “ေဝးေဟးေဟး” ဆုိၿပီး ညာသံေပးတဲ့ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ထိတ္လန္႔ သြားမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးက သေဘာက်စြာ ၿပံဳးရင္း . . .
“ ေအာ္ .. ဟုိဘက္အိမ္က ဖုိးထူး ေယာင္ေနတာပါ၊ သစ္စက္မွာ လံုၿခံဳေရးလုပ္တာေလ၊ စက္႐ံုထဲ ညဘက္ လံုၿခံဳေရး ေစာင့္ရင္း အၿမဲတမ္း ညာသံေပးၿပီး ေအာ္တာတဲ့၊ အိမ္ျပန္အိပ္ရင္လည္း အိပ္ေပ်ာ္တာေတာင္ ေယာင္ၿပီး ထေအာ္တယ္။ အက်င့္ တစ္ခုလုိျဖစ္ေနၿပီေလ .. .. ”
ဟုရွင္းျပတယ္။
အစ္မက သေဘာက်စြာ ရယ္ေမာေျပာဆုိေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ေအာက္ထပ္ကေန အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီေမာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဒုတိယမၸိ ထိတ္လန္႔သြားရျပန္တယ္။
“ တစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္၊ သံုးေယာက္ …. အားလုံးေပါင္း ရွစ္ေယာက္ တက္လာတယ္ ဆရာေရ႕ ”
“ ကုိရင့္ညီအလတ္ေကာင္ ေယာင္တာပါ ငါ့ေမာင္ရယ္၊ သူ႔ေမာင္ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကားစပါယ္ယာ လုိက္ေနၾကတာ ေလ၊ အခုေယာင္ေနတာက ေမာင္သိန္းဦးေပါ့ ”
အစ္မရဲ႕ စကားမဆံုးခင္မွာပဲ ဆက္တုိက္ထြက္ေပၚလာတဲ့ အသံတစ္ခုကုိ ထပ္မံၾကားလုိက္ရ ျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ထိတ္လန္႔သြားျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ ေယာင္ပံုက..
“ ရင္ခြင္နန္းေတာ္ပါတယ္ ဆရာေရ႕ ….”
တတိယအႀကိမ္ေယာင္သံဆန္းေၾကာင့္ ေန႔ခင္းက ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ထားလုိ႔ ညဘက္ ႐ုပ္ရွင္အေၾကာင္းေယာင္တယ္ ထင္ၿပီး…
“ အင္ .. ရင္ခြင္နန္းေတာ္ဆုိတာ ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကား နာမည္ ကုိေျပာတာတင္ထယ္ ” လုိ႔ အစ္မကုိ စကားဦး သန္းလုိက္သည္။
“ ဘယ္ကလာ ဟုတ္ရမလဲ ငါ့ေမာင္ရယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မင့္ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ရင္ခြင္နန္းေတာ္ပါတယ္ ဆုိတာ ပန္းၿခံ မွတ္တုိင္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာတာဟဲ့ ” ဟု ရွင္းျပတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီအငယ္တစ္ေယာက္ ေယာင္သံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ၿပံဳးရမလုိ ရယ္ရမလုိ ျဖစ္ေနမိ ပါတယ္။
2 comments:
ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္း အဲလိုေယာင္တတ္ပါတယ္၊၊
ခုၾကီးလာေတာ့ ညာေယာင္ေနရတယ္ဗ်ာ..ဟီး
ဒီ Post ေလးကို ဖတ္ၿပီး အက်င့္ပါတယ္ဆိုတာ အိပ္မက္ထဲက မသိစိတ္ထဲမွာမွ မဟုတ္ဘူး ႏိုုးေနတဲ့အခ်ိန္ သတိ၀ိရိယနဲ႔ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ သတိလက္လြတ္ၿပီး အက်င့္ပါေနတာကို ေဖ်ာက္လို႔မရတာ သြားသတိရတယ္။ စစ္တပ္ထဲက ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားဖူးတဲ့ အသိတေယာက္ စစ္သင္တန္း ၆ လ အၿပီးမွာ စစ္တပ္ထဲက ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ္ျပန္မိဖူးတာကို ျပန္ေျပာျပဖူးပါတယ္္။ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ တပ္ထဲကထြက္ေျပး နယ္ျပန္ဖို႔ အေ၀းေျပး ဘတ္စ္ကားဂိတ္တခုမွာ လူအုပ္ၾကားမွာ ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ၿပီး ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ Whistle မႈတ္သံတခုကို ၾကားရၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တိတ္-- (တစ္) လို႔ ေအာ္ၿပီး သတိထဆြဲ တယ္၊ ေရွ႔ၾကည့္၊ တန္းသတိ၊ သက္သာ၊ ေအးေစေတြ စတဲ့ အမိန္႔ ႏွစ္ခြန္းသံုးခြန္းေအာ္ေနတာကို လိုက္လုပ္ေနေသးတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဒါတပ္မဟုတ္ဘူး ကားဂိတ္ဆိုတာကို သတိရၿပီး သူတို႔ကို အမိန္႔ေပးေနတဲ့ အသံနဲ႔ ေ၀းရာကို ေရွာင္ေျပးဖို႔လုပ္တဲ့အခ်ိန္ အနားမွာ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အရပ္၀တ္နဲ႔ စစ္သားေတြက လာခဲ့ဆိုၿပီး ဆြဲေခၚတာခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွ တအံ့တၾသနဲ႔ နားမလည္ျဖစ္ေနၾကတဲ့ ခရီးသည္ေတြကလည္း သေဘာေပါက္ၿပီး ရီၾကတယ္လို႔ေျပာတယ္။ အခုခုကို အက်င့္ပါၿပီးရင္ ေဖ်ာက္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္ခက္တယ္။ ရွင္ေမာဂၢလန္ေတာင္မွ ေမ်ာက္ဘ၀က ေရအိုင္ေတြကို ခုန္ျပန္္ေက်ာ္လႊား ကစားဖူးတာကို အက်င့္ပါၿပီး ရဟႏၱာဘ၀ထိ ဆြမ္းခံၾကြရင္း ေျမာင္းရွိတဲ့ေနရာ တခုမွာ လမ္းဆင္းမေလွ်ာက္ပဲ ခုန္ေက်ာ္ၿပီး သြားဖူးတယ္ဆိုတာ ဖတ္ဖူးပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဘယ္သူမဆို ေကာင္းတာေတြကိုပဲ အက်င့္ပါေအာင္ လုပ္သင့္ပါတယ္။ မေကာင္းတာႀကီးကို အက်င့္ပါေနရင္ မလိုခ်င္လို႔ ေဖ်ာက္ေပမယ့္ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေဖ်ာက္လို႔မရတာ စိတ္ညစ္စရာႀကီး ျဖစ္မွာပဲ။
Post a Comment