သမိုင္းထင္ေပၚ သာမညဖလ ပဲြေတာ္

 

သမိုင္းထင္ေပၚ သာမညဖလ ပဲြေတာ္

 

''တန္ေဆာင္မုန္းတြင္း    ဆီးနွင္းတစ္ျပိဳက္  မိုးတစ္လိုက္'' ဟု ဆိုအပ္ေသာ ျမန္မာ့တစ္ဆယ့္ နွစ္လအနက္ အ႒မေျမာက္ တန္ေဆာင္မုန္းလ သည္ ထူးျခားေသာ လျဖစ္သည္။  ''မိုး၀သန္ ကုန္ဆံုးလို့ တန္ေဆာင္မုန္း ျဗိစၧာ၊ ဖြားနွစ္ခုစြန္း ခါ၀ယ္၊ ၾကတိၱကာ ၾကယ္မင္း'' ဟူေသာ ဦးပုည ၏ ေတးထပ္အတိုင္း တန္ေဆာင္မုန္း လသည္ မိုးရာသီ ကုန္ဆံုးေသာ  ေျခခင္းလက္ခင္း သာသည့္ ေဆာင္းအစ လျဖစ္သည္။ ထို့ေၾကာင့္ပင္  ''သန္မိုးကုန္စဲ၊ နွင္းေသြးဖဲြသည္၊ ခ၀ဲပြင့္တုန္း၊  တန္ေဆာင္မုန္းကား၊ မခု်န္းမိုးသား၊ တိုင္ထြတ္ ဖ်ားတြင္၊ ငါးပါးက်ိဳးရိွ၊ မီးပြင့္ညိွ၍၊ ျပည္ၾကီး ဖြယ္ရာ၊ သဒၶါအားၾကိဳး၊ မသိုးသကၤန္း၊ လွူရႊင္လန္းသည္''ဟု ဦးယာ ၏ လူးတားတြင္ ဖဲြ့ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

သကၤန္းစံုလင္ တန္ေဆာင္ဂုဏ္အင္

 

သကၤန္းစံုလင္ တန္ေဆာင္ဂုဏ္အင္

 

တန္ေဆာင္မုန္းလ၌ က်င္းပေသာ ကထိန္ပဲြသည္ တစ္နွစ္လွ်င္ တစ္ခါသာ က်င္းပေသာ ပဲြေတာ္ျဖစ္သည္။ ကထိန္ပဲြေတာ္ကို အမ်ား စုေပါင္း၍ ဘံုကထိန္ပဲြေတာ္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးတည္း မတည္၍ ပုဂၢလိက ကထိန္ပဲြေတာ ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း က်င္းပျပဳလုပ္ ၾကသည္။ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ သံုးကိ်ပ္ေၾကာင့္ ကထိန္ ေပၚထြန္းလာ သည္ဟု   ဗုဒၶစာေပမ်ား၌ ေတြ့ရိွရသည္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သည္ ဗာရာဏသီျမိဳ႕ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ သီတင္းသံုးရာမွ  ဥရုေ၀လေတာ ရိွ သစ္ပင္ၾကီး တစ္ပင္ေအာက္သို့  ၾကြေရာက္ သီတင္းသံုး ေတာ္မူသည္။ ထိုအခိ်န္၌ ဘဒၵ၀ဂီၢ ညီေနာင္သံုးကိ်ပ္ ေရာက္ရိွလာျပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အား ''မိန္းမ တစ္ေယာက္ ေတြ့မိပါသလား'' ဟုေ လွ်ာက္ထား ေမးျမန္းသည္။ ဘဒၵ၀ဂၢီညီေနာင္ တို့ရွာေဖြ ေနေသာ မိန္းမမွာ ေပ်ာ္ပါးရန္ ေခၚယူထားေသာ ျပည့္တန္ဆာ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေရႊေငြရတနာ မ်ားကို ခိုးယူ ထြက္ေျပးသြား ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

အစဥ္အလာပဲြေတာ္မ်ားနွင့္ နဲႊၾကတူျပိဳင္ လတန္ေဆာင္တိုင္

 

အစဥ္အလာပဲြေတာ္မ်ားနွင့္ နဲႊၾကတူျပိဳင္ လတန္ေဆာင္တိုင္ 

 

လတကာတို့တြင္ တန္ေဆာင္မုန္းလ သည္ ေမြ့ေလ်ာ္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္။ ဤလတြင္ မိုးေလတို့ ကင္းလြတ္ျပီ ျဖစ္၍ မိုးေကာင္းကင္ သည္ ၾကည္လင္သည္။ ညဥ့္အခါ ေကာင္းကင္၌ ၾကယ္တာရာ တို့ကို စံုလင္စြာ ေတြ့ရသည္။ ေဆာင္း၀င္စ ေျမာက္ျပန္ေလ ေၾကာင့္လည္း ေအးျမသည္။ ဤရာသီမွာ ပြင့္ေသာပန္းသည္ ခ၀ဲပန္း ျဖစ္သည္။ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ညတြင္မူ ကုမုျဒာၾကာပန္း တို့ ပြင့္ၾကသည္။

သန္မိုးကုန္စဲ နွင္းစဖဲြတည့္ ခ၀ဲပြင့္တုန္း တန္ေဆာင္မုန္း (ဆီသည္ရြာစား ဦးေမာင္ၾကီး) တန္ေဆာင္မုန္းလ တြင္ ဆီးနွင္းျမဴတိမ္ မီးခိုးဟူေသာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ ကင္းစင္၍ ေကာင္းကင္ရိွ နကၡတ္တာရာ အားလံုး ျမင္ေတြ့ နိုင္ေသာေၾကာင့္ နကၡတ္သဘင္ပဲြ က်င္းပေသာ လလည္းျဖစ္သည္။

အစားေလွ်ာ့စားျခင္း၏ က်န္းမာေရးအက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား

 

အစားေလွ်ာ့စားျခင္း၏ က်န္းမာေရးအက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား 

တစ္ရက္မွာ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဆရာေတာ္ၾကီး ေဒါက္တာ နနၵမာလာဘိ၀ံသ ၏ တရားတစ္ပုဒ္မွာ ၾကားလိုက္ရ၏။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး ၏ တရားေတာ္ မ်ားထဲမွာ အစားအေသာက္နွင့္ ပတ္သက္ျပီး ေလာကသား တို့အတြက္ မွာၾကားခဲ့တာ ရိွသည္။ ငါဘုရားသည္ တစ္ရက္လွ်င္ ဆြမ္းတစ္နပ္သာ ဘုဥ္းေပး၏။ ထို့အတြက္ က်န္းမာသည္။ ေပါ့ပါးသြက္လက္ သည္ဟု ျဖစ္ပါသည္။ ေန့လဲႊညစာ မစားသည့္ အေလ့အထကို  သံဃာေတာ္မ်ား ေစာင့္ထိန္းခဲ့ သည္မွာ နွစ္ေပါင္း ေထာင္ခီ် ၾကာျမင့္ခဲ့ျပီ။ ဘာသာေရး ကိုင္းရိႈင္းသည့္ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္မ်ား သည္လည္း အခါၾကီး ရက္ၾကီး မ်ားမွာ ဥပုသ္သီလေစာင့္ထိန္း ၾကသည္။

သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ အဘိဓမၥာအခါေတာ္ေန႔

 

သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ အဘိဓမၥာအခါေတာ္ေန႔

 

''ဘုရားရွင္ေတာ္၊ မပြင့္ေပၚလွ်င္၊ လူေတာ္အမ်ား၊ စိတ္ေကာင္းထားလည္း၊ ဤကား ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ ဟု၊ ထုိထိုဘဝ၊ မသိရ၊ မ်ားလွအျပစ္ေတြ။'' ''ဘုရားရွင္ေတာ္၊ ပြင့္ထြန္းေပၚ၍၊ ေဟာေဖာ္မိန္႔ၾကား၊ ျမတ္တရားေၾကာင့္၊ ဤကားကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ႏွင့္၊ ထိုထို ဘံုဘဝ၊သိၾကားရ၊ မ်ားလွ ေက်းဇူးေပ။'' ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာဂႏၶာ႐ံု ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး  ဤသို႔ဖြဲ႕ဆိုခဲ့သည္ကို လူတိုင္းသိရွိၿပီး ျဖစ္သည္။  ဘုရားရတနာ၊ တရားရတနာ၊  သံဃာရတနာ  ရတနာသံုးျဖာ သည္ ကမၻာ့လူသားတို႔ အက်ဳိးငွာ ပြင့္ထြန္းခဲ့သည့္ အနက္ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္သည္    အဖိုးမျဖတ္ ႏိုင္ေသာ အမိေက်းဇူးဆပ္ တရား ျဖစ္ပါ၏။

          အဘိဓမၼာဟူေသာ ေဝါဟာရမွာ မူရင္းပါဠိစကား အဘိဓမၼ ကို အာသရ ေပါင္းျခင္းျဖင့္ အဘိဓမၼာဟု သံုးႏႈန္းလာပါသည္။ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္သည္ ပါဠိ၏ နက္နဲျခင္း၊ သေဘာ အဓိပၸာယ္၏ နက္နဲျခင္း၊ ေဟာၾကားပံု အစီအစဥ္၏ နက္နဲျခင္း၊ ဥာဏ္ေတာ္၏ နက္နဲျခင္းဟူေသာ ဂမၻီရေလးမ်ဳိး ႏွင့္ျပည့္စံု၏။ သေဘာတရား အေနျဖင့္ မည္မွ်ခက္ခဲ သနည္းဟူမူ သာမန္ပုဂၢိဳလ္ မဆိုထားဘိ။ အ႒ကထာ က်မ္းျပဳ ရွင္မဟာဗုဒၶေဃာသ မေထရ္ျမတ္ သည္ပင္ ဝိဘင္းပါဠိေတာ္လာ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဒသနာ အဖြင့္ေရးသားရာ၌  ''ေဆာက္တည္ရာမရ   အလြန္ခက္ခဲလွေပစြတကား'' ဟု ညည္းတြား ေတာ္မူရ၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား

ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းမ်ား

ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္း ဆိုသည္မွာ ခရစ္ႏွစ္ ၁၀၄၄ခုႏွစ္ ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္း လက္ထက္တြင္ ရွင္အရဟံ၏ အကူအညီျဖင့္ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို သထံုၿမိဳ႕မွ ပင့္ေဆာင္ရယူခဲ့သည္။ ဘုရင္သည္ ျပည္သူမ်ားကို တစ္ရြာတစ္ေက်ာင္း ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ား ေဆာက္ေစၿပီး ကေလးမ်ားကို ေက်ာင္းမ်ားသို႔ပို႔၍ စာသင္ေစသည္။ ထိုသို႔ စာသင္ခဲ့ျခင္းသည္ အေနာ္ရထာမင္း၏ ပညာၪာဏ္ႀကီးမားမႈ ပင္ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ဘတ္ဂ်က္ကုန္က်မႈ မရွိျခင္း၊ ဘုန္းႀကီးမ်ားက စာသင္ေပးၾကသျဖင့္ ဆရာ၊ ဆရာမ လခေပးစရာမလုိျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ ရြာတိုင္းရွိ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မ်ားအားလံုးသည္ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္သျဖင့္ ထိုေခတ္ ကာလက ႏိုင္ငံေတာ္ ပညာေရးက႑ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေနခဲ့သည္။