Tuesday, April 22, 2008

ကၽြန္ေတာ့္တစ္ေန႔တာ (၅)

ဘ၀


ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဘ၀ဆုိတာကုိ အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖြင့္ဆုိရင္း … ဘ၀ဆုိတာ တုိက္ပဲြ၊ ဘ၀ဆုိတာ ႐ုန္းကန္ျခင္း၊ ဘ၀ ဆုိသည္မွာ ျဖတ္သန္းျခင္း၊ ဘ၀ဆုိသည္မွာ ေရပြတ္ပမာ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြးထင္ ၾကားခဲ့ရတယ္။ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတဲ့ သာမန္ လူတစ္ေယာက္္အတြက္ ကေတာ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆုိခ်က္ အားလံုးဟာ အက်ဳံး၀င္ပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘယ္ေဒသ၊ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အရပ္ ေရာက္ေရာက္ အဲဒီေဒသနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသစ္အဆန္း ျဖစ္ေနတာေတြကုိ စူးစမ္းမိတယ္။ အေျခအေန ေပးတာနဲ႔ လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္မိတတ္ခဲတယ္။ ေနာင္ေသာအခါမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ သတိရစရာ အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။


၀န္ထမ္းျဖစ္တဲ့ အေဖနဲ႔ ႐ုိးသားၿပီး ပညာကုိျပည့္စံုေအာင္ သင္ၾကားႏုိင္ ခဲ့ျခင္းမရွိတဲ့ အေမတုိ႔က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ စာေပသင္ၾကားျခင္းတြင္သာ ေပ်ာ္ပုိက္ေစခ်င္သည္။ ပညာတတ္လူငယ္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ႏွင့္သာ ျမင္ခ်င္ၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ္ ထင္ရာျမင္ရာ၊ စိတ္၀င္စားရာ ကုိသာ တုိးေ၀ွ႕လုပ္ေဆာင္ ခဲ့မိပါသည္။ ဘ၀တြင္ ေသခ်ာၿပီး အမွတ္ထင္ထင္ရွိသည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုိ လြမ္းဆြတ္ ဖဲြ႕ႏြဲ႕ရေသာ အျဖစ္အေပၚ၌ အၾကြင္းမဲ့ မွန္ကန္သူ၊ ေနာင္တမဲ့ ယံုၾကည္သူအျဖစ္ ရပ္တည္ရင္း ဘ၀ အလြမ္းသစၥာ တရားအလွကုိ စံုမက္ေနမိေတာ့သည္။


ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သည္ အဖဲြ႕အႏဲြ႕မပါေသာစကားေျပသည္ အႏုပညာ အားမရွိသကဲ့သုိ႔ အတိတ္၏ အေၾကာင္းအရာမပါေသာ လူ႔ဘ၀သည္လည္း အႏုပညာမဲ့ေသာဘ၀ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ရင္း … … ။


ဆက္ေရးပါအုန္းမည္…

No comments: