ေတာင္ႀကီးသုိ႔အလည္တစ္ေခါက္ (၂)

ေန႔ခင္းဘက္ေရာက္ေတာ့ ေတာင္ေပၚေနက ေတာ္ေတာ္ပူတယ္။ ေရပက္တဲ့မ႑ပ္ရွာၿပီး ေရပက္ခံရတယ္။ သစ္ေတာဘက္၊ ေရေအးကြင္းဘက္၊ ၿမိဳ႕မရပ္၊ ၿမိဳ႕ပတ္လမ္းဘက္ ေတြေရပက္ၾကတယ္။ အဲဒီ ကေန ေညာင္ေရႊဆင္းၿပီး အင္းထဲသြားၾကတယ္။ အင္းေလးထဲ ေရာက္ေတာ့ အျမင္တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ ျမင့္မားတဲ့ေတာင္ေတြ ၀ုိင္းရံထားၿပီးကန္ႀကီးထဲ မွာ ေမာ္ေတာ္စီးရတာ အရသာတစ္မ်ိဳးပါ။ စက္ေလွေနာက္ကုိ စင္ေရာ္ေတြက တစ္ေကာက္ေကာက္လုိက္ၾကတယ္။ စင္ေရာ္ကုိ အစာေကၽြးတဲ့ပံုကုိ ဓာတ္ပံုအရုိက္ေကာင္းလုိ႔ ကင္မရာတစ္လံုး ေရထဲက်သြားတယ္။ စက္ေလွသမားကုိ ျပန္ဆယ္လုိ႔ရမလားလုိ႔ေမးေတာ့ အင္းသားသံ၀ဲ၀ဲနဲ႔ အင္းထဲကေရေတြကုိ အရင္စုပ္ထုတ္ၿပီး ေရေမွာ္ေတြကုိ ရွင္းလုုိက္ရေတာ့ ျပန္ရမွာပါတဲ့။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့အႀကံ။
တန္ခုိးႀကီး ေဖာ္ေတာ္ဦးေစတီကုိဖူးေမွ်ာ္ၾကတယ္။ ဘုရားေပၚက ေစ်းမွာ အင္းသားရုိးရာ အမွတ္တရပစၥည္းေတြ၀ယ္ၾကတယ္။ ေစ်းႀကီးတယ္။ သွ်မ္းေဘာင္းဘီ/အက်ီ ၤ၊ သွ်မ္းလြယ္အိပ္၊ သွ်မ္းပင္နီေတြပါ။ နာမည္ႀကီးတဲ့ ဇင္းမယ္ေတြေတာ့ မကပ္ႏုိင္ၾကဘူး။ ၀ယ္ၿပီး ဘယ္နားသြား၀တ္ရမလဲ မသိဘူးေလ။ ေနာက္ ေရေပၚေစ်းသြားၾကတယ္။ ေလွရဲ႕၀မ္းထဲမွာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြေရာင္း တာေတြ႕ရတယ္။ ဟသၤာငွက္ရုပ္နဲ႔ ခ်ိန္ခြင္ အေလးေတြပါ။ ေစ်းေတာ့ႀကီးတယ္။ ဆန္းဆန္းျပားျပားနဲ႔ လွလွပပ ျဖစ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္သူေတြကုိ အေငးအေမာၾကည့္ၾကတယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံက လာတဲ့ တုိးရစ္ေတြလဲေပါ့။ ယကၠန္းစင္ေတြကုိ ေလ့လာၾကတယ္။ ယကၠန္းစင္ ကထြက္တဲ့အထည္ေတြ သိပ္ေကာင္းတယ္။ လက္လုပ္ထည္ဆုိေတာ့ ေစ်းျမင့္တယ္။ လြယ္အိပ္ေတြေတာ့ေပါတယ္။ ေစ်းသက္သာတာပဲ ၀ယ္ၾက တာေပါ့။ ေနာက္ ေရပူစမ္းကုိလုိက္ပုိ႔တယ္။ အရင္ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တုန္း ကထက္ ေတာ္ေတာ္ေလးျပဳျပင္ထားတယ္။ အဆင့္ျမင့္လာတယ္။ အဲဒီကေန တန္းျပန္တယ္။ ေတာင္ႀကီးကုိ ညေနပုိင္းမွေရာက္တယ္။ ထမင္းစားၿပီး ၿမိဳ႕လည္ဓမၼာရံုသြားဖူးၾကတယ္။ မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၾက တယ္။
တေနကုန္ ပင္ပန္းထားေတာ့ အိပ္ယာထဲေရာက္တာနဲ႔ခ်က္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ မုိးလင္းေတာ့ တစ္ေရးပဲ။ ကန္ေအာက္ဘက္က ဖက္ထုတ္ဆုိင္သြားၾကတယ္။ ၿမီးေရွ စားၾကတယ္။ သၾကၤန္အေငြ႕အသက္ ေလးကႏွစ္သက္စရာပါ။ ေနာက္စ၀္စံထြန္းေစ်း သြားၾကတယ္။ ယုိးဒယား ပစၥည္းနဲ႔ ရန္ကုန္ကထြက္တဲ့ အထည္ေတြ ေရာေထြးေနတယ္။ နာရီေတြေပါတယ္။ ေစ်းကမေပါဘူး။ ရန္ကုန္ကလာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြဆုိ ေတာ့ ဖဲ့ခ်င္ေနၾကတယ္။ ေရေလာင္းတာကုိ ေျပာတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကုိ ေတာ့ ေရပက္မဲ့လူမရွိပါဘူး။ ပံုကုိၾကည့္လုိက္အံုး ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ မုိးလင္း ေပါက္ထုိင္တာမ်ားေတာ့ ခါးကကုိင္း၊ တပ္ထားတဲ့ မ်က္မွန္ရဲ႕ ပါ၀ါကလဲ ကုိယ့္မ်က္လံုးကုိ ျပဴးထြက္ေစတယ္။ ေနပူဒဏ္ကလည္းမခံႏုိင္။ သူမ်ားလုိ က်ားက်ားလ်ားလ်ားလဲ မရွိ။ ကၽြတ္တက္ေနတဲ့ တင္ပါးက အထဲကုိ ခ်ိဳင့္၀င္ ေနတယ္။ Counter ကုိအသည္းအသန္ ပစ္ခဲ့ေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါ။ Need for speed (underground) ကုိ မုိင္ ၂၀၀ ေက်ာ္ nitro gas နဲ႔ ေမာင္းခဲ့ေပမယ့္ လူကခပ္ကုပ္ကုပ္နဲ႔ပါ။ Age of empire III ကုိ အဆင့္တုိင္းႏုိင္ခဲ့ေပမယ့္ လူက ခပ္ေအးေအးပါ။ အထင္ႀကီးစရာမရွိ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရန္ကုန္သူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိေတာ္ေတာ္ အထင္ႀကီးတယ္။ ဘာကုိလဲလုိ႔႔ အၿမဲသံသယရွိေနတယ္။ ေနာက္ႀကံဳမွ ေမးပါအုန္းမယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ တုိၿပီးၾကမ္းေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ားေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္။