Saturday, January 10, 2009

ေအာ္ . . . မိန္းမ

" မိန္းမဟူဘိ ထုိဣတၳိကား မရွိမေကာင္း၊ ရွိမေကာင္း တည့္" တဲ့ ေရွးပညာရွိတို႔က မိန္းမအေၾကာင္း ဘယ္လုိပဲ ဖဲြ႕ႏဲြ႕ခဲ့ပါေစပါ။ အမွန္ကေတာ့ မိန္းမ ဆုိတာ မရွိလုိ႔ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ မိန္းမေတြ မရွိေတာ့ ရင္ အခ်စ္ဆုိတာတာလည္း မရွိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ အခ်စ္မရွိရင္ လူေတြလည္း ရွိၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းမတုိ႔ ရွိဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ေယာက္်ားတုိ႔အတြက္၊ လူ႔ေလာက အတြက္ မိန္းမေတြ ရွိေနဖုိ႔ လုိပါတယ္။ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္မွာေတာင္ တစ္စြန္းတစ ၾကားဖူးမွာပါ " မင္းမရွိလုိ႔ မျဖစ္ဘူး " ဆုိတာေလးပါ။

မိန္းမမွန္ရင္ေတာ့ ေကာက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပန္းခ်ီဆရာက မိန္းမပံုဆဲြလွ်င္ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ ပုိေရးရတယ္။ မ်ဥ္းေျဖာင့္ေတြ ဆဲြလုိ႔မရ၊ ေကာက္မွ လွတယ္။ ေကာက္သင့္တာေကာက္ ေမာက္သင့္တာေမာက္၊ ေကာက္ေကာက္ ေမာက္ေမာက္မွ လွတယ္။ တစ္ခါတေလလည္း ေကာက္ေကာက္ ေမာက္ေမာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ ေမာ့ေမာ့ျဖစ္သြား တတ္တယ္။ ေကာ့ေကာ့ေမာ့ေမာ့ ကေန လွန္က်တာေတြလည္း ျမင္ဖူးပါတယ္။

ခႏၶာကုိယ္ ေကာက္ေန႐ံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ မိန္ကေလးေတြ ဆံပင္ပါ ေကာက္ၾကတယ္။ ဆံပင္ေကာက္မွ လွၾကတယ္။ ဆံပင္ေကာက္နဲ႔ အဖု၊ အထစ္၊ အရစ္၊ အ႐ႈိက္၊ အဖုိ တဲြဖက္ပါမွ ပုိ ျပည့္စံုတတ္တယ္။ ဆံပင္ ေကာက္ရာမွာမွလည္း ေကာက္ႀကီး လႈိင္းတြန္႔၊ ေကာက္လတ္၊ ေကာက္ငယ္၊ အေၾကေကာက္ အထိ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လက္လွမ္း မမီတာလည္း ရွိအုံုးမွာပါ။ မိမိ႐ုပ္ရည္နဲ႔ လုိက္ဖက္ဖုိ႔ကေတာ့ အေကာက္မွန္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။

ခႏၶာကုိယ္ေကာက္၊ ဆံပင္ေကာက္ၿပီးရင္ စိတ္ေကာက္တာ က်န္ပါေသးတယ္။ စိတ္ေကာက္တာက စိတ္မေျဖာင့္၊ စိတ္ပုတ္တာကုိ ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ " ဣတၳိ သကၤ ံ နဒီ ၀ကၤ ံ" ျမစ္တုိ႔သည္ ေကြ႕ေသာ ေကာက္ေသာ သေဘာရွိသည္။ ထုိ႔အတူ မိန္းမတုိ႔သည္လည္း စိတ္သေဘာ ေကြ႕ၾက၊ ေကာက္ၾကသည္။ ဒီလုိလည္းပဲ မဆုိလုိပါဘူး။ မိမိတစ္ဦးတည္းကုိ ခ်စ္ဖုိ႔ စိတ္ကုိ အလွေကာက္ေသာ (အလွေကာက္)၊ အခ်စ္ကုိ ဒီဂရီတုိးေစဖုိ႔ အခ်မ္းစမ္းတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေကာက္တဲ့ (အခ်စ္ေကာက္) နဲ႔ ေယာက္်ားတုိ႔ရဲ႕ သေဘာကုိ စူးစမ္းလုိလုိ႔ ျဖစ္ေစ၊ ေယာက္်ားတုိ႔ရဲ႕ အျပဳအမူ အေျပာအဆုိ အေတြးအေခၚေတြကုိ ခ်ိန္စက္လုိ႔ ေကာက္တဲ့ အထအနေကာက္ (အထေကာက္) တုိ႔ကုိ မိန္းကေလးေတြက ျပဳလုပ္တတ္ၾကပါတယ္။

ကုိယ္ခႏၶာေကာက္၊ ဆံေကသာေကာက္၊ စိတ္ေကာက္၊ အခ်စ္ေကာက္၊ အလွေကာက္၊ အထေကာက္ ေတြနဲ႔ မြမ္းျခယ္ ထားၿပီး လွခ်င္တုိင္းလွ၊ ခ်စ္ခ်င္တုိင္း ခ်စ္ေနၾကတာ မိန္းကေလးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိပဲ မိန္းမလို႔ ေခၚဆုိပါတယ္။

(အေမမ်ားေန႔မွာ ေမြးမိခင္အတြက္ မွတ္မွတ္ရရ ဘာမွ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္တာ မရွိပါဘူး။ ဆပ္မကုန္ႏုိင္တဲ့ ေက်းဇူးေတြ အနႏၱနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခဲြခြာသြားတာ ၁၄ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။ သက္ရွိထင္ရွား ရွိစဥ္ခါက ေမြးမိခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ မသိတတ္ခဲ့ ေသးတဲ့အတြက္ ေနာင္တရမဆံုးပါ။ သူငယ္ခ်င္း ဘေလာဂ့္ေတြ သြားလည္မွ ေမြးမိခင္ကုိ ပုိသတိရမိပါတယ္။ ေမြးမိခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ ပုိသိလာပါတယ္။ ေမေမ .. ေရာက္ရာ အရပ္ကေန ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ နားလည္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ .. .. ..)

4 comments:

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ေမေမ့ေက်းဇူးကို အမွတ္ရေနတဲ့အတြက္ ေမေမ နားလည္မွာပါ။

ေနရီႏြယ္ said...

ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားကိုလာေလ့လာသြားတယ္ ကိုဝင္းေဇာ္

Anonymous said...

အေကာက္ေတြမ်ားလွပါလားကို၀င္းေဖာ္ေရ..:P
လာေရာက္ေလ႕လာသြားေၾကာင္းပါဗ်ာ...

Anonymous said...

လက္ဦးဆရာ ျဖစ္တဲ့ ေမေမ့ကို သတိရတမ္းတမိပါတယ္။
ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ဘံုဘ၀မွာ "ေမေမ" ၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာစြာ ရွိေနမွာပါ။