Friday, January 2, 2009

၂၀၀၈ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးညအိမ္မက္

ဒီကေန႔ ဒီဇင္ဘာလရဲ႕ေနာက္ဆံုးရက္ျဖစ္သလုိ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ညလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားတတ္သူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာခံစားခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚသလဲလုိ႔ အေမးခံရရင္၊ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မရွိပါဘူးလုိ႔ပဲ ျပန္ေျပာျဖစ္မွာပါ။ ႏွစ္တုိင္း ေက်ာ္ျဖတ္လာတဲ့ ႏွစ္သစ္ေတြက အႀကိမ္ ၃၀ မျပည့္ေသးေပမယ့္ ဒီတစ္ႏွစ္ေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေစတဲ့ အျဖစ္ေလးေတြေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဘာမ်ားလည္း ဆုိေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူး မျမင္ဖူးပါဘဲ ထဲထဲ၀င္၀င္ ခင္မင္မိတဲ့ ဘေလာဂ့္ထဲက သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြကုိ တစ္ေနကုန္ လုိက္ႏႈတ္ဆက္ ေနမိလို႔ပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ထိလည္း ဆိုေတာ့ ည ၉း၃၀ ေလာက္ထိ ျဖစ္တယ္။ ဒါေတာင္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့ ႏႈတ္မဆက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း က်န္ရွိအုန္းမွာပါ။ အားလံုးကုိပဲ မဂၤလာရွိတဲ့ ႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။

က်ဳိင္းတံုမွာေနတုန္းက ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးကုိ အမွတ္ရမိတယ္။ အလယ္တန္း ေက်ာင္းသားထိ အမ်ိဳးအိမ္ေတြကုိ တစ္အိမ္တက္ဆင္းၿပီး အိမ္ရွိလူကုန္ အမ္ေပါင္း လုိက္ေတာင္းရတာ ေပ်ာ္စရာပါ။ အမ္ေပါင္းထဲမွာ ပုိက္ဆံ မ်ားမ်ားစားစား ပါတာ မဟုတ္ေပမယ့္ အမ္ေပါင္း အေရအတြက္ မ်ားမ်ားကုိ လုိခ်င္ေနမိတာပါ။ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အဖိုးက ေငြဘယ္ေလာက္ပါတဲ့ အမ္ေပါင္းေပးရမယ္၊ အဖြားက ေငြဘယ္ေလာက္ပါတဲ့ အမ္ေပါင္းထည့္ေပးရမယ္၊ အေဖနဲ႔ အေမက ဘယ္ေလာက္၊ ေဒၚေလးတုိ႔က ဘယ္ေလာက္စီ ဆုိၿပီး ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ ေငြတန္ဖိုးေျပာၿပီး ေတာင္းခဲ့တာေတြ အမွတ္ရတယ္။ တစ္ဦးတည္းေသာ ကေလးမုိ႔ အခ်စ္ပုိၿပီး စခ်င္တာေၾကာင့္ ေငြတစ္ေထာင္ ေတာင္းရင္ အမ္ေပါင္းထဲ တစ္ရာပဲ ထည့္ေပးလုိ႔ တစ္ေနကုန္ ငုိေနတာကုိ မေမ့ႏုိင္ခဲ့ ေသးပါဘူး။

တစ္ေနကုန္ ဘေလာဂ့္လည္ ႏႈတ္ဆက္ေနတာ ပင္ပန္းေညာင္းညာ လာတာေၾကာင့္ စက္ပိတ္ၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္ ဆင္းတယ္။ အိမ္ျပင္ထြက္ လဘက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ မလုိ႔ပါ။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေလးႏွစ္ေယာက္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာျမင္ေတာ့ ဘာအတြက္လဲေပါ့။ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဒီည သူ႔မိတ္ေဆြေတြ သီခ်င္းလာဆုိဖုိ႔ ဖိတ္စာလက္ခံထားလို႔ ေကၽြးေမြးဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္ ဆုိလားပဲ။ ဒါနဲ႔ ရွမ္းဟင္းထုပ္လုပ္ဖုိ႔ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ လွီးေပးရတယ္။ ထုပ္ဖုိ႔ ငွက္ေပ်ာရြက္ ခုတ္ေပးရတယ္။ ငွက္ေပ်ာရြက္ သင္ေပးရတယ္၊ မီးၿမိဳက္ေပးရတယ္။ ေနာက္ တည္မဲ့ အုိးကႀကီးေတာ့ Hot-plate နဲ႔ တည္မရတာေၾကာင့္ မီးေသြးမီးဖုိ ဖုိေပးရေသးတယ္။ ဟင္းထုပ္နဲ႔ စားဖုိ႔ က်ဴးျမစ္ေတြ ေရေဆးေပး ရတယ္။ င႐ုပ္ဆီေၾကာ္ဖုိ႔ ၾကက္သြန္ျဖဴ ႏႊာေပးရတယ္။ ႀကိတ္စက္နဲ႔ ႀကိတ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ၁၁ နာရီထုိးေတာ့ အေပၚထပ္တက္အိပ္ျဖစ္တယ္။ ပင္ပန္းတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္တယ္။

ေန႔ခင္းက ဓာတ္ပံု ႏွစ္ပံုကုိ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲ ဆဲြေနတာလားေတာ့ မသိဘူး။ ညအိမ္မက္ထဲမွာ ျပန္ေတြ႕တယ္။ ဓာတ္ပံုပုိင္ရွင္ကုိပါ။ သူေလးကေတာ့ ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး ပါပဲ။ အိေျႏၵလည္းရွိတယ္။ သိမ္ေမြ႕တယ္။ ပညာတတ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ စကားေျပာလည္း ယဥ္ေက်းတယ္။ မိေကာင္းဖခင္ သမီးေလးပါ။ အိမ္မက္ထဲ ေတြ႕ျဖစ္တဲ့ေနရာေလးက မန္းေလး ၈၄ လမ္းေပၚ စက္ဘီးတစ္စီးထဲ အတူတူ စီးေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က နင္းတယ္။ ကယ္ရီယာ မပါတဲ့ ဘီးမုိ႔ သူကေရွ႕ဘားတန္းေပၚ တင္တစ္ေစာင္း ထုိင္လိုက္တယ္။ {{ တစ္ျခားၿမိဳ႕မွာ ဒီလုိ စီးရင္ အျမင္စိမ္းေပမယ့္၊ မန္းေလးမွာေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ တုန္းကလည္း စီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေကာင္မေလးနဲ႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ပါ။}}

ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ဖက္ထားသလုိ ျဖစ္ေပမယ့္ အသားခ်င္းေတာ့ ထိမိမယ္ မထင္ဘူး အိမ္မက္ထဲမွာ ျဖစ္လုိ႔ပါ။ ၇၄ လမ္းေရာက္ေတာ့ မိန္းထဲ ေကြ႕၀င္မယ္အလုပ္မွာ ပုဏၰားကုန္းရဲ႕ လမ္းမေပၚ ေနလွမ္းထားတဲ့ ျမင္းခ်ီးလံုးေတြကုိ တက္အႀကိတ္ စက္ဘီးလွဲသြားတယ္။ လူႏွစ္ေယာက္ ၀န္နဲ႔မုိ႔ စက္ဘီးကုိ မထိန္းႏုိင္ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။ သူေလး နာက်င္မွာစုိးလို႔ အက်အနာ သက္သာေအာင္ သူ႔ပခံုးကုိ သုိင္းေပြ႕ရက္သားနဲ႔ လွဲက်တယ္။ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ သူ႔တင္ပါးက မေျခာက္ေသးတဲ့ ျမင္ခ်ီးတုံုးေတြေပၚ တန္းတန္းမွတ္မွတ္ ထုိင္ရက္သား က်သြားပါေလရဲ႕။ ႐ႈံ႕မဲ့ေနတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာေပးေလး ေၾကာင့္ ဆဲြအထူမွာ .. .. .. Happy New Year ဆုိတဲ့ အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ သီခ်င္းစဆုိတဲ့ တီးလံုးေတြေၾကာင့္ အိမ္မက္ကေန လန္႔ႏုိးသြားတယ္။ နာရီကုိၾကည့္ေတာ့ မနက္ ၁း၂၀ ရွိေနၿပီ။ ေအာ္ ႏွစ္သစ္ကုိေတာင္ ေရာက္ေနမွကုိးလုိ႔ စိတ္ထဲ ေရရြတ္မိပါတယ္။ ေအာက္ထပ္က ဆုေတာင္းသီခ်င္း ဆုိသံေၾကာင့္ အိမ္မက္က လန္႔ႏုိးသြားေပမယ့္။ အိမ္မက္ကုိ ဆက္ၿပီး မက္ျဖစ္ရင္ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္လာႏုိင္မလဲ မသိႏုိင္ပါဘူး။ သူေလးခမ်ာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ရြံ႕ေနရွာမွာပဲ လုိ႔ ဆက္စပ္ေတြးမိတယ္။ ေအးစိမ့္စမ့္ ရာသီေလးေၾကာင့္ ေအာက္ဆင္းၿပီး မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အိပ္ခန္းအိပ္ယာေပၚကပဲ နားေထာင္ျဖစ္တယ္။ အသံေန အသံထားေတြ သိပ္ေကာင္းၾကတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးည ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးကုိ အိမ္မက္ဆန္ဆန္ ေလးနဲ႔ ကုန္လြန္သြား ခဲ့ပါတယ္။

ကုိတုိးေလး ရဲ႕ မႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးညက ကၽြန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္ ဆုိတဲ့ Tag ေလးကုိ ျပန္ေျဖေပးတာပါ။ ညီငယ္ ကုိတုိးေလး ေရ ေက်နပ္ႏုိင္ပါေစ။ အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ ၿပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

17 comments:

Anonymous said...

ေက်းဇူးပါပဲအကုိေရ။ ညီတဂ္ထားတဲ့တဂ္ပုိစ့္ေလးကုိေရးေပးတဲ့အတြက္ပါ အကုိေရးထားတာက ညီထက္ေတာင္စုံေသးတယ္အကုိရဲ႕။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ႏွစ္သစ္ေလးပါအကုိ။ အခ်စ္သစ္ေလးရပါေစဗ်ာ။ း) ညီတဂ္တာကုိတစ္ရက္တည္းနဲ႕ေရးေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးပဲေနာ္။ ရက္ေတြၾကာသြားေတာ့ ခံစားလုိ႕သိပ္မေကာင္းေတာ့ဘူးအကုိရဲ႕။

Anonymous said...

ဘာေတြဆက္ျဖစ္မလဲ မသိဘူးေနာ္ ... စက္ဘီးစီးေနပံုေလးကို ေတြးျမင္ၾကည့္တာ ၾကည္ႏူးစရာေလးပဲေနာ္...။

Anonymous said...

ဓာတ္ပံုထဲက ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲ..
အျပင္မွာေရာ ျမင္ဖူးလား..
စက္ဘီးေရာ အတူစီးဖူးလား..
တကယ္လို႔ အျပင္မွာဆို ေပသြားတဲ့ တင္ပါးေလးကို အစ္ကိုက သုတ္ေပးမွာလား... ဟိ..

Welcome said...

(ကုိတုိး) ေရ ေက်းဇူးပါ။ တဂ္လုိ႔ပဲ အစ္ကုိ႔အိပ္မက္ကုိ ေဖာ္ျပခြင့္ရခဲ့တာ။

(Anonymous)ခင္ဗ်ား အိမ္မက္ကုိသာ ကုိယ္က လုိသလုိ ဖန္တီးၿပီး မက္ခြင့္ရရင္ေတာ့ ဆက္ၿပီး မက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ဘာေတြ ဆက္ျဖစ္မယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိခ်င္ ပါတယ္။

(က်ားေလး) ေကာင္မေလးက ဘယ္သူလဲဆုိေတာ့ ေကာင္မေလး ပါပဲ၊ အျပင္မွာ ျမင္ဖူးပါတယ္။ စက္ဘီးေတာ့ အတူ မစီးျဖစ္ေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒိတ္လုပ္ထား ပါတယ္။ ေပသြားတဲ့ တင္ပါးကုိ သက္ညႇာစြာနဲ႔ ကားေရေဆး ဆီထုိးစင္ေပၚ တင္ေပးလိုက္ပါမယ္။

Anonymous said...

ဟုတ္တယ္ ဓာတ္ပံုထဲက ကိစၥ စိတ္၀င္စားတယ္အစ္ကိုေရ့ ဘာေတြဆက္ျဖစ္လဲ အဲ့တာက အိပ္မက္လား တကယ္လား သိပ္မရွင္းလို႔ဗ် း)၂၀၀၈ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးည ကုိယ္ပုိင္ဆုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေလးကုိ အိမ္မက္ဆန္ဆန္ ေလးနဲ႔ ကုန္လြန္သြား ခဲ့ပါတယ္ ဆိုေတာ့ ေဆြးေဆြးေလးန႔ဲေပါ့ ေပ်ာ္ေတာ့ေပ်ာ္တယ္မွတ္လားး ။

Welcome said...

(ကုိေမာင္မ်ိဳး)
ဓာတ္ပံုကိစၥကေတာ့ အမွန္ပါ။
အိပ္မက္ကတစ္၀က္၊
တစ္ကယ့္အျဖစ္အပ်က္ကတစ္၀က္မုိ႔
မက္ေပ်ာ္တဲ့အိပ္မက္ေလးပါ။

Anonymous said...

အဟဲ ... ရယ္ရတယ္ ....
ကို၀င္းေဇာ္က မန္းေလးမွာေနတာလား ... ရန္ကုန္မွာလား ...

Anonymous said...

ကုိဝင္းေဇာ္- ကားေရေဆး ဆီထုိးစင္ေပၚ တင္ေပးခံရမယ့္ ေကာင္မေလးအေၾကာင္း အမေတာ့ မေတြးရဲဘူး

Welcome said...

ၾကယ္ျပာ
ရန္ကုန္မွာေရာ၊ မန္းေလးမွာေရာ ေတာင္ႀကီးမွာေရာ ေနတယ္။ အားရင္ လည္လည္လာႏုိင္တယ္ေနာ္ ....

အစ္မ၀င္းေရ
ေစတနာပုိသြားမိတယ္ အစ္မေရ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္းေရးသာေရးလိုက္တာ၊ အစ္မေျပာမွပဲ မေတြးရဲေတာ့ဘူး ျဖစ္သြားတယ္။

Anonymous said...

ကို၀င္းေဇာ္
မန္းေလးေရာ ေတာင္ၾကီးေရာလာလည္မယ္ေနာ္ ရွမ္းဟင္းထုတ္စားခ်င္လို႕ပါ. ဖတ္လို႕ေကာင္းတဲ့ပိုစ့္ေလးပါ မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ

Anonymous said...

ေရးတတ္လုိက္တာ၊ ဖဲြ႕ဖဲြ႕ႏဲြ႕ႏဲြ႕ေလးနဲ႔၊
ဒါနဲ႔ တကယ္လား၊ အိမ္မက္လား၊
စိတ္၀င္စားတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစေနာ္

မီမီ၀ါ said...

အိပ္မက္လွလွေလးေတြ ထပ္မက္ပါေစ.. ျမင္းခ်ီးတံုးေတြေတာ့ မပါပါေစနဲ႔...HAVE A NICE DREAM...GOOD NIGHT...

ညီအကိုမ်ား said...

ကိုု၀င္းေဇာ္ေရ အိပ္မက္ေကာင္းေနမွ မီးပ်က္တယ္ဗ်ာ.. :)

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ႏွစ္သစ္ပါအစ္ကိုုေရ..

ေလးစားခင္မင္လ်က္
မိုုးၾကယ္

ျမတ္သြယ္ said...

အိပ္မက္ဆန္ဆန္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ႏွစ္သစ္ေလးကလွတယ္ ကို၀င္းေဇာ္
သူေလးအတြက္ေတာ့ တိပ္အေကာင္း၀ူးေပါ့ေနာ္ :D
ေနာက္မ်ားအိပ္မက္ေတြေရာ လက္ေတြ႔ဘ၀ေတြပါ လွပပါေစ ကို၀င္းေဇာ္ :)

Anonymous said...

အိပ္မက္ေလးက စိတ္၀င္စားစရာဗ်ာ
ဓါတ္ပံုေလးေတြကလည္း အဟင္း ဘယ္သူေတြ မ်ား ျဖစ္မလဲေနာ္.. သိေတာ့ သိေနသလိုပဲေနာ္ ဟားဟား .. ေနာက္တာပါဗ်ာ
နွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ိဳ႕

Anonymous said...

စၾကာ၀ဠာ အဆံုးထိမနင္းလိုက္ရဘူးေပါ့ေနာ္ ...။
" သိပ္ေမာသြားသလားကြယ္ ေမာင္ရယ္ "လို႔ ... ဓာတ္ပံုရွင္ေလးက မေမးဘူးလား ကို၀င္းေဇာ္...။

စုိင္းေနာင့္ said...

မုိက္တယ္ကြ အစ္ကုိအိမ္မက္က၊
အျပင္မွာ တကယ္ျဖစ္ေနသလုိပါပဲ။
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးျဖစ္ပါေစလုိ႔
ဆႏၵအမွန္နဲ႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
hAPPY nEW yEAR ...