မိတ္ေဆြဆုိလားပဲ

မိတ္ေဆြဆုိလားပဲ

စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြနဲ႔ ေနထုိင္ရတာ အလြန္မွပဲ စိတ္ကုိေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးေစပါတယ္။ ဘာအရသာနဲ႔မွ မတူတဲ့ အရသာနဲ႔ ျပည့္စံုလွပါတယ္။ တစ္ခါတေလ စိတ္ထဲမွာ ေနေလာင္ခံရသလုိမ်ိဳး မရႊင္လန္းရင္၊ ရည္းစားပူမိလုိ႔ စိတ္ပ်က္ ႏြမ္းလ်ေနရင္၊ ကြန္ပ်ဴတာ အၾကည့္မ်ားလုိ႔ ေခါင္းတစ္ခုလံုး ထံုထုိင္းေနာက္က်ိ ေနရင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ သက္သာရာ သက္သာေၾကာင္း အျဖစ္နဲ႔ ကုစားဖုိ႔ရာ နည္းလမ္းေတြ အမ်ားႀကီးထဲက စာေတြဖတ္တယ္၊ ကဗ်ာေတြ ဖတ္တယ္။ သူမ်ားေတြရဲ႕ ကဗ်ာကုိ ဖတ္ၿပီး ခံစားသလုိ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္လည္း မတတ္တေခါက္နဲ႔ ဖန္တီးထားတာေလးကုိ ျပန္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔လည္း ကုိးနတ္ရွင္ ေကာင္းမႈနဲ႔ စာေတြ ကဗ်ာေတြကုိပဲ ဖတ္ေနမိပါတယ္။ စာေတြဆုိတာက သတင္းစာ၊ အားကစားဂ်ာနယ္ကေန ဗဟုသုတရေစမယ့္ စာအုပ္ စာေစာင္ အစံုစံုကုိ ဖတ္ပါတယ္။ ကေလာင္ မေရြးဘူး၊ စာပါအေၾကာင္းအရာ မေရြးဘူး ဖတ္တယ္။ စာေရးသူေတြရဲ႕ ေစတနာကုိ အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုး ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဘေလာဂ့္မွာ ၾကျပန္ေတာ့ အခ်ိန္ကန္႔သတ္ခ်က္ ရွိတယ္။ အေျခအေန အခ်ိန္အခါ ၾကည့္ရတယ္။ ဘယ္အခ်ိန္ မီးပ်က္မလဲ၊ ကုိးနတ္ရွင္ ဘယ္အခ်ိန္ က်မလဲနဲ႔ေပါ့။

ဒီကေန႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္ကုိ သြားလည္ေတာ့ သူခင္မ်ာ တစ္ေယာက္ထည္း အေဖာ္မယ့္ေနတဲ့ အျပင္၊ သူယံုၾကည္ခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြကလည္း ယံုၾကည္မႈကုိ အလြဲသံုးစား လုပ္သြားလုိ႔ ဆုိတာ သိရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းနဲ႔ သက္ဆုိင္ၿပီး ဒီပုိ႔စ္ေလး ေရးလုိက္မိပါတယ္။ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း မိတ္ေဆြစစ္ဆုိတာ ဘယ္လုိလူမ်ိဳးကုိ ေခၚပါသလဲေပါ့ေလ။

မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ဆုိတာ မိမိကုိ အင္မတန္ ေပးႏုိင္ခက္တဲ့ အရာကုိ ေပးတတ္တယ္။ အင္မတန္ ျပဳႏုိင္ခက္တဲ့ အမႈမ်ိဳး၊ အကူအညီမ်ိဳးကုိ လုပ္ေဆာင္ ေပးတတ္တယ္။ မိမိက သတိလက္လြတ္ ျဖစ္လုိ႔ပဲ ျဖစ္ေစ၊ တျခားအေျခအေန တစ္ရပ္ရပ္ ေၾကာင့္ပဲျဖစ္ေစ မေကာင္းသျဖင့္ ေျပာဆုိမိတဲ့စကား၊ ျပဳမူမိတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း သည္းခံတတ္ ရတယ္။ မိမိက လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားေစခ်င္တဲ့၊ မေပါက္ၾကား ေစလုိတဲ့ စကားကုိေျပာတဲ့ အခါမွာလည္း အဲဒီစကား မေပါက္ၾကားေအာင္ လံုၿခံဳေအာင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေပးတတ္ရတယ္။ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕လာရင္လည္း မိမိကုိ ေက်ာခုိင္း စြန္႔ခြာမသြားဘူး။ ခ်န္မပစ္ခဲ့ဘူး။ အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ မိမိမွာ ပစၥည္းဥစၥာ ဆင္းရဲသြားတဲ့ အခါမ်ိဳး၊ အဆင့္အတန္းေလွ်ာဆင္း နိမ့္က်သြားတဲ့အခါ မ်ိဳးမွာလည္း မိမိကုိ မေထမဲ့ျမင္ မျပဳဘူး။ အထင္ေသးတဲ့ အေျပာမ်ဳိး၊ အထင္ေသးတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ မၾကည့္တတ္ဘူး .. တဲ့။

မိတ္ေဆြစစ္ဆုိတာ ကုိယ္က ခ်မ္းသာရင္ ေအာင္ျမင္ရင္ ေက်ာ္ၾကားသြားရင္လည္း မနာလုိ မ႐ႈစိမ့္ မျဖစ္ဘူး။ မိမိနဲ႔ ထပ္တူစြာပဲ (ဥပေကၡာစိတ္နဲ႔) ၀မ္းသာေန တတ္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ေက်ာ္ၾကားမႈကုိ ၀မ္းေျမာက္ ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ တစ္ျခားသူေတြကုိေတာင္ တစ္ဆင့္ ျပန္ေျပာျပေနတတ္ပါေသးတယ္။ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း ဆုိတာ သဒၵါတရားနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္။ စင္ၾကယ္တဲ့ သီလရွိတယ္။ အၾကားအျမင္ ဗဟုသုတ မ်ားတယ္။ ၀န္တုိျခင္း မရွိဘူး။ ပညာနဲ႔လည္း ျပည့္စံုတဲ့ ပညာတတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိစိတ္ထားမ်ိဳးရွိတဲ့ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ဘ၀ခရီးမွာ ႀကံဳေတြ႕ရရင္ သိပ္ကုိ ေအးခ်မ္း ေျပလြင္တဲ့ ဘဝခရီး ျဖစ္မွာပါ။ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္ လုိ႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။

စိတ္ေကာင္း၊ ႏွလံုးေကာင္းရွိတဲ့ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ဆုိတာမ်ိဳးဟာ စိန္ေကာင္း ေက်ာက္ေကာင္းလုိ ရွားပါတယ္။ သူတစ္ပါးကုိ အထင္ေသး အျမင္ေသး ကဲ့ရဲ႕ အျပစ္ျမင္ခ်င္သူ မီးဖုတ္ေက်ာက္လုိ အတုအေယာင္ မိတ္ေဆြေတြက အမ်ားသားပါ။

အခက္အခဲေတြ၊ အႏၱရာယ္ရန္စြယ္ေတြ၊ မုိးသားေတြ ကင္းစင္ၿပီး အရာခပ္သိမ္း ေအးခ်မ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူ႔ရဲ႕လုိအပ္ခ်က္မွန္သမွ် ကူညီေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေပါင္းအသင္း မိတ္ေဆြေတြက လက္နဲ႔ သပ္ခ်လုိ႔ မကုန္ႏိုင္ေအာင္ မ်ားျပားလြန္းလွ ပါတယ္။ ကုိယ္ရီေမာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကုိယ္နဲ႔ လုိက္ၿပီး ရီေမာမယ့္သူေတြ မ်ားလွေပမယ့္ ငုိခန္းနဲ႔ ႀကံဳလာတဲ့အခါ ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲပဲ ရွိေနလိမ့္မယ္ဆုိတာ နားလည္ပါ သူငယ္ခ်င္း။

သာမန္အခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အျဖစ္နဲ႔ ေျပလည္ေနမယ္ ထင္ရေပမယ့္ မက္ေမာေလာက္တဲ့ အခြင့္အေရး တစ္ခုခု၊ ရစရာ တစ္ခုခု ရွိလာၿပီဆုိရင္ မိတ္ေဆြအျဖစ္ကေန ရန္သူၿပိဳင္ဘက္ ေတြအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္ရွိသြားတတ္တာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ရစရာရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ၊ အေျခအေနေကာင္း ေတြကုိ ကြယ္လႊင့္ပ်က္စီး ဆံုးပါးသြားေစလုိတဲ့ ဝန္တုိမစၦရိယစိတ္ မ်ား တဖြားဖြား ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ ငါသာယူမယ္၊ ငါသာရေစမယ္ဆုိတဲ့ အတၱစိတ္နဲ႔ တစ္ဖက္လူကုိ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္စီးသြားေအာင္ မႈတ္ထုတ္ ဖ်က္ဆီးတတ္႐ံုသာမက မိတ္ေဆြစာရင္းကေန မသိမသာ ဖယ္ရွားလုိ႔ ရန္သူစာရင္းကုိ သြတ္သြင္းတတ္ၾကတဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရွိခဲ့သည္ ဆုိပါလွ်င္ .. .. ..

သူငယ္ခ်င္း ေရ ...
အခက္အခဲနဲ႔ ေဘးအႏၱရာယ္ေတြ ႀကံဳေတြ႕တဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကုိယ့္ကုိ ဘာမွ မကူညီ မ႐ုိင္းပင္းတဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳး၊ ကုိယ္လြတ္႐ုန္း သြားတတ္တဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးနဲ႔ ေနာက္ေနာင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ခရီး အတူတူ မသြားပါနဲ႔လုိ႔ပဲ အမွာစကား ေျပာလုိက္ခ်င္ပါတယ္။