Thursday, November 13, 2008

ဒီလုိေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္

ဒီလုိေလးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခႏၶာကုိယ္ကေန အာ႐ံုခံစားမႈေတြကုိ စံုလင္ေနေအာင္ လက္ခံႏုိင္စြမ္းပါတယ္။ အသံကုိ နားကေနၾကားရတယ္။ ၾကားရတဲ့ အသံဟာ သာယာ နာေပ်ာ္ဘြယ္ ေကာင္းတဲ့အသံ၊ ဆူညံ႐ုိင္းစုိင္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အသံမ်ား ရွိပါတယ္။ ႏွစ္လုိဘြယ္ ေကာင္းတဲ့ အသံကုိ လူေတြက စဥ္ဆက္မျပတ္ နားေထာင္လုိ ၾကပါတယ္။ ဥပမာ သီခ်င္းသံ ေလးေတြေပါ့။ ၾကမ္းတမ္း ႐ုတ္ညံ့တဲ့ အသံကုိေတာ့ ေ၀းေ၀းက ေရွာင္လုိၾကပါတယ္။ နားမခံသာလို႔ ျဖစ္ပါမယ္။ ေနာက္ အရာဝတၳဳေတြကုိ မ်က္စိကေန ျမင္ေနတြ႕ရ ပါတယ္။ လွပခ်စ္စရာ ေကာင္းမြန္တဲ့ အ႐ုပ္၊ သဘာဝ႐ႈခင္း၊ ေနအိမ္တုိက္တာ အေဆာက္အဦေတြကုိ ခံစားၿပီး ၾကည့္ၾကပါတယ္။ အနိ႒ာ႐ံု ျမင္ကြင္းေတြ၊ ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔ ဒဏ္ရာေတြ စတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကုိေတာ့ မၾကည့္လုိ၊ မျမင္လို၊ မေတြ႕လိုၾကပါဘူး။ ထုိအၾကည့္ကုိလည္း ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ (စပ္စုတဲ့သူမ်ားကုိေတာ့ မဆုိလုိပါဘူး။) အစားအေသာက္ေတြ ကုိေတာ့ ပါးစပ္တြင္းလွ်ာက ခံစားေပးပါတယ္။ အေပ့ါ၊ အငန္၊ အစပ္၊ အခါး၊ ခ်ဥ္ခ်ိဳ အရသာေတြကုိ လွ်ာက အပုိင္းလုိက္ ဆံုးျဖတ္ ေပးပါတယ္။ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အရသာျဖစ္မယ္ ဆုိရင္ စားၿပီးရင္ေတာင္မွ ထပ္စားခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ မႏွစ္သက္တဲ့ အရသာမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ တစ္ဇြန္းေလာက္ေတာ့ စားၾကည့္မွာပါ၊ ေနာက္ထပ္ စားဖုိ႔ မႀကိဳးစား ၾကေတာ့ပါဘူး။ ႏွစ္သက္တာနဲ႔ မႏွစ္သက္တာကုိ ေဖာ္ျပလုိလုိ႔ အစခ်ီေရးမိပါတယ္။ အေကာင္းနဲ႔ အဆုိး တြန္တဲြေနတဲ့ သေဘာေလးကုိ ေျပာျပခ်င္တာပါ။

ကၽြန္ေတာ္လား စာဖတ္ ၀ါသနာပါတယ္။ သူမ်ား ေရးၿပီးသားကုိ ဖတ္ရတာေတာင္မွ ဒီစာက ဘယ္လုိ ဗဟုသုတရလုိ႔ ႏွစ္သက္တယ္။ ဒီစာက ဒီလုိ အသိပညာေပးလို႔ စဲြလန္းတယ္။ ဒီစာကေတာ့ က်န္းမာေရး႐ႈေထာင့္က မဖတ္မျဖစ္ ဖတ္သင့္တယ္ လုိ႔ဆုိၿပီး ဖတ္သမွ်စာေတြကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ေ၀ဖန္ၿပီး မွတ္သားထား တတ္ပါတယ္။ ေလဘယ္ေလးထုိးၿပီး ေနာက္ျပန္ရွာရ လြယ္ေအာင္ စနစ္တက် သိမ္းထားတတ္ၿမဲပါ။ ဒီလုိလုပ္တာ ပညာတတ္လြန္းလို႔ လူအထင္ႀကီးေအာင္ လုပ္ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀န္ခံပါတယ္။ သာမန္ စာေရးတတ္ စာဖတ္တတ္ ႐ံုေလာက္ပဲ အရည္အခ်င္း ရွိပါတယ္ ဆုိတာကုိ ႀကိဳေျပာ ခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္အေျခအေန ေပးေတာ့ အင္တာနက္ေပၚ ေရာက္တယ္။ စပ္စုရင္းနဲ႔ ဘေလာဂ့္ေတြ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ပုိးထလာေတာ့ ဘေလာဂ့္တစ္ခု ဖြင့္တယ္။ ဟုိေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ ေရးတယ္၊ ေနာက္ ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြေတြ ဖဲြ႕မိတာေတြရွိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း ခ်က္ျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြရွိတယ္။ အျပင္က မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေတြထက္ အြန္လိုင္းက မိတ္ေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ပုိလုိ႔ သံေယာဇဥ္ ရွိတယ္။ မုိးလင္းလုိ႔ မ်က္စိႏွစ္လံုးဖြင့္တာနဲ႔ လက္က အလုိလုိ ကြန္ပ်ဴတာကုိ အြန္ၿပီးသား ျဖစ္တယ္။ ဆီေဘာက္မွာ ဘယ္သူက လာလည္သြားတယ္။ ဘယ္ပုိ႔စ္မွာ ဘယ္မိတ္ေဆြက ေ၀ဖန္သြားတယ္ ဆုိတာကုိ သိခ်င္ေဇာနဲ႔ ေန႔တုိင္း ယဥ္ယဥ္ေလး ႐ူးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ သံေယာဇဥ္ ရွိတာပါ။ အြန္လုိင္းေပၚ အၿမဲလုိလုိ ရွိေနတတ္တာက ရွိသမွ်ဘေလာဂ့္ေတြကုိ ေရာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္တုိင္းမွာ ေစ့ေစ့ငင ဖတ္႐ႈေနတတ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်က္တုိင္ကုိ ျမင္ရင္ အၿမဲမီးစိမ္းေနတတ္ ပါတယ္။ ဒါကုိ တစ္ခ်ိဳ႕က သိပ္စိတ္၀င္စားပါတယ္။ ကုိ၀င္းေဇာ္က ဘာအလုပ္လုပ္တာလဲ၊ ဘယ္ႏုိင္ငံကေန ခ်က္တက္ေနတာလဲ၊ ပညာအရည္ အခ်င္းကေရာ၊ အင္တာနက္ေပၚ အၿမဲေတြ႕တယ္ေနာ္၊ နားပါအုန္း၊ အေညာင္းမမိဖူးလား ဆုိတာေတြ ခဏခဏပါပဲ။ အစ္ကုိေရးထားတဲ့ ပုိ႔စ္ေတြကုိ ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီးသားေတြဗ်။ ဆုိတဲ့ သူကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ စိတ္၀င္စားေဖာ္ရလုိ႔ ၀မ္းသာပါတယ္။ နာမည္ကေတာ့ ၀င္းေဇာ္ပါပဲ။ အလုပ္အကိုင္ကေတာ့ ဟုိင္းေ၀းကားေမာင္းတယ္။ (၁၀)ဘီးကားေမာင္းတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ အထင္စေမာသြားၿပီ။ အင္း ဗမာျပည္ကေနပဲ ခ်က္တက္ပါတယ္ ဆုိရင္ သိပ္အယံုအၾကည္ မရွိေတာ့ဘူး၊ ပုိအထင္စေမာ သြားတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ပညာအရည္အခ်င္း ကေတာ့ ေရးတတ္ ဖတ္တတ္ ပါတယ္ ဆုိေတာ့ အကုန္လွန္ေျပးေတာ့ တာပဲ ခုေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ကယ္ေျပာတာပါ။ ေနာက္ဆံုး ခ်က္တုိင္မွာ တစ္ေယာက္ထဲက်န္ ပါတယ္။ ဒီက်န္တဲ့ တစ္ေယာက္လည္း ထုိနည္းႏွင္ႏွင္ရယ္ပါ။ စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ တာေၾကာင့္ မီးစိမ္းေတာင္မျပေတာ့ ပါဘူး။ Offline ကေန ခ်က္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ Block မလုပ္ထားတာေတာ့ ေက်းဇူးတင္ရမလုိ ျဖစ္မိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ လုိလားခ်က္ ျပည့္တဲ့ေန႔ ေက်ာ္သြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တာ့တာ လုိ႔ေတာင္ မဆုိႏုိင္ေတာ့ပဲ ထားခဲ့မွာ အေသအခ်ာပါ။

ကုိယ္၀ါသနာပါတာကုိ လုပ္ေနရတာမုိ႔ ေက်နပ္ပါတယ္။ ပညာဂုဏ္ မေမာက္တာမုိ႔ စာအေရးအသားေတြ ၾကမ္းခ်င္ၾကမ္းေနပါမယ္။ ဥေႏွာက္ ေသးေသးေလးမုိ႔ လုိအပ္ခ်က္ေတြ မ်ားေနမယ္ဆုိတာလည္း နားလည္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အင္တာနက္ကုိ ၿပိဳင္ကားအင္ဂ်င္ တပ္ထားေပမယ့္ ဆုိင္းကားသာသာ သြားႏႈန္းနဲ႔ ေမာင္းေနရတာမုိ႔ ခုတေလာ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြတုိ႔ဆီကုိ အိမ္ေပါက္ေစ့ ေရာက္မလာႏုိင္ခဲ့ရင္လည္း ထပ္ဆင့္ နားလည္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ ခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးကုိ ေလးစားလ်က္ပါ။


15 comments:

khin oo may said...

13 Nov 08, 13:25
kom: သနားမိတယ္။ ခ်က္မလားဟင္။

khin oo may said...

ဆိုင္းကား (ဆိုက္ကား )ဟု ၿပင္ဆင္ ဖတ္ရွဴပါရန္. :D

ဇနိ said...

ကိုယ္ဝါသနာပါတာ လုပ္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ...
ဘယ္ကလဲ ဘယ္သူလဲ ဘာေတြလဲ ဆိုတာ စိတ္ဝင္စားသူေတြလည္း စိတ္ဝင္စားက်ေပါ့ဗ်ာ...(သူတို႔အလုပ္)
ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္ေပ်ာ္ရာ ကိုယ္ၾကည့္ႏူးရာ လုပ္ေနတာ ကိုယ့္အလုပ္..
(က်ေနာ္ခံယူထားတာေတြပါ)
က်ေနာ္ ေပ်ာ္သေရႊ႕ေတာ့ ဆက္လုပ္ေနဦးမွာပါ..
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ

Welcome said...

အစ္မ KOM ခင္ဗ်ား
ဆုိကၠားဆုိရင္ အားရွိသေလာက္ နင္းရင္ ေျပးပါေသးတယ္။ ဆုိင္းကားဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရြာက ရွင္ေလာင္းအလွဴရဲ႕ ေနာက္ဆံုးက လုိက္ပါလာတဲ့ ဆုိင္းတီးတဲ့ကားပါခင္ဗ်ာ။ ေျခလ်င္ ေလွ်ာက္သူရဲ႕ အျမန္ႏႈန္းသာသာေလး ေမာင္းရတာပါ။ ေနာက္က မီးစက္ကားကုိလည္း တြယ္ထားတဲ့ မီးႀကိဳးတင္းမသြားေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းရေသးတယ္ေလ .. ဒါေၾကာင့္ပါ

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ကိုဝင္းေဇာ္ ဖတ္လိုက္ရေတာ့ တစ္မ်ိဳးပဲ။ လူေတြဆိုေတာ့လည္း သူ႔အျမင္ကိုယ့္အျမင္ ဘယ္တူႏိုင္မလဲေနာ္။ ဂ်ီေတာ့ကေန ေပ်ာက္ကုန္ၾကတယ္ဆိုတာ သူတို႔အဆင့္အတန္းကို သူတို႔ျပတာပါ။ မိတ္ေဆြဆိုတာကို သူတို႔ တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ အျမင္ကုိ ေစာေစာသိလိုက္ရေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့။

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုဝင္းေဇာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ကို သေဘာက်ပါတယ္။ အသံုးဝင္မဲ့ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္ေလးေတြ စုစုေပးေနတတ္တာ ကိုလည္း သေဘာက်ေနမိတာ။

ဒီေန႔ေခတ္မွာ အင္တာနက္သံုးရေကာင္းမွန္းသိတယ္။ သံုးတတ္တယ္။ သံုးႏိုင္တယ္ဆိုကတည္းက ဒီလူမွာ ေလ်ာ့တြက္လို႔မရတဲ့ အရည္အေသြးေတြရွိေနပါတယ္။
“ကုိယ္၀ါသနာပါတာကုိ လုပ္ေနရတာမုိ႔ ေက်နပ္ပါတယ္။” ဒီစကားစုကေတာ့ အျပည့္စံုဆံုးပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဆက္လက္ ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစဗ်ာ။

သုခမိန္(E-Journal)

လင္းဒီပ said...

ကိုဝင္းေဇာ္ေရ..ေလာကမွာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ေနၾကတာပဲေလ..
အမွန္ေျပာလို႕ block လုပ္လိုက္ရင္လည္းေကာင္းတာပါပဲ..
ခဏေလး..တကယ့္ကို ခဏေလးလာေနၾကရတဲ့ဘဝမွာ..
အႏွစ္နဲ႕အကာ မကြဲတဲ့လူေတြကို..အကာေတြၾကားမွာပဲ အသာထားခဲ့လိုက္ပါ..
ခဏပဲ အခ်ိန္ရတယ္..ဆိုေတာ့ ေပ်ာ္ေအာင္ေနသြားခ်င္တယ္..
(ဟန္ေတြမပါပဲနဲ႕ေလ)..

Dream said...

အဲယိုမွန္းတိရင္ မက္မက္ ရာခ်က္ေပးဘာဒယ္.. အထုေဒါ့.. . ဦးဦး၀င္းေခ်ာ္ဂ်ီး တနားပါဒယ္....အဟင့္အဟင့္..:P :P
ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔ ဦးဦး၀င္းေဇာ္. မိတ္ေဆြမွာ အဆင့္အတန္း မတူတာ
ဘာမွ မရွိဘူး.. အားလံုး တူတူပါပဲ... ကိုယ့္ကို ဒီတေယာက္ စကားလာ
မေျပာလို႔ ဘာမွ အားမငယ္နဲ႔... ေနာက္တေယာက္ ကလာေျပာလိမ့္မယ္... အားမငယ္နဲ႔...

ဒါနဲ႔ ဥေႏွာက္မဟုတ္ဘူးေနာ္.. စာလံုးေလးျပင္လုိက္ဦး
ခင္လုိ႔ေျပာတာေနာ္.. ဆရာလုပ္တာမဟုတ္.. ဟီးဟီး..:P :P

Welcome said...

ညီမငယ္ ဒရင္းေရ
အစ္မ KOM စာေတြ သြားဖတ္ဖတ္ရဖန္မ်ားေတာ့ အစ္ကုိလည္း အစ္မKOM လုိ စတုိင္လ္ထုတ္ထားတာ .. ..

khin oo may said...

စိတ္မရွိပါနဲ႕ ရန္ကုန္သူမို႕လို႕ ဆုိကၠားဘဲ သိလို႕ပါ။ :P

စုိင္းေနာင့္ said...

ကုိ၀င္းေဇာ္
အြန္လုိင္းေပၚေရာက္ရင္ အစ္ကုိ႔ဆီ အရင္ ေရာက္ျဖစ္တယ္၊ ေရးသမွ်စာေတြ ေသခ်ာဖတ္ျဖစ္ ပါတယ္။ လုိခ်င္တဲ့ message ေရာက္ေအာင္ ဆဲြေရးသြားႏုိင္တဲ့အတြက္ ဖတ္လုိ႔ ေကာင္းတယ္။ စိတ္ကူးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ကယ့္အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း ေသခ်ာမသိေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ မက်ဖုိ႔ကုိေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ဆက္ထိန္းထား ပါအုန္း၊ ႏို္႔မုိ႔ အြန္လုိင္းေပၚ အစ္ကုိတစ္ေယာက္ထဲ ေငါင္စင္းစင္း ျဖစ္ေနအုန္းမယ္(ေနာက္တာပါ)

pandora said...

ေရးခ်င္သေလာက္ ေရးခ်င္သလို ဆက္သာေရးပါ လြတ္လပ္ျခင္းရဲ႕ အရသာကို ခံစားတတ္တယ္ဆိုတာ နည္းနည္းေနာေနာ မဟုတ္ဘူး။

ခ်က္တဲ့ကိစၥကေတာ့ ခ်က္ေဖာ္ခ်က္ဖက္ မဟုတ္ခဲ့လို႕ မသိခဲ့ဘူး။ ;)

ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစ ကို၀င္းေဇာ္။

Ngew Zaw said...

ကို၀င္းေဇာ္....
ဘာမွမေတြးနဲ ့ဗ်ာ....
က်ေနာ္ေတာ့ ကို၀င္းေဇာ္ ဘေလာ့ဂ္ကို သေဘာက်တယ္...
ပညာရတယ္..မွ်ေ၀ေပးတယ္...
ဘေလာ့ဂ္ေရးတဲ ့ကို၀င္းေဇာ္က ဘေလာ့ဂါ၀င္းေဇာ္ ျဖစ္တယ္..။
ဒါပါဘဲ....
အျပင္မွာ ဘုရင္ၾကီးဘဲျဖစ္ျဖစ္...
ဆိုကၠားနင္းသူဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္ မသိခ်င္ဘူး...မဆိုင္ဘူး..
ဘေလာ့ဂါ ၀င္းေဇာ္က ဘေလာ့ဂါ၀င္းေဇာ္ပါဘဲ..။

Anonymous said...

အကို၀င္းေဇာ္ ... ဒါေတြက
အေပၚယံပကာသနေတြပါ ကိုယ္က ေပးခ်င္တာဘာလည္းဆိုတာနဲ႕ ကိုယ္က လိုခ်င္တာ ဘာလဲဆိုတာကို ကြဲကြဲျပားျပားသိေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္အဖို႕ အခက္အခဲအတားအဆီးဆိုတာ ျမဴမႈန္စ၊ အေသးအဖြဲေလးပါ။ အားမငယ္၊ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အၿမဲတမ္း အားေပးေနလွ်က္ပါ။ Cheers!!!

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္ ေဘးအနားက

ေဆာင္း said...

ဘေလာ့စခဲ့တုန္းက ဘယ္သူနဲ႕မွ မသိခဲ့ဘူးမဟုတ္လား။ ခ်က္ေပၚက အသိေတြ ေပ်ာက္ေတာ့ေရာ ဘာအေရးလဲ။ ခ်က္မ၀င္ေတာ့ ဘာအေရးလဲ လက္ေညာင္းသက္သာတာေပ့ါ ဟုတ္ဘူးလား။

လူ႕တန္ဖိုးကုိ ဘာနဲ႕ တုိင္းတာ မလဲ။ ဘဲြ႕နဲ႕ပညာနဲ႕လား။ ေငြေၾကးနဲ႕လား။
သူေဌးၾကီးေတြ ဘဲြ႕မရဘူးေနာ္ ဘီလ္ဂိတ္ ကို ဥပမာၾကည့္။

:P said...

ကို၀င္းေဇာ္...
ဒီပို့စ္ကို ရွမ္းၿပီးေက်ာ္သြားတာ..ခုမွ ဖတ္မိတယ္..
ကို၀င္းေဇာ္ကမွ ဆိုင္းကားရွိတဲ့ျမိဳ့မွာေနတာပါ။
ကြ်န္မတို့ျမိဳ့မွာ ရွင္ေလာင္းဆိုင္း၀ိုင္းကို ဆိုက္ကားနဲ့ပဲတင္တဲ့ျမိဳ႕ေသးေသးေလး..
ဆိုင္းဆိုက္ကားလို့ေခၚရမလားပဲ....:P:P:P
လူမ်ားစုက ၄ ဘီးပါတဲ့ကားေမာင္းတတ္တာမ်ားပါတယ္။
၁၀ ဘီးကားေမာင္းႏိုင္တာဂုဏ္ယူပါ။မမေကအိုအမ္ေတာင္ ၄ ဘီးကားပ ဲေမာင္းတတ္တာဂ်..သူ႕မွာ(ဃ) လိုင္စင္ပဲရွိတာ။ :)))