စာေပေလ့လာဖတ္ရႈမႈ လူသားတိုင္းကို ေကာင္းက်ိဳးျပဳ

 

စာေပေလ့လာဖတ္ရႈမႈ လူသားတိုင္းကို ေကာင္းက်ိဳးျပဳ

          ယေန႔ေခတ္လူငယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အြန္လိုင္း၊ မီဒီယာမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကသည္။ လူငယ္ေတြသာမက လူလတ္ ပိုင္း၊ တခ်ိဳ႕လူႀကီးပိုင္း ေတြလည္း အြန္လိုင္းကို စြဲလန္းေနၾကသည္။ ကေလးမ်ား ဂိမ္းစြဲလာၾကသည္။ ကိုယ္လက္ လႈပ္ရွားမႈ မရွိ။ ေလးလံ လာၾကသည္။ လူမႈဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္ က်ဥ္းေျမာင္းျခင္းႏွင့္ အတူ ေလာကနီတိ သေဘာသဘာ၀ ခ်ိဳ႕ယြင္း လာၾကသည္။ အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္ျဖစ္သည့္ စာေပေလ့လာ ဖတ္ရႈမႈလည္း အားနည္း လာၾကသည္။ စာဖတ္ အားနည္းျခင္းက ဘ၀တိုးတက္မႈ နာရီလက္တံမ်ားကို အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ရပ္တန္႔သြား ေစသည္။ ေခတ္စနစ္၏ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ ႐ုပ္၀တၱဳေတြ တိုးတက္ လာသည္။ အက်ိဳးျပဳ စာေပမ်ား ဖတ္ဖို႔ထက္ အြန္လိုင္းမ်ား၊ အီလက္ထေရာနစ္ မီဒီယာမ်ား၊ ဒစ္ဂ်စ္တယ္လ္ မ်ားျဖင္႔သာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အြန္လိုင္းကို အက်ိဳးရွိရွိ မသံုးမျပဳၾကေပ။ စာမဖတ္ၾကဘဲ ဂိမ္းေဆာ့ျခင္း၊ မီဒီယာၾကည့္ျခင္း တို႔ျဖင့္သာ အခ်ိန္ ကုန္မွန္းမသိ တစ္ေန႔တာ ၿပီးဆုံးသြားျပန္သည္။

·         “လူကိုစိတ္ကအုပ္ခ်ဳပ္၏။ စိတ္ကိုဉာဏ္ပညာက အုပ္ခ်ဳပ္၏။ ဉာဏ္ပညာကို ဗဟုသုတက အုပ္ခ်ဳပ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ဗဟုသုတ ရွိေအာင္ စာအုပ္စာတမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဖတ္ၾကကုန္ေလာ့” ဟုလည္းေကာင္း၊ “စာမဖတ္သူသည္ ႀကီးပြား တိုးတက္ေရးလမ္း၌ တစ္ေနရာရာမွာ ရပ္ေန၏။ စာဖတ္သူမွာမရပ္။ ေသမွသာ အတိုးရပ္ေပလိမ့္မည္” ဟုလည္းေကာင္း ဆရာႀကီးပီမိုးနင္း ကလမ္းၫႊန္ ထားပါသည္။

·         “စာမဖတ္သူသည္ တိုးတက္မႈ ရပ္တန္႔ေန၏။ စာဖတ္သူသည္ တိုးတက္ၿမဲ တိုးတက္ေန၏” ဟု လူထုဦးလွက စာဖတ္ရွိန္ ျမွင့္တင္ေရး လွံဳ႕ေဆာ္ထား ပါသည္။

·         “တိုးတက္ေသာ လူမ်ိဳးတို႔သည္ စာဖတ္ၾကသည္။ စာဖတ္ေသာ လူမ်ိဳးတို႔သည္ တိုးတက္ၾကသည္” ဟုလည္း ကုလသမဂၢ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးသန္႔ က တိုက္တြန္း ထားပါသည္။

          ဟုတ္ပါေပသည္။ မွန္ပါေပသည္။ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာေသာအခါ အစားအစာ မ်ားကိုစားသံုးၾက ရသကဲ့ သို႔ ဦးေႏွာက္ အာဟာရ ျဖည့္သည့္ အေနျဖင့္လည္း စာမ်ားမ်ား ဖတ္ရႈၾကရပါမည္။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ေန႔စဥ္ဘ၀တြင္ အစာမစားဘဲ မေနႏိုင္သကဲ့သို႔၊ စာမဖတ္ရဘဲ မေနႏိုင္ေသာ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းကို ပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ လိုပါသည္။ အသိဉာဏ္ ဗဟုသုတတိုးပြား ရင့္က်က္ျခင္းသည္ ဦးေႏွာက္ျပည့္၀ ျခင္း၏ အမွတ္အသား လကၡဏာျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာေကာင္းေပမြန္ မ်ားကိုမ်ားမ်ား ဖတ္ရႈရပါမည္။ 

စာၾကည့္တိုက္မွာသုတရွာ

          “အလိမၼာစာမွာရွိ” “စာအုပ္စာေပ လူ႔မိတ္ေဆြ” ဟူေသာ ဆုံးမစကားမ်ားကို လူတိုင္းနားရည္ဝ ေနၾကေပလိမ့္မည္။ ယေန႔ ေခတ္ခါ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္႐ုံမၽွျဖင့္ သုတ၊ ရသစာေပစံုမ်ားကို အင္တာနက္မွ တစ္ဆင့္ ဖတ္ရႈနိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အက်ိဳးျပဳစာေပကို အမွန္တကယ္ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးသည္။ (၁) လူမ်ိဳးေရး၊ ဂိုဏ္း၊ အယူဝါဒမ်ား၊ အစြန္းေရာက္ မိႈင္းတိုက္ ဖ်က္ဆီးေနေသာ စာမ်ိဳးကို “အနီေရာင္စာေပ”၊ (၂) ကာမရာဂစိတ္ လြန္ကဲေသာ ႏွိုးဆြေရးသား ထားေသာ ညစ္ညမ္းစာမ်ားကို “အျပာေရာင္စာေပ”၊ (၃) စုန္း၊ ကေဝ၊ သိုက္၊ ေပ်ာက္ေစ အစြမ္းမ်ားကို ေရးသားထားၿပီး ဖတ္ရႈသူကို စိတ္နယ္လြန္ျဖစ္ရပ္ မ်ားမွာ မိန္းေမာေတြေဝ ေစေသာစာမ်ားကို “အနက္ေရာင္စာေပ”၊ (၄) ထင္ရွားေက်ာ္ၾကား သူမ်ား၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ မ်ားကို တခမ္းတနား ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေရးသား ေဖာ္ျပေနေသာ စာမ်ားကို “အဝါေရာင္စာေပ”၊ (၅) အႏွစ္မဲ့ ခ်စ္၊ ကြဲ၊ ႀကိဳက္၊ ညားဇာတ္လမ္းမ်ား၊ လိင္တူအခ်စ္ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို ေရးသားထားေသာ စာကို “ပန္းေရာင္စာေပ” စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ကာ ဖတ္ရႈသူကို အခ်ိန္ကုန္ၿပီး ဘဝတိုးတက္  မႈကို ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာ ေစတတ္သည့္ စာေပအတန္းအစား မ်ားအျဖစ္ ပညာရွင္မ်ားက သတိေပးထားပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ စာေပအတန္းအစားထဲ မပါေသာ္လည္း ႀကိဳးစား အားထုတ္ရမႈ ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ မဟုတ္ေသာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ခ်င္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚေစသည့္ အေရာင္းသြက္၊ လူႀကိဳက္မ်ား ေနေသာ တက္က်မ္းတခ်ိဳ႕ကို အႂကြင္းမဲ့ မယုံၾကည္၊ မအားကိုးသင့္ဘဲ စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈႏွင့္ ဖတ္ရႈၾကရ ပါမည္။

          ေဖာ္ျပပါ စာေပ အတန္းအစား (၅) မ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားရန္ အတြက္ ကင္းလြတ္ေသာ ေနရာရွိပါသည္။ ၎မွာ ႏိုင္ငံေတာ္က ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ “စာၾကည့္တိုက္မ်ား” ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းရွိ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း ၃၃၀ ႏွင့္ ၿမိဳ႕ေပါင္း ၄၁၇ ၿမိဳ႕ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း ၈၀၁ ၿမိဳ႕၊ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၃၄၈၅ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း ၂၃၉၁၀၊ ေက်းရြာေပါင္း ၆၃၂၀၀ ရွိရာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ ၾကီးဌာန၊ ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔ဆက္ဆံေရး ဦးစီးဌာနက ခ႐ိုင္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္ မ်ားတြင္ ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တိုက္ ၄၁၀ ကိုဖြင့္လွစ္ေပး ထားၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ စာၾကည့္တိုက္မ်ား ေဖာင္ေဒးရွင္း ေထာက္ပံ့မႈျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စာၾကည့္တိုက္မ်ား၊ ေဒသဆိုင္ရာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာလူထု အစီအစဥ္ျဖင့္ ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ စာၾကည့္တိုက္ေပါင္း ၃၅၀၀ ရွိသည္။ မိမိတို႔ ကံေကာင္းလွ ပါသည္။ အဆိုပါ စာၾကည့္တိုက္မ်ား (ပညာဘဏ္တိုက္မ်ား) တြင္ စာအုပ္စာေပမ်ား အခမဲ့ဌားရမ္း ဖတ္ရႈႏိုင္ပါသည္။

စာဖတ္အေလ့အက်င့္မရွိေသးသည့္ လူငယ္မ်ား ဘယ္လိုစာမ်ိဳးကို ဖတ္သင့္ပါသလဲ?

          "မ်က္စိေရွ႕မွာ ျမင္သမၽွစာ အားလုံးဖတ္ပါ" ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? သုတစာေပ၊ ရသစာေပ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ လူတစ္ေယာက္္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အႀကိဳက္ခ်င္း မတူေပ။ အၾကိဳက္ခ်င္း တစ္ထပ္တည္း မက်နိုင္ေပ။  ဥပမာ အစားအစာ အရသာတြင္ ရသာေျခာက္ပါး ခ်ိဳ၊ ခ်ဥ္၊ ငန္၊ ဖန္၊ စပ္၊ ခါး ရွိျပီးတခ်ိဳ႕က ေမြးကတည္း အခ်ိဳႀကိဳက္သည္။ တခ်ိဳ႕က အခ်ဥ္ေၾကာက္သည္။ တခ်ိဳ႕ကမူ စပ္စပ္ေလးမွ ၾကိဳက္သည္။ ထို႔နည္းတူစြာ စာေပအရာမွာလည္း ရသစာေပတြင္ ရသကိုးမ်ိဳး ရွိသည္။ ဥပမာ သဂၤါရရသ အခ်စ္၀တၱဳ ၾကိဳက္သူ၊ ၀ီရရသ ရဲစြမ္းသတၱိရွိေသာ သူရဲေကာင္းစာအုပ္မွ ႀကိဳက္သူ စသည္ျဖင့္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိၾကသည္။ သုတစာေပမွာ ေလာက သဘာ၀အေၾကာင္းမ်ား၊ IT နည္းပညာ စသည္ျဖင့္ စာအုပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။

          သို႔ျဖစ္ရာ အခုမွ စာစ,ဖတ္ရႈ ေလ့လာမည့္သူ သည္ ကိုယ္က ဘာကိုႀကိဳက္သလဲ? ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရးထားတဲ့ စာမ်ိဳးလား? အေတြးအျမင္ စာေပလား? မသိနိုင္ေသးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္စိေရွ႕ေတြ႔ေသာ စာအုပ္ကို ေကာက္ယူ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ တစ္မ်က္ႏွာ ႏွစ္ မ်က္ႏွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ မႀကိဳက္လွ်င္ ေနာက္တစ္အုပ္ ေျပာင္းဖတ္ပါ။ ဒုတိယ စာအုပ္ႀကိဳက္ျပီလား? ေစာေစာကထက္ ပိုေကာင္းသလို ျဖစ္သည္။ ဒါျဖင့္ ဆက္ဖတ္မလား? ေနာက္ထပ္တစ္အုပ္ ေျပာင္းဖတ္ ၾကည့္မလား?  မဟုတ္ေသး ဘူးလား။ တတိယစာအုပ္ ေကာက္ဖတ္ၾကည့္ပါ။ သူေလးက ပိုစိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းေနျပီ၊ သေဘာေတြ႔ ေနသည္။ ထိုအခါ မိမိသည္ ဘယ္လို စာေပမ်ိဳးကို ပိုၾကဳက္သလဲ ဆိုသည္ကို မိမိကိုယ္ကို သိလာပါၿပီ။ ထို႔ေနာက္ အလားတူ စာအုပ္မ်ိဳးေတြ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ ေန႔စဥ္ စာမ်က္ႏွာ ၁၀ မ်က္ႏွာထိ စာဖတ္သည့္ အက်င့္ကို ေမြးျမဴပါ။ စာဖတ္အား ေကာင္းလာသည့္ အခါ စာဖတ္ရွိန္ျမင့္ လာသည့္အခါ ဟိုးေစာေစာက ေကာက္ ကိုင္ၾကည့္မိ္ၿပီး မႀကိဳက္၍စ ာအုပ္စင္မွာ ေခ်ာင္ထိုးထားသည့္ စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ခ်င္လာ လိမ့္မည္။ သေဘာေတြ႔ လာမည္။ ဤပံုစံမ်ိဳးျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုစာဖတ္ရွိန္ ျမွင့္တင္ရပါမည္။

          ထို႔ေၾကာင့္ အခုမွ ျပင္ပစာမ်ားကို စ,ဖတ္သူ အေနျဖင့္ မိမိစိတ္၀င္စားဆံုး စာအုပ္မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ဖတ္ပါ။ ထိုမွတဆင့္ စာဖတ္အားသန္ လာသည့္အခါ၊ စာဖတ္အား ေကာင္းလာသည့္ အခါ တျခားသုတစာေပ၊ တျခားရသစာေပ မ်ားကိုလည္း ဖတ္ပါ၊ ေလ့လာပါ။ သုတစာေပက အသိပညာ တိုးပြားျပီး တည္ၾကည္ရင့္က်က္ ေစသည္။ အေတြးအေခၚေတြ ပိုေကာင္းလာသည္။ ရသစာေပက စိတ္ႏွလံုးကို သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့ ေစပါသည္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ရွိလာမည္။ ယဥ္ေက်းလာမည္။ ထိုအခါ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး တက္လာျပီး၊ မိမိကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈရွိ လာမည္။ ေအာင္ျမင္ျခင္း လမ္းစ ေရာက္လာပါမည္။

စာဖတ္အားနည္းသူမ်ားသတင္းစာဖတ္ေစလို

          ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ ဖတ္ပါ။ စာမ်က္ႏွာ ၃၂ မ်က္ႏွာပါသည့္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္တြင္ က႑အစုံ ပါသည္။ ဥပမာ ျပည္တြင္းေရးရာ က႑မွာ ယေန႔ျဖစ္ေပၚ ေနသည့္ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး သိႏိုင္သည္။ ရသစာေပ ၀တၱဳမ်ား၊ ဘ၀အေတြးအျမင္ အက္ေဆးမ်ား၊ သုတေဆာင္းပါး မ်ားလည္း ဖတ္ရႈႏိုင္မည္။ စာေပမ်ားက တဆင့္ မိမိတို႔ မမွီလိုက္သည့္ ေခတ္စနစ္က အေၾကာင္းေတြကို သိႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ ျမန္ျပည္အႏွံ႔ ဘုရားဖူး ခရီးသြားေဆာင္းပါး မ်ားဖတ္ရႈရင္း ဘုရားစံု ဖူးႏိုင္သည္။ မူးယစ္ေဆးဝါး စိတ္ႂကြေဆးျပားမ်ား ဖမ္းဆီးရမိမႈ၊ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျပီး ေဒါသအေလ်ာက္ လူသတ္မႈ၊ လူကုန္ကူးမႈ၊ သက္ငယ္မုဒိမ္းမႈ၊ ေပါ့ဆမီး ေလာင္ကြ်မ္းမႈ စသည္တို႔ကို ဖတ္ရႈျပီး ဆင္ျခင္တတ္လာမည္။ အားကစား ၀ါသနာပါသူ မ်ားအတြက္ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အားကစားက႑လည္း ဖတ္ႏိုင္သည္။ ႏိုင္ငံျခား သတင္းစံု သိရသည့္အတြက္ ကမၻာႀကီးက ရြာေလးကဲ့သို႔ တစ္ကမၻာလံုး အေၾကာင္းေတြကို ေန႔စဥ္ ထုတ္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္မွ အလံုးစံု သိျမင္ႏိုင္ပါသည္။

          သတင္းစာ တစ္ေစာင္က တစ္အိမ္သားလုံးကို သုတေတြ တိုးေနပါမည္။ ထိုအခါ Update သတင္းမ်ား သိရသျဖင့္ မ,အ ေတာ့ေပ။ မည္သူႏွင့္မဆို ေခတ္ႏွင့္အညီ ယွဥ္ေျပာနိုင္၊ ေဆြးေႏြးနိုင္ ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေန႔စဥ္ ထမင္းစားၾက သလို၊ ေန႔စဥ္ထုတ္ သတင္းစာ တစ္ေစာင္စီ အနည္းဆုံး ဖတ္ၾကေစခ်င္ ပါသည္။ တခ်ိဳ႕က ေစာဒက တက္ၾကသည္။ သတင္းစာမလို၊ စာအုပ္မလို၊ အြန္လိုင္းက စာဖတ္ႏိုင္သည္ ဟုဆိုသည္။ အမွန္စင္စစ္ ဖုန္းထဲက စာဖတ္ရသည္ထက္၊ သတင္းစာႏွင့္ စာအုပ္မ်ားကို လက္ကကိုု္င္၍ စာဖတ္ျခင္းကပို၍ မွတ္မိႏိုင္ၿပီး မ်က္စိက်န္းမာေရး အတြက္လည္း ပိုမိုသင့္ေတာ္ ပါသည္။ အြန္လိုင္းျဖင့္ စာဖတ္ျခင္းကဇြန္း၊ ခရင္းႏွင့္ စားရသလို အားရပါးရ မျဖစ္လွေပ။ သတင္းစာ၊ စာအုပ္ကို လက္ျဖင့္ကိုင္တြယ္ ဖတ္ၾကည့္ရသည္က ထမင္းကိုလက္နဲ႔ စားသလို အရသာရွိသည္ဟု စာဖတ္အားသန္သူ မ်ားက ဆိုၾကသည္။

အေရးၾကီးလွ မိဘမ်ား၏အခန္းက႑

          လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္ ေလးခုခန္႔ (အႏွစ္ ၄၀ခန္႔)က ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ စာမတတ္သူ ဦးေရမ်ားျပား ေနရာ၊ “စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး” ဟူ၍ ေက်းရြာအႏွံ႔ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ အ,သုံးလုံး စာသင္ေပးရသည္။ တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းေပါင္းစံုက ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားက ေတာင္သူမ်ားအား ယာေတာတဲထိ လိုက္ပါကူညီေပးျပီး လုပ္အားေပးကာ စာသင္ေပးခဲ့ ၾကရသည္။ ဖိုးဖြားမ်ားကိုလည္း စာသင္ယူခ်င္စိတ္ ရွိလာေအာင္၊ အေရးအဖတ္ တတ္ေအာင္ တစ္အိမ္တက္ တစ္အိမ္ဆင္း စည္းရံုးရသည္။ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္အထိ ႏိုင္ငံေတာ္က စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး လႈပ္ရွားခဲ့ပါသည္။ တျဖည္းျဖည္း ေခတ္ကာလ ေရြ႕လ်ားလာသည္ ႏွင့္အမၽွ ၂၀ ရာစု ေရာက္ေသာအခါ  စာတတ္သူေတြ မ်ားျပားလာသည္။ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ကာလအထိ စမ္းစစ္မႈ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ျမန္မာ့လူဦးေရ သန္း ၅၀ တြင္ စာဖတ္တတ္သူ ၉၈ ဒသမ ၄ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိသည့္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ရာႏႈန္းျပည့္ စာဖတ္တတ္သူ ေတြရွိသည့္ နိုင္ငံျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက မွတ္တမ္းတင္ ထားသည္။

          သို႔ေသာ္ စာဖတ္တတ္သူတိုင္း စာဖတ္ၾကသလား? မဖတ္ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ “စာမဖတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး” စီမံခ်က္ႏိႈးေဆာ္ ဖို႔ လိုလာသည္။ ေခတ္စနစ္အရ ႐ုပ္၀တၱဳေတြ တိုးတက္လာရာ၊ စာအုပ္ကိုင္ၿပီး စာဖတ္ဖို႔ထက္ onlineႏွင့္ electronic media ေတြ အသုံးျပဳမႈမ်ား ေနသည္။ သို႔ေသာ္ online ကေန စာတကယ္ မဖတ္ၾကဘဲ game ေဆာ့ျခင္း၊ online သံုးျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္၍ ကုန္ မွန္းမသိ တစ္ေန႔တာ ၿပီးဆုံးသြား ျပန္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ လူမ်ိဳးတစ္ခု တိုးတက္ဖို႔အတြက္  စာမ်ားမ်ား ဖတ္ရပါမည္။

          သာဓကျပရလွ်င္ အေနာက္နိုင္ငံ တခ်ိဳ႕(ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီးနိုင္ငံ) တို႔တြင္ ဓာတ္ရထားစီးရင္း ဘတ္စ္ကားစီးရင္း ဖုန္းမပြတ္ၾကဘဲ၊ စာအုပ္တစ္အုပ္ အျမဲေဆာင္ထားၿပီး စာဖတ္ၾကသည္။ ယုတ္ဆြအဆုံး အပမ္းေျဖခရီး ထြက္ရင္းလည္း ဖတ္စရာ စာအုပ္ေလး တစ္အုပ္ အျမဲပါသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲ? သူတို႔ႏိုင္ငံ Online မရွိလို႔လား?Online မေကာင္းလို႔လား? Online သုံးရတဲ့ဖုန္း အမ်ိဳးအစား မကိုင္ ႏိုင္လို႔လား? အေျဖက ရွင္းပါသည္။ စာဖတ္ဝါသနာပါ၍ သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ စာဖတ္ၾကသည္။ ထိုအခါ အသိပညာမ်ား တိုးပြားလာၿပီး Developed countries ျဖစ္သြားသည္။ ဥပမာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ TOP 10 စာရင္း၀င္သည့္ အေရာင္းရဆံုး (Best Seller) စာအုပ္မည္မွ် ထုတ္ႏိုင္ပါသလဲ? စာအုပ္ေရ ေသာင္းဂဏန္းထက္ မပိုေပ။ သို႔ေသာ္ Developed countries တြင္ Best Seller စာအုပ္ သိန္းသန္းခ်ီျပီး ထုတ္ရသည္။ တန္းစီတိုးေ၀ွ႕ျပီး ၀ယ္ရသည္။ ခဏေလးႏွင့္ ေရာင္းကုန္သည္။ အံ့မခန္း စာဖတ္ၾကသည္။

          ကေလးမ်ား စာဖတ္က်င့္ရွိရန္၊ လူငယ္မ်ား စာဖတ္ၾကရန္ လူႀကီးမိဘမ်ား ကိုယ္တိုင္က စာေပေလ့လာ ဖတ္ရႈမႈေတြ လုပ္ရပါမည္။ မိဘကိုယ္တိုင္က ဗဟုသုတနည္းလွ်င္ သားသမီးကို မည္သည့္ လမ္းေကာင္းမွ် ညႊန္ျပနိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ေခတ္ကေလးမ်ားမွာ အြန္လိုင္း၊ မီဒီယာ ေတြေၾကာင့္ အသိျမန္ အတတ္လြယ္ ၾကသည္။ အတုခိုး ျမန္ဆန္ျပီး လူၾကီးျဖစ္ေစာ လာသည္။ သို႔ေသာ္ အတုယူ မွားျခင္း၊ အတုခိုးမွားျခင္းက ကေလးမ်ား အတြက္ လမ္းမွား ေတြ႔ႏိုင္သည္။ မိဘကလည္း ဗဟုသုတ နည္းပါးလွွ်င္ သားသမီး လွိမ့္သမၽွ၊ ညာသမၽွခံရမည္။ ထိုအခါ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို ေကာင္းမြန္သည့္ အသိပညာအေမြ မေပးနိုင္ေတာ့ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ မိဘေတြကို စာမ်ားမ်ား ဖတ္ေစခ်င္ပါသည္။ က်ားမအားလံုး စာဖတ္သည့္ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းကို မိမိကိုယ္ကို ထူေထာင္ရမည္။ အရြယ္အားလုံး စာဖတ္ၾကဖို႔ လိုပါသည္။

စာဖတ္ျခင္းအက်ိဳး

          “ေနမင္း၏ အလင္းေရာင္သည္ ေန႔အခါ၌သာ ထြန္းလင္းႏိုင္၏။ လမင္း၏ အေရာင္သည္ ညအခါ၌သာ ထြန္းလင္းႏိုင္၏။ စာအုပ္စာေပတို႔မွ ရေသာပညာ ဉာဏ္အေရာင္သည္ အခ်ိန္အခါမေရြး ထြန္းလင္းေတာက္ပ ႏိုင္၏” ဟူေသာ ဆို႐ိုးစကား ရွိေပသည္။ စာဖတ္ျခင္းက လူတစ္ေယာက္ကို ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း တိုးတက္ေျပာင္းလဲ သြားသည္ဟု မဆိုေသာ္လည္း၊ စာဖတ္အား ေကာင္းလာသည္ႏွင့္ အမွ် ထိုသူ၏ အေတြးအျမင္၊ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူႏွင့္ အဂၤါရုပ္မွာလည္း သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ဥပမာျပရလွ်င္ ၂၀၁၉ ခုႏွစ္ Top 10 စာရင္း၀င္ တကၠသိုလ္၀င္တန္း ၀ိဇၨာအထူးျပဳ ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦး၏ အင္တာဗ်ဴးတြင္ သူမေျဖဆို ထားသည္မွာ“သမီးက ေက်ာင္းစာေတြ အျပင္ အားတဲ့အခ်ိန္မွာ ျပင္ပစာေပ ေတြကိုလည္း ဖတ္ရႈေလ့လာ ပါတယ္.. အကယ္၍ ေက်ာင္းစာတစ္မ်ိဳးဘဲ ဖတ္ရင္ အခ်ိန္တန္ရင္ သမီးကဘြဲ႔ရပ ညာတတ္ educated ဘဲ ျဖစ္ပါမယ္… ျပင္ပစာေပေတြ ဖတ္ေတာ့ ပညာရွိ wisdom ျဖစ္လိမ့္မယ္” ဟုဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာဖတ္အား ေကာင္းသည့္ ေက်ာင္းသူသည္ ဂုဏ္ထူးမ်ားျဖင့္ ေအာင္ျမင္ရံုမက၊ တခ်ိန္တည္းမွာပင္ သူတကာထက္ သုတၾကြယ္ ေနပါသည္။ ဤထံုးကို ႏွလံုးမူ၍ မိဘမ်ားကလည္း မိမိတို႔သားသမီးကို စာအစံုဖတ္ဖို႔ ႏႈိးေဆာ္သင့္ပါသည္။

စာဖတ္ျခင္းကစိတ္ဖိစီးမႈေျပေပ်ာက္ႏိုင္

          စာဖတ္ျခင္းသည္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ စိတ္အလုပ္ျဖစ္သည္။ ေလျဖတ္ျခင္း၊ မွတ္ဉာဏ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းျခင္း၊ ပါကင္ဆဲန္ (ေခၚ) ေျခတုန္လက္တုန္ ေရာဂါ၊ အယ္လ္ဇိုင္းမား (ေခၚ) ဦးေႏွာက္ဇရာ အႀကိဳေရာဂါ ႏွင့္ လူပ္ရွားမႈ မမွန္ကန္ျခင္း ေရာဂါတို႔အတြက္ စာဖတ္ျခင္းက အထိုက္အေလ်ာက္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ ႏိုင္ပါသည္။ ယူေက တကၠသိုလ္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ University of Sussex ၏ သုေတသန ျပဳလုပ္ခ်က္မ်ား အရ လူတစ္ဦးသည္ လမ္းေလွ်ာက္၍ စကားစျမည္ ေျပာျခင္းေၾကာင့္ ၄၂ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ လက္ဖက္ရည္၊ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ၅၄ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ သီခ်င္း နားေထာင္ျခင္းေၾကာင့္ ၆၁ ရာခိုင္ႏႈန္း စိတ္ဖိစီးမႈကို ေလွ်ာ့က်ေစသည္။ သို႔ရာတြင္ စာဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈကို ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ေလွ်ာ့ခ်ေစႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စာဖတ္ျခင္းသည္ စိတ္ဖိစီးမႈကို သိသိသာသာ ေလွ်ာ့က်ေစပါသည္။ သို႔ေသာ္ စာေပေလ့လာ ဖတ္ရႈရာတြင္ မည္သည့္စာေပ အမ်ိဳးအစားကို ဖတ္ရႈရမည္ ဆိုျခင္းထက္ မိမိ စိတ္ပါ၀င္စားရာ၊ မိမိသိလိုရာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ပါ၀င္သည့္ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရႈသင့္ပါသည္။

ကံေကာင္းေစဖို႔ စာဖတ္စို႔

          ႐ုပ္၀တၱဳေတြ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ားသည့္ ေခတ္မွာ "သူ႔ကံကိုမၿပိဳင္နဲ႔၊ ကိုယ့္ကံကိုျပင္ပါ" ဟု အၾကံေပးလို ပါသည္။ ကံေကာင္းဖို႔ အတြက္ ဦးစြာပထမ စိတ္ေကာင္းထားဖို႔ လိုသည္။ စာေပေလ့လာ ဖတ္ရႈမႈ မ်ားလာသည့္ အခါ ေကာင္းေသာ အယူ၀ါဒေတြ ရွိလာမည္။ အေတြးအေခၚ တက္လာမည္။ ကိစၥတစ္ခု ျပဳမူခါနီးမွာ ဦးစြာစိတ္(မေနာ)က အရင္ေတြးေလ့ ရွိသည္။ အေတြးကေန ၾကံစည္သည္။ ထိုအၾကံအစည္က အေျပာ၊ အလုပ္ျဖစ္လာသည္။ ကံဆိုသည္မွာ အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။ ေကာင္းေသာ အလုပ္လုပ္လွ်င္ ေကာင္းကံရမည္။ ဘ၀ တစ္သက္တာလံုး၊ ေနာင္ ဘ၀သံသရာအထိ လည္းကံေကာင္းဖို႔ ဆိုလွ်င္သူရဲ႕ ဇစ္ျမစ္ကမေနာ (စိတ္) ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေတြးအေခၚေတြ မွန္လာေအာင္ စာေကာင္းေပမြန္ မ်ားကို ဖတ္ရႈမွတ္သားျပီး က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္ရပါမည္။

          တစ္နည္း ဆိုရလွ်င္ စာဖတ္ျခင္းသည္ ဘဏ္မွာေငြစု သကဲ့သို႔ အတိုးလည္းရသည္။ ဘဏ္မွာ မ်ားမ်ားစုႏိုင္လွ်င္ မ်ားမ်ားအတိုး ရမည္။ မ်ားမ်ား အသံုးျပဳႏိုင္မည္။ ထို႔တူစြာ စာဖတ္ျခင္းကလည္း ၀မ္းစာစုျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အတိုးအျမတ္ အျဖစ္ မိမိဘ၀ကို ဆင္ျခင္ႏိုင္ သလိုအမွား၊ အမွန္ကိုလည္း ခြဲျခားႏိုင္မည္။ အမွားနည္းသ ူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘ၀တက္လမ္း ျမင့္မားသြားမည္။ ထိုသည္ပင္ အတိုးပြားေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

          လူတခ်ိဳ႕က ဘ၀သင္ခန္းစာကို မိမိကိုယ္တိုင္ၾကဳံမွ သင္ခန္းစာယူၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ဘ၀သင္ခန္းစာ ေတြက ခါးသီးလြန္းသည့္ အတြက္ ေနာင္တေတြ ေပြ႔ပိုက္ကာ ျပန္လည္ အဖတ္ဆည္ဖို႔ အေတာ္ခက္ခဲႏိုင္ ပါသည္။ သို႔ေသာ္ စာမ်ားမ်ားဖတ္သူ၊ စာဖတ္နာသူ (စာနာနာဖတ္သူ)၊ စာဖတ္ေက်သူမ်ားက စာေပဖတ္ရႈရင္း ဘ၀သင္ခန္းစာ ယူတတ္သည္။ ထိုအခါ ေရွာင္နိုင္ရွားနိုင္ လာျပီး အမွားနည္းသြားမည္။ စာေပေလ့လာ ဖတ္ရႈမွသာလွ်င္ အသိပညာ ႁမွင့္တင္ႏိုင္ၿပီး ျပည္ေထာင္စု အက်ိဳးကိုသယ္ပိုး ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

          အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ႏိုင္ငံ့ အနာဂတ္လူငယ္မ်ား စာဖတ္ၾကပါ။ အရြယ္ သံုးပါးအားလံုး စားဖတ္ၾကပါ။ စာဖတ္ေစခ်င္ပါသည္။ 

 

ေစတနာမ်ားစြာ

ေဆာင္းပါးရွင္ တင္ထက္ထက္ေဇာ္ ေရးသားသည္။

 

Photo = Internet