Thursday, December 10, 2009

ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ညကတည္းက ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ငွက္ခါးေရာင္ထြက္ဆြတ္ကုိ ၀တ္တယ္။ Walking shoe လဲၿပီး NY တံဆိပ္ပါတဲ့ သုိးေမႊးေခါင္းေဆာင္းကုိ စြပ္တယ္။ သကၠလပ္မာဖလာ ကုိပတ္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ေတာ့ အားကစားလုပ္မယ့္သူက လည္စည္းနဲ႔ဆုိေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းမယ္ မထင္တာနဲ႔ ျပန္ခၽြတ္တယ္။ လုိရမယ္ရ သုိးေမႊးလက္အိတ္ကိုေတာ့ ယူလုိက္တယ္။ ျပည့္စံုၿပီ ထင္ေပမယ့္ မသိစိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလုိေနသလုိမ်ိဳး မတင္မက် ခံစားရမိတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္သားေတြ မႏုိးခင္ ေအးစက္ေနတဲ့ သံပန္း ၿခံ၀င္းတံခါးကို အသာအယာပိတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။

ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ကြန္ကရစ္လမ္းေလး နဲနဲ ေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ မင္းလမ္းမေပၚ ေရာက္တယ္။ မင္းလမ္းကေန ၿမိဳ႕မေစ်းဘက္ မ်က္ႏွာမူလုိက္တာနဲ႔ ႏုိင္လြန္ကတၱရာ အတတ္လမ္းေတြက ဆီးႀကိဳေနတယ္။ ဒီအတတ္လမ္းက ေအးသာယာၿမိဳ႕သစ္ အတက္ကေနစလုိက္တာ ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ အ၀င္၀ ေက်ာ္သည္အထိ အတက္လမ္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ႀကီးသား စစ္စစ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သက္တမ္းတစ္၀က္နီးပါးက ဒီေတာင္ႀကီးမွာပဲ ေနထုိင္ ႀကီးျပင္းလာတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္ဌာန ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမနဲ႔မျခား သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိတယ္။ မွ်တတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ဖဲြ႕စည္းမႈေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေလာက္ စိတ္ႀကိဳက္မျဖစ္ မေပ်ာ္ပုိက္မိတာ အမွန္ပါ။

လတ္ဆတ္တဲ့ ေဆာင္းေလ ေအးျမျမကုိ ႐ႈ႐ႈိက္ရင္း ေခါင္းစြပ္ကုိ နားလံုေအာင္ ဆဲြခ်လုိက္တယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့ ေရႊအင္းေလး တည္းခုိခန္းေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ စိုင္းေနာင့္ကုိ မေတြ႕ေသးတာနဲ႔ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေသြးပူလုပ္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ သူထြက္လာမယ့္ လမ္းၾကားထဲ လႈပ္ရွားမႈ မေတြ႕တာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ လမ္းနဲနဲေျပရင္ ေျပးတယ္။ ကုန္းေမွာက္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဓာတ္တုိင္ ၂ တုိင္စာေျပးၿပီး ဓာတ္တုိင္ ၁ တုိင္စာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ အားကစား မလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္လုိ႔ ေျခသလံုးၾကြက္သား ေတြက တင္းေနတာေၾကာင့္ သိပ္လည္း မေျပးႏုိင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေဂါက္ကြင္းအ၀င္၀ထိ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္မယ္လုိ႔ အားခဲၿပီး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္တယ္။ မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူလုိ ကုိယ္လုိ အားကစား လုိက္စားတဲ့သူေတြ အရြယ္စံု အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ ရွမ္းစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အဦေရွ႕ လမ္းအခ်ိဳးေနရာမွာ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနတာကလဲြရင္ နီယြန္မီးလံုးေတြနဲ႔ တစ္လမ္းလံုး လင္းထိန္ ေနပါတယ္။ စက္မႈလက္မႈ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ျမဴေတြအုပ္ဆုိင္းၿပီး ပိန္းပိတ္ေအာင္ က်လာတာေၾကာင့္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေဆာင္းအလွကုိ ပုိအသက္၀င္ေစတယ္။ ေဂါက္ကြင္းဂိတ္ေပါက္ထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေျခသလံုးနဲ႔ ေပါင္ကၾကြက္သားေတြ တင္းၿပီး အေတာ္ေလး နာေနတာေၾကာင့္ အျပန္လမ္းမွာ မေျပးႏုိင္ေတာ့ဘဲ မွန္မွန္ေလးပဲ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္။

အိမ္မျပန္ခင္ ညေစ်းထဲ၀င္ၿပီး Breakfast အေနနဲ႔ ထုိ႔ဟူးေႏြး၀င္စားတယ္။ ေစာလြန္းေသးေတာ့ စားဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ထုိင္လက္စနဲ႔ တစ္ခါတည္း စားသြားမွာျဖစ္လုိ႔ အခါးရည္ေသာက္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ ထုိ႔ဟူးေႏြး ၂ ပဲြ၊ ထုိ႔ဟူးေက်ာ္ ၁ ပဲြနဲ႔ ၀က္ေခါက္ ၂ ထုပ္ စားလုိက္တယ္။ သူ႔ေခါက္ဆဲြနဲ႔ သူအေၾကာ္ လုိက္ဖက္ညီတာေၾကာင့္ အာသာမေျပ ေသးေပမယ့္ ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ပဲ စားလုိက္တယ္။ စားၿပီးလုိ႔ ေငြေခ်မယ္လုပ္ေတာ့မွ ဒိန္းကနဲဆုိ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားတယ္။ ေျခဖ၀ါး လက္ဖ၀ါးေတြမွာ ေခၽြးေစးေတြ ျပန္လာတယ္။ ေျပးေနတုန္းက ေခၽြးမထြက္ေပမယ့္ ခုမွ ေခၽြးေတြ တစုိ႔စုိ႔ ထြက္လာတယ္။ ေက်ာနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ ေခၽြးေတြ စီးက်လုိ႔ေတာင္ ေနတယ္။ အိမ္ကထြက္လာ ကတည္းက တစ္ခုခု လုိေနတယ္လုိ႔ မသိစိတ္က ႏုိးေဆာ္ေနေပမယ့္ သိစိတ္က အမွတ္မရတာနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ပါမလာမွန္း ခုမွ အသိ၀င္လာတယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ပါမလာဘူးလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ဆုိင္ရွင္က ယံုမွာ မဟုတ္သလုိ မနက္ ေစ်းဦးေပါက္ အေၾကြးနဲ႔ေတာ့ လူကုိ ဒီအတုိင္း ျပန္လႊတ္လုိက္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေပ့ါေလ်ာ့မႈနဲ႔ ကုိယ္မုိ႔ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ျဖတ္သြားျဖတ္လာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္သူေတြထဲမွာ အသိတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ပါေလမလားဆုိၿပီး မ်က္လံုးကၽြတ္မတတ္ ရွာေနေပမယ့္ ဆုိင္ရွင္ အစ္မႀကီး မရိပ္မိေအာင္ေတာ့ ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔မုိ႔ အခါးရည္ကိုပဲ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ငွဲ႕ေသာက္ေနမိတယ္။

မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာမွ ေသာကဗ်ာပါဒေတြ ႏုတ္ယူေပးမယ့္ ေက်းဇူးရွင္ စိုင္းေနာင့္ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ္က ဦးေအာင္ ဆီးေဟာက္ လုိက္တယ္။ မင္းခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာကုိ နာရီ၀တ္ (အမွန္ေတာ့ ၅ မိနစ္ပါ) ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေနေပမယ့္ မင္းမလာလုိ႔ ဒီ၀ုိင္းကုိ မင္းပဲ ရွင္းလုိက္လုိ႔ ေျပာကာရွိေသး သူ႔အျပစ္ကုိ သူ၀န္ခံသြားတယ္။ ညက ခ်က္တင္ (ျခင္၏ဦးေလး) ကိုက္လုိ႔ မနက္မထႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း ၿပံဳးဖားဖားနဲ႔ လုပ္ေနလုိ႔ မနည္း ခြင့္လႊတ္လုိက္ရတယ္။ ေငြရွင္းမယ့္သူ ေရာက္လာမွပဲ လူက ေနသာထုိင္သာ ပံုမွန္ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းမနက္ရဲ႕ ရာသီအေျခအေနဟာ ေအးစက္စက္ျဖစ္လုိက္ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ က်လုိက္နဲ႔ လူကုိတကယ္ပဲ ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေစတာ အမွန္ပါပဲ။ သြားသတိ စားသတိနဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ မျဖစ္ေစဖုိ႔ အားလံုးကို အသိေပးခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ လွပေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာေန႔ေလးေတြ ပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။



36 comments:

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

ကို၀င္းေဇာ္ေရ...
အဆံုးထိမေရာက္ေသးခင္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းေလးမွာ ေခၽြးပ်ံသြားသလိုလိုပဲ...။

ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

Unknown said...

ကို၀င္းေဇာ္တစ္ေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ရမယ္။ လုပ္လုိက္မွျဖင့္ အရာရာ နဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းပဲ။ ဒီလုိအျဖစ္ႀကံဳရင္ တကယ္ပဲ ရင္ဖုိမိမွာပဲ။

မု္;သုင္ခဳ, said...

ေဟေဟ့ ေခါက္ဆဲြ ၂ပဲြ စားတာေတာင္ အာသာမေျပဘူး ဆုိဘဲ။ အိမ္ေခၚ ထမင္းေကၽြးဖုိ႔ေတာ့ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး စဥ္းစားရအုန္းမယ္ ..

အဆင္ေျပပါေစ။

မု္;သုင္ခဳ, said...

ေနာက္ရက္ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္ရင္ သစ္ေတာဖက္ ၀င္ေခၚအုနး္ကြာ။ ငါလည္း အထုိင္မ်ားၿပီး ခ်ိခ်င္သလုိ ျဖစ္ေနတယ္။ သံုးေယာက္ေပါင္းရင္ ေလာင္းေက်ာ္ႏုိင္မွာပါ။

ဒ႑ာရီ said...

ကုိ၀င္းေဇာ္ကေတာ့ လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ထင္ေတာ့ ထင္သားပဲ ဒီေလာက္ပဲမ်ားေနရင္ တခုခုေတာ့ ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔။ း) ေတာ္ေသးလုိ႔ေပ့ါ ပိုက္ပိုက္ရွင္းမယ့္သူ ေရာက္လာလို႔။ ေတာင္ၾကီးကို တခါမွ မေရာက္ဘူးေပမယ့္ အဲဒီက ရာသီဥတုကိုေတာ့ ေျပာျပၾကလို႔ ႏွစ္သက္မိတယ္။
စကားမစပ္ လွ်ာရွည္မယ္ေနာ္.. စာလံုးေပါင္း ကေယာက္ကယက္ နဲ႔ အေၾကြး လို႔ထင္တာပဲ... း)

ခင္မင္ေလးစားလွ်က္

ေတာင္ေပၚသား said...

လြမ္းေအာင္ လာလုပ္တယ္ေပါ့ေလ ဟြန္းးးးးးးး တုိ႕ဟူးေႏြးပူပူေလး စားခ်င္တယ္ မနက္ဆုိ ခ်မ္းေအးေအးနဲ႕ ပဲေလးမ်ားျပီး လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္တယ္။ း(


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

Unknown said...

နင့္ရဲ႕ အလြဲေတြ လာဖတ္တယ္။ မနက္ထ လမ္းေလွ်ာက္ေတာ့ အလန္းေလးေတြ မေတြ႕ခဲ့ဘူးလား။ ေနာက္အပတ္ အဂၤါေန႔ မေမ့ပါနဲ႔

ညလင္းအိမ္ said...

ေနာက္တခါသထိထားဗ်ိဳ႕...
အဲဒီဒုကၡ ၾကံဳဖူးတယ္...ကၽြန္ေတာ္လည္း...
ေတာ္ေသးတယ္ နာရီခၽြတ္ျပီး ထားခဲ႔တာရလို႔ေလ...အဟီး...

အဲဒီလ္ို ခ်မ္းေအးေအးေဆာင္းႏွင္းေအာက္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ...

ခင္မင္လ်က္
ညရဲ႕ေကာင္းကင္

Unknown said...

ျဖစ္တတ္တဲ့ အမွတ္တရေလးပါ။ အေရးႀကီးတဲ့ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခု သြားေျဖတုန္းက မွတ္ပံုတင္ကတ္ ပါမသြားတာကုိ ျပန္အမွတ္ရတယ္။

အဆင္ေျပပါေစ

Welcome said...

welcome=> ဒ႑ာရီ

(စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေတြ ျပင္လုိက္ပါၿပီ၊ ေသခ်ာရွာဖတ္ သြားလုိ႔ ေက်းဇူး)

welcome=> စာဖတ္သူအားလံုး

(အားလံုးကုိပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္လုိ နေမာ္နမဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး မႀကံဳဆံုပါေစနဲ႔)

flowerpoem said...

လမ္းေတာ့ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ မနက္ေစာ၂ ထရမွာပ်င္းတယ္. တို႕ဟူးေႏြးအရမ္းၾကိဳက္ ....
ေတာ္ေသးတယ္ရွင္းမယ့္လူလာလုိ႕. :P

Unknown said...

ထုိဟူးေႏြးနဲ႔ ထုိဟူးေၾကာ္ စားခ်င္တယ္ စားခ်င္တယ္။ ဒါနဲ႔ ညီမလဲ (ျခင္ဦးေလး) ကိုက္တာ ညတုိင္းပဲ အဟီး။ အိမ္က ဆူရင္လဲ ခံရမွာပဲ တတ္ႏုိင္ဘူး။

ေန႕အိပ္မက္ said...

ျဖစ္ရမယ္.. ဒါနဲ႕ ရွင္းေပးမယ္႕သူမေရာက္လာရင္ ဘယ္႕ႏွယ္လုပ္မလဲမသိ :P

Unknown said...

ေအးေလ ကုိ၀င္းေဇာ္ႀကီးကလည္း နေမာ္နမဲ့နဲ႔ မႀကီးမငယ္ အရွက္ကဲြေနအုန္းမယ္ ေစ်းခင္းထဲမွာ။ အဆင္ေျပသြားလုိ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ အစားပုတ္ခ်င္အုန္း

မငံု said...

:) အားကစားလုပ္ဖို႔ မွန္ထဲ အထပ္ထပ္ အခါခါ ၾကည္႔ေနတာကိုး။ ေမ႔ျပီေပါ့။

အားကစားလုပ္ျပီး ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ စားတာကလဲ တို႔ဟူးေႏြးႏွစ္ပြဲ နဲ႔ အေၾကာ္ေတြ :))

မငံု said...

:) အားကစားလုပ္ဖို႔ မွန္ထဲ အထပ္ထပ္ အခါခါ ၾကည္႔ေနတာကိုး။ ေမ႔ျပီေပါ့။

အားကစားလုပ္ျပီး ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ စားတာကလဲ တို႔ဟူးေႏြးႏွစ္ပြဲ နဲ႔ အေၾကာ္ေတြ :))

Unknown said...

အဟား ရီရတယ္၊ ဒီလုိအျဖစ္မ်ိဳးလဲ ရွိေသးတာကုိး

ေတာ္ေတာ္ေလး ေခၽြးျပန္သြားမွာပဲ ကယ္မဲ့သူမရွိရင္ လူသာ အေပါင္ခံထားလိုက္ သိလား

Unknown said...

သတိဆုိတာ ပုိတယ္ရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။

အၿမဲသတိရွိပါေစ။

Anonymous said...

ေဆာင္းႏွင္းေအးေအး မွာေခါက္ဆြဲစားခဲ့ဘူးတာကို
လြမ္းလိုက္တာ ၂ ပြဲေတာင္စားတယ္ေပါ့ေလ
ဒီမွာေတာ့ ေအးေတာ့ေအးပါရဲ႔ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ေတာ့
မရွိပါဘူး :(

Unknown said...

အားကစားေတာ့ လုပ္မယ္ လုပ္မယ္နဲ႔ မလုပ္ျဖစ္တာက မ်ားပါတယ္။ တကုိယ္ေရ က်န္းမာေရးအတြက္ ပံုမွန္ လုပ္တာ ေကာင္းတယ္။ အားေပးတယ္။ ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္သြားတာကုိ ျမင္ေယာင္ပါေသးတယ္။


ခင္မင္လ်က္နဲ႔

လင္းဒီပ said...

ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလ...
ေနာက္ကို ပဲမမ်ားနဲ႕ အိမ္က မထြက္ခင္ ေသခ်ာစစ္ဗ်..။

မိုးခါး said...

ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ပဲစားလုိက္တာ ယံုပါတယ္
ေျပာျပရံုနဲ႕ :P

ေကာင္းကင္ျပာ said...

စိုင္းေနာင့္ ေရာက္မလာရင္ ဘာလုပ္မယ္လို႔ စဥ္းစားမိလဲဟင္..

kiki said...

ရွဳိး ထုတ္လြန္သြားလို ့
အေမ့ေကာင္းေလးပါလား ...
ကယ္တင္ရွင္ စိုင္းေနာင့္ကို ဘယ္လို ေက်းဇူးျပန္ဆပ္မလည္းဟင္ ။

အေၾကြးစာရင္းမွတ္ဖို့ ေျပာရတာခက္ေနရင္ ၊လက္ပါတ္နာရီျဖစ္ျဖစ္၊ လက္စြပ္ျဖစ္ျဖစ္ ။ တခုခု အေပါင္ စေပၚ တင္ထား ေပါ့ေနာ္ ။ ဟိုက လက္ခံပါ့မလား ...

tg.nwai said...

ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေလးကို သေဘာက်တယ္..ရာသီဥတုေရာ အစားအစာေတြကိုပါ... ၾကာၾကာေတာ႔ မေနဖူးပါဘူး..ေဆာင္းတြင္းဆို ေတာ္ေတာ္လွမယ္ေနာ္..

ေတာ္ေသးတာေပါ႔ ကို၀င္ေးဇာ္ရယ္.. စားၿပီးေသာက္ၿပီးမွ ပိုက္ဆံအိတ္ကို သတိရတာ..မဟုတ္ရင္ တုိ႔ဟူးေႏြး နွစ္ပဲြ ဘယ္စားနုိင္ပါ႔မလဲ..:))

Welcome said...

welcome => ေကာင္းကင္ျပာ

စုိင္းေနာင့္ေရာက္မလာရင္ အိမ္ကုိ ဖုန္းဆက္ဖုိ႔ တာစူ ေနပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ႀကံရာမရရင္ေပါ့ေလ။

welcome => ki ki

စတုိင္လ္က်လြန္သြားတာ အစ္မရဲ႕၊
ပစၥည္းေပါင္ထားဖုိ႔ တကယ္ အမွတ္မရဘူး၊ မြန္ထူၿပီး ပုိက္ဆံကုိပဲ သတိရေနတာ။

welcome => tv.nwai

ဟုတ္တယ္ ေတာင္ႀကီးေဆာင္းက ေနလုိ႔ေကာင္းတယ္၊ ေဆာင္းရႈခင္းလည္းလွတယ္။ မွန္ပါ့ ပုိက္ဆံမပါမွန္း ႀကိဳသိရင္ ဆုိင္ထဲကုိ ေျခဦးတည့္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး။

welcome => all readers, all friends

အလြဲေတြကုိ လာဖတ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးတင္တယ္။

Unknown said...

ေအးေအး ေနတတ္သမားက အဲလုိႀကံဳလာရင္ ဘယ္လုိပံုစံ ျဖစ္ေနလဲဆုိတာ ကုိယ္တုိင္မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ၾကည့္ ခ်င္ေသးတယ္

မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆနဲ႔ ေရွ႕ခရီးရွည္ႀကီးကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ပါေစေနာ့

Unknown said...

၀ါးလံုးကဲြေအာင္ေတာ့ ရီပစ္လုိက္ခ်င္တယ္။ ၃၀ ဆုိ အုိဗာ ျဖစ္ေနၿပီ သိလား ပဲေတြစြပ္မ်ားမေနနဲ႔အုန္း။

ခင္မင္ေနမယ့္

Waing said...

ဟဟဟ အခုမွ အလြဲေတြ လာဖတ္တယ္
အဲ့လုိမ်ိဳးေတာ့ မၾကံဳဖူးဘူး ၾကံဳခဲ့ရင္လည္း ဘယ္လုိေျဖရွင္းရမလဲလုိ႕ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားမိမွာ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္မယ္ ျပီးေတာ့မွ ခဏေစာင့္ျပီး အိမ္ကသူေတြ လာမွ ရွင္းမယ္ေလ း))
ေနာက္ဆို ဘာမွမေမ့က်န္နဲ႕ေနာ္ ဟဲဟဲ

စုိင္းေနာင့္ said...

အစားလဲႀကီးတယ္၊ ပဲလည္းမ်ားတယ္၊ ေခါင္းကလည္း မေကာင္းဘူး ဆုိတာ့ သြားၿပီဆရာေရ႕ .. ခၽြန္ေပးလုိက္မယ္။

စုိင္းေနာင့္ဆုိၿပီး ငါ့အီးေမးလ္ေလးေတာ့ ထည့္မေပးဘူး။ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ တစ္ကုိယ္ေကာငး္ဆန္တယ္။

ကေန႔ မနက္ စီက်ဴးေရာ မေရးေတာ့ဘူးလား။

shwezinu said...

သနားတယ္ဗ်ဳိ႕..

မိုးသား said...

မႀကီးမငယ္နဲ႔ ျဖစ္ကုိျဖစ္ရမယ္ ။။။

ႏွင္းဆီနီ said...

တစ္ေန႔တာ အလဲြေလးေတြ ေန႔တုိင္းေရးပါ့လား ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလုိ မေကာင္းရင္ မေကာင္းသလုိေပါ့

Unknown said...

အားကစားလုပ္ေနတယ္ ဆုိပါေတာ့
အစားေတာ့ေလ်ာ့မစားဘဲနဲ႔မ်ား
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဇာတ္လမး္ေလးေတြ ရခဲ့ရင္လဲ မွ်အုနး္

Unknown said...

စာေတြ လာဖတ္ပါတယ္ း)

Unknown said...

အားကစားလုပ္တာကုိ အားေပးတယ္။ အထုိင္မ်ားတဲ့ သူေတြအတြက္ ေကာင္းတယ္။ လမ္းထေလွ်ာက္တယ္ ဆုိေတာ့ စိတ္ကုိ ရွင္းၿပီးသား ျဖစ္တာေပါ့