Wednesday, October 8, 2008

လူတုိင္းအတြက္ E ေခတ္ျဖစ္ေစခ်င္

လူတုိင္းအတြက္ E ေခတ္ျဖစ္ေစခ်င္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံမွာ အီလက္ထရြန္နစ္ကမၻာ e-World အျဖစ္ အသြင္ကူးေျပာင္း ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးေတာ့လည္း e-International , e-Society တစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။ ဒီမတုိင္ခင္ ကတည္းက E အကၡရာကုိ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး သံုးႏႈန္း ေျပာဆုိလာတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ဒီကေန႔ e-Mail, e-Education, e-Learning, e-Health, e-Banking, e-Music, e-Cinema, e-Books, e-Product, e-Goods, e-Industry, e-Economics, e-Mart စတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြ ကမၻာနဲ႔ခ်ီၿပီး ေနရာတုိင္းမွာ ျမင္္ေတြ႕ သံုးစဲြေနၾကပါၿပီ။ အခ်ဳပ္ဆုိလုိက္ရင္ျဖင့္ e-Age လုိ႔ေခၚႏိုင္တဲ့ E ေခတ္ကုိ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ကမၻာ့ကြန္ပ်ဴတာ ကြန္ယက္ႀကီးျဖစ္တဲ့ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈကုိ ၁၉၆၉ ဝန္းက်င္ေလာက္မွာ အေမရိကန္ စစ္တပ္အတြက္ စတင္အသံုးျပဳခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ကေန႔ဆုိရင္ ကမၻာ့ေနရာ အႏွံ႔အျပားမွာ ကြန္ပ်ဴတာ ကြန္ယက္အခ်င္းခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး သံုးစဲြလာၾကတဲ့ အထိ အရွိန္အဟုန္ျမႇင့္ အသံုးျပဳမႈ တြင္က်ယ္လာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အီးေမးလ္ ဆက္သြယ္မႈဆုိရင္ အင္တာနက္ထဲမွာ လူသံုးအမ်ားဆံုး ၀န္ေဆာင္မႈတစ္ခု အျဖစ္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ ေနရာယူလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေတြကုိ စာနဲ႔ စာတုိက္က တစ္ဆင့္ပုိ႔ရတာ၊ တယ္လီဖုန္းနဲ႔ဆက္ရတာ၊ ဖက္စ္နဲ႔ ပုိ႔ရတာနဲ႔ ယွဥ္လုိက္ရင္ e-Mail အသံုးျပဳ တာက ခ်က္ခ်င္းအေကာင္အထည္ ေပၚပါတယ္။ e-Mail ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူ၊ ေငြေၾကး၊ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး သက္သာေစတဲ့အျပင္ တစ္ျခား အက်ိဳးတရားေတြကုိလည္း ထပ္ဆင့္ ရႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ Google ကေန အခမဲ့ ၀န္ေဆာင္မႈ ေပးေနတဲ့ g-Talk , g-Mail တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စကၠန္႔မလပ္ တစ္ဖက္ကြန္ယက္မွာရွိတဲ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း ေတြကုိ စာနဲ႔ျဖစ္ေစ စကားနဲ႔ျဖစ္ေစ တုိက္႐ုိက္ ေျပာဆုိ ဆက္သြယ္ႏုိင္တဲ့ အက်ဳိးထူးေတြ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ေက်နပ္စြာ ခံစားေစႏုိင္ခဲ့တာ အသံုးျပဳသူတုိင္း သိရွိပါတယ္။

အင္တာနက္ခ်ိတ္ဆက္မႈ ကေနတစ္ဆင့္ "ဘာသိခ်င္လဲ၊ ဘာၾကည့္ခ်င္လဲ၊ ဘာေျပာခ်င္လဲ၊ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ဘာလုိခ်င္လဲ၊ ဘာေလ့လာခ်င္လဲ ... အင္တာနက္နဲ႔သာ ခ်ိတ္ဆက္လုိက္ပါ " လုိ႔ ေျပာဆုိ ေနၾကတဲ့ေခတ္ကုိ ေရာက္ရွိလို႔ေနပါၿပီ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ အင္တာနက္လုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ ဆက္သြယ္မႈႏႈန္း ျမန္ဆန္မႈနဲ႔အတူ ေလွ်ာကနဲ ေလွ်ာကနဲ လုပ္ငန္းကုိ ထိေရာက္လြယ္ကူစြာနဲ႔ ေနရာေဒသမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး အလုပ္လုပ္ ႏုိင္ၾကတာေၾကာင့္ တုိးတက္ၿပီးရင္း တုိးတက္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။

ဒီႏွစ္ေႏြရာသီတုန္းက ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ဘေလာဂ့္ငယ္ေလး တစ္ခုဖန္တီးၿပီး စာေလး၊ ကဗ်ာေလး ေရးၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းေနမိပါတယ္။ ဘေလာဂ့္ေရးစကေတာ့ သိပ္အေလးမထား မိေပမယ့္ ပုိ႔စ္တစ္ခုေရးၿပီးတုိင္း ကုိယ့္စာကုိ လာဖတ္တဲ့ reader ေတြအတြက္ တတ္ႏုိင္သေရြ႕ တစ္ခုခုေလးေတာ့ ပါသြားေစခ်င္တဲ့ ေစတနာေၾကာင့္ စာေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဘေလာဂ့္ေလးေၾကာင့္လည္း မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးမိတ္ဖဲြ႕ႏုိင္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ေတြရဲ႕ ဘေလာဂ့္ကေနတစ္ဆင့္လည္း အသိပညာေတြ၊ ဗဟုသုတေတြ၊ ေလ့လာမွတ္သားစရာေတြ၊ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာ နည္းပညာေတြ တစ္ပုံ တစ္ပင္ႀကီးကုိ ရလုိက္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္မဆံုး၊ ၀မ္းသာမဆံုး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သံေယာဇဥ္တြယ္မိၿပီး ဘေလာဂ့္မွ ဘေလာဂ့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အိပ္ခ်ိန္ကလဲြရင္ အင္တာနက္ထဲက ဘေလာဂ့္ေတြကုိပဲ လည္ပတ္ေနမိပါတယ္။

အားလပ္ရက္ကုန္လုိ႔ လုပ္ငန္းခြင္ျပန္၀င္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့ ဘေလာဂ့္ကုိ ပစ္ထားလုိက္သလုိ ျဖစ္သြားတယ္။ နယ္ေရာက္ရင္ ေရာက္ရာၿမိဳ႕မွာ လက္လွမ္းမီတဲ့ နက္ကဖီးကေနတစ္ဆင့္ ပုိ႔စ္တင္မယ္စိတ္ကူးနဲ႔ သြားေလရာ Laptop တစ္လံုးနဲ႔ ရသမွ် အခ်ိန္ေလးကုိ ပုိ႔စ္ေရးေနမိပါတယ္။ နယ္လည္းေရာက္ေရာ အထင္နဲ႔ အျမင္လြဲခဲ့ရပါတယ္။ နယ္မွာ လွ်ပ္စစ္မီးက ႏွပ္မမွန္ပါဘူး၊ လွ်ပ္စစ္မီးရျပန္ေတာ့လည္း ကြန္နက္ရွင္းက မေကာင္း ျပန္ဘူး။ ကြန္နက္ရွင္း ရျပန္ေတာ့လည္း ကိုယ္သြားခ်င္တဲ့ ဘေလာဂ့္ကုိ မေရာက္ႏုိင္ျပန္ဘူး။ blogspot တုိ႔၊ co.cc တုိ႔၊ f1.cc တုိ႔၊ iblogger တုိ႔ ဆုိတာေတြ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ နက္ႀကိဳးကုိ နားမလည္ေအာင္ လုပ္ထားတယ္။ သိပ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့ ကုိယ့္ဘေလာဂ့္နဲ႔ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ဘေလာဂ့္ေတြကုိ မသြားႏိုင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ႀကီးစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ E ေခတ္ကုိ ဘယ္လုိပဲ သြားေန သြားေန၊ ဘယ္လုိပဲ ေရာက္ေန ေရာက္ေန ဒီလုိ အေသးအဖဲြေလးကအစ အဆင္မေျပမႈေတြ၊ အတားအဆီးေတြ ရွိေနမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခ်ီတက္ေနတဲ့ e-World ဆိုတာေရာက္ႏုိင္ပါ့မလား၊ ေရာက္ႏုိင္ခဲ့ရင္လည္း လူတုိင္းအတြက္ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္လုိ႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒီလူကိုေတာ့ အင္တာနက္ သံုးခြင့္ေပးမယ္၊ ဒီလူကုိေတာ့ အင္တာနက္ သံုးခြင့္မေပးဘူး ဆုိၿပီး အကန္႔ကေလးေတြနဲ႔ ကန္႔ထားမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ e-World ကေနေသြဖီၿပီး e-Personal ကုိပဲေရာက္ေနမွာ ဧကန္မလြဲပါပဲ။ E ေခတ္ႀကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေနာက္က် မက်န္ရစ္ရေအာင္ ၀ုိင္း၀န္း ႀကိဳးပမ္းၾကဖုိ႔ အေရးတႀကီး လုိအပ္ေနပါၿပီ။ နယ္ပယ္ က႑အသီးသီးက E ပညာရွင္ေတြ အားနဲ႔အင္နဲ႔ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ပံ့ပုိး ျမႇင့္တင္ေပးၾကဖို႔ ႏႈိးေဆာ္ရင္း E ေခတ္ကုိ လြတ္လပ္ ညင္သာစြာ ေရာက္ရွိႏုိင္ပါေစလို႔ ၿငိဳးငယ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေရရြတ္မိပါေတာ့တယ္။

မွားပံုမ်ားဗ်ာ


ေဆး႐ံုတစ္႐ံုမွာ ဆရာ၀န္ေတြဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာ ဂ်ဴတီခ်ိန္ၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာ တစ္ေန႔တာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာေတြကုိ ေဆး႐ံုအုပ္ ဆရာ၀န္ႀကီးဆီ သတင္းပုိ႔ရပါတယ္။ မွန္ရင္ ခ်ီးက်ဴးၿပီး၊ မွားရင္ အမွားျပင္ေပးတတ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာ၀န္ေလး တစ္ေယာက္က ဂ်ဴတီခ်ိန္ၿပီးလို႔ ေဆး႐ံုအုပ္ကုိ သတင္းပုိ႔ရာမွာ
ဆရာ၀န္ = ဆရာႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္အမွား နည္းနည္းပါးပါး လုပ္မိပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားတဲ့အခါလည္း မွားမွာေပါ့၊ ဘာေတြ လုပ္မိလုိ႔လဲကြာ
ဆရာ၀န္ =ေက်ာက္ကပ္ထုပ္ရမယ့္ လူနာကုိ အသည္းထုတ္မိသြားလုိ႔ပါ ဆရာ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ရတယ္ေလ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ မွားမွာေပါ့။
ဆရာ၀န္ = ဆက္ေျပာပါရေစ ဆရာႀကီး၊ လူနာနဲ႔ လူနာေစာင့္ မွားၿပီး လူနာေစာင့္ရဲ႕ အသည္းကုိ ထုတ္မိသြားပါတယ္။
ေဆး႐ံုအုပ္ = ဒါလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္၊ အမွားက ဒါပဲလား။
ဆရာ၀န္ = ရွိပါေသးတယ္၊ လူနာက ဆရာႀကီး ခယ္မျဖစ္ၿပီး၊ လူနာေစာင့္က ဆရာႀကီးရဲ႕ မိန္းမပါ။
ေဆး႐ံုအုပ္ = မွားပံုမ်ားဗ်ာ... ။

စာျပင္ဆရာ


ကြန္ပ်ဴတာစာစီသမား တစ္ေယာက္ဟာ ဂ်ာနယ္ ေဖာင္ပိတ္ရက္မွာ ၀ိုင္းဖဲြ႕ ေသာက္စားရင္းက အရက္မူးလြန္ၿပီး သခၤ်ဳိင္းတစ္ခုထဲက အုတ္ဂူတစ္ခုေပၚကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။ အမူးေျပသြားမွ ဂူေပၚေရာက္ေနတာသိၿပီး ၾကက္သီးေမြးညင္း ထလာပါတယ္။ သူက တေစၦ အလြန္ေၾကာက္ တတ္တာကုိး။
သူ႔ေဘးက ဂူကုိၾကည့္လုိက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္က စူးေတြ ေဆာက္ေတြနဲ႔ ဂူကုိထြင္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႔
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ဟာ .. လန္႔သြားတာပဲဗ်ာ၊ သရဲမွတ္လုိ႔၊ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္ေနတာလဲ
ဒီမွာဗ်ာ စာလံုးေပါင္းမွားေနလို႔ ျပင္ေရးမလုိ႔ လုပ္ေနတာပါ
ကြန္ပ်ဴတာသမား = ခင္ဗ်ားက ေမွာင္ႀကီးမည္းမည္းထဲမွာ စာလံုးေပါင္းမွာတာ ဘယ္လုိလုပ္သိသလဲ လုိ႔ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။
ဒါက ကၽြန္ေတာ့္အုတ္ဂူေလ၊ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္လုိစာလံုးေပါင္းလဲ သိတာေပါ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္မေသခင္တုန္းက စာျပင္ဆရာ လုပ္ခဲ့တာပါ။
လို႔လည္း ၾကားလုိက္ေရာ ကြန္ပ်ဴတာ စာစီသမားဟာ အမူးေျပၿပီး တင္ပါးနဲ႔ဖဝါး တစ္သားတည္းက်ေအာင္ ေျပးပါေလေရာဗ်ာ။

Wednesday, September 24, 2008

ခရီးသြားကုသိုလ္

ခရီးသြားကုသိုလ္

ေတာင္ႀကီးကုိ အလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားဖို႔ ပင္ေလာင္းေစ်းေရွ႕ ကားမွတ္တုိင္ကုိ ထြက္ခဲ့တယ္။ လုိင္းကားေတာ့ မရွိပါဘူး။ လြိဳင္ေကာ္ဖက္က တက္လာတဲ့ လြိဳင္ေကာ္-ေတာင္ႀကီး ဟုိင္းလက္ကားေလး ေတြကုိ အႀကံဳလုိက္စီးရတာပါ။ ကားဂိတ္မွာေတာ့ လူသိပ္မရွိ ပါဘူး။ မၾကာခင္မွာပဲ လုိင္းကားဆုိက္လာ ပါတယ္။ ထုိင္ခံုအျပည့္ ခရီးသည္လုိက္ပါ လာတာမုိ႔ ေျခနင္းခံုကပဲ တြယ္စီးရပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ရဟန္းအုိ တစ္ပါးလည္း ပါလာပါတယ္။

ကားေရွ႕ခန္းမွာသံဃာေတာ္အတြက္ သီးသန္႔ ေနရာသတ္မွတ္ ထားေပမယ့့္ ခရီးစဥ္အစ ကတည္းက သံဃာေတာ္ႏွစ္ပါး စီးနင္းလုိက္ပါလာ တာမုိ႔ ရဟန္းအုိ အတြက္ ေနရာမရ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဖက္ခံုေတြ မွာေတာ့ လြယ္အိတ္ကုိယ္စီနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရယ္၊ ေစ်းသည္ေတြရယ္ ပါပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မသိခ်င္ ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေနရာဖယ္ မေပးၾက ပါဘူး။ သိပ္မၾကာမီမွာ ကားညာဘက္ျခမ္းက ႏွစ္ေယာက္တဲြထုိင္ခံု ေဘးဘက္မွာ အိပ္ၿပီးလုိက္လာတဲ့ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ခန႔္ ကုလားႀကီး တစ္ေယာက္ ႐ုတ္တရက္ ႏုိးလာၿပီး ေျခနင္းခံုမွာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ပါ လာတဲ့ ရဟန္းအုိႀကီးကုိ ျမင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းထရပ္လုိက္ၿပီး " ဒီမွာထုိင္ပါ ဘုန္းဘုန္း " ဆုိၿပီး စကားမပီတပီနဲ႔ ေခၚကာ ေနရာေပးလုိက္ တာကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။

ထုိသုိ႔ေနရာ ေပးလုိက္ရတဲ့ ကုလားႀကီးလည္း ကားေနာက္ေျခနင္းခံုမွာ မတ္တပ္ရပ္နဲ႔ စီးနင္းလုိက္ပါ လာခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းအုိႀကီးနဲ႔ ကုလားႀကီးတုိ႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး သိကၽြမ္းသူမ်ား ျဖစ္မယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ကုလားႀကီးဟာ မိမိဆင္းမယ့္ မွတ္တုိင္နီးလုိ႔ ေနရာ ဖယ္ေပးလုိက္တာလု႔ိပဲ ပထမေတာ့ ဒီလုိထင္လုိက္ပါတယ္။ ကားက တီက်စ္ ကုိေက်ာ္ၿပီး ဆင္းမယ့္သူမရွိဘဲ တက္မယ့္သူပဲ မ်ားလာပါတယ္။ ပင္ေလာင္းလမ္းခဲြ ေရာက္ေတာ့လည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ ေအာင္ပန္းေစ်းေရွ႕ကုိ ေရာက္ေတာ့ ရဟန္းအုိႀကီး ဆင္းသြားပါတယ္။ ကုလားႀကီးကေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ တြယ္စီးၿပီး လုိက္ပါ လာဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးေတာ္ေတာ္ ေလးကုိေရာက္မွ ဟဲဟုိးၿမိဳ႕အ၀င္မွာမွ ကုလားႀကီးဟာ ကားေပၚက ဆင္းၿပီး ႏြားႏုိ႔ပံုး တစ္ပံုးကုိ ေခါင္းေပၚတင္ရြက္၊ က်န္တစ္ပံုးကုိ လက္ကဆဲြၿပီး ထြက္ခြာသြားတာကုိ ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ထုိအခါမွပဲ ကၽြန္ေတာ္သည္ ႏုိ႔သည္ ကုလားႀကီးရဲ႕ ေစ်းေရာင္းသြားရင္း လမ္းခရီးမွာ ဒါနတစ္ခု ျပဳသြားပံု ေလးကုိ သတိျပဳမိလုိက္ေတာ့တယ္။

ကားေပၚမွာ ဘာသာလူမ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါရွိလာေသာ္လည္း အမ်ားနဲ႔မတူ ေစတနာထားၿပီး ကူညီေပးလုိက္တဲ့ ကုလားႀကီးရဲ႕ ျပဳဖြယ္ကိစၥသည္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ တရားအေနနဲ႔ ႐ႈျမင္သံုးသပ္ပါက အမွတ္မထင္ မပင္ပန္းေသာ ဒါနကုသုိလ္တစ္ခုကုိ ျပဳလုပ္လုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ထင္မွတ္မိပါတယ္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ရဲ႕ အလုိအရ ေညာင္ေစ့ေလာက္ လွဴေသာ္လည္း ေညာင္ပင္ႀကီးေလာက္ ကုသုိလ္ရႏုိင္ သည္ဟူေသာ စကားကုိ ခ်က္ခ်င္း သတိရလုိက္မိပါတယ္။

'' အုိ .. .. ရဟန္းေတာ္တုိ႔ ဤေနရာကုိ ေက်ာင္းေတာ္အျဖစ္ မွတ္ယူ၍ ယာယီ သီတင္းသံုးေတာ္မူပါ ဘုရား '' ဟူ၍ စိတ္အာ႐ံု၌ ႏွလံုးသြင္းလုိက္လွ်င္ ေငြေၾကး မကုန္က်ဘဲ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းကုိ ေဆာက္လုပ္ လွဴဒါန္းလုိက္သကဲ့သုိ႔ ရွိတတ္ေပသည္ဟု နာၾကား မွတ္သားမိခဲ့ဖူးပါသည္။ ယခုကိစၥသည္ ႏုိ႔သည္ကုလားႀကီးသည္ ရဟန္းအုိႀကီးကုိ ဘာအေမွ်ာ္အျမင္မွ မရွိပါဘဲ ေစတနာ သန္႔သန္႔ျဖင့္ အကူအညီ ေပးလုိက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ လူတကာက ျပဳႏုိင္ေလာက္ေသာ္လည္း ဝန္ေလးတတ္ၾကတဲ့ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ ျပဳဖြယ္ကိစၥမွာ ကုလားႀကီး၏ ေစတနာ ျဖဴစင္မႈသည္ ဆုမေတာင္းေသာ္လည္း သံသရာ တစ္ေကြ႕မွာ ေကာင္းျမတ္ေသာ အေထာက္အပံ့ တစ္ခုခုကုိ ရရွိခံစားရမွာပဲလုိ႔ မွတ္ယူၿပီး သဒၶါပီတိ ျဖစ္မိပါတယ္။ ယူတတ္ရင္ အလြယ္တကူ ရႏုိင္တဲ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ခရီးသြား ကုသုိလ္ေလးကို အားလံုးပဲ ေက်နပ္ႏုိင္ပါေစ..။ အားလံုးကို ေလးစားလ်က္ပါ။

Tuesday, September 23, 2008

ခ်စ္သူ

ငွက္ေလးေတြ ေ၀ဟင္ထက္မွာ
ျမင့္ျမင့္ပ်ံၾကတယ္
ဖမ္းဖုိ႔ ခက္သလို
မင္းလုိ သူငယ္ခ်င္းကုိ
ေမ့ဖုိ႔ ခက္လွတယ္ ။

ၾကယ္ေလးေတြ ေကာင္းကင္ထက္မွာ
လင္းလက္ေနၾကတယ္
ဆြတ္ယူႏုိင္ဖုိ႔ ခက္သလုိ
မင္းလုိ ခ်စ္သူကုိ
မုန္းဖုိ႔ ခက္လွတယ္ ။

ေနမင္းလည္း ေပ်ာက္ကြယ္..
ပင္လယ္လည္း ခန္းေျခာက္သြားမယ္ဆုိလည္း
မင္းလုိ ခ်စ္သူကုိ
ဘယ္လုိမွ
ေမ့လုိ႔မရႏုိင္ဘူး တစ္ကယ္ .. .. ။

Monday, September 22, 2008

ပဲပင္ေပါက္

ပဲပင္ေပါက္

ပင္ေလာင္းေစ်းေန႔မုိ႔ မနက္ ကတည္းက ေစ်းတစ္ခုလံုး လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ တစ္ျခားၿမိဳ႕က ေစ်းကားေတြ၊ ေစ်းသည္ေတြ ေရာက္ႏွင့္ၿပီး ေစ်းခင္းဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနၾကပါၿပီ။ ေဆာင္းဦးေပါက္ လာၿပီမုိ႔ အေအးဓာတ္က အျခားေဒသ ေတြထက္ ပုိကဲတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ေထြေထြထူးထူး စားတတ္တာ မဟုတ္ေတာ့ လဘက္ရည္ဆုိင္ထဲ၀င္ လဘက္ရည္နဲ႔ အီၾကာေကြးပဲ ေန႔တုိင္းအားေပး ေနမိပါတယ္။ အီၾကာေကြး စားရင္း စာတန္းေလးတစ္ခုကုိ ဖ်က္ကနဲ သတိရမိၿပီး တစ္ကုိယ္တည္း ၿပံဳးမိပါေသးတယ္။ ဘာတ့ဲ (လုိရင္းေျပာပါ အီၾကာမ႐ုိက္ပါနဲ႔၊ ခ်စ္သူမွလဲြရင္ စိတ္မရွည္ပါ) ဆုိလားပဲ။ ဂ်ီေတာ့ရဲ႕ ေပၚေစခ်င္တဲ့ စာသားေလးကုိ မွတ္မွတ္ရရေလး ထည့္ထားတာကုိ ေျပးျမင္မိတာပါ။ အလုပ္နဲ႔မုိ႔ အင္တာနက္နဲ႔ ေ၀းေနရေပမယ့္ အြန္လုိင္းေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြကုိ အထူးပဲ အမွတ္ရမိ ပါတယ္။ အလုပ္႐ံုအျပန္မွာ သုတ္စားဖုိ႔ အသီးအရြက္ေတြ ၀ယ္ျဖစ္တယ္။ ဒီမွာက ၿခံထြက္ေတြ သိပ္လတ္ဆတ္တာမုိ႔ အရသာပုိထူးကဲ တယ္လုိ႔ ခံစားရပါတယ္။ အသားငါးထက္ အသီးအႏွံေတြ စားျဖစ္တာ အက်င့္တစ္ခုလုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ အိမ္ေထာင္က်ရင္ အသားငါးႏွစ္သက္တဲ့ အိမ္ရွင္မနဲ႔ဆုိ မနည္းညႇိယူ ရမယ့္ပံုပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကေန႔ေတာ့ ပဲပင္ေပါက္ တုိတုိတုတ္တုတ္ ေလးကုိ ျပဳတ္သုပ္ စားဖုိ႔ ၀ယ္လာျဖစ္တယ္။

ပဲပင္ေပါက္ဆုိလုိ႔ အထင္မေသး ေစခ်င္ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္မွာ အေစ့ျဖစ္တဲ့ ပဲ ဟာ အစို႔၊ အေညႇာင့္ ထြက္လာၿပီဆုိတာနဲ႔ (ပဲပင္ေပါက္ ျဖစ္လာၿပီ ဆုိတာနဲ႔)သူတုိ႔ရဲ႕ အဟာရတန္ဖုိးေတြကုိ ထုတ္လႊတ္ လုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ပဲပင္ေပါက္မွာ ဗီတာမင္ B အေျခခံ ၃၀% ပါ၀င္ၿပီး ဗီတာမင္ C ကေတာ့ ၆၀% အထိ ပါ၀င္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ခ်က္လုိက္ရင္ အရသာလည္း ရွိတဲ့အျပင္ အစာလည္း ေၾကလြယ္ပါတယ္။ စားရတာ အဆင္ေျပတယ္။ ခ်ိဳတယ္၊ ႏူးညံ့တယ္၊ အစိမ္းစားလည္း အရသာရွိတယ္၊ ခႏၶာကုိယ္သန္႔စင္ေရး စနစ္ေတြအတြက္ ေကာင္းတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ေရေႏြးေလးေဖ်ာ၊ ေျမပဲဆံေထာင္းနဲ႔ သုပ္စားလုိက္ရင္ လွ်ာလည္သြားႏုိင္ ပါတယ္။ ပဲပင္ေပါက္ကုိေတာ့ ျမန္မာျပည္ ေစ်းတုိင္းရဲ႕ ကုန္စိမ္းတန္းမွာ အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူႏုိင္ပါတယ္။ လတ္ဆတ္မႈကိုေတာ့ သတိျပဳ ေရြးခ်ယ္ ၀ယ္ရပါမယ္။ ဆရာမလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

ပဲေတြကုိ ကုိယ္တုိင္ အပင္ေဖာက္ခ်င္တယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သူ႔ေလာက္ လြယ္ကူ ႐ုိးရွင္းတာ မရွိပါဘူး။ အဓိကက်တာ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ သိထားရင္ လုပ္စားလုိ႔ ရပါၿပီ။ (ကၽြန္ေတာ္လည္း ပဲပင္ေပါက္ ေရာင္းတဲ့ ပေလာင္မေလး ကုိ ဆရာတင္ခဲ့တာပါ) ပထမေတာ့ လူပ်ိဳက အပ်ိဳလွည့္တယ္အထင္နဲ႔ ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ရီပဲရီေနတာမုိ႔ ပဲေဖာက္တဲ့ နည္းကုိ မနည္းေတာင္းခဲ့ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ျပန္ေဖာက္သည္ ခ်လိုက္ပါတယ္။

(၁)
ပဲေစ့ကုိ ကုန္ႏုိင္၊ စားႏုိင္သေလာက္ ယူပါ။ ဇလံု ဒါမွဟုတ္ ေရပံုးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ထည့္ပါ။ ေရကုိ ၾကက္သိမ္းေႏြးေလာက္နဲ႔ ျမႇဳပ္ေအာင္ ျဖည့္ေပးပါ။ ၿပီးရင္ အ၀တ္နဲ႔ပိတ္ၿပီး ေသခ်ာ စည္းထားရပါမယ္။ အေႏြးဓာတ္ ရွိတဲ့ေနရာမွာ တစ္ညသိပ္ထားရပါမယ္။
(၂)
ပိတ္ထားတဲ့ အ၀တ္စပါးကုိမဖယ္ဘဲ ေရကုိသြန္ထုတ္ရပါမယ္။ ေရအသစ္ ထပ္ျဖည့္ပါ။ အသာအယာ ပံုးကုိလႈပ္ေပးၿပီး နဂုိအတုိင္း ျပန္သိမ္းထားပါ။ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔ တုိက္႐ုိက္ ထိေတြ႕မႈ မရွိတဲ့ ေနရာမွာဆုိ ပုိေကာင္းပါမယ္။
(၃)
ေရနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ တစ္ေန႔ ၃ ႀကိမ္ ေဆးလုိက္ သြန္လိုက္ လုပ္ၿပီး ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ အေနအထားထိ အပင္ေပါက္လာတဲ့ အထိေစာင့္ပါ။ ေက်နပ္တဲ့ အပင္ေပါက္ရရင္ ေသခ်ာေအာင္ ေဆးေၾကာ သန္႔စင္ၿပီး အပင္မေပါက္တဲ့ ပဲေစ့အခ်ိဳ႕ကုိ ဖယ္ရွားလုိက္ရင္ စားလုိ႔ရတဲ့ ပဲပင္ေပါက္ကုိ ရပါမယ္။

Thursday, September 18, 2008

လုိအပ္ခ်က္နည္းနည္းနဲ႔ ထိေရာက္မႈမ်ားမ်ား Zinc ဓာတ္

လုိအပ္ခ်က္နည္းနည္းနဲ႔ ထိေရာက္မႈမ်ားမ်ား Zinc ဓာတ္

ကၽြန္ေတာ္ အခုေရာက္ေနတဲ့ အလုပ္႐ံုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ပအုိ၀့္သူေလးေတြ ၂၀ ေယာက္ေလာက္ရွိပါမယ္။ ကပ္လ်က္ ပဲြ႐ံုမွာလည္း ၂၀ ေယာက္၀န္းက်င္ ေလာက္ရွိပါမယ္။ အိပ္နားေနခ်ိန္နဲ႔ ထမင္းစားခ်ိန္ကလဲြရင္ အလုပ္နဲ႔လက္မျပတ္ တကုပ္ကုပ္ လုပ္ေနႏုိင္တာ ခ်ီးက်ဴးစရာပါပဲ။ တီးတုိး စကားေျပာၿပီး ရီေနၾက တာကလြဲလုိ႔ ေအးေအးလူလူ အလုပ္လုပ္ေနႏိုင္ၾကပါတယ္။ စကားနည္းနည္း ေျပာၿပီး အလုပ္မ်ားမ်ား လုပ္တဲ့ သေဘာပါ။ သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုး ႐ုိးရာ၀တ္စံု ၀တ္ထားတဲ့အျပင္ ေခါင္းမွာလည္း ေခါင္းေပါင္း သဘက္အ၀ါေရာင္ ေတာက္ေတာက္ကုိ ေပါင္းထားၾကပါတယ္။ ပ်ိဳပ်ိဳ အုိအုိ အားလံုး တစ္ဆင္ တစ္ေရာင္ထည္းပါပဲ။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္ႀကီးတက္မယ္ ေျပာေတာ့ အလွျပင္ပစၥည္းေတြ မွာၾကတယ္။ မိတ္ကပ္တုိ႔ ႏႈတ္ခမ္းနီတုိ႔ ေရေမႊးတုိ႔ အျပင္ အမ်ားဆံုးမွာ တာကေတာ့ ဗီတာမင္ E ေဆးလံုးေလးေတြပါပဲ။ နမူနာယူလာျပတာကေတာ့ ငယ္ငယ္က ေသာက္ခဲ့တဲ့ ငါးႀကီးဆီလုိ ေဆးလံုးေလးလုိပါပဲ။ နည္းနည္းေတာ့ အရြယ္ပုိႀကီး ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မွာတာက ဇင့္ (Zinc) ေဆး လုိ႔ ေျပာတာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ခါမွ မေတြ႕ဖူးတာမုိ႔ ေတာ္ေတာ္ ေမး၀ယ္ခဲ့ ရပါတယ္။ ဘယ္မွာ ဘယ္လုိ အသံုး၀င္တယ္ေတာ့ မသိေပမယ့္ သူတုိ႔ မွာတဲ့ အေရအတြက္ အတုိင္း၀ယ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ပညာတတ္ ျမိဳ႕သား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေတာသူေတာင္သား ေတြေလာက္ ဗဟုသုတမၾကြယ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွက္မိပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္ေလာက္က က်ိဳင္းတံုကေန ေတာင္ႀကီးအထိကုိ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ DT ဆုိင္ကယ္ ၂ စီးနဲ႔ ခရီးထြက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ခုခ်ိန္ ျပန္စဥ္းစားမိရင္ တစ္ကယ္ကုိ မုိက္႐ူးရဲဆန္ခဲ့ ပါတယ္။ လူငယ္ဘာ၀ စြန္႔စားတယ္ ဆုိေပမယ့္ အသက္အႏၱရာယ္ကေန သီသီေလး လြတ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေလးပါ။ ဆီဆုိင္ၿမိဳ႕ကုိ ေက်ာ္ေတာ့ ဆုိင္ကယ္ ၂စီးကုိ အရွိန္တင္ ယွဥ္ေမာင္းရင္းလာရာကေန လမ္းေဘးက ႏြားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က လြယ္အိတ္ကုိေျမာက္ၿပီး လြယ္အိတ္ထဲ ကေန လုပ္ေသနတ္နဲ႔ပစ္တာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေလးေယာက္စလံုး ခဲသီးလံုးစေတြ မွန္ကုန္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္စီးတဲ့ ဆုိင္ကယ္က ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ ေနာက္က ဆုိင္ကယ္က စက္ရပ္သြားတယ္။ လုပ္ေသနတ္ေပါက္ကဲြသံနဲ႕အတူ ထြက္လာတဲ့ ခဲလံုးေလးေတြ အပစ္ခံရေပမယ့္ ေသြးပူေနေတာ့ ခ်က္ခ်င္းႀကီး မနာေသးပါဘူး။ ဆုိင္ကယ္ကုိ ျပဳျပင္ဖုိ႔ထက္ ကုိယ္ခႏၶာေနရာစံုကေန ထြက္လာတဲ့ ေသြးေတြေၾကာင့္ အားလံုးပဲ မွင္သက္သြားပါတယ္။ ဒဏ္ရသိပ္မရတဲ့ တစ္ေယာက္က ေကာင္းတဲ့ ဆုိင္ကယ္ကုိယူၿပီး ဆီဆုိင္ၿမိဳ႕ကုိျပန္ၿပီး ကားငွားရတယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ ဟုိင္းလက္တစ္စီးရတယ္။ အားခ်င္းပဲ ေတာင္ႀကီးကုိ မရပ္မနား ေမာင္းၿပီး စ၀္စံထြန္းေဆး႐ံုတက္တယ္။ တစ္လမ္းလံုးထြက္တဲ့ ေသြးေၾကာင့္ ကားတစ္ခုလံုး ခ်င္းခ်င္းနီလုိ႔ပါပဲ။ ေၾကာက္စိတ္ထက္ ေနာက္ဘာျဖစ္လာမယ္ ဆုိတာကုိပဲ သိခ်င္ေနမိတယ္။

ေဆး႐ံုေရာက္ေတာ့ ေဆးကုသဖုိ႔ထက္ ရဲစခန္းေရာက္ေနသလုိ စစ္လားေဆးလား အရင္လုပ္ေနလုိ႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ကုန္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ တစ္ေန႔လံုး ေသြးက ဆက္မထြက္ ေတာ့ေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ တစ္ခုခုရွိေနသလို ခံစားရတယ္။ ေနာက္တစ္ရက္မွ ကုိယ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ခဲလံုးေတြ ခြဲထုတ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ဒူးေခါင္းမွာ ခဲသီး ၂လံုး ေပါင္မွာ ခဲသီး ၄လံုး၊ နံၾကားမွာ ခဲသီး ၄လံုး ေပါင္း ၁၀ လံုးေပါက္ၿပီး ၀င္သြားတယ္။ ထူထဲတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ ၀တ္ထားတယ္၊ ေနာက္ အကီ်ၤက သားေရအထူႀကီး ေအာက္မွာ ဆုိင္ကယ္စီး၀တ္တဲ့ ကုိယ္ၾကပ္အကီ်ၤက ေဖာ့ျပားေတြကုိ ျဖတ္ၿပီး ခဲသီးစေတြ ၀င္လာတာမုိ႔ အသားထဲ နက္နက္ ႐ႈိင္း႐ႈိင္း မေရာက္ခဲ့ပါဘူး။ လုပ္ေသနတ္မုိ႔လုိ တစ္ျခားတစ္ဖက္ကုိ ေပါက္ထြက္မသြားပါဘူး။ ခဲသီး ၁၀လံုးမွာ ၆ လံုးပဲခြဲထုတ္ႏုိင္ၿပီး ေပါင္ထဲက ခဲသီး ၂လံုးနဲ႔ နံၾကားထဲက ၂ လံုးကုိေတာ့ မထုတ္ယူ ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ဓာတ္မွန္႐ုိက္ေပမယ့္ ေရြ႕ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လုပ္ေသနတ္မွာသံုးထားတာက ခဲသီးလံုးေတြအျပင္ သြပ္စ (Zinc) ေတြလည္း ပါပါတယ္။ ခဲြထုတ္လုိက္တဲ့ အထဲမွာ ခဲသီး ၂ လံုးနဲ႔ သြပ္စ ၄ စ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္က နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ၀င္ေနတဲ့ ခဲသီးစေတြကုိ ဆက္မထုတ္ ေပးေတာ့ပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိ ရာသီဥတုေအးရင္ ခဲဆိပ္တက္လုိ႔ ကိုက္ေနတုန္းပါပဲ။ လူႀကီးေတြ မသိဘဲ ခရီးထြက္လုိ႔ ရခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာပါ။ ခဲြစိတ္လိုက္တဲ့ အနာေတြ ပံုမွန္ ေနသားက်ေအာင္ စ၀္စံထြန္းေဆး႐ံုမွာ ၂ လေက်ာ္ၾကာ တက္ခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ သြပ္ဓာတ္ Zinc က လုပ္ေသနတ္ကေပးတဲ့ အသိမဟုတ္ပါဘူး။ ေဆးပညာက ေပးတဲ့ အသိပညာပါ။ ခုဆုိရင္ Zinc ဓာတ္ပါ၀င္တဲ့ ေဆးေတြ အလွကုန္ပစၥည္းေတြ ေစ်းကြက္မွာ ေနရာက႑တစ္ခုနဲ႔ အထင္ကရ ေပၚထြက္လာၿပီး ေနရာရလာတာပါပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အသားအေရ က်စ္လ်စ္ၿပီး ၾကည္လင္ဖုိ႔နဲ႔ ဆံပင္ကၽြတ္ရာကေန ကင္းေ၀းေစၿပီး ဆံပင္ နက္နက္ထူထူေလးျဖစ္ေစဖုိ႔ သြပ္ဓာတ္ လုိအပ္တယ္လို႔ အၾကမ္းဖ်ဥ္း သိရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူသားေတြအေနနဲ႔ ကုိယ္ခႏၶာအတြက္ သြပ္ဓာတ္လုိအပ္ခ်က္က နည္းနည္းေလး ျဖစ္လုိ႔ သြပ္ကုိ Trace Element လုိ႔ပဲ ေခၚပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ သြပ္ဟာ Mineral အုပ္စု၀င္ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔တာ လုိအပ္တဲ့ ပမာဏက မဆုိစေလာက္နည္းနည္းေလးမုိ႔ Trace Elememt ရယ္လုိ႔ပဲ အမွတ္သညာ ျပဳခဲ့တာပါ။ လူႀကီးတစ္ေယာက္ တစ္ကုိယ္လံုးကုိ စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ ရွာၾကည့္ပါမွ သြပ္ဓာတ္ပမာဏက (၂)ဂရမ္ ဒါမွမဟုတ္ (၃)ဂရမ္ ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အ႐ုိး၊ အေၾကာ၊ အဆစ္၊ ၾကြက္သားမွ်င္ ထဲမွာ သြပ္ပမာဏ အမ်ားအျပားရွိၿပီး၊ အနည္းအက်ဥ္းကေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ကိုယ္တြင္းအဂၤါ၊ ဆံေကသာ၊ ေျခသည္း လက္သည္း မ်ားထဲမွာ ပ်ံ႕ႏွံ႔ၿပီး တည္ရွိေနပါတယ္။

သြပ္ဓာတ္ဟာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အထုိက္အေလွ်ာက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပမာဏေလးက မဆုိစေလာက္ေပမယ့္ ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ ဇီဝကမၼေဗဒ လုပ္ငန္း ေဆာင္တာ မ်ားမွာလုိအပ္တဲ့ အင္ဇုိင္းေတြမွာ သြပ္ဓာတ္ပါ၀င္ ေနတဲ့အတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ သြပ္ဓာတ္ရွိမွသာ ျဖစ္တည္ႏုိင္တဲ့ အင္ဇုိင္းေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ စြမ္းအင္ (Energy) ရဖုိ႔ ကစီဓာတ္ကုိ ၿဖိဳခြင္းျခင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အာ႐ံုခံေၾကာမ်ားအတြက္ လုိအပ္တဲ့ ဓာတ္ပစၥည္းမ်ားထဲမွာ သြပ္ဓာတ္က ပါ၀င္ရျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သြပ္ဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့ရင္ အာ႐ံုေၾကာပိုင္းဆုိင္ရာ ထံုက်ဥ္နာတာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ကေလးေတြမွာ သြပ္ဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့ရင္ ခႏၶာကုိယ္ ႀကီးထြားမႈကုိ သိသိသာသာ ယုတ္ေလ်ာ့သြား ႏုိင္ပါတယ္။ အရပ္မထြက္တဲ့အျပင္ လိင္မႈဆုိင္ရာ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈပါ မရွိေတာ့ပါဘူး။ လူႀကီးေတြအတြက္ေတာ့ ႏွလံုးမွာ အားနည္းၿပီး အင္မတန္ ပင္ပန္း ႏြမ္းႏွယ္တတ္ပါတယ္။ အာ႐ံုခံစားႏိုင္မႈ နည္းပါးပါတယ္။ အေရးႀကီးတာကေတာ့ ဦးေရျပားမွာ ေရာဂါျဖစ္ၿပီး ဆံပင္ေတြ အဆုပ္လုိက္ ကၽြတ္ထြက္တတ္ပါတယ္။ ဆံပင္ကၽြတ္ၿပီး ျပန္မေပါက္ေတာ့ဘဲ ထိပ္ေျပာင္ေနတတ္ပါတယ္။ ဆံပင္ေတြ ေျခာက္ကပ္ ကဲြအက္ၿပီး အေရာင္ေဖ်ာ့ေနတတ္ပါတယ္။ နီက်င္မယ္။ အေရျပားမွာ ထိခုိက္သြားႏုိင္တဲ့အတြက္ အကြက္ေတြေပၚၿပီး မလွမပ ျဖစ္ပါမယ္။ သားသမီးရဖို႔ ရာမွာလည္း အခက္အခဲေတြ႕ႀကံဳရတတ္ေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိရပါတယ္။

သြပ္ဓာတ္ခ်ိဳ႕တဲ့မႈ မျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ေဆးစား ေဆးေသာက္တာထက္ အစားအစာ စားတတ္ဖုိ႔ ပုိၿပီး အေရးႀကီးပါတယ္။ ပင္လယ္ေရထြက္ အစားအစာေတြ ျဖစ္တဲ့ ပုဇြန္၊ ဂဏန္း၊ ပင္လယ္ငါး၊ ကမာ၊ ဂံုးေကာင္ေတြထဲမွာ သြပ္ဓာတ္အမ်ားႀကီး ပါ၀င္ပါတယ္။ ေနာက္ လြယ္လြယ္ကူကူ ရႏုိင္တာကေတာ့ ႏြားႏုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ေျမပဲ၊ သစ္ၾကားသီး၊ ၾကက္ဥ စတာေတြမွာလည္း သြပ္ဓာတ္ပါ၀င္ပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္မ်ားအေနနဲ႔ အေျခအေနအရ သြပ္ဓာတ္ပါ၀င္တဲ့ ေဆးကုိ စားသံုးေပး ရပါတယ္။ တစ္ခု သတိျပဳရမွာက သြပ္ဓာတ္ကုိ မလုိအပ္ပါဘဲ ပုိမုိ စားသံုးမိရင္ ပ်ိဳ႕အန္တတ္ပါတယ္။ အသက္အႏၱရာယ္ေတာ့ မရွိႏိုင္ပါဘူး။

သည္ကေန႔ ေစ်းကြက္ထဲမွာ အလွအပအတြက္ Zinc ေခၚ သြပ္ဓာတ္ကုိ မွီ၀ဲဖို႔ တုိက္တြန္းတဲ့ ေဆးေၾကာ္ျငာေတြ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ေၾကာ္ျငာေတြ ပလူပံ်ေနပါတယ္။ လွပခ်င္တဲ့ ပ်ိဳေမညီမငယ္ေတြ ကလည္း လွပမယ္၊ ႏုပ်ိဳမယ္ဆုိရင္ စမ္းသံုးၾကည့္ဖုိ႔ ၀န္မေလးၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သြပ္ဓာတ္ဆုိင္ရာ ဗဟုသုတရွိေအာင္ ေလ့လာ ၾကည့္ၿပီးမွသာ ဘာေတြ လုပ္ရင္ မေကာင္းမလဲ၊ ဘာလုပ္သင့္သလဲဆုိတာ ဆံုးျဖတ္ၾကေစခ်င္ၿပီး၊ ဒီေနရာမွာ ပုိမုိ နားလည္တဲ့ ေဆးပညာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ဗဟုသုတ အလုိ႔ငွာ ျဖည့္စြက္ အႀကံျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးကုိ ေလးစားလ်က္ပါ။

(၁၀-၉-၂၀၀၈၊ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ပုိင္းရွမ္းျပည္)

ခ်စ္သူကုိ ပန္းေပးမယ္

ခ်စ္သူကုိ ပန္းေပးမယ္

ႏွင္းဆီ
ႏွင္းဆီနီဟာ အခ်စ္ရဲ႕သေကၤတ တစ္ခုျဖစ္တယ္
ခ်စ္ဖူးသူတုိင္း
ခ်စ္ၾကသူတုိင္း
ခ်စ္မယ့္သူတုိင္း
ခ်စ္တတ္သူတိုင္း
လြမ္းတတ္သူတုိင္း
ခံစားတတ္သူတုိင္း
ႏွလံုးသားရွိသူတုိင္းဟာ ႏွင္းဆီကုိမွ သက္ေသ တုိင္တည္ မျပဳတတ္ဘူးဆုိရင္ ေခတ္မမွီဘူး ျဖစ္ေနပါမယ္
ႏွလံုးသားရွိသူတုိင္းဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ ရင္တြင္းျဖစ္တည္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကုိ ႏွင္းဆီပန္းေလးေတြနဲ႔ တစ္ဆင့္ခံ ဖြင့္ဟတတ္ၾကပါတယ္
ႏွင္းဆီပန္းရဲ႕ အေရာင္ေလးေတြဟာ ခ်စ္စကားကုိ ကုိယ္စားျပဳေပးၾကသလုိ
ႏွင္းဆီပြင့္ရဲ႕ အေရအတြက္မ်ားဟာလည္း ညႊန္းဖဲြ႕စကားေတြ တစ္ဆင့္ခံ ခ်စ္ဋီကာ ဖဲြ႕သီေပးၾကပါမယ္
ႏွင္းဆီပြင့္ အေရအတြက္အတုိင္း ခ်စ္သူေလးထံ စကားေလးပါးလိုက္ရေအာင္ပါ .. ..

ႏွင္းဆီ (၁) ပြင့္ = တစ္သက္လံုးပံုလုိ႔ ယံုၾကည္ခ်စ္ျခင္း အခ်စ္ျပင္းနဲ႔ ရင္တြင္းက ခ်စ္တာပါ
ႏွင္းဆီ (၂) ပြင့္ = တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ခုိင္ၿမဲတဲ့ ေႏွာင္တြယ္မႈ အထိမ္းအမွတ္ပါ
ႏွင္းဆီ (၃) ပြင့္ = I love you.
ႏွင္းဆီ (၄) ပြင့္ = သစၥာတရားနဲ႔ ကတိျပဳလ်က္ ေပးဆက္တာပါ
ႏွင္းဆီ (၅) ပြင့္ = တုိ႔မွာ ေနာင္တမရွိဘူး မင္းေလးသိလား
ႏွင္းဆီ (၆) ပြင့္ = မင္းအတြက္ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ တုိ႔ .. .. တမ္းတေနတယ္
ႏွင္းဆီ (၇) ပြင့္ = Lucky seven ေပါ့ေနာ္၊ ကံေကာင္းပါေစ .. ေတာင္းဆုေခၽြလ်က္၊ တုိ႔ေတာ့ အ႐ူးအမူး ျဖစ္ေနၿပီ
ႏွင္းဆီ (၈) ပြင့္ = အရာအားလံုး မင္းကုိ ေပးဆပ္မယ္
ႏွင္းဆီ (၉) ပြင့္ = တုိ႔ႏွစ္ဦးသား ကမၻာဆံုးတုိင္ ခ်စ္ၾကရေစသား
ႏွင္းဆီ (၁၀) ပြင့္ = အခ်စ္ေလးကုိ အျပစ္ေတြးစရာမရွိေအာင္ ခ်စ္တယ္
ႏွင္းဆီ (၁၁) ပြင့္ = ကုိယ့္ဘ၀မွာ မင္းတစ္ေယာက္တည္းကုိပဲ ခ်စ္မယ္
ႏွင္းဆီ (၁၂) ပြင့္ = သံသယကင္းတဲ့ စဲြလမ္းျခင္းေတြနဲ႔ပါ
ႏွင္းဆီ (၁၃) ပြင့္ = တိတ္တခုိး ခ်စ္ေနရတယ္
ႏွင္းဆီ (၂၄) ပြင့္ = ဘာပဲလုပ္လုပ္ မင္း႐ုပ္လႊာေလး ၂၄ နာရီျမင္ေနရတယ္
ႏွင္းဆီ (၃၃) ပြင့္ = အေလးအနက္ ထပ္ေျပာမယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္
ႏွင္းဆီ (၃၆) ပြင့္ = တစ္ခါဆံုေတြ႕ ေမ့လို႔မရ ထာ၀ရတုိင္
ႏွင္းဆီ (၄၄) ပြင့္ = တစ္သက္သာ ထာ၀ရပါလုိ႔ ကတိေပးပါတယ္
ႏွင္းဆီ (၅၀) ပြင့္ = ဘယ္ေတာ့မွ ၀မ္းမနည္းရမယ့္ အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ပါ
ႏွင္းဆီ (၅၆) ပြင့္ = ၅ နဲ႔ ၆ လုိပဲ မင္းရဲ႕အနီးဆံုးမွာ မင္းကုိ ခ်စ္ေနသူက ငါ
ႏွင္းဆီ (၉၉) ပြင့္ = နားလည္ေပးမႈ ရာႏႈန္းျပည့္နဲ႔ ရာသက္ပန္ ခ်စ္သြားမွာပါ
ႏွင္းဆီ (၁၀၀) ပြင့္ = ႏွစ္တစ္ရာတုိင္ အသက္ထက္ဆံုး ႐ုိးေျမက် ခ်စ္ေနပါ့မယ္
ႏွင္းဆီ (၃၆၅) ပြင့္ = ေန႔တုိင္း သတိရေနတယ္၊ အခ်ိန္တုိင္း သတိရတယ္၊ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္ေပါင္း ၃၆၅ ရက္လံုးလံုး သတိရေနတယ္
ႏွင္းဆီ (၁၀၀၀) ပြင့္ = ပန္းဆုိင္သာ ျပန္ဖြင့္လိုက္ပါ

ဘာလုိပဲျဖစ္ပါေစ
ႏွင္းဆီဟာ အခ်စ္ရဲ႕ သေကၤတ ..
ခ်စ္ၾကသူေတြရဲ႕ စကားမဲ့ေတးသံ ..
မနက္ျဖန္တုိင္းအတြက္ ရင္ခုန္ပြင့္ ..
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ အသက္ဆက္ဖုိ႔ ..
ရင္နာသူထြက္ေပါက္ စဲြေလာက္တဲ့ ပန္းမုိ႔ ..
ကမၻာတည္သေရြ႕ အခ်စ္ရွိေနမွာ အမွန္ဆုိရင္ ..
ႏွင္းဆီပြင့္ေလးေတြ ျမင္တုိင္း ရင္လႈိင္းလႈပ္ခတ္ အသံုးခ်တတ္ၾကပါေစ .. .. .. ။

(၉-၉-၂၀၀၈၊ အဂၤါေန႔၊ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ပုိင္းရွမ္းျပည္)

Thursday, September 11, 2008

ကုိကုိေတြသိထားရမယ့္ ညီမေလးတုိ႔ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္

ကုိကုိေတြသိထားရမယ့္ ညီမေလးတုိ႔ရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္

အခ်စ္ဟာ စစ္ပဲြတစ္ပဲြဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီစစ္ပဲြမွာ ေအာင္ႏုိင္သူပဲ ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။
အခ်စ္ဟာ ကစားပဲြတစ္ပဲြဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီကစားပဲြမွာ အႏုိင္ရသူပဲ ျဖစ္ခ်င္ေနမိပါတယ္။
တစ္ကယ္လုိ႔ အခ်စ္ဟာ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္နဲ႔ တူေနမယ္ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ ေကာက္ၿပီး ပန္ထားမိမွာပါ။ (မာမီလို႔ပဲ ထင္ခ်င္ထင္ပါေစ)
ဒါေပမယ့္ ကုိယ့္ဖက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ေနပါေစ၊ ကုိယ့္ေကာင္မေလးက ကုိယ့္ကုိ ဖြင့္မေျပာဘဲ ထိန္ခ်န္ထားတဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္(၅)ခ်က္ ရွိတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရာ သိရဲ႕လား။ ကုိယ့္ေကာင္မေလးကေတာ့ '' ေျပာဘူး၊ သတ္ရင္သတ္လုိက္၊ အေသသာ ခံသြားမယ္ " ဆုိၿပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေျပာျပသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္မေလးေတြ ထိန္ခ်န္ထားတယ္ဆုိတဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၅)ခ်က္ကုိ ကိုယ္တုိ႔အခ်င္းခ်င္း သိသင့္ သိထုိက္တယ္ထင္လုိ႔ လက္မတုိ႔ဘဲ ေျပာလုိက္ပါရေစ .. .. ။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၁)၊ ပုိးပန္းဖုိ႔အေရး တုိ႔ဖက္က မေႏွးေစနဲ႔

" ျမင္ျမင္ခ်င္းကုိ ခ်စ္မိၿပီ " ဆုိတဲ့ " Love at first Sight " ဆုိတာကုိ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစကားလုိပဲ " ျမင္ျမင္ခ်င္းကုိ ေသာက္ညင္ကတ္ ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိတယ္ " ဆုိတဲ့ စကားကုိလည္း သိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကုိ ကုိယ္က စိတ္၀င္စားလုိ႔ ခ်စ္စကား လုိက္ေျပာရင္ ေကာင္မေလးက " ရွင့္ကုိ ကၽြန္မေလ ျမင္ျမင္ခ်င္း ခ်စ္စိတ္၀င္သြားတယ္ သိလား " လုိ႔ေတာ့ ေျပာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕၊ ေျခေဆာင့္ၿပီး ကုိယ့္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေသာက္ညင္ကတ္ တဲ့အမူအရာ လုပ္ျပသြားတာကုိ ခံရမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ (မူတာမူတာ)

ကုိယ္က မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ လက္ဆယ္ျဖာ ယွက္ကာဆက္ၿပီး အသည္းႏွလံုး အလွဴခံေနၿပီဆုိရင္ မိန္းကေလးဘက္က စတင္ၿပီး စဥ္းစားခန္း၀င္ပါၿပီ။ " အင္း ႐ုပ္ကေလးကေတာ့ မဆုိးဘူး၊ ေခ်ာေခ်ာေလးပဲ၊ ဒါေပမယ့္ မူလုိက္အုန္းမွ " ဆုိၿပီး ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္တယ္။ မိန္းကေလးတန္မဲ့ ႏႈတ္အလုိကုိေတာ့ မလုိက္ေသးဘူး ဆုိၿပီး ခ်စ္ေၾကာင္း ႀကိဳက္ေၾကာင္း ကိုယ္အမူအရာ ေတြနဲ႔ပဲ ေျပာေနပါလိမ့္မယ္။ ခ်စ္ပါတယ္ ႀကိဳက္ပါတယ္ဆုိၿပီး ျဗဳန္းစားႀကီး အေျဖေပးအုန္းမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ ႐ုပ္က ပံုမလာ၊ ပန္းမလာ ေတာဂိုက္ ျဖစ္ေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းေတြ၊ ဂ်ဳိေစာင္းေတြ၊ လက္၀ါးေစာင္းေတြ အေကၽြးခံၿပီသာမွတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကုိ လက္ျဖန္႔ေတာင္း ေတာ့မယ္ဆုိရင္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ကေန အခ်ိန္အမ်ားႀကီး ပုိးပန္းေပးဖုိ႔ လုိပါမယ္။ မိန္းကေလးမုိ႔ အရွက္အေၾကာက္ ႀကီးတတ္တဲ့ မိန္းကေလးတို႔သဘာဝကုိ သိေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ကိုယ္ရွိေနေပမယ့္လည္း ဖြင့္ေျပာဖုိ႔ ခက္လွတဲ့ အေနအထားကုိ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ နားလည္ထားရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုိးပန္းဖုိ႔ အေရး ၀န္မေလးရပါဘူး။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၂)၊ မေျပာရေစနဲ႔ အလုိက္သိပါေစ

မိန္းကေလးေတြဟာ ကုိယ္တုိ႔ ေယာက္်ားေတြထက္ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ မိတ္ေဆြမ်ားတယ္ေပါ့။ ေယာက္်ားေတြ ထက္လည္း စကား မ်ားမ်ား ေျပာႏုိင္စြမ္းရွိၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဟုတ္ေသာ္ရွိ မဟုတ္ေသာ္ရွိ "အင္း၊ အဲ၊ ေအာ္" လုပ္တတ္ၾကတယ္။ (Follow ေကာင္းတာေပါ့) ။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာလုိ႔ သူေလးက ကုိယ့္ကုိ " ဟီလုိက္၊ ဟဲလုိက္ " မလုပ္ဘဲ၊ " အင္းလုိက္၊ အဲလုိက္ " ခ်ည္းပဲ လုပ္ေနၿပီဆုိရင္ ေသခ်ာေပါက္ မွတ္လိုက္ပါ။ ကုိယ္ေျပာေနတဲ့ စကားကုိ ရာႏႈန္းျပည့္ စိတ္မ၀င္စားဘူးဆုိတာ က်ိန္းေသေနပါၿပီ။ ကုိယ္က စကားတစ္ခြန္း ေျပာလုိက္တုိင္း သူေလးက "ၾသ၊ အင္း၊ အဲ ဟုတ္တာေပါ့၊ ဒီလုိလား၊ ဒါ မွန္တာေပါ့ " စတဲ့ စကားလံုး တုိတုိေတြနဲ႔ ေျပာေနၿပီဆုိရင္ ကို္ယ္က အလုိက္သိေတာ့။ သူေလးကေတာ့ ပါးစပ္ကေန ဖြင့္ေျပာမွာ မဟုတ္ဘူး။ လိမၼာပါးနပ္စြာနဲ႔ ကုိယ္ေျပာေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာကုိ ဒီမွာတင္ရပ္ၿပီး၊ ဟာသေႏွာၿပီး တစ္ျခားအေၾကာင္းအရာ ေျပာင္းေျပာဖုိ႔ ႀကီးစားေပေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေရ။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၃)၊ တစ္ဘက္ေစာင္းနင္း ခင္မင္မႈဇာတ္လမ္း

သ၀န္တုိတာပဲ ေျပာရမလား၊ အခ်စ္ႀကီးတာပဲ ဆုိရမလားပဲ။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္ေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ခင္မင္ ရင္းႏွီးစြာနဲ႔ အေပါင္းအသင္း လုပ္လို႔ရေပမယ့္ သူခ်စ္ေနတဲ့ သူ႔ခ်စ္သူေကာင္ေလး ကုိေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလး အေပါင္းအသင္းေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးသြားမွာ ခင္မင္သြားမွာကုိ မလုိ လားၾကပါဘူး။ ဒါကုိ မယံုမရွိပါနဲ႔။ အရမ္းခ်စ္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခ်စ္သူက သူ႔ေကာင္မေလး သူငယ္ခ်င္းကုိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးႀကီး ဆက္ဆံတာကုိ သူ႔ေကာင္မေလးက ႏွစ္သက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ မေခၚႏိုင္၊ မေျပာႏိုင္တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေယာက္်ားေလးေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူေလးရဲ႕ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ေတြ႕ရင္ စကားေျပာတာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေနအထုိင္ အမူအယာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ရွိသင့္ပါတယ္။ မုန္႔ကုိသာ ေ၀စားမယ္။ အခ်စ္ကုိေတာ့ ေ၀မစားႏုိင္တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕ မေနာကုိ ကိုယ္တုိ႔ေယာက္်ားသားေတြ အလုိက္ သိေနဖုိ႔ လုိပါမယ္။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၄)၊ ကုိကုိေနာ္

ဘယ္ေကာင္မေလးကမွ ကုိယ့္ခ်စ္သူေကာင္ေလးကုိ ကိုယ့္ထက္လွတဲ့၊ ေခ်ာတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ အေရာ၀င္ေနတာကုိ ႐ႈစိမ့္မယ္၊ မုဒိတာပြားႏုိင္မယ္ မရွိပါဘူး။ ကုိယ္ကေတာ့ အဲဒီမဒီေခ်ာကုိ ႐ုိး႐ိုးသားသား လုိ႔ပဲေျပာေျပာ၊ ျဖဴျဖဴစင္စင္ လုိ႔ပဲဆုိဆုိ ဒါမွမဟုတ္ ႏွာေရာင္ငန္းဖ်ားစိတ္နဲ႔ လွ်ာေၾကာရွည္ေနတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ေကာင္မေလးက အစုိးရိမ္ေတြပုိၿပီး ဘယ္လုိမွ ၾကည့္မရ၊ ႐ႈမရ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ စိတ္အားငယ္ ေနပါလိမ့္မယ္။ မိန္းကေလးဘက္က မယ္ကုဝဏ္ လုိ ျဖစ္ေန ေပမယ့္ သူ႔ခ်စ္သူကေတာ့ နတ္သူေလးက်ေနတာပဲ (အမွန္က နတ္ကေတာ္နဲ႔ တူခ်င္တူေနမွာပါ)၊ မ်က္လံုးေလးက ဝုိင္းစက္ၿပီး ရႊန္းလဲ့ေနတာပဲ (အမွန္က ျပဴးထက္ ၿပီး ေငါေနမွာပါ)၊ ႏွာတံေလးက စင္းေနတာပဲ (အမွန္က အလယ္မွာ ျပားေနတာ လူတုိင္းကသိပါတယ္)၊ ႏႈတ္ခမ္းေလးကလည္း ဖူးဖူးေလး (အမွန္က ဖူးေနတာ မဟုတ္၊ ဆူၿပီး ေထာ္လွန္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္း ရွင္ျဖစ္မွာပါ) ဆုိၿပီး စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ေျပာတတ္ၾကတာ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိတာ့ Love is Blind ေလ။ အခ်စ္ဗုိင္းရပ္စ္ ကိုက္သြားလို႔ ကန္းေနတဲ့ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္မွေတာ့ မလွလည္း လွေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အလွအပဆုိတာ ၾကည့္႐ႈသူနဲ႔ပဲ ဆုိင္တာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ အဆ(၁၀၀) မေျပာနဲ႔ တစ္ဆပဲ သာတဲ့ အပ်ိဳေခ်ာနဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူေကာင္ေလး ထုိင္စေကားေျပာေနၿပီ ဆုိရင္ေတာ့ သူေလးရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ဆူနာမီေရလႈိင္းတင္ မကပါဘူး၊ ဟာရီကိန္းမုန္တုိင္းပါ ၀င္ေမႊသလုိ ခံစားေနရ ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကုိယ့္ကုိ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္ပါတယ္၊ ႀကိဳက္ပါတယ္၊ သစၥာရွိပါတယ္ ဆုိတဲ့ ေအာင္လက္မွတ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲေပးေပး ခုိးခ်ၿပီး ေအာင္တာပဲလုိ႔ တစ္ဖက္သတ္ သံသယ၀င္ေနလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္တို႔ ပုရိသ ေတြအေနနဲ႔ စုမိတဲ့အခ်စ္ေတြအားလံုး သူေလး တစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပါလုိ႔ သက္ေသျပႏုိင္ေအာင္ အေနအထိုင္ေလးေတာ့ ဆင္ျခင္ၾကစုိ႔ပါ။

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္(၅)၊ ေ၀းေ၀းမသြားနဲ႔

မိန္းကေလးေတြဟာ တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ သူတုိ႔ အခ်စ္ႀကီးလာရင္ ေၾကာက္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ သူတုိ႔ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏုိင္ၾကဘူး။ အေရးႀကီးတယ္၊ သြားစရာ ရွိတယ္လုိ႔ပါဆုိလည္း မရပါဘူး။ " သူေလးထက္ အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥရွိေသးလား " တဲ့။ ေနာက္ၿပီး job ka a yay kyi tar pae. lote pot. ya tal ဆုိတဲ့ အေျပာေလးေတြနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္လု မတတ္ပါပဲ။ မိန္းကေလးေတြ ဆုိတာ ကိုယ့္ခ်စ္သူနဲ႔ အၿမဲတေစ အတူ ေနလုိတဲ့ ဆႏၵရွိၾကတယ္။ အားငယ္ တတ္ၾကတာမုိ႔ပါ။ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏုိင္ၾကပါဘူး။ (တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္ေလးေတြက လက္သြတ္တာမုိ႔ပါ) ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ရႏုိင္ သေရြ႕ကုိ သူတုိ႔ေလးနဲ႔ အတူေနေပးႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပးသင့္ပါတယ္။ သူတုိ႔ ရင္ထဲက အခ်စ္စိတ္ေတြကုိ ကုိယ္တုိ႔ ေယာက္်ားေတြ နားလည္ေပးသင့္ပါတယ္။ အျပန္အလွန္ အားျဖင့္ တုိ႔ေယာက္်ားေတြရဲ႕ အခက္အခဲကုိလည္း သူတုိ႔ နားလည္လာေအာင္ တျဖည္းျဖည္း နားသြင္းရမွာ တာ၀န္တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ။

ေလာကမွာ အခ်စ္သာရွိရင္ အရာရာ ၿပီးျပည့္စံုၿပီး ကမၻာႀကီးလည္း သာယာလွပေနမွာပါ။ အခ်စ္ရွိေနရင္ ဆူးေမြ႕ယာမွာလည္း အိပ္ရဲတယ္။ ခေရာင္းလမ္းလည္း ေလွ်ာက္လွမ္းရဲတယ္။ မီးပင္လယ္လည္း ကူးရဲတယ္။ ဓားေတာင္ကုိလည္း ေက်ာ္ျဖတ္ရဲတယ္။ အခ်စ္မရွိရင္ အခ်စ္မဲ့ရင္ ဘ၀ဟာ ေသေနသလုိပါပဲ ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ဟာ ေလာကမွာ အေရးႀကီးဆံုးနဲ႔ မရွိမျဖစ္အရာပါ။ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကုိ ေဖာ္ထုတ္မိတဲ့အတြက္ လာေအာ္မယ့္သူေတြကို ေရွာင္ရွားရင္းနဲ႔ အားလံုး ေက်နပ္ႏုိင္ပါေစလုိ႔။

(၉-၉-၂၀၀၈၊ အဂၤါေန႔၊ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ပုိင္းရွမ္းျပည္)

က်မ်က္ရည္ သက္ေသတည္မယ္

က်မ်က္ရည္ သက္ေသတည္မယ္

ေန၀င္ဆည္းဆာ ေတာက္ပမႈနဲ႔အတူ
႐ုတ္တရက္ အံ့ဖြယ္ရာလုိ ေပၚလာၿပီး
အမွတ္မထင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလး တစ္ခ်ိဳ႕ကုိ
ရပ္တန္႔ ေငးေမာၿပီး ေန႔စဥ္ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ရတယ္ .. ..

မင္းေလး ကုိယ့္ဆီကုိ
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ အျဖစ္
ေရာက္လာခဲ့တာလား
ကုိယ္ကေတာ့
မင္းေလးကုိ ပုိမုိၿပီး ဖက္တြယ္ ေနမိအုန္းမွာပါ .. ..

ခက္ခက္ခဲခဲ ေရာက္လာတဲ့
မင္းေလးရဲ႕ ပံု႐ုပ္လႊာကုိ
အေမွာင္ထဲမွာ ကြယ္၀ွက္လုိ႔ထားေပမယ့္
ကိုယ္ကေတာ့ မင္းေလးကုိ
ပုိၿပီးျမင္ေအာင္ ၾကည့္ရအုန္းမွာပါ .. ..

မင္းေလး လက္တြင္းက ေသျခင္းတရားရဲ႕
ထုိးႏွက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကုိယ့္ဘဝကုိ မီးေတာက္တစ္ခုအျဖစ္နဲ႔
ခုန္ေပါက္သြားပါေစ .. ..

ကုိယ့္မ်က္လံုးအိမ္မွ မ်က္ရည္တုိ႔ စီးဆင္းခဲ့ၾကၿပီး
အဲဒီမ်က္ရည္ေတြကုိ မင္းေလးကုိ ပူေဇာ္တဲ့အေနနဲ႔
မင္းေလးေျခရင္းမွာ စီးဆင္းသြားပါေစ .. ..

ၿပီးေတာ့ေလ ..
ကုိယ့္ရင္ထဲက နာက်င္မႈေဝဒနာက
မင္းေလးဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပြားျဖစ္ေနၿပီဆုိတာ
မင္းေလးကုိ ေျပာပါရေစ .. .. ။

(၈-၉-၂၀၀၈၊ တနလၤာေန႔၊ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕၊ ေတာင္ပုိင္းရွမ္းျပည္)