Tuesday, March 24, 2009

ကံေလးက ခပ္မွိန္မွိန္

သၾကၤန္အခါရက္က နီးလာၿပီ ဆုိေတာ့ ပရုိမုိးရွင္းလုပ္တဲ့ အေနနဲ႔ စတုိးဆုိင္ေတြေရာ မီနီမားကက္ ေတြကပါ ဒစၥေကာင့္နဲ႔ (ေစ်းေလ်ာ့ၿပီး) ေစ်းပဲြေတာ္ေတြ လုပ္ၾကတာ အစဥ္အလာ တစ္ရပ္လုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္ကုိ ပစၥည္းေတြ ေစာင့္၀ယ္ေနၾကတဲ့ သူေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိခ်စ္ေဖ မေဟသီလည္း အပါအ၀င္ပါ။

"ေမာင္ .. .. ေမာင္ေရ .. လုိ႔ .. ။ ဟုိစတုိးဆုိင္ေတြမွာ ပစၥည္း၀ယ္ရင္ ဒစၥေကာင့္ ေပးတဲ့အျပင္ အပုိဆုအေနနဲ႔ လက္ငင္း ကံစမ္းမဲ ေပးေသးတယ္တဲ့။ အဲဒါ သြားၾကည့္ရေအာင္ ေနာ္ . ေမာင္ .. ေနာ္ .. လုိ႔ "

အီသီသီနဲ႔ ခ်စ္ဇနီးေလးရဲ႕ အာလုပ္သံေၾကာင့္ စာဖတ္ေနတဲ့ ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ စာဆက္မဖတ္ျဖစ္ ေတာ့ပါဘူး။ ရံုးအားရက္လည္း ျဖစ္ေတာ့ ဇနီးေလး အလုိက် လက္ကေလးကုိဆဲြၿပီး ကံစမ္းမဲ ေပးတယ္ဆုိတဲ့ စတိုးဆုိင္ကုိ ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာၾကတယ္။ လက္ငင္း " ကံစမ္းမဲ " စနစ္နဲ႔ ေရာင္းတာဆုိတာ့ ၀ယ္ယူအားေပးတဲ့ သူေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းေတြ လြတ္သြားမွာစုိးတဲ့ ဇနီးေခ်ာက

"ေမာင္ .. ေမာင့္အတြက္ ရံုးတက္၀တ္ဖုိ႔ ပုဆုိးေလး တစ္ထည္ေလာက္ ၀ယ္ရေအာင္ေလ"
ဇနီးျဖစ္သူက ေလာကြတ္ျပဳ လာေတာ့လဲ ကုိခ်စ္ေဖ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္
"ေအာ္ .. ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ ဘယ္အဆင္ထဲက ကုိယ္နဲ႔လုိက္မလဲ ၾကည့္ေပးအုန္းေလ"
"ဟုိး ေအာက္ဆံုး နီတာရဲ႕နဲ႔ အဆင္က ေမာင္နဲ႔လုိက္တယ္ သိလား၊ ကံစမ္းမဲနဲ႔ ျပန္တြက္လုိက္ရင္ ကိုက္ပါတယ္ေမာင္ရဲ႕၊ ယူလုိက္ၾကေအာင္ေနာ္"
"ေအး .. ေအး ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္လည္း ႏွစ္သက္ပါတယ္ "
စတုိင္းဆုိင္ေတြမွာ ပစၥည္းတန္ဖုိးအလုိက္ ကံစမ္းမဲထည့္ထားတာမုိ႔ ၀ယ္သူ မ႐ႈံးႏုိင္ဘူးဆုိတာ သိထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပစၥည္းတိုင္း အေရာင္းစြံဖုိ႔ရာ ကံစမ္းမဲ နဲ႔ ဆြယ္ေရာင္း ေနၾကတာေၾကာင့္ လူတုိင္း စိတ္၀င္စားၾကတာ မဆန္းပါဘူး။

" သမီးေရ ဦးကုိ ၄၅၀၀ိ တန္ထဲက ဟုိ .. ပုဆုိးေလး ျပပါအုန္း၊ ေရာ့ ၄၅၀၀ိ "
သူမ်ားဦးသြားမွာစုိးလုိ႔ ဇနီးေခ်ာက ပုဆုိးမရခင္ကတည္းက ပိုက္ပုိက္ကုိ ပစ္ေပးၿပီးသား။ ေအာ္ ကံစမ္းမဲ မ်က္ႏွာက ဒီလုိႀကီးတာ။ အေရာင္းေကာင္တာက ေကာင္မေလးက ေငြကုိ ေရတြက္ယူၿပီး၊ ပုဆုိးကုိ အိပ္နဲ႔ထုတ္ေပးတယ္၊ (ကံစမ္းမဲႏႈိက္ရန္) ဆုိတဲ့ ေငြဖလားႀကီးထဲကေန မဲလိပ္တစ္လိပ္ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ဦးခ်စ္ေဖကုိ ကုိရီးယားမင္းသမီးလုိ ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး တရုိတေသလွမ္းေပးသည္။ သူက ေျပာေသးတယ္ ဦး နံပတ္က (၃၂)ေပါက္တယ္၊ ေဟာဟုိ ပစၥည္းေလးပဲ ဆုိၿပီး တစ္ေပပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ packing paper အျပာေရာင္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ ဗူးတစ္ဗူးကုိ ကမ္းေပးတယ္။ ကံစမ္းမဲ ဗူးကုိယူၿပီး ဦးခ်စ္ေဖ တုိ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေက်းဇူးတင္စကား ေတာင္ေလာကြတ္မျပဳ ႏုိင္ေအာင္ အေလာတေကာနဲ႔ အိမ္ကုိ တန္းျပန္လာၾကတယ္။

" ေမာင္ .. ေမာင္ .. မီးတုိ႔ သိပ္ကုိ ကံေကာင္းတာပဲေနာ္၊ အိမ္ေရာက္မွ ဖြင့္ၾကည့္ၾကရေအာင္"
" ေအးကြာ ဒီမနက္ ကုိယ္ဘုရားရွိခုိးတာ နည္းနည္း ၾကာသြားလုိ႔ထင္တယ္၊ ကံေတြ ဇြတ္တက္ေနတယ္"
" ဟုတ္တာေပါ့ ေမာင္ရယ္ .. ..ဟီဟိ " အိမ္ေရာက္ေတာ့
" ေမာင္ .. ဟုိ ကံစမ္းမဲေလး ဖြင့္ၾကည့္ရေအာင္"
" ေအးပါ သည္းေလးရာ။ ေလာလုိက္တာ။ အိမ္ေရာက္ၿပီပဲ ဖြင့္ၾကတာေပါ့ "
" အုိ .. အဖိုးတန္ လက္ေဆာင္ဆုိတာ ရခဲတယ္ေနာ္၊ ေပးပါ မီးပဲ ေဖာက္လုိက္ပါမယ္ "
" ကဲကဲ ေဖာက္ေစဗ်ား " Lady first ဆုိတဲ့အတုိင္း ဇနီးေခ်ာကုိ ဦးစားေပးလုိက္ရတယ္။

ဇနီးျဖစ္သူက စိတ္ဆႏၵေစာစြာနဲ႔ ကံစမ္းမဲဗူးကုိ အလ်င္အျမန္ပဲ ေဖာက္လုိက္တယ္။ Packing paper ကုိခြာေတာ့ စတီးဒယ္အုိး ဗူးခြံကို ေတြ႕လုိက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ေက်နပ္တဲ့ သေကၤတနဲ႔ လက္ဖ၀ါးခ်င္း ရုိက္လုိက္ၾကေသးတယ္။ စတီးဒယ္အုိး ဗူးခြံြကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ့ ေဖာ့တုံုးေတြနဲ႔မုိ႔ လူကုိ စိတ္ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေစတယ္။ ေဖာ့ဘူးကုိခြာေတာ့ ကြမ္းလိပ္ေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ ပတ္ထားတဲ့ ပလပ္စတစ္ ဘူးနီနီေလး ထြက္က်လာတယ္။ (ေရႊ၀ယ္ရင္ ထည့္ေပးတတ္တဲ့ ပလိပ္စတစ္ဗူးလို မ်ိဳးပါ) ကၽြန္ေတာ္ေရာ မိန္းမပါ တဒဂၤေတာ့ မွင္ေသေသသြားတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ထဲမွာ ေရႊလက္စြပ္၊ ေရႊေလာ့ကက္သီး၊ ေရႊနားကပ္ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲေပါ့။ ရင္ေတြ တုန္ေနၾကတယ္။ မ၀ံ့မရဲလည္း ျဖစ္မိၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ပလပ္စတစ္ဗူးကုိ ပတ္ထားတဲ့ တိပ္ကုိ ခြာလုိက္တယ္။ လက္ကတုန္ေနတာေၾကာင့္ ဗူးကလြတ္က်သြားၿပီး အဖံုးပြင့့္သြားတယ္။ ဗူးထဲကေန စာရြက္ေခါက္ကေလး ထြက္က်လာတာေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ဖက္ထားမိ လုိက္တယ္။ မယံုၾကည္စိတ္ မ်ားစြာနဲ႔ပါ။ ကုိခ်စ္ေဖကပဲ အရဲစြန္႔ၿပီး စာရြက္ေခါက္ေလးကုိ ေကာက္ယူၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ .. ..

" အုိ အသင္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သင္သည္ စန္းပြင့္ေနေသာ အခါသမယ ျဖစ္သည္။ ေနာက္တုိး အခ်စ္သစ္ တစ္ခု ဆံုရကိန္းႀကံဳမည္ "
ႏွစ္ဦးသား တုိင္ပင္ျခင္းမရွိပါဘဲ
" ေအာင္ေမေလး " လုိ႔သာ တစ္ခြန္းတည္းသာ ၿပိဳင္တူေအာ္ၿပီး ဖက္ရက္သား လွဲက်သြားရသည္။ လူေတြရဲ႕ လုိခ်င္ တပ္မက္တဲ့ ေလာဘစိတ္ကုိ ေလာကသဘာ၀ရဲ႕ ရြဲ႕ေစာင္းေစာင္း တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အားေပးစကားေတာင္ မေျပာႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဤမွ်သာ။

24 comments:

ကဗ်ာမေလး said...

အေတြးလည္းေကာင္း အေရးလည္းေကာင္းတယ္ေနာ္... ကိုခ်စ္ေဖက ဟိ...။ ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစရွင္။

ေရႊအင္းသူ said...

ေအာ္ လူေတြရယ္။ လိမ္ေနမွန္း သိသိ ႀကီးနဲ႔ ယံုေနၾကတာကုိး။ စိတ္မေကာင္းစရာ။ ၀တၱဳတုိဆုိေတာ့ ကုိယ္ေတြ႕လား။

Unknown said...

၀တၱဳတုိ ဆုိေပမယ့္ ဖတ္လုိ႔ေကာင္းတဲ့ တစ္ခန္းရပ္ဟာသလုိပါပဲ။ ေရးထားတာေကာင္းတယ္။
ဆက္ေရးဖုိ႔ အားေပးေနပါမယ္။

လင်းထက် said...

ရက္စက့္ပါ့ ကံစမ္းမဲရယ္

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ဟဲဟဲ ၊ေကာင္း၏ ကိုခ်စ္ေဖ

Unknown said...

ကံစမ္းမဲဆုိေတာ့ စိတ္၀င္စားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သြားထုတ္ရင္ မရတတ္ဘူး။ ရက္လြန္ေနတာပဲ အေၾကာင္းျပန္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္ထဲ မထားေတာ့ပါဘူး။ အမွန္ေတာ့ မယံုၾကည္ေတာ့ တာပါ။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စလုပ္ကတည္းက စားသံုးသူေတြကို ကလားဖန္ထုိးေနတာ ၾကာပီေပါ့။

Unknown said...

ဒါနဲ႔ ကိုခ်စ္ေဖ အသည္းေလး နာမယ္က ဘာတဲ့လဲ ရွာတာ မေတြ႕ဘူး၇ယ္

Anonymous said...

အေတြးအေရးေတြက လိုက္မမွီပါဘူး ကို၀င္းေဇာ္
ကြၽန္မလည္း စာေတြဖတ္ရင္းနဲ႕ေနမေကာင္းျဖစ္တာရယ္ စာရွာပ်င္းတာရယ္နဲ႕ အီစြတ္ပုံျပင္ေတြကို တင္လိုက္တာပါ လာဖတ္ရတာ အေမာမေျပသလို ျဖစ္သြားရင္ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္ ..

Welcome said...

(for ပန္းကဗ်ာ)
အဲဒီသေဘာ ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စာၾကည့္တုိက္က စာတုိင္းကုိ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ =အီစြတ္ဆုိၿပီး စခဲ့တာပါ။ စိတ္ဆုိးပါနဲ႔။

မိုးသား said...

ဖတ္သြားတယ္၊ ေကာင္းေလစြ။

Anonymous said...

စီးပြားေရးေလာဘသားမ်ားနည္းတူ
လုိခ်င္တပ္မက္တဲ့ စားသံုးသူတုိ႔ ဆံုေတြ႕ခန္းေလး ဖတ္လို႔ေကာင္းသားရယ္။
ဆက္ေရးဖုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။

ႏွင္းပြင့္ျဖဴ said...

ဟတ္ဟတ္....... ဒစၥေကာင့္ေတြလာျပီလားး :P

လင္းဒီပ said...

ျဖစ္ရေလ ကိုခ်စ္ေဖရယ္..

Anonymous said...

ဗ်ို ့ကုိ ခ်စ္ေဖ..။ ခင္ဗ်ား မိန္းမ အတြက္ေရ ာမ၀ယ္ ဘူးလား ဗ်..လူ ျပိဳ ၾကီး ရ ..။

Anonymous said...

ေရးထားတာ တကယ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ..အားက်ပါတယ္
လာအားေပးတဲ႔အတြက္လည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္

Heart Breaker said...

အရက္ပုလင္းခြံေတြ နံပတ္တစ္လံုးလုိေနတာ ၃ ႏွစ္ရွိၿပီ၊ ထြက္မလာဘူးဗ်။ ကုိယ္သာ အရက္သမား လံုးလံုးျဖစ္သြားတယ္။ ကံစမ္းမဲက ေ၀းေနေသးတယ္။ ေအာ္ ေလာဘ လူသားေပကုိး။
မေပါက္မခ်င္း ဆက္ေသာက္ရမလုိ ျဖစ္ေနၿပီ။

Unknown said...

ကုိခ်စ္ေဖတုိ႔ စံုတဲြကုိ လာေခ်ာင္းတာ။
ဖစ္မွဖစ္ရေလေနာ္။ ငါျဖင့္ ကံစမ္းမဲကုိ မယံုဘူး။ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ။

မိုးခါး said...

အင္း ဖစ္ရမယ္ .. :P

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ေၾသာ္ ေလာဘ... ေလာဘ...

Unknown said...

ရွမ္းျပည္မွာေတာ့ အဲလုိ မရွိဘူး
ေစ်းေလ်ာ့ေရာင္းတာပဲ၊ ကံစမ္းမဲ မပါဘူး။
သၾကၤန္နားနီးရင္ မယ္ဆုိင္ဘက္မွာ
တရုတ္ဘံုေစ်းဆုိတာရွီတယ္
၀ယ္လုိ႔ ေကာင္းမွေကာင္းပဲ

ႏွင္းဆီနီ said...

အဟီး ကံစမ္းမဲ က ေခတ္ကုန္ေသးဘူးပဲ။
ႀကံဳဖူးေပါင္ ...

မမသီရိ said...

ညာမွန္ူသိသိနဲ႕ ယုံေနသူေတြ အမ်ား ၾကီး
း).. း)... း)

ၾကယ္ျဖဴစင္ said...

ဒစၥေကာင့္ဆိုေၾကာက္ေနျပီအကိုေရ...ခံရေပါင္း
မ်ားေနလို႕.

တားျမစ္ ထားေသာ... said...

ကံကေလးက ခပ္မွိန္မွိန္ကို ျပန္လာဖတ္ပါတယ္။ အမွိဳက္ကေရႊျဖစ္ ဇာတ္လမ္းေလးကုိ သေဘာက်လို႔ပါ။ ဒီတစ္ခုမွာကေတာ့ စကားေျပာေတြကိုဖတ္ရတာ တစ္မ်ိဳးလို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဘာမွေတာ့ မသိဘူးေနာ။ ေျပာၾကည့္တာ။ အရင္းစစ္ေတာ့ကို ပိုၾကိဳက္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတစ္ပုဒ္က ေပးခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ (ရသ)ကို ပိုႏွစ္သက္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္အဆင္ေျပပါေစ။

သုခမိန္(E-Journal)