Monday, February 23, 2009

တစ္ခ်ိန္တုန္းက ဒုကၡ၊ အခုေတာ့ ဟာသ

ေက်ာင္းႏွစ္၀က္ပိတ္ေတာ့ ေတာင္ႀကီးအိမ္ကုိ မျပန္ဘဲ ရန္ကုန္ကုိ တစ္ေယာက္ထဲ သြားလည္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ဆဲြတယ္။ ေတာင္ႀကီးအိမ္ကုိ field ဆင္းရမွာျဖစ္လုိ႔ အိမ္မျပန္ေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး လူႀကံဳနဲ႔ စာေရးေပးလုိက္တယ္။ အမွန္က ကၽြန္ေတာ္ယူတဲ့ ေမဂ်ာက ဘာဖီးလ္မွ ဆင္းရတာ မရွိပါဘူး။ လည္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ တစ္ခုထဲနဲ႔ပါ။ ကုိယ္က အိမ္ကုိစာေရး အသိေပးလုိက္ၿပီ ဆုိၿပီး စိတ္ေအး လက္ေအးနဲ႔ ခရီးထြက္ဖုိ႔ ျပင္ပါတယ္။ လူႀကီးေတြ ခြင့္ျပဳတယ္ မျပဳတယ္ေတာ့ မသိဘူး။ ကုိယ့္အစီအစဥ္တုိင္း အေဒၚေတြရွိတဲ့ ရန္ကုန္ကုိ လိပ္စာကုိင္ၿပီး မန္းေလး- ရန္ကုန္ အဆန္ရထားလက္မွတ္ ၀ယ္တယ္။ အိပ္စင္အထူးတန္း ဆုိတာကုိ ေမး၀ယ္တယ္။ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေပး၀ယ္ရမယ့္ လက္မွတ္ခထက္ ၅ ဆေလာက္ ပုိပုိသာသာ ထည့္ေပးလုိက္လုိ႔ ဘာေမးခြန္းမွ ေျဖစရာမလုိပဲ ရထားလက္မွတ္တစ္ေစာင္ ရလုိက္တယ္။

အရင္က အေဒၚေတြက ကန္ေတာ္ကေလး၊ ၇၈ လမ္း၊ မန္းေလးလမ္းသြယ္ ထဲမွာေနတယ္။ ဘူတာနဲ႔လည္းနီးတာေပါ့။ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ရင္ မန္းေလးအေခၚ ၂ျပ ေလာက္ဆုိ ေရာက္ေနၿပီ။ ဒါကုိ မသိတဲ့ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုး ရန္ကုန္ကုိ ေရာက္တာ လာလည္တာဆုိေတာ့ ရထားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ B-600 taxi ေပၚ တက္စီးလုိက္တယ္။ ကားဆရာကလည္း ဘယ္သြားမလဲလုိ႔ တစ္ခြန္းမွ မေမးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔ဆုိၿပီး တစ္ခြန္းမွ မေျပာဘူး။ ဘူတာ၀င္းကထြက္ေတာ့ ညာဖက္ကုိခ်ိဳးတယ္။ ပန္းဆုိးတန္း ဂံုးတံတားေပၚ ေက်ာ္တယ္။ ပန္းဆုိးတန္း လမ္းဆံုး ကမ္းနားလမ္း ေရာက္ေတာ့ ညာဖက္ပဲ ဆက္ေကြ႕ၿပီး ေမာင္းျပန္တယ္။ (၅၁)အစိမ္း လုိင္းကားလမ္းအတုိင္း ေမာင္းလာၿပီး ဘုန္းႀကီးလမ္း၊ ျပည္လမ္းအတုိင္း တက္လာၿပီး ေျမနီကုန္း၊ ဟံသာ၀တီအ၀ိုင္းအထိ ဘာစကားမွ မေျပာျဖစ္ေသးဘူး။ ကုိယ္ကလည္း ဟန္အျပည့္ပါပဲ။ ေနာက္ လႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရႊတိဂံုကုိ လွမ္းဖူေတာ့ ေရႊတိဂံုဘုရားလား မသိဘူး လုိ႔ ေမးမိတယ္။ ဒါနဲ႔တင္ ကားဆရာက နယ္ကတက္လာတဲ့ အခ်ဥ္မွန္း သိသြားၿပီ။ ဒါကုိရိပ္မိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ ဘယ္ကုိ ေလွ်ာက္ေမာင္းေနတာလဲဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က ကန္ေတာ္ကေလး သြားမလို႔ဗ် ဆုိေတာ့မွ ကားဆရာကလည္း ေခသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ညီေလး ရန္ကုန္ေရာက္တုန္း ေရႊတိဂံုဘုရား ဖူးေစခ်င္လုိ႔ တမင္လုိက္ပုိ႔တာပါ တဲ့။ မွတ္ကေရာ။ ဒါနဲ႔ လိပ္စာထုတ္ျပလုိက္မွ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ေကြ႕ေတာ့တယ္။ အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရရင္ ကိုယ္ကလည္း လမ္းသိတာ မဟုတ္ေတာ့ သူေခၚရာ လုိက္လာမိတာပါ။

အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကားေပၚက မဆင္းျဖစ္ေသးဘူး။ ျမင္ေနက်မဟုတ္တဲ့ ရန္ကုန္တုိက္ခန္း အိမ္မဲမဲၾကီးထဲကုိ စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေဒၚေလးက လွမ္းျမင္ၿပီးထြက္လာမွ ကားထဲက ဆင္းလုိက္တယ္။ ကားခ ထုတ္ရွင္းမယ္ လုပ္ေတာ့။ ေဒၚေလးက ငါေပးမယ္၊ ကားဆရာ ဘယ္ေလာက္က်လဲ ဆုိေတာ့ .. ကားဆရာက ၃၀၀၀ိ- ပါအစ္မ လုိ႔ေျပာတယ္။ ေဒၚေလးက ျပာျပာသလဲ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္လွည့္ၿပီး နင္ဘယ္ကေနစီးလုိ႔ ဒီေလာက္ မီတာတက္ရ သလဲေပါ့။ ဘူတာကေန ငွားလာတာလုိ႔ လည္း ဆုိေရာ ေဒၚေလးက ကားဆရာကို ရန္လုပ္ပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔ ၁၀၀၀ိ- နဲ႔ ေစ်းတည့္သြားတယ္။ လူလည္း ေဇာေခၽြးကုိ ျပန္သြားတာပဲ။ နင့္ကုိ ေထာက္ၾကန္႔ဖက္ေခၚသြားၿပီး သတ္လုိက္ရင္ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲတဲ့။ ရန္ကုန္ကုိလာတာ လူႀကီးေတြ သိလားလို႔ ေမးေတာ့ .. ဟုတ္ကဲ့ စာေရးထားတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာလုိက္မိတယ္။ ေဒၚေလးရဲ႕ စုိးရိမ္စိတ္က ဒီေလာက္နဲ႔ေတာ့ မီးမၿငိမ္းေသးပါဘူး။ ေတာင္ႀကီးအိမ္ကုိ ဖုန္းဆက္တုိင္မယ္ လုပ္တယ္။ ေတာ္ေပေသးတယ္။ လုိင္းမေကာင္းတာနဲ႔ စကားမေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး ကံေကာင္းေလစြ။

ရန္ကုန္ေရာက္ စြန္႔စားခန္းေလးက ဒီေလာက္နဲ႔ မၿပီးေသးတာ အမွန္ပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္ေလာက္က ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ အခက္အခဲေတြကုိ ခုေနခ်ိန္မွာျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ဟာသ တစ္ပုဒ္လုိပဲ ျမင္မိပါတယ္။ စူးစမ္းခ်င္တဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ကုိ ခၽြန္းအုပ္လုိ႔ မရေပမယ့္ အႏၱရယ္ကုိ အမွန္ပဲ ဖိတ္ေခၚေနသလုိ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကဲညီငယ္ ဖုိးဂ်ယ္ ေရ Tag ထားတာေလး ျပန္ေျဖလုိက္ၿပီေနာ္။ ေက်နပ္ႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ tag တာကုိ ေရးေနရတာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ျပန္ tag ခ်င္ပါေသးတယ္။ အခ်ိန္ရသည္ ျဖစ္ေစ၊ အခ်ိန္မေပး ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ ေအာက္က မမေတြကို tag ပါတယ္။ ေရးေပးမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀မ္းသာစရာပါပဲ။ အုိေကပါ tag လုိက္ၿပီေနာ္ .. ..
Tag ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုး စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေရးေပးလုိ႔ ေက်းဇူးတင္တယ္။

28 comments:

ေကာင္းကင္ျပာ said...

အယ္ လုပ္ျပန္ေပါ့ ကိုကိုဝင္းေဇာ္ရယ္၊ လာမယ္ၾကာမယ္ေနာ္

Anonymous said...

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဟန္ကိုယ့္ရံုမို႕ း) ရန္ကုန္ကိုေတာ့ေၾကာက္တယ္ ဘယ္ကုိေမာင္းမွန္းလဲမသိ ကိုယ္က ခပ္တံုးတံုးဆိုေတာ့ ကားခ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာင္းမလဲမသိဆိုျပီး အတိတ္က ဒုကၡေတြက အခုေတာ့ ရယ္စရာ သုခေလးေတြေပါ့ဗ် ။

ကုိတုိး said...

ရန္ကုန္ုကုိကေတာ့ေၾကာက္တယ္ေနာ္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ဟန္ကုိယ္ဖုိ႕ေလးမုိလုိ႕ေလ။ ဒုကၡေတြနဲက အခုေတာ့ ရယ္စရာေလးျဖစ္သြားျပီေနာ္ tag ထားတဲ့ မမေတြေရးတာေလးကုိဖတ္ခ်င္တယ္ ျမန္ျမန္ေလးေရးခုိင္းပါ အကုိေရ။

စုိင္းေနာင့္ said...

အဟတ္ ဟတ္ ..
ေထာက္ျကန္႔ထိ မေခၚေတာ့ဘူး
ဆီကုန္သက္သာေအာင္ မဂၤလာဒံုတင္
အေဟာင္းဆုိင္ထဲ သြင္းလုိက္မယ္။
တစ္ကယ္ေနာက္တယ္ဗ်ာ
အဆင္ေျပပါေစ ...

Unknown said...

ခရီးသြားတာပဲ
တုိးတုိးေဖာ္ တစ္ေယာက္ေလာက္ ရွာသြားပါ့လား
ေမးေမးစမ္းစမ္းလဲ မလုပ္ဖူးပဲကူး
ေကာင္းတယ္။

မု္;သုင္ခဳ, said...

ေဟ့ေရာင္ ငါတုိ႔ စစ္ကုိင္းသြားတုန္းက မွတ္မိလား။ လမ္းျပကေလးေတြကုိ ပညာျပတာေလ
အဲဒါ မင္း၀ဋ္လည္တာ ျဖစ္မယ္။

Anonymous said...

ရန္ကုန္ေရာက္ စြန္႔စားခန္းေလးေတြ ရွိေသးရင္ေျပာ.. ဟဲဟဲ...

Unknown said...

အလဲြေလးေတြလုပ္ပါအုန္း
ခပ္လြဲလဲြေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္။
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ စုိးရိမ္စရာျဖစ္ေနမွာပဲ။

Unknown said...

ဟိုက္ . . .ကိုဝင္းေဇာ္တို႔ကေတာ့ လုပ္ၿပီ စာမေရးတတ္ပါဘူးဆို ေရးခိုင္ၿပီ . . စာေရးရမွာေၾကာက္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ တင္ေနတာ အခုေတာ့ေျပးမလြတ္ေတာ့ဘူးေရးရေတာ့မယ္ :(

Unknown said...

ဟိုက္ . . .ကိုဝင္းေဇာ္တို႔ကေတာ့ လုပ္ၿပီ စာမေရးတတ္ပါဘူးဆို ေရးခိုင္ၿပီ . . စာေရးရမွာေၾကာက္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေပးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြ တင္ေနတာ အခုေတာ့ေျပးမလြတ္ေတာ့ဘူးေရးရေတာ့မယ္ :(

၀ိွဳက္၀ိွဳက္ said...

ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကားသမားကညာျပီးေခၚမသြားလို႔

Unknown said...

တဂ္ထားတဲ့ စာေလးလာဖတ္ပါတယ္။
ႀကံဳလုိက္ရင္ျဖင့္ ရီစရာႀကီးပဲ။
ေနာက္ရီစရာေတြ လဲြေခ်ာ္တာေတြ ထပ္ေရးအုန္း။
ဗဟုသုတေပါ့။

flowerworld said...

အမလဲအဲ႔လိုလုပ္ဖူးတယ္ေမာင္ေလးေရ ေနာက္မွပဲခရီးသြားမွတ္တမ္းဆိုျပီးတင္ေတာ့မယ္
ေရးထားတာမျပီးေသးဘူး တတ္ခ္နဲ႔တိုးလို႕ခဏထားလိုက္တယ္

WWKM said...

ဟဟဟား ..ရယ္ရတယ္ ေမာင္၀င္းေဇာ္ေရ..
အဲလိုေလးေတြကျဖစ္တတ္ပါတယ္ေနာ္။ း)

အစ္မလဲ ဒီတက္ဂ္ေတာ႔လြတ္ျပီလို႔ေတြးေနတာ.. တဆင္႔
အတက္ဂ္ခံရေလရဲ႕.. မလြတ္ဘူး။ း)
ဘာေရးရမယ္မွန္းလဲ မသိဘူး။
ကေလးေတြေရးတာေတြကိုပဲ ပညာလိုက္ယူလိုက္ဦး
မယ္။ း)

ေရႊအင္းသူ said...

ရီစရာ ေပ်ာ္စရာေလး
လာဖတ္သြားတယ္။
ခုတေလာ ဒီေခါင္းစဥ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ရတယ္။
ေပ်ာ္စရာႀကီး။

Phu Mon said...

ေသျပီ... အတက္ခံလိုက္ရတယ္... မနက္ျဖန္၊ သဘက္ခါစာေမးပြဲရွိေသးလို့ အဲဒါျပီးမွေရးေပးမယ္ေနာ္... ဒါနဲ့ ညီမနာမည္က ဖူးမြန္ပါရွင္ ျဖဴမြန္ဟုတ္ဘူးရွင့္... :P

s said...

လာဖတ္သြားတယ္ေနာ္ .ရယ္ရတယ္ အကို..........

Anonymous said...

အလြဲေလးကို လာဖတ္သြားပါတယ္ ကိုဝင္းေဇာ္။ ေတာ္ေသးတာေပါ့ တစ္ေထာင္နဲ႔ ေျပာလို႔ ရသြားလို႔။ ေနာက္မို႔ဆို အေဒၚနဲ႔ ျပႆနာ ထပ္ျဖစ္ႀကမယ္။ :P
ဒါနဲ႔ မန္း-ရန္က အစုန္လို႔ ေျပာတာ မဟုတ္လားဂ်။ :D အဆန္ဆိုေတာ့ ေႀကာင္သြားလို႔။

Anonymous said...

အဟီ.. ရန္ကုန္ ေရာက္တိုင္း ၾကံဳေနက်..ပဲ...။
အေနာ္က ေတာ့ရိံုးတြား ပီအဲ့ဒုကၡ
:P

ႏွင္းပြင့္ျဖဴ said...

ဟတ္ဟတ္ ကို၀ဲကမး္မွမဟုတ္ပါဘူး.....
နယ္ကလာတဲ့ ကြ်န္မ အသိေတြလည္း အဲ့သလို ခနခန မွားတယ္.. တရုတ္တန္းမွာကိုပဲ ပတ္ခ်ာလည္ေနေတာ့တာ ဟီးး

Anonymous said...

မွတ္ထား ရန္ကုန္ဆုိတာ ပူဓါးၿမရန္ပဲ ကုန္ေသး
တာ ေအးဓါးၿပရန္က ေနရာတုိင္းမွာရွိသဗ်။
ေနာက္ဆုိ လူပါ ေရာင္းစားခံရမယ္။ အမွီးက်က္
အမွီးစား၊ ေခါင္းက်က္ေခါင္းစား ေခတ္က ကုန္
ေနၿပီ၊ အခုေခတ္က အစိမ္းလုိက္၀ါးစားတာ ဘာ
မွတ္လဲ။အဟီး ေၿပာသာေၿပာရတာ က်ေနာ္ ရန္ကုန္သားေတာင္ အစိမ္းလုိက္အစားခံရတာ
ပါပဲဗ်ာ။

Unknown said...

လြဲေခ်ာ္တာေလး လာဖတ္တယ္။
ဟုတ္တယ္။ အရင္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အဆင္မေျပမႈ ေတြက ေနာက္မွ ျပန္စဥ္းစားမိရင္ ရီစရာျဖစ္တယ္။
ေနာက္လည္းေရးပါအုန္း။

Anonymous said...

ေမာင္ေလးေရ
အတိတ္က ရီစရာေလး လာဖတ္သြားတယ္။
လူတုိင္းမွာရွိခဲ့ဖူးတဲ့ အမွားေလးေတြေပါ့ေနာ္
ဒိကေနသင္ခန္းစာယူႏုိင္တာေပါ့။

Heart Breaker said...

အဟတ္
ရွမ္းေလး ရန္ကုန္မွာ အေရာင္းစားခံရ ေတာ့မလုိ ျဖစ္ခဲ့ေသး တာေပါ့။

Phu Mon said...

ကို၀င္းေဇာ္ေရ.. ေရးျပီးျပီရွင့္.. မ်က္ရည္လြမ္းေသာစာမ်က္ႏွာဆိုတဲ့ဟာကေတာ့ Aya Kito အေၾကာင္းသီးသန္းဘေလာ့မိို့လို့ ညီမရဲ့ www.ainmatchitthu.co.cc မွာပဲတင္လိုက္ပါတယ္ရွင္...

ဖိုးဂ်ယ္ said...

အကုိေရ ဒါဆို တခါတည္း ေရႊတိဂံုဘုရားဖူးဘူးသြားေပါ့ း)

ႏွင္းဆီနီ said...

လဲြေခ်ာ္တတ္တဲ့ သဘာ၀ေလး ဖတ္သြားတယ္
ဘယ္တုန္းက ေတာကတက္လာမွန္းမွ မသိတာ။
ေပ်ာ္စရာႀကီး ခံလုိက္ရလုိ႔ ..။

သက္တန္႔ said...

အကို၀င္းေဇာ္ေရ...
တစ္ခ်ိန္လံုး ဟန္ကိုယ္႔ခဲ႔ၿပီးမွ ေရႊတိဂံုဘုရားကို ဖူးရတဲ႔အခိုက္မွာ ဟန္ကိုယ္႔ဖို႔ ေမ႔သြားတယ္ေပါ႔... :)