Friday, February 6, 2009

7th FEB .. ..

ေတာင္ကုန္း ေတာင္တန္းေတြ ေလးဖက္ေလးတန္ ၀န္းရံထားၿပီး ၿမိဳ႕ေလးကုိ ဒယ္အုိးသ႑ာန္နဲ႔ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းလြင္ျပင္ထဲမွာ တည္ထားတယ္။ ေဆာင္းတြင္းမွာ အ႐ုိးကဲြေအာင္ ခိုက္ခုိက္တုန္ခ်မ္းၿပီး ေႏြရာသီဆုိ အညာက ၿမိဳ႕ေတြလို ပူျပင္းလြန္း ပါတယ္။ မုိးတြင္းဆုိ မုိးမ်ားၿပီး ေကာင္းကင္ယံမွာ ျမဴေတြ တိမ္လိပ္ေတြ အၿမဲပဲ အစုိင္လုိက္ ခဲေနတတ္တဲ့ ရာသီဥတုေလး ရွိတယ္။ သံလြင္ျမစ္ အေရွ႕ျခမ္း ကုိးၿမိဳ႕နယ္မွာ အႀကီးဆံုးၿမိဳ႕လည္း ျဖစ္တယ္။ တုိင္းရင္းသား မ်ိဳးစံု အေျခခ် ေနထုိင္ၿပီး ေပ်ာ္စရာ အတိၿပီးတဲ့ ေမြးရပ္ေျမ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕ေလးပါ။

ကုိယ့္ေမြးရပ္ကုိ ခဲြခြာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း မနည္းေတာ့တာမုိ႔ မ်က္စိထဲ စဲြစဲြထင္ထင္ ျမင္မိတာေတာ့ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က မဟာျမတ္မုနိဘုရား၊ ေနာင္တံုကန္၊ ဟုိခုံေစ်းနဲ႔ ၿမိဳ႕မေစ်း။ က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ၿမိဳ႕မ ေဘာလံုးကြင္း၊ ဘက္စကက္ေဘာ ကြင္းေတြပါ။ ခုလုိ ေဆာင္းတြင္းဆုိ သြားေနက် ေရပူစမ္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွမ္းျပည္ရဲ႕ ရနံ႕စစ္စစ္ကုိ ခံစားခ်င္ရင္ေတာ့ ခ်ယ္ရီပင္ေတြ အစီအရီနဲ႔ တစ္လမ္းလံုး ခ်ယ္ရီပြင့္ေတြေၾကြခ်ထားလုိ႔ လွပလြန္းေနတဲ့ ပန္၀ုိင္လုိရြာေလးကုိ မ်က္စိထဲက မထြက္ပါဘူး။ ဒီအထဲကမွာမွ ပုိအမွတ္ရမိတာေတာ့ သူငယ္တန္းကေန ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ အထိ ၁၁ ႏွစ္လံုးလံုး တက္ခဲ့တဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေလးက လြိဳင္စြန္ဆုိက္ေတာင္ ေပၚမွာရွိၿပီး ခရစ္ယာန္ မယ္သီလရွင္ေက်ာင္းကုိ ျပည္သူပုိင္ သိမ္းထားတဲ့ ထုထည္ႀကီးမားတဲ့ ေက်ာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းေပၚကၾကည့္ရင္ ေနာင္တုံကန္ကုိ အတုိင္းသား ျမင္ႏုိင္သလုိ၊ လြိဳင္စြန္ေတာင္းေတာင္ ေပၚက စြန္ေတာင္းေစတီႀကီး ကိုလည္း ထည္ထည္၀ါ၀ါ လွမ္းဖူးေမွ်ာ္ႏုိင္ပါတယ္။ ညာဖက္ကုိ လွမ္းၾကည့္ရင္ေတာ့ လြိဳင္စြန္မြန္းေပၚက ထုထည္ႀကီးမားလွတဲ့ သစ္တစ္ပင္ေတာင္ကုိ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။

(ရ)တန္းႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အခန္းေရွ႕မွာ စုဘူးအႀကီးႀကီး တစ္လံုး တည္ထားတယ္။ တစ္တန္းလံုးပိုင္ဆုိင္တဲ့ အဲဒီ စုဘူးႀကီးထဲကုိ ကိုယ့္မုန္႔ဖုိးထဲကေန တတ္ႏုိင္သေလာက္ ထည့္ၾကတယ္။ ဇြန္လကေန ဇန္န၀ါရီလအထိ စုလာတဲ့ ဒီစုဘူးႀကီးကုိ အတန္းပိုင္ဆရာမရယ္ အတန္းေခါင္းေဆာင္ရယ္ ၀ါ၊ စိမ္း၊ နီ၊ ျပာအေရာင္ ၄ ေရာင္ ေခါင္းေဆာင္ရယ္နဲ႔ အတန္းသားအားလံုးက စိတ္၀င္စားစြာနဲ႔ ေဖာက္ၿပီး ပုိက္ဆံေရတြက္ၾကတာ ေပ်ာ္စရာပါ။ ႏွစ္တုိင္း ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၇) ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္မယ့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္အတြက္ ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ လုပ္ၾကဖုိ႔ ေငြေတြ နည္းနည္းခ်င္း စုလာၾကျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔ တစ္ေက်ာင္းလံုးမွာ ရွိတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြ အားလံုးကုိ ဖိတ္ေကၽြးတာ ျဖစ္လို႔ ၆ လေက်ာ္စုလာတဲ့ေငြနဲ႔ တြက္ၿပီး ေကၽြးေမြးခ်င္တာကုိ တုိင္ပင္ၾကတယ္။ ေငြလုိရင္လည္း တစ္တန္းလံုး အခ်ိဳးက် ထပ္ထည့္လုိက္ၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၆ ရက္ေန႔ညမွာ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ သူ႔အတန္း သူ႔အခန္း အလုိက္ ခ်က္ၾက ျပဳတ္ၾက၊ အခန္းကို ဒုိက္ကေရးရွင္း ျပင္ဆင္ၾကနဲ႔ သူ႔တာ၀န္နဲ႔ သူမုိ႔ အားၾကတယ္ မရွိပါဘူး။ ကက္ဆက္ေတြ အမ္ပလီဖုိင္ယာေတြ စပီကာေတြ ညံစီေနသလို ပူစီေဖာင္းေတြ မဂၤလာေဆာင္မွာ သံုးတဲ့ ေရာင္စံုႀကိဳးေတြ အစံုအလင္နဲ႔ အလွဆင္ ၾကတယ္။ မပင္ပန္းၾက သလုိ ေမာတယ္လုိ႔လည္း မေျပာၾကပါဘူး။

ေဖေဖာ္၀ါရီ (၇) ရက္ေန႔မွာ ျပင္ဆင္တာေတြ အေခ်ာသတ္ၿပီး ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကစလုိ႔ မူလတန္းကေန အထက္တန္းအထိ ဆရာအားလံုးကို အလွည့္က် ဖိတ္ၿပီး ေကၽြးေမြးတယ္။ ဆရာ ဆရာမေတြကုိ ကန္ေတာ့တယ္။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ မ်က္ရည္လည္ေအာင္ ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ ဒီအစီအစဥ္ေတြ ၿပီးတာနဲ႔ အတန္းေဖာ္ေတြ စုကစားၾကတယ္။ ေနာက္ ညီညီညာညာ သိမ္းဆည္းရင္းနဲ႔ပဲ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ ေပ်ာ္ရႊင္ပဲြေလးကို အစသတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တုိင္း မပ်က္မကြက္ က်င္းပလာတဲ့ အမွတ္တရ ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြေလးရယ္ပါ။

ရွမ္းျပည္ရဲ႕ ျပည္နယ္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ကုိ အဓိပၸာယ္ ျပည့္ျပည့္၀၀နဲ႔ အႏွစ္သာရ ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္တာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ ဒီ 7th FEB ေရာက္တုိင္း ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ ျဖစ္တယ္ ရယ္လုိ႔ေတာ့ အမွတ္ရေနႏုိင္ေအာင္ အတန္းႀကီးတဲ့ စီနီယာ ေနာင္ေတာ္ေတြက ခင္းထားတဲ့ လမ္းေလးကုိ လုိက္နင္းခဲ့တာပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီအစဥ္အလာေလးကုိ ေနာင္ အရြယ္ေရာက္ၿပီး အတန္းႀကီးလာတဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ငယ္ေလးေတြလည္းပဲ အမွတ္ရေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵလည္း ပါပါတယ္။ ခ်ယ္ရီပင္ေတြအစား ယူကလစ္ပင္ေတြ ေနရာအႏွံ႕ လႊမ္းမုိးေနတဲ့ ရွမ္းျပည္ဟာ ေအးခ်မ္းတဲ့ ဥတုအစား ပူေလာင္ေလာင္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ခ်ယ္ရီနံ႕ေတြ သင္းေနရမယ့္ ေနရာမွာ ကန္႔နံ႕ေတြ ထံုလႊမ္းလုိ႔ ေနတာမုိ႔ ဒါရွမ္းျပည္လားဆုိတာ ေမးယူရေလာက္မတတ္ ေလလႊာေတြကပါ ပံုမွန္မဟုတ္ေတာ့ သလုိပါပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နယ္နိမိတ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ရွမ္းျပည္ေလးပါပဲ.....။ ကၽြန္ေတာ္ ေနခဲ့တဲ့ ရွမ္းျပည္ေလးပါ။

Photobucket

32 comments:

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ေတြးမိရင္ေတာ့ လြမ္းမိသလိုပဲကြယ္။

စုိင္းေနာင့္ said...

မု္;သဳင္ခဳ,
ေျပာရင္ေတာ့ လြမ္းစရာေလးပါ အစ္ကိုေရ။ အစ္ကိုေျပာမွ ျပကၡဒိန္ၾကည့္မိတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ ဆုိတာ မေတြ႕မိေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေတြ ၾကာေနၿပီလားေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။

၀မ္းမုိင္းတုိင္း... ၀မ္းမုိင္းတုိင္း

Anonymous said...

စုဘူးႀကီးနဲ႔လုပ္တာ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ကို မေရာက္ဖူးဘူး။ သြားလည္ခ်င္တာ။ ေနာက္မ်ားမွ သြားလည္အံုးမယ္။

Unknown said...

ရွမ္းျပည္အမွတ္တရေလး ခံစားသြားတယ္။
ခ်ယ္ရီကုိလြမ္းရင္ ပိေတာက္ကုိသာပန္ပါ ကုိ၀င္ေဇာ္ေရ႕ .. .. ဒါပဲတတ္ႏုိင္ေသးတယ္။

Heart Breaker said...

မုိင္ဆြန္ခ၊ ရွမ္းေလးေရ ဖတ္သြားတယ္။
အမွတ္တရေန႔ေလးေတြ အၿမဲ အမွတ္ရႏုိင္ပါေစ။

Unknown said...

၀ိုင္းလုပ္၊ ၀ုိင္းစားလုပ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္း တယ္။ ညီမတုိ႔ ေက်ာင္းတုန္းက ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။ က်ဴရွင္ပဲ ေျပးေနရတာနဲ႔ ကုိယ့္အတြက္ အခ်ိန္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ အထက္တန္းတင္ပဲလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တကၠသုိလ္မွာ လည္း ေပ်ာ္စရာထက္ က်ဴရွင္ပဲ ေျပးေနရတာ ဘာမွ အႏွစ္သာရ မရွိခဲ့ဘူး။ အမွတ္ရစရာလည္း ဘာမွ မရွိခဲ့တာ ေနာင္တရမိတယ္။ အားကစားလည္း မလုပ္ျဖစ္ ခဲ့ဘူး။ စာေလးဖတ္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္။

Anonymous said...

ေပ်ာ္စရာၾကီးပဲ ျပန္သြားမလည္ေတာ့ဘူးလားဗ် ေမြးရပ္ေျမကေတာ့ ေရးစရာေတြမကုန္နိုင္ဘူးေနာ့္ ကဗ်ာမဆန္တာကိုေတာ့ ကဗ်ာဆန္ေအာင္ေရးနိုင္ၾကတာ ျမိဳ႕ခံေတြရဲ့အက်င့္ေလးေပါ့ း)
တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ေရာက္ဖူးခ်င္တယ္။

My Diary said...

ေမာင္ႏွမေတြပဲ
ေမေမရဲ႕ အေမရဲ႕(အဖြား) ညီမ၀မ္းကြဲရဲ႕ ေယာက်္ားက ေသသြားတဲ့ သူ႔ေယာက္ဖအိမ္သြားတုန္းက မူလတန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းရွိလို႔ဆိုပီး ရွမ္းျပည္ကို သြားလည္ဘူးတယ္ ဆိုလားပဲ..
အဲဒါဆို ညီမေလးနဲ႕ ကို၀င္းေဇာ္က ဘယ္လို ေတာ္လည္းဟင္

Anonymous said...

အကုိ ရာလုပ္ျပီ ..
ရွမ္းျပည္နယ္ က ခ်ယ္ရီေတြ နဲ ့ စကား ၀ဲတဲ့ေကာင္မေလး ကုိ လြမ္းေန ပါတယ္ဆို မွ .. အခုေတာ့ ရွမ္းျပည္ ျပန္ခ်င္ စိတ္ ေပါက္သြား ျပီ... ။ အိမ္မွာေန တာ ထက္ ရွမ္း ျပည္မွာ
ေနရတာ က ပိုမ်ား တယ္ဗ်.. ကို၀င္းေဇာ္ အမ်ိဳးေတာ္မယ္
ေနာ္... အဟီးး

magyi-parchuu said...

၀င္းေဇာ္ေရ မၾကီးစက္မွာ ျပႆနာ တစ္ခု တက္ေနလို႔ ေမးခ်င္တယ္...... မၾကီးကို invite လုပ္ေပးေနာ္

ျမတ္သြယ္ said...

သိတာဆိုလို႔ ေနတဲ့အိမ္ နဲ႔ေက်ာင္းပဲရွလို႔
အမွတ္တရ ရွမ္းျပည္မေၾကာင္းေလး လာဖတ္ပါတယ္
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နယ္နိမိတ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ ရွမ္းျပည္ေလးေပါ့ေနာ္ း)

Anonymous said...

နက္ျဖန္ရွမ္းျပည္နယ္ေန႕လို႕ေျပာပါတယ္ .. ဘာအစီအစဥ္ရွိလည္း ကို၀င္းေဇာ္.

WWKM said...

ေမာင္၀င္းေဇာ္က က်ိဳင္းတုံသားေလးေပါ႔။
ဒါဆို မနက္ျဖန္ ၇ ရက္ေန႔က ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ေပါ႔ေနာ္။

ေဒါင္းမင္း said...

ေတာင္ကုန္း ေတာင္တန္းေတြ ေလးဖက္ေလးတန္ ၀န္းရံထားၿပီး ၿမိဳ႕ေလးကုိ ဒယ္အုိးသ႑ာန္နဲ႔ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းလြင္ျပင္ထဲမွာ တည္ထားတယ္။
ရွမ္းျပာ္ေတာင္ပိုင္းကရက္ေစာက္ျမိဳ႕ကေလးနဲ႕ပံုစံတူတူ
တယ္သတိရတယ္...

Anonymous said...

ရွမ္းနာမည္က ဘယ္လုိေခၚရမလဲ
ရွမ္းျပည္ေတာ့ မေရာက္ဖူးဘူး
ခ်ယ္ရီပန္းကိုေတာ့ ခ်စ္တယ္။
ဒီႏွစ္ အင္းေလးကန္သြားလည္မယ္စိတ္ကူးထားတယ္။ နယ္သိပ္က်တဲ့ဖက္ေတာ့ သြားျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး။ ေညာင္ေရႊ၊ ေရႊေညာင္၊ ေတာင္ႀကီး ေလာက္ေတာ့ သြားလည္ပါမယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ ဆိုတာ ကုိ၀င္းေဇာ္ေျပာမွ သိရတယ္။ တုိင္းရင္းသားအစံုစံုရဲ႕ ရုိးရာ၀တ္စံုေတြကုိလည္း ႏွစ္သက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ ကရင္၀တ္စံုေပါ့/

မီယာ said...

အားလုံး ၀ုိင္းၿပီး စုဗူးေဖာက္တဲ့ အခ်ိန္ဆုိ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနာ္.. ေယာင္းမတစ္ေယာက္က က်ိဳင္းတုံက.. တခါေလာက္ေတာ့ သြားလည္ခ်င္တယ္။

ေရႊအင္းသူ said...

စေနေန႔ဆုိေတာ့ ရံုးပိတ္ၿပီးသားျဖစ္တာေပါ့
ကလင္ဒါမွာ ရွာၾကည့္တာေတာ့ မေတြ႕ဘူး။
တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ျပည္နယ္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ ေတြကုိ ပိတ္ရက္ေတြအေနနဲ႔ ထည့္ေပးရင္ေကာင္းမယ္။ ျဖစ္ခ်င္တာကို ေျပာတာပါ။ ကုိ၀င္းေဇာ္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

Unknown said...

အာရံုထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းေပၚေအာင္ ေရးသားႏုိင္လုိ႔ မ်က္စိထဲ အထင္းသား ေပၚတယ္။ က်ုဳိင္းတံုအေၾကာင္းကုိ ေစ့ေစ့ငင သိခ်င္ေသးတယ္။ အေၾကာင္းဆံုရင္ ထပ္ေရးပါ။

ေရႊအင္းသူ said...

ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ကုိ ႀကိဳဆုိပါတယ္။
ဘာမွ မေကၽြးဘူးလား
ရွမ္းေခါက္ဆဲြျဖစ္ျဖစ္၊ က်ိဳင္းတံု အမဲလံုး ေခါက္ဆဲြျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။
ေခမဠရ္ရုပ္ရွင္ရံုနားက ဆီခ်က္ေခါက္ဆဲြကုိ မေမ့ေသးဘူး။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔ေလးျဖစ္ပါေစ။
ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္အျပည့္နဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ေလးကုိ တမ္းတ ေနမိပါတယ္။

လင်းထက် said...

ကၽြန္ေတာ္လဲ ငယ္ဘဝ ေက်ာင္းသား ဘဝေလး ကိုလြမ္းသြားတယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ငယ္စဥ္တုန္း ကလဲ အဲလိုပဲဗ် စုဘူး စုထားျပီး စာေမးပြဲ ၾကီးနီး လို႕ ေက်ာင္းပိတ္ခါနီးမွ ေဖာက္ျပီး ေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲ လိုလုပ္ၾကတာ အခုေခတ္ ေတာ့ မရွိေလာက္ ေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ့..။

Unknown said...

မုိင္ဆြမ္ သိုင္းေဂါ့ ..
အမွတ္ရေနေစမယ့္ ေန႔တစ္ေန႔ပါ။
ေမ့မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေန႔ေလးလည္းျဖစ္တယ္ေလ။
ျပန္ေျပာင္းသတိရစရာေတြ အမ်ားသားမုိ႔
ေဆြးေျမ့စြာနဲ႔ပဲ အိမ္ကုိ လြမ္းတယ္။

ရႊန္းမီ said...

အလည္ေရာက္ဖူးခ်င္လိုက္တာ

ၾကယ္ျပာ said...

ရွမ္းျပည္အေၾကာင္းေလးခံစားသြားပါတယ္ ... ေက်ာင္းသားဘ၀မွ အမွတ္တရေတြ ေပ်ာ္စရာေတြအမ်ားႀကီးပဲေနာ္.... ျပန္ေတြးရင္ သတိရစရာေတြခ်ည္းပါပဲ ... း)

khin oo may said...

ဖတ္သြားသည္.

လင္းဒီပ said...

တစ္ေခါက္ပဲ ေရာက္ေသးတယ္..ေတာင္ၾကီး အင္းေလး ကေလာ ပင္းတယ ဘက္...အရမ္းေပ်ာ္တယ္...
အမွန္ေျပာရရင္ ကေလာနဲ႕ ပင္းတယမွာ ပိုေပ်ာ္တယ္..
လာလည္ရင္ လိုက္ပို႕ေပးမလားဗ်...
ဒီပိုစ့္ေလးေ၇းေပးတာေက်းဇူး..
ကိုဝင္းေဇာ္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

Sonata Cantata said...

အစြဲအလန္းေတြကို အကဲစမ္းေနတာလား ကို၀င္းေဇာ္

အားေပးလ်က္

ႏွင္းဆီနီ said...

ရွမ္းျပည္အလည္မေခၚ ေတာ့ဘူးလား။
ေအးတာကုိေတာ့ ေၾကာက္တယ္။
ခဏတျဖဳတ္ပဲ လည္ခ်င္တယ္။
ပိေတာက္ကုိ မေမ့ႏုိင္လုိ႔ (စိတ္ဆုိးနဲ႔)

မိုးေသာက္(ရွမ္းေလး) said...

မုိင္ဆြန္ခ (အထင္မႀကီးနဲ႕ေနာ္၊ ရွမ္းစကားကို အဲဒီတစ္လံုးပဲတတ္လို႕... :D)
ရွမ္းျပည္ျပန္ၿပီး ရွမ္းေခါက္ဆြဲမစားခ်င္ဘူးလား ညီေလး.... တိုဟူးေႏြးပူပူေလးေလ...

Anonymous said...

ငယ္စဥ္ကတည္းက ပတ္ဝန္းက်င္ အလွေတြကို ခံစားတတ္ေအာင္ လွတဲ႔ပတ္ဝန္းက်င္က ဖန္တီးေပးတယ္။ ယူကလစ္ပင္ေတြ ျမင္ရင္ အပူေငြ႔ေတြ
ခံစားရတာ ကၽြန္မေရာပဲ။
ခ်ယ္ရီပင္တန္းနဲ႔ ရွမ္းရြာေလးကို
ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔အတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ၾကပုံေလးကိုလည္း အတုယူသြားပါတယ္။

ေကာင္းကင္ျပာ said...

႐ွမ္းျပည္ကိုလြမ္းပါတယ္ဆိုမွ၊

ကုိေအာင္ said...

ေအးဗ်ာ လြမ္းစရာေကာင္းတဲ့ ေနရာမွာ၊ ငယ္သူငယ္
ခ်င္းေတြနဲ႕ ျပန္လည္ဆုံစည္းႏုိင္ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္း
ပါတယ္။