အရင္းစစ္ေတာ့

ကုိခ်စ္ေဖဇနီး မေအးၿငိမ္းက အညာသူစစ္စစ္ပါ။ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ၿပီး နားေအးပါးေအး ေနတတ္တဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။ နယ္မွာေနစဥ္ခါက ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ ၀န္းက်င္ေၾကာင့္ စိတ္ေနစိတ္ထားလည္း ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ရွိလွပါတယ္။ အလုပ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ကုိခ်စ္ေဖတုိ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံ တာေမြကို ေျပာင္းလာၾကရတယ္။ ကုိခ်စ္ေဖတုိ႔ ေနတဲ့တာေမြက ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ စည္ကားၿပီး အခ်က္အျခာက် လွပါတယ္။ မနက္ဖက္ဆုိ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြ အစီအရီနဲ႔ ပလက္ေဖာင္း ေစ်းခင္းေလး ရွိတတ္သလုိ ညဖက္ လူေျခတိတ္ခ်ိန္ထိ အသြားအလာ ျပတ္တယ္ရယ္လုိ႔ မရွိတတ္ပါဘူး။ ဆုိက္ကားသံ၊ အမႈိက္သိမ္း တြန္းလွည္းသံ၊ ေရသန္႔ တြန္းလွည္းသံ၊ အလွဴခံေတြရဲ႕ ေအာ္သံေတြအျပင္ ဥဒဟုိ သြားလာေနတဲ့ လိုင္းကားအစံုစံုရဲ႕ ဟြန္းသံ၊ ဘရိတ္နင္းသံ၊ လီဘာညစ္သံ ေတြကုိ နိစၥဓူ၀ ၾကားေနရတဲ့ ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ မေအးၿငိမ္းခင္မ်ာ သည္းမခံႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏူးညံ့တဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး ၾကားသမွ် အသံေတြေနာက္ကုိ တုိက္ခန္းထဲကေန တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ ေရရြတ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ ေျပာရခက္လုိ႔သာ ၾကည့္ေနရတာ၊ ႏုိ႔မဟုတ္ရင္ ေအာ္လႊတ္မယ့္ သူပါ။

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ နားမခံသာတဲ့ ဆူညံသံေတြကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ဇနီးသည္ကုိ နားခ်ရတယ္။ သည္းခံပါ၊ ခြင့္လႊတ္ပါ၊ သူတုိ႔မွာလည္း သူတုိ႔မိသားစုရဲ႕ တစ္၀မ္းတခါး အတြက္ လႈပ္ရွား သြားလာ လုပ္ကိုင္ေနရတာ ျဖစ္လုိ႔ ခႏၶီတရားႏွလံုးသြင္းၿပီး နားလည္ေပးဖုိ႔ တုိက္တြန္းရတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ စိတ္ရင္းမွန္တဲ့ မေအးၿငိမ္း တစ္ေယာက္ တရားသေဘာ ႏွလံုးသြင္းၿပီး တစ္ေယာက္ထဲ အလုိမက်ဘဲ ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ ေျပာတဲ့ ဥာဥ္ဆုိးေလး ေလ်ာ့သြားတယ္။ တစ္ေန႔ ရံုးအားရက္ တစ္ရက္မွာ ေန႔လည္စာစားၿပီး ကိုခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ သိပ္ၾကာလုိက္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ကေလးနဲ႔ လူငယ္လူရြယ္ သံုးေလးေယာက္ ေလာက္က သံၿပိဳင္ေအာ္လုိက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ ကိုခ်စ္ေဖ လန္႔ႏုိးၿပီး ကျပာကယာ ထထုိင္လိုက္မိတယ္-

• " ေက်းဇူးရွင္ ဦးဦး ေဒၚေဒၚ ကုိကုိ မမ တုိ႔ခင္ဗ်ာ၊ အသံုးမလုိေတာ့တဲ့ ႏို႔ဆီဗူးခြံမ်ား၊ ေရသန္႔ဗူးခြံမ်ား၊ ေဆးပုလင္းခြံ၊ ကတၱီပါ ဖိနပ္ပ်က္မ်ား၊ မီးေခ်ာင္း အကၽြမ္းမ်ား၊ မီးသီး အကၽြမ္းမ်ား ရွိရင္ စြန္႔ႀကဲေပးပါ။ ေက်းဇူးရွင္ ဦးဦး ေဒၚေဒၚ ကုိကုိ မမ မ်ားခင္ဗ်ား "

လုိ႔ အိမ္ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားကေန သံၿပိဳင္ေအာ္သံကုိ ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ ကုိခ်စ္ေဖ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီကေလးေတြ ငါ့မိန္းမနဲ႔ေတာ့ ေတြ႕ေတာ့မွာပဲ ဆုိၿပီး စုိးရိမ္စိတ္ ၀င္သြားမိတယ္။ ဒါနဲ႔ မေအးၿငိမ္းကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဘုရားခန္းထဲမွာ ဘုရားပန္းအုိးေတြ တုိက္ခၽြတ္ေနတာ ေတြ႕ရလုိ႔ အနည္းငယ္ စိတ္ေအး သြားရတယ္။ အရင္လုိ ဒီလုိအနီးကပ္ ဆူညံပူညံသံ ၾကားလုိ႔ကေတာ့ ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ တင္မကေတာ့ဘူး အသားကုန္ ကေလာ္တုပ္ အဟုတ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ ဇနီးဆီ သြားၿပီး

• " မိန္းမေရ၊ ခုတခါေတာ့ တယ္ၿငိမ္ပါလားေနာ္။ ေအးေပါ့ေလ စိတ္တုိစရာေတြ ႀကံဳတုိင္းသာ ေအာ္ဟစ္ ေနမယ္ ဆုိရင္လည္း ပတ္၀န္းက်င္က ကဲ့ရဲ႕ပါမယ္။ တရားသေဘာနဲ႔သာ စိတ္ကုိေျဖပါ"

လုိ႔ တုိက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဇနီးသည္ျဖစ္သူ မေအးၿငိမ္း ျပန္ေျပာ လုိက္တာကေတာ့ -

• " ေၾသာ္ ကုိခ်စ္ေဖ၊ ရွင္က ဘာသိလို႔လဲ၊ အရင္တုန္းက အမႈိက္ပံုးထဲ လႊင့္ပစ္ခဲ့တဲ့ ဗူးခြံ၊ ပုလင္းခြံေတြ ေရာင္းစားရမွန္း သိလုိ႔ အခု လႊင့္မျပစ္ေတာ့ဘဲ ေရာင္းစား ေနတာပါေတာ္၊ ဒီေကာင္ေလးေတြရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပဲ ရွင္ႀကိဳက္တတ္တဲ့ အရြက္ဟင္းတစ္ခြက္ ပုိခ်က္ႏုိင္တာ။ အမႈိက္ထဲကေန ေငြျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ေလးေတြ သင္ေပးထားတာေလ။ သူတုိ႔က မိန္းမတုိ႔ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ေလးေတြ ဆုိလည္း မမွားဘူးေပါ့ " တဲ့ဗ်ာ။

ဘာေၾကာင့္ ကမၻာႀကီး ဒီေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမွန္း ခုမွအေၾကာင္းစံု သိရေတာ့တယ္။ ေအာ္ .. ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ ကမၻာေျမ၊ ေအးခ်မ္းတဲ့ ကမၻာေျမ .. ။

'' ေကာင္မေလးအတြက္ကဗ်ာ”

လွပခြင္ ့မရတဲ ့ ညေနခင္းတစ္ခုမွာ
ေကာင္မေလးနဲ ့ငါ မဆံုႏိုင္ေအာင္ေ၀းခဲ ့
အခ်စ္မဲ ့ေနၿပီျဖစ္တဲ ့ ေနရာေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ေရာက္တိုင္း
မ်က္၀န္းထဲ ေကာင္မေလးရဲ ့ပံုရိပ္ေတြျမင္တိုင္း
ရင္မွာ သြက္သြက္ခါေအာင္ လြမ္းတယ္ . . .

ေ၀းရၿပီဆိုေပမယ့္လည္း သူႏွစ္သက္တဲ ့
သီခ်င္းေတြ ငါျပန္ဆိုမိေနတုန္းပဲ
အလြမ္းဆိုတာ စကားလံုးေလးလွသေလာက္
သစ္ရြက္ေၾကြလို ေ၀ျပဖို ့က
ရင္နင့္လြန္းလွပါတယ္ ေကာင္မေလးရယ္ . . .

သတိရစိတ္နဲ ့ တိတ္တိတ္ကေလးသို၀ွက္ထားတဲ ့
ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္ေလးေတြလည္း ၿပိဳပ်က္ခဲ့ၿပီ
တကယ္ဆို သူျပန္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး
“ ဆံုႏိုင္ခြင့္ ”ဆိုတဲ ့ စကားလံုးေလးကိုပဲ
တိတ္တိတ္ကေလး ရြတ္ဆိုရင္း
ေလလိႈင္းၾကားက ေကာင္မေလးရဲ ့ အသံေတြ
ငါ ့နားစည္ထက္ ပ်ံ ႔လႊင့္ေနတယ္ . . .

( ပန္းခင္းေလး )

ကြန္နက္ရွင္မေကာင္းလုိ႔ ဘေလာဂ့္ေပၚ တင္မျဖစ္ေသးတဲ့ ပန္းခင္းေလး ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။

ကံေလးက ခပ္မွိန္မွိန္

သၾကၤန္အခါရက္က နီးလာၿပီ ဆုိေတာ့ ပရုိမုိးရွင္းလုပ္တဲ့ အေနနဲ႔ စတုိးဆုိင္ေတြေရာ မီနီမားကက္ ေတြကပါ ဒစၥေကာင့္နဲ႔ (ေစ်းေလ်ာ့ၿပီး) ေစ်းပဲြေတာ္ေတြ လုပ္ၾကတာ အစဥ္အလာ တစ္ရပ္လုိ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီလိုအခ်ိန္ကုိ ပစၥည္းေတြ ေစာင့္၀ယ္ေနၾကတဲ့ သူေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ကုိခ်စ္ေဖ မေဟသီလည္း အပါအ၀င္ပါ။

"ေမာင္ .. .. ေမာင္ေရ .. လုိ႔ .. ။ ဟုိစတုိးဆုိင္ေတြမွာ ပစၥည္း၀ယ္ရင္ ဒစၥေကာင့္ ေပးတဲ့အျပင္ အပုိဆုအေနနဲ႔ လက္ငင္း ကံစမ္းမဲ ေပးေသးတယ္တဲ့။ အဲဒါ သြားၾကည့္ရေအာင္ ေနာ္ . ေမာင္ .. ေနာ္ .. လုိ႔ "

အီသီသီနဲ႔ ခ်စ္ဇနီးေလးရဲ႕ အာလုပ္သံေၾကာင့္ စာဖတ္ေနတဲ့ ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ စာဆက္မဖတ္ျဖစ္ ေတာ့ပါဘူး။ ရံုးအားရက္လည္း ျဖစ္ေတာ့ ဇနီးေလး အလုိက် လက္ကေလးကုိဆဲြၿပီး ကံစမ္းမဲ ေပးတယ္ဆုိတဲ့ စတိုးဆုိင္ကုိ ဆုိက္ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္လာၾကတယ္။ လက္ငင္း " ကံစမ္းမဲ " စနစ္နဲ႔ ေရာင္းတာဆုိတာ့ ၀ယ္ယူအားေပးတဲ့ သူေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ လက္ေဆာင္ေကာင္းေကာင္းေတြ လြတ္သြားမွာစုိးတဲ့ ဇနီးေခ်ာက

"ေမာင္ .. ေမာင့္အတြက္ ရံုးတက္၀တ္ဖုိ႔ ပုဆုိးေလး တစ္ထည္ေလာက္ ၀ယ္ရေအာင္ေလ"
ဇနီးျဖစ္သူက ေလာကြတ္ျပဳ လာေတာ့လဲ ကုိခ်စ္ေဖ ဟန္မေဆာင္ႏုိင္
"ေအာ္ .. ေအး ဟုတ္သားပဲ၊ ဘယ္အဆင္ထဲက ကုိယ္နဲ႔လုိက္မလဲ ၾကည့္ေပးအုန္းေလ"
"ဟုိး ေအာက္ဆံုး နီတာရဲ႕နဲ႔ အဆင္က ေမာင္နဲ႔လုိက္တယ္ သိလား၊ ကံစမ္းမဲနဲ႔ ျပန္တြက္လုိက္ရင္ ကိုက္ပါတယ္ေမာင္ရဲ႕၊ ယူလုိက္ၾကေအာင္ေနာ္"
"ေအး .. ေအး ခ်စ္ေလး ႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္လည္း ႏွစ္သက္ပါတယ္ "

စတုိင္းဆုိင္ေတြမွာ ပစၥည္းတန္ဖုိးအလုိက္ ကံစမ္းမဲထည့္ထားတာမုိ႔ ၀ယ္သူ မ႐ႈံးႏုိင္ဘူးဆုိတာ သိထားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပစၥည္းတိုင္း အေရာင္းစြံဖုိ႔ရာ ကံစမ္းမဲ နဲ႔ ဆြယ္ေရာင္း ေနၾကတာေၾကာင့္ လူတုိင္း စိတ္၀င္စားၾကတာ မဆန္းပါဘူး။

" သမီးေရ ဦးကုိ ၄၅၀၀ိ တန္ထဲက ဟုိ .. ပုဆုိးေလး ျပပါအုန္း၊ ေရာ့ ၄၅၀၀ိ "

သူမ်ားဦးသြားမွာစုိးလုိ႔ ဇနီးေခ်ာက ပုဆုိးမရခင္ကတည္းက ပိုက္ပုိက္ကုိ ပစ္ေပးၿပီးသား။ ေအာ္ ကံစမ္းမဲ မ်က္ႏွာက ဒီလုိႀကီးတာ။ အေရာင္းေကာင္တာက ေကာင္မေလးက ေငြကုိ ေရတြက္ယူၿပီး၊ ပုဆုိးကုိ အိပ္နဲ႔ထုတ္ေပးတယ္၊ (ကံစမ္းမဲႏႈိက္ရန္) ဆုိတဲ့ ေငြဖလားႀကီးထဲကေန မဲလိပ္တစ္လိပ္ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ဦးခ်စ္ေဖကုိ ကုိရီးယားမင္းသမီးလုိ ေခါင္းေလးငံု႔ၿပီး တရုိတေသလွမ္းေပးသည္။ သူက ေျပာေသးတယ္ ဦး နံပတ္က (၃၂)ေပါက္တယ္၊ ေဟာဟုိ ပစၥည္းေလးပဲ ဆုိၿပီး တစ္ေပပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ packing paper အျပာေရာင္နဲ႔ ထုတ္ထားတဲ့ ဗူးတစ္ဗူးကုိ ကမ္းေပးတယ္။ ကံစမ္းမဲ ဗူးကုိယူၿပီး ဦးခ်စ္ေဖ တုိ႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ေက်းဇူးတင္စကား ေတာင္ေလာကြတ္မျပဳ ႏုိင္ေအာင္ အေလာတေကာနဲ႔ အိမ္ကုိ တန္းျပန္လာၾကတယ္။

" ေမာင္ .. ေမာင္ .. မီးတုိ႔ သိပ္ကုိ ကံေကာင္းတာပဲေနာ္၊ အိမ္ေရာက္မွ ဖြင့္ၾကည့္ၾကရေအာင္"
" ေအးကြာ ဒီမနက္ ကုိယ္ဘုရားရွိခုိးတာ နည္းနည္း ၾကာသြားလုိ႔ထင္တယ္၊ ကံေတြ ဇြတ္တက္ေနတယ္"
" ဟုတ္တာေပါ့ ေမာင္ရယ္ .. ..ဟီဟိ " အိမ္ေရာက္ေတာ့
" ေမာင္ .. ဟုိ ကံစမ္းမဲေလး ဖြင့္ၾကည့္ရေအာင္"
" ေအးပါ သည္းေလးရာ။ ေလာလုိက္တာ။ အိမ္ေရာက္ၿပီပဲ ဖြင့္ၾကတာေပါ့ "
" အုိ .. အဖိုးတန္ လက္ေဆာင္ဆုိတာ ရခဲတယ္ေနာ္၊ ေပးပါ မီးပဲ ေဖာက္လုိက္ပါမယ္ "
" ကဲကဲ ေဖာက္ေစဗ်ား " Lady first ဆုိတဲ့အတုိင္း ဇနီးေခ်ာကုိ ဦးစားေပးလုိက္ရတယ္။

ဇနီးျဖစ္သူက စိတ္ဆႏၵေစာစြာနဲ႔ ကံစမ္းမဲဗူးကုိ အလ်င္အျမန္ပဲ ေဖာက္လုိက္တယ္။ Packing paper ကုိခြာေတာ့ စတီးဒယ္အုိး ဗူးခြံကို ေတြ႕လုိက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ေက်နပ္တဲ့ သေကၤတနဲ႔ လက္ဖ၀ါးခ်င္း ရုိက္လုိက္ၾကေသးတယ္။ စတီးဒယ္အုိး ဗူးခြံြကုိ ဖြင့္လုိက္ေတာ့ ေဖာ့တုံုးေတြနဲ႔မုိ႔ လူကုိ စိတ္ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေစတယ္။ ေဖာ့ဘူးကုိခြာေတာ့ ကြမ္းလိပ္ေတြနဲ႔ အထပ္ထပ္ ပတ္ထားတဲ့ ပလပ္စတစ္ ဘူးနီနီေလး ထြက္က်လာတယ္။ (ေရႊ၀ယ္ရင္ ထည့္ေပးတတ္တဲ့ ပလိပ္စတစ္ဗူးလို မ်ိဳးပါ) ကၽြန္ေတာ္ေရာ မိန္းမပါ တဒဂၤေတာ့ မွင္ေသေသသြားတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ထဲမွာ ေရႊလက္စြပ္၊ ေရႊေလာ့ကက္သီး၊ ေရႊနားကပ္ တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲေပါ့။ ရင္ေတြ တုန္ေနၾကတယ္။ မ၀ံ့မရဲလည္း ျဖစ္မိၾကတယ္။ ဒါနဲ႔ ပလပ္စတစ္ဗူးကုိ ပတ္ထားတဲ့ တိပ္ကုိ ခြာလုိက္တယ္။ လက္ကတုန္ေနတာေၾကာင့္ ဗူးကလြတ္က်သြားၿပီး အဖံုးပြင့့္သြားတယ္။ ဗူးထဲကေန စာရြက္ေခါက္ကေလး ထြက္က်လာတာေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးသား တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ဖက္ထားမိ လုိက္တယ္။ မယံုၾကည္စိတ္ မ်ားစြာနဲ႔ပါ။ ကုိခ်စ္ေဖကပဲ အရဲစြန္႔ၿပီး စာရြက္ေခါက္ေလးကုိ ေကာက္ယူၿပီး ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ .. ..

" အုိ အသင္ သူေတာ္ေကာင္း၊ သင္သည္ စန္းပြင့္ေနေသာ အခါသမယ ျဖစ္သည္။ ေနာက္တုိး အခ်စ္သစ္ တစ္ခု ဆံုရကိန္းႀကံဳမည္ "

ႏွစ္ဦးသား တုိင္ပင္ျခင္းမရွိပါဘဲ

" ေအာင္ေမေလး " လုိ႔သာ တစ္ခြန္းတည္းသာ ၿပိဳင္တူေအာ္ၿပီး ဖက္ရက္သား လွဲက်သြားရသည္။ လူေတြရဲ႕ လုိခ်င္ တပ္မက္တဲ့ ေလာဘစိတ္ကုိ ေလာကသဘာ၀ရဲ႕ ရြဲ႕ေစာင္းေစာင္း တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ အားေပးစကားေတာင္ မေျပာႏုိင္ေတာ့ ပါဘူး။ ဤမွ်သာ။

ိ

ေတာင္ငူေရာက္တုန္း ခဏတျဖဳတ္ အခ်ိန္ရတာနဲ႔ နက္ကဖီးဆုိင္ကုိ ေနရာစံုစမ္းၿပီး နက္ေပၚ တက္ျဖစ္တယ္။ ping ၾကည့္လုိက္ေတာ့ connection က 20 ms နဲ႔ 30 ms ၾကားပဲ ေျပးေနတာေၾကာင့္ လုိင္းကေတာ့ သိပ္မေကာင္းပါဘူး။ ဘေလာဂ့္စေပါ့ ထဲေတာ့ ၀င္လုိ႔ ရမယ္မထင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္တဲ့ အတုိင္းပါပဲ ဂူဂဲလ္ကိုေတာင္ မမွတ္မိခ်င္ဘူး။ ခရီးထြက္ေနေပမယ့္ ဘယ္ေနရာကုိ ေရာက္ေရာက္ ကုိယ္ဖန္တီးထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးကုိေတာ့ သံေယာဇဥ္ ရွိတယ္။ ဒါနဲ႔ google reader ကေနပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ဘေလာဂ့္ေတြကုိ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ Tag ထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ အေျဖကုိ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း စကားေလးတစ္ခြန္းမွ မေျပာျဖစ္ရလုိ႔ စိတ္မေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပါ။ နားလည္ေပး ႏိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္မွ အေသအခ်ာ ျပန္ႏႈတ္ဆက္ပါမယ္၊ အားလံုးကိုပါပဲ။ ခုစာေလးကုိလည္း igoogle ကေန တင္လုိက္တာပါ။ အဆင္ေျပ မေျပ ေနာက္မွ ျပန္ၾကည့္ပါမယ္။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ ပါေစ။

ဝါသနာကုိ အရင္းျပဳလုိ႔ ..

၈ တန္း အတန္းတင္ စာေမးပဲြရဲ႕ ေနာက္ဆံုးဘာသာကုိ ေျဖၿပီးတာနဲ႔ အိမ္ကုိ တန္းျပန္လာတယ္။ မနက္က ေက်ာင္းမသြားခင္ ေမေမ မွာလုိက္တာရွိတယ္။ သားအတြက္ အံ့ႀသစရာ လက္ေဆာင္တစ္ခု ၀ယ္ထားမယ္တဲ့။ စာေမးပြဲၿပီးရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္မလည္ဘဲ ျပန္လာဖုိ႔ ေသခ်ာမွာခဲ့လို႔ေလ။ လက္ေဆာင္ဆုိတာကုိ သိခ်င္ေဇာနဲ႔ အိမ္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ေမေမ့ကုိရွာေပမယ့္ မေတြ႕ေတာ့ အိပ္ခန္းထဲ၀င္ၿပီး မလုိေတာ့တဲ့ ၈ တန္း စာအုပ္ေတြ ရွင္းမယ္လုပ္ေတာ့.. ကၽြန္ေတာ့္ စာၾကည့္စားပဲြေပၚ ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုးက အခန္႔သားေရာက္ေနတာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ပထမဆံုး အႀကိမ္အနီးကပ္ ျမင္ခြင့္ရတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာမုိ႔ ကီးဘုတ္ခလုပ္ေလးကုိ တို႔ၾကည့္ရံုကလဲြၿပီး ဘာမွ မလုပ္တတ္ခဲ့ပါဘူး။ လက္ေဆာင္ အတြက္ ေက်းဇူးပါ ေမေမ။

လူတတ္ႀကီး လုပ္ဖုိ႔ MCC မွာ သင္တန္းတက္တယ္။ ေနာက္ KMD မွာလည္း တက္ျဖစ္ေသးတယ္။ အေသအခ်ာ ဘာတတ္သလဲဆုိေတာ့ ဖဲေကာင္းေကာင္း ရုိက္တတ္တယ္။ သီခ်င္းနဲ႔ ရုပ္ရွင္ေတြ ဖြင့္တတ္တယ္။ ဂိမ္းမွန္သမွ် အကုန္ကစားျဖစ္တယ္။ ဘယ္သူရဲေကာင္းကုိမွ ဘယ္ဗုိလ္မထားခဲ့ဘူး။ ဒီေနာက္ပုိင္းေတာ့ မ်က္စိ ႏွစ္လံုးဖြင့္တာနဲ႔ လက္က ကြန္ပ်ဴတာ ကုိ အလုိလုိ အြန္ၿပီးသား ျဖစ္ေနမိတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးလာေနသေရြ႕ ကြန္ပ်ဴေရွ႕က မခြာႏုိင္ေအာင္ ၀ါသနာထံုမိတယ္။ ထမင္းပန္းကန္ထဲ ဟင္းပံုၿပီး ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ လာပုိ႔ေပးမွ ထမင္းစားျဖစ္ ေလာက္ေအာင္ စဲြလန္းမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ အေဖာ္ျပဳခဲ့တာ အဲဒီအခ်ိန္ ကတည္းက စခဲ့တာပါ။

၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ PII ေလးကို ေငြေရာင္ေကဇင္ PIII နဲ႔ လဲလုိက္တယ္။ Multi-media sound system ေတြေကာင္းလာသလုိ Graphic card ေတြရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ ထက္မႈေၾကာင့္ အဆင့္ပုိျမင့္တဲ့ ဂိမ္းေတြ ပုိကစား ျဖစ္တယ္။ ေစ်းႀကီးၿပီး ရွားပါးတဲ့ National Geographic စာအုပ္ေတြအစား CD ေခြနဲ႔ ၀ယ္ဖတ္လုိ႔ အဆင္ေျပေတာ့ စိတ္ႀကိဳက္ပဲ ၀ယ္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ Application နည္းပညာရပ္ CD ေခြကုိ မလြတ္တမ္း ၀ယ္ေလ့လာ ျဖစ္တယ္။ ကြန္ပ်ဴတာက ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အေဖာ္ေကာင္း ျဖစ္သလုိ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာဖတ္ ၀ါသနာကုိလည္း အမ်ားႀကီး ပံ့ပုိးေပးခဲ့တယ္ဆုိတာ ယံုမွားသံသယ မျဖစ္မိပါဘူး။

တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ခဲြခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင္တန္းေတြ အလီလီတက္ျဖစ္ခဲ့ တာေၾကာင့္ စိမ္းမေနခဲ့ပါဘူး။ ေက်ာင္းၿပီးသြားေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကုိ အျပည့္အ၀ကိုင္ရမယ္ ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႔ ေပ်ာ္ခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ အိမ္ရဲ႕ လုပ္ငန္းခြင္က ဆီးႀကိဳေစာင့္ေနေတာ့ ကိုယ္၀ါသနာပါၿပီး သံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ ပစ္ထားခဲ့ရတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကမွ ကြန္ပ်ဴတာကုိ အျပည့္အ၀ ျပန္ကုိင္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဒါကလည္း ပါးလ်လ် အလုပ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ပါ။ ဒါနဲ႔ PIII ကို P 4 (2.4 GHz) နဲ႔ လဲျဖစ္တယ္။ မၾကာမတင္ပဲ P 4 (3.2 GHz)နဲ႔ ထပ္လဲလုိက္တယ္။ ျမန္ႏႈန္းကေတာ့ အတုိင္းထက္ အလြန္ပါပဲ။ လက္ျပတ္ေနတာ ၾကာပီျဖစ္တဲ့ DVD version 3D game ေတြ ကစားျဖစ္တယ္။ အိမ္မွာကစားတာ အားမရေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲထြက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ network မွာ အုပ္စုလုိက္ ကန္ေသးတယ္(Fifa 07)၊ ပစ္ေသးတယ္ (Hero, Counter)။ အေဖာ္မပါတဲ့ ေန႔ေတြက်ေတာ့ မ်က္မွန္အထူႀကီးတပ္ၿပီး စာေတြ (Blog) ဖတ္ေနတဲ့ အစ္ကုိ အစ္မ ေတြနား မေယာင္မလည္ ခုိးၾကည့္ခဲ့တယ္။ သေဘာေကာင္းတဲ့ သူေတြက်ေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး ရွင္းျပတတ္တယ္။ အေကာင့္ယူေပးတယ္၊ ဘေလာဂ့္လုပ္နည္း ကုိ သင္ေပးတယ္။ ဒါနဲ႔ အင္တာနက္ရဖုိ႔ အိမ္ကုိ ပူဆာျဖစ္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ မေယာင္မလည္ နက္ေပၚမွာ အခ်ိန္ကုန္မွန္းမသိ ကုန္ေစခဲ့တယ္။ ဘေလာဂ့္ေၾကာင့္ပဲ စာေတြ ပုိဖတ္ျဖစ္တယ္။ ဘေလာဂ့္ေၾကာင့္ပဲ နည္းပညာဗဟုသုတ ေတြပုိနားလည္ခဲ့တယ္။ ဘေလာဂ့္ေၾကာင့္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရတယ္။ ဘေလာဂ့္ေၾကာင့္ပဲ သံေယာဇဥ္ဆုိတာကုိ ရွာေတြ႕တယ္။ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ ခ်ိဳလြင္လြင္ အရသာကုိ အရင္ကထက္ ပုိခံစားတတ္ၿပီး ပုိနားလည္လာတယ္ ဆုိတာကုိ ၀န္ခံပါတယ္။

တဂ္ထားတဲ့ ကုိေမာင္မ်ိဳး လုိေတာ့ ၀ါသနာေတြ အမ်ားႀကီးပါဖုိ႔ အခ်ိန္မရွိခဲ့ပါဘူး။ သူ႔လုိလဲ အေျခအေနေတြ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။ ဒီ " ၀ါသနာေလးမ်ား " ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ပဲ ခင္မင္တဲ့ သယ္ခ်င္းေတြကုိ ဆက္တက္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ေသခ်ာေရးေပးမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

• ကိုေမာင္ငယ္

• ပန္းခင္းေလး

• မုိးခါး

• Flowerpoem (ဧရာ၀တီစာၾကည့္တုိုက္)

အခ်စ္သင့့္သူ

ေတြ ့ဆံုၿခင္းဟာ
ေၾကကြဲဖို ့အတြက္ၿဖစ္မယ္မွန္း
ၾကိဳသိခဲ့ရင္
မေတြ ့ၿဖစ္ေအာင္ေနမိမွာပဲ...

အၿဖဴေရာင္ေလးေတြ
အေရာင္စြန္းထင္းလာမယ္မွန္း
ၾကိဳသိခဲ့ရင္
မပတ္သတ္မိေအာင္ေနမိမွာပဲ...

ခင္တယ္ဆိုတဲ ့စကားကေန
ခ်စ္တယ္ဆိုတာေၿပာင္းလာမယ္မွန္း
ၾကိဳသိခဲ့ရင္
ခင္တယ္လုိ ့မေၿပာမိေအာင္ေနမိမွာပဲ...

မခ်စ္သင့္မွန္းသိရက္နဲ ့
ခ်စ္ခဲ့မိတဲ ့ကြ်န္မ
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ရင္ဘတ္တစ္ခုဟာ
ဒဏ္ရာေတြဗရပြနဲ ့
စုတ္ၿပတ္သတ္ေနခဲ့ရၿပီေလ......။

( ခ်င္းမေလး )

မူရင္းကဗ်ာ ရဲ႕ လင့္ခ္

အၿမဲႏုပ်ိဳေနေစဖုိ႔

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲ ဆုိတဲ့ စကားပံုေလးလုိ အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေနႏုိင္ရင္ေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ လူတုိင္းကလည္း ဒီလုိ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ေတာင့္တၾကမွာ အမွန္ပါ။ တဒဂၤေလာက္ စိတ္လုိလက္ရ ရယ္ေမာ လိုက္ႏုိင္ရင္ေတာင္ တစ္ရက္ပုိၿပီး အသက္ရွည္တယ္ဆုိတာ ယံုၾကည္ထားၾကတယ္ မဟုတ္ပါလား။ အသက္တစ္ရက္ ပိုရွည္ဖုိ႔အတြက္ ရမယ္ရွာၿပီး ရယ္ျဖစ္ရင္ေတာင္ စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ဆုိတာ မရွိရင္ အသက္ပါတဲ့ ရယ္ေမာျခင္းေတာ့ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ ေသာကကုိ မမွ်မတ ေရာေမႊထားတဲ့ ဒီဘဝထဲမွာ ေသာကစိတ္က ပိုမ်ားေနမွာပါ။ ကုိယ္လုိခ်င္တာ မရႏုိင္တဲ့အခါမ်ိဳးမွာ၊ ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္မလာ ႏုိင္တဲ့ အခါမ်ဳိးမွာ တက္ရိပ္ျပေနတဲ့ ေသာကရဲ႕ ဒီေရကုိ ပုိျမင္မိမွာပါ။ ေသာကဗ်ာပါဒ စိတ္မ်ားေတာ့ အရြယ္မတုိင္ခင္ ႐ုပ္ရည္ရင့္တာတုိ႔၊ ရုပ္ရည္က်တာတုိ႔ ျဖစ္ဖုိ႔ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လ်င္ျမန္စြာနဲ႔ အုိမင္းျခင္းကုိ ေရွာင္ရွားေစႏုိင္မယ့္ နည္းလမ္းေလးေတြ မွ်ေ၀ေပးခ်င္ပါတယ္ ..

၁။ ဦးေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးပါ ..

• စိတ္ကုိ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် အလုပ္ေပးထားတာဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ တုံ႔ျပန္မႈ ေလ်ာ့နည္းလာတာကုိ ကာကြယ္ေပးၿပီး ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ ေတြထဲမွာရွိတဲ့ အာ႐ံုေၾကာ မွ်င္ေတြကုိ အသစ္ဖံြ႕ၿဖိဳး လာေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ဒီအာရံုေၾကာမွ်င္ေတြက အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ပ်က္စီးတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေတြ႕အႀကံဳသစ္နဲ႔ စိတ္ကုိ ေလ့က်င့္ေပးရင္ အာရံုေၾကာမွ်င္ေတြ အသစ္ျပန္ျဖစ္ ေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္ရင္ျဖစ္ေစ၊ တီဗြီ အစီအစဥ္ကုိ ၾကည့္သည္ျဖစ္ေစ ဦးေႏွာက္ကုိ ေတြးေတာစရာ၊ မွတ္သားစရာေတြ ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ေတြကို ၾကည့္႐ႈသင့္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
  

၂။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကုိ ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းပါ ..

• အသက္ႀကီးလာရင္ ကုိယ္လက္ လႈပ္ရွားမႈ နည္းလာၿပီး ခႏၶာကုိယ္တြင္း ဇီ၀ျဖစ္စဥ္လည္း ေႏွးေကြး လာပါတယ္။ ကယ္လုိရီလုိအပ္မႈလည္း နည္းလာပါတယ္။ ဒီအတြက္ေၾကာင့္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်လာေစ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားမႈကုိ ပံုမွန္လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။
  

၃။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း မ်ားမ်ားထားပါ ..

• ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ၿပီး မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း မ်ုားတဲ့သက္ႀကီး ပိုင္းေတြဟာ ရွိရင္းစဲြ အသက္အရြယ္ထက္ ပိုၿပီး ႏုပ်ိဳလန္းဆန္း ေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ပုဂၢိဳလ္ေရး ဆက္ဆံမႈ ေကာင္းေတြက စိတ္ဖိစီးမႈကုိ ကာကြယ္ေပးပါသတဲ့။
  

၄။ ေဆးလိပ္နဲ႔ မီးခိုးေငြ႕ေတြကုိ ေရွာင္ပါ ..

• ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ေဆးလိပ္ေသာက္သံုးျခင္း မရွိေပမယ့္ ေဆးလိပ္ေငြ႔ကုိ တစ္ဆင့္ခံ ႐ွဴရႈိက္မိရင္ေတာင္ အုိမင္း ရင့္ေရာ္ေစတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ၄ နာရီေလာက္ရွိေနရင္ ရွိရင္းစဲြ အသက္ထက္ ၇ ႏွစ္စာေလာက္ အုိစာသြားေစပါတယ္။ အသက္ ၄၀ အရြယ္ ေဆးလိပ္ေသာက္သံုးသူရဲ႕အသားအရည္ ဟာ ေဆးလိပ္မေသာက္တဲ့ အသက္ ၆၀ အရြယ္ရဲ႕ အသားအရည္နဲ႔ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ေဆးလိပ္မွာ ပါ၀င္တဲ့အဆိပ္ဓာတ္က အသားအရည္အတြက္ ေအာင္ဆီဂ်င္ရရွိမႈကုိ အားနည္းေစၿပီး တစ္ရွဴးေတြကို ပ်က္စီးေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
  

၅။ အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ပါ ..

• မိမိရဲ႕ ရုပ္ရည္အတြက္ေရာ၊ က်န္းမာေရး အတြက္ပါ အခ်ိန္မွန္ အိပ္ဖုိ႔နဲ႔ အိပ္ေရး၀၀ အိပ္ဖုိ႔ အေရးႀကီး ပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အိပ္စက္ျခင္းက ကိုယ္ခံအားကုိ ျမင့္တက္ေစၿပီး အာရံုစူးစိုက္မႈကုိ ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈကိုလည္း အထိုက္အေလွ်ာက္ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။
  

၆။ စိတ္ဖိစီးမႈကုိ တုိက္ဖ်က္ပါ ..

• စိတ္ဖိစီးမႈက လူကုိ အုိမင္းေစပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈက လူကုိ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ပြားေစႏုိင္ၿပီး၊ စိတ္တင္းၾကပ္မႈ တာရွည္လာရင္ ကုိယ္ခံအားကို ေလ်ာ့ပါးလာေစ ပါတယ္။ အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းနည္း ကေတာ့ တရားထုိင္ျခင္းနဲ႔၊ ေယာဂက်င့္စဥ္လုိမ်ိဳး စိတ္ကုိ တည္ၿငိမ္ေစမယ့္ ေလ့က်င့္မႈမ်ိဳးကုိ လုပ္ေဆာင္ ေပးသင့္ပါတယ္။
  

၇။ အိမ္ေထာင္ေရးသုခကုိ ခံစားပါ ..

• အိမ္ေထာင္ေရး သုခကုိ အျပည့္အ၀ ရရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ ေတြဟာ အိမ္ေထာင္ေရး သုခ အျပည့္မ၀ မရရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ ေတြထက္ ၇ ႏွစ္ပုိၿပီး ႏုပ်ိဳေစတယ္လုိ႔ မွတ္သားရ ပါတယ္။ (အုိမင္းရင့္ေရာ္ တာကေန ေရွာင္လဲြႏုိင္ေအာင္ ျမန္ျမန္ အိမ္ေထာင္ထူသင့္တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္ တာမ်ားလား မသိ...၊ အေတြးေတြ ပြားသြားရပါတယ္)။

အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။

Levi's Jeans ဂ်င္းေၾကာ္ျငာနဲ႔ ေဆာင္းေဟကုိ (အြန္ေစာ)

Related Links

• http://www.8hitz.com/?p=765
• http://www.koreanswag.com/?p=14
• http://merlioncafetalks.blogspot.com/2008/09/song-hye-kyo-is-sexy-in-levi-jeans-ad.html
• http://godbet.wordpress.com/2009/02/27/sexy-song-hye-kyo-2
• http://mindrelaxingideas.blogspot.com/2009/03/song-hye-kyo-in-2009-levis-lady-style.html
• http://yummycelebrities.com/2006/03/27/song-hye-kyo
• http://news.stareastasia.com/2009/02/song-hye-kyo-goes-spring
• http://krbit.blogspot.com/2008/01/song-hye-kyo-top-koreaan-actress.html
  

သူ႔အတြက္ ႐ုိးဂုဏ္မွ်သာ

ဖုန္ထေနတဲ့ ေျမနီလမ္းေပၚ ကေလးငယ္တစ္သုိက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပးလြား ေဆာ့ကစားေနၾကတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြကုိ ၾကည့္ၿပီး သူတုိ႔ေလးေတြရဲ႕ အပူအပင္ကင္းတဲ့ ဘ၀ေလးကုိ အားက်မိခ့ဲတယ္။ ေလာဘေတြ ေမာဟေတြ မာနေတြ ကင္းစင္ ေနတာေၾကာင့္လဲ သူတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ေလးေတြ ျဖဴစင္တယ္။ လုိခ်င္တပ္မက္မႈ ဆိုတာလည္းဘာမွ မရွိေသးတာမုိ႔ သူတုိ႔ အေတြးေလး ေတြလည္း စင္ၾကယ္တယ္။ ဆာရင္စားမယ္၊ ေပ်ာ္စရာေတြ႕ရင္ ရယ္ေမာမယ္၊ ၀မ္းနည္းစရာေတြ႕ရင္ အေမ့ကို တမ္းတၿပီး ငုိမယ္။ ေနညိဳလုိ႔ အိပ္ခ်ိန္တန္ရင္ အေမ့ရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ေငြ႕အိပ္ယာက အသင့္မုိ႔ လုိေလးေသးမရွိ ျပည့္စံုပါတယ္လုိ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။

ေၾကာင့္က်မဲ့ ကေလးဘ၀ကုိ ျပန္တမ္းတလို႔ မရႏုိင္မွန္းသိေပမယ့္ ျပန္ေရာက္ခ်င္ မိပါတယ္။ ကေလးသဘာ၀ ဘာပဲ လုိခ်င္လုိခ်င္ ပူဆာလုိက္ရံုနဲ႔ ရႏုိင္တယ္ မဟုတ္ပါလား။ ေရာက္ေနတဲ့ လက္ရွိဘ၀ေလးကုိ ေက်နပ္တင္းတိမ္ ႏိုင္ေပမယ့္ တခါတေလ အားငယ္မိတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ကုိယ္လုိခ်င္ေနတာ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ ေနတာေတြ ထင္သလုိ ျဖစ္မလာလုိ႔ပါ။ အားငယ္စရာ မဟုတ္ေပမယ့္ အားငယ္မိတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကိုယ္လုိခ်င္လြန္းတဲ့ အရာက ပင္ျမင့္ ေတာ္၀င္ပန္း ျဖစ္ေနလုိ႔ပါ။

အဆံုးစြန္မွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္မွာ ပညာမရွိရင္ အသိဥာဏ္ရွိမယ္။ အသိဥာဏ္မရွိရင္ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ုိင္းရွိမယ္။ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ုိင္းမရွိရင္ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္းေတြ ရွိမယ္။ ဘာမွ မရွိေတာ့ရင္ေတာင္မွ ဘာမ်ား အားငယ္ေနမွာလဲေနာ္။ အေမေပးထားတဲ့ ဦးေႏွာက္ရွိေသးတယ္။ ေနာက္ ေျခႏွစ္ဖက္၊ လက္ႏွစ္ဖက္ ရွိေသးတယ္။ က်န္းမာေရးလည္း ေကာင္းတယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အာမခံေပးႏိုင္မဲ့ ရုိးသားမႈနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားလဲ ရွိေသးတယ္။ ဒါဆုိ လူျဖစ္ရက်ိဳးေတာ့ နပ္ပါေသးတယ္ မဟုတ္ပါလား။ ႐ုိးသားမႈကုိေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ ေစ်းအခ်ိဳဆံုးနဲ႔ အျမတ္အစြန္း အမ်ားဆံုး ရရွိေစတဲ့ အရင္းအႏွီး တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ မိမိနဲ႔ ဆက္သြယ္လာသူ မွန္သမွ် အေပၚမွာ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းနဲ႔ ရုိးသားမႈကို ျပသပါ။ ႐ုိးသားမႈကုိ ျပသဖုိ႔အတြက္ အခ်ိန္ေတာ့ လုိပါမယ္။ ႐ုိးသားမႈအတြက္ အခ်ိန္ေပးဆပ္မႈကေတာ့ လုိအပ္တာ အမွန္ပဲ ျဖစ္ပါမယ္။ ႐ုိးသားျခင္းဟာ အင္မတန္ ရွားပါးတဲ့ ရတနာတစ္မ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လူတုိင္း လုိအပ္တဲ့ ေပးဆပ္ျခင္းမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႐ုိးသားၿပီး သိမ္ေမြ႕တဲ့လူကုိေတာ့ ဘယ္သူမွ ဥေပကၡာမျပဳႏုိင္ဘူးလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ အသိအမွတ္ မျပဳဘဲလည္း ေနလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္မွာက ႐ုိးသားမႈတစ္ခုပဲ ေပးႏုိင္စြမ္းေသးလုိ႔ပါ။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ .. .. ။

လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခု

လက္ေဆာင္ဆုိရင္ မႏွစ္သက္တဲ့သူ ဘယ္ရွိမလဲေနာ္။ တန္ဖုိးနည္းသည္ ျဖစ္ေစ၊ မ်ားသည္ျဖစ္ေစ တခုတ္တရ လက္ေဆာင္ ေပးတယ္ဆုိတာ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အေလးအနက္ ထားတာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာ တုိက္ဆုိင္မွ လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ တစ္ခါတေလ မထင္မွတ္တဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ တကူးတက ေပးျဖစ္တာလည္း တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အေလးအနက္ ထားတယ္ဆုိတာကုိ ႏႈတ္က ဖြင့္မေျပာဘဲ ထုတ္ေဖာ္ျပသရာ ေရာက္တတ္ပါတယ္။

စာဖတ္၀ါသနာပါတဲ့ သူအတြက္ စာအုပ္ေလးေတြ လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ိဳး၊ သီခ်င္းႀကိဳက္တတ္တဲ့ သူအတြက္ သူႏွစ္သက္တဲ့ အဆုိေတာ္ရဲ႕ အေခြထြက္တုိင္း ဦးဦးဖ်ားဖ်ား လက္ေဆာင္ေပးတာမ်ိဳး အမွတ္မထင္ ေပးျဖစ္ရင္ တစ္ဖက္သားက ကိုယ့္ကုိပုိၿပီး အမွတ္ရေစမယ့္ အခြင့္အလမ္းေလးေတြ ျဖစ္ေစတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ တစ္ခုရထားလုိက္တယ္။ ပန္းေရာင္လႊမ္းတဲ့ အမွတ္တရ ပစၥည္းေလးပါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ျပလုိ႔ မျဖစ္သလုိ၊ ေျပာျပလုိ႔လည္း မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီအတုိင္းပဲ သိထားေပးပါ။ (ေမတၱာမ်ားမ်ား ပို႔ႏုိင္ပါတယ္၊ ေနမေကာင္းေသးလုိ႔)