ကမၻာ့ရြာ ႏွင့္ သဟဇာတ

ကမၻာ့ရြာ ႏွင့္ သဟဇာတ

ယေန႔အခိ်န္အခါတြင္ နည္းပညာ၏ အစြမ္းက အံ့မခန္းတိုးတက္ လာသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ အထူးသျဖင့္ နည္းပညာ၏ ထုတ္ကုန္တစ္ခု ျဖစ္ေသာ ေဖ့စ္ဘြတ္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံသားေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားအေပၚ သိသိသာသာ လႊမ္းမိုးလာခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။

ေငြက်ပ္ တစ္ေထာင့္ငါးရာတန္ ဆင္းကတ္တစ္ခု နွင့္ ေငြက်ပ္ ေလးေသာင္း၊ ငါးေသာင္းတန္ ဟန္းဆက္တစ္ခု အရင္းအနီွးျပဳရံုမွ်ျဖင့္ ကမၻာ့ရြာၾကီး အတြင္းသို့ တိုး၀င္ခြင့္ ရေနၾကျပီ။ ထိုမွ်လြယ္ကူလွသျဖင့္ ျမိဳ႕က ေဒးဗစ္ နွင့္ ရိုစီ တို႔ သာမကဘဲ ေတာက လွေမာင္ နွင့္ ေအးစိန္ တို႔ပါ ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးစဲြ လာၾကေတာ့သည္။

ေဖ့စ္ဘြတ္ သံုးစဲြျခင္းအားျဖင့္ ရန္ကုန္နွင့္ မနၱေလး ၊ ေက်းလက္နွင့္ျမိဳ႕ျပ၊ အေရွ႕ကမၻာနွင့္ အေနာက္ကမၻာ ေ၀းကြာသည္ဟူ၍ မရိွေတာ့။ မည္သည့္ေနရာတြင္ မည္သို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနေၾကာင္း အခိ်န္မဆိုင္း သိခြင့္ရေနျပီ ျဖစ္သည္။ ေဖ့စ္ဘြတ္၏ ေကာင္းကို်းမ်ားက စာစီေျပာမည္ဆိုလွ်င္ ကုန္အံ့မထင္။

မည္သည့္ေလာကတြင္ မဆို အေကာင္း အဆိုး အက်ဳိးးအျပစ္တို႔ ယွဥ္တဲြတတ္သည့္ အတိုင္း ေကာင္းက်ဳိး မ်ားလွသည္ဆိုေသာ ေဖ့စ္ဘြတ္သည္လည္း လိုက္မမီနိုင္ ေလာက္ေအာင္ မာယာမ်ား တတ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ ေလသည္။

ေဖ့စ္ဘြတ္သံုးစဲြသူ မ်ားတြင္ ၾကီးသူ၊ ငယ္သူ၊ ပညာတတ္သူ၊ မတတ္သူ၊ ဆင္ျခင္တံုတရား ျမင့္မားသူ ၊ နိမ့္က်သူ၊ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာသူ၊ ဆင္းရဲသူ မ်ိဳးစံုပါ၀င္လ်က္ရိွသည္။ အခ်ိဳ႕က မိမိတုိ႔အက်ိဳး ျမင့္မားတုိးတက္ေရး အတြက္ အသံုးျပဳၾက သလို အခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူတစ္ပါးအကို်း ယုတ္ေလ်ာ့ ပ်က္စီးေရးအတြက္ ေဖ့စ္ဘြတ္ကို ခုတံုးလုပ္သံုးစဲြ လာၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ေနရသည္။ ထိုသို႕ေသာ သူမ်ားက ေကာလာဟလ ကို အဓိကထား အသံုးျပဳတတ္ ေလ့ရိွသည္။

ေကာလာဟလဟူသည္ အေျခအျမစ္ ရိွတတ္သည္မ်ိဳးမဟုတ္။ မည္သည့္သတင္း အရင္းအျမစ္ကိုမွ် ခိုင္ခိုင္မာမာ အေျချပဳထားျခင္း မရိွဘဲ အမ်ားယံုၾကည္ နိုင္ေလာက္ေစမည့္ အေၾကာင္းအရာ (သို့မဟုတ္) အမ်ား သည္းေျခၾကိဳက္ ေစမည့္ အေၾကာင္းအရာ တို႕ကို အေျချပဳထားေလ့ ရိွတတ္သည္။ ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့သူ တို႔မဆိုထားနွင့္ အသိဥာဏ္ပညာ ျပည့္၀သူတို႔ကိုပင္ ေတြေ၀တံု႔ဆိုင္း ေစသည္ထိ ဆဲြေဆာင္မႈ ျပဳတတ္ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာတို့ကို အေျချပဳလ်က္ လူတစ္ဦး၊ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခု နစ္နာေစေရး အတြက္ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚသို႔ ပို႕စ္တစ္ခုအျဖစ္ ဖန္တီး တင္ေပးလိုက္ၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚသို႔ မီးပြားတစ္စအျဖစ္ အစျပဳေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အစျပဳ ေပးလိုက္ေသာ မီးပြားတစ္စ၏ အဓိကဦးတည္ခ်က္မွာ အထူး ေျပာစရာမလိုသည့္ ဆင္ျခင္တံုတရား နိမ့္ပါးလြန္းသူမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ဆင္ျခင္တံုတရား နိမ့္ပါးလြန္းသူမ်ား ကလည္း မွန္သည္၊ မွားသည္ သံုးသပ္နိုင္စြမ္း မရိွၾကသျဖင့္ သူတို႔ ခံစားမႈနွင့္ တိုက္ဆိုင္မည္ဆိုပါက ေျပာစရာရိွလွ်င္ မဆင္မျခင္ေျပာသည္။ ေရးစရာရိွလွ်င္ မေတြးမဆ ေရးသည္။ ဆဲစရာရိွလွ်င္ ပ်စ္ပ်စ္နွစ္နွစ္ ဆဲသည္။ ေပါက္ကဲြစရာရိွလွ်င္ ၀ုန္း၀ုန္းဒိုင္းဒိုင္း ေပါက္ကဲြသည္။ ၾကီးသူရိုေသ၊ ရြယ္တူေလးစား၊ ငယ္သူသနား စိတ္ဓာတ္မ်ားလည္း မရိွၾကေတာ့။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ ဆိုေသာအရာသည္ အမနာပမ်ားျဖင့္ ျပည့္လႊမ္း ဖံုးအုပ္ ေနေရာ့သလားပင္ ထင္မွတ္ရေတာ့သည္။

ဥပမာအားျဖင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ မည္မွ် ေကာင္းေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ဦးက ပို့စ္တင္လိုက္သည္ ဆိုပါစို႔။ အဆိုပါ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ အျဖစ္ပံုေဖာ္ ေရးသားခံရသူ၏ လုပ္ရပ္၊ ဘ၀ျဖစ္စဥ္ ၊ ေနာက္ေၾကာင္း မ်ားကို ေသခ်ာမစံုစမ္း ေတာ့ဘဲ အမ်ားနည္းနွစ္လို သည့္အတိုင္း လိုက္ျပီးနွစ္လို လိုက္ၾကသည္။ အမ်ားခီ်းက်ဴး ေထာမနာျပုသည့္အတိုင္း လိုက္ျပီးခီ်းက်ဴး ေထာမနာျပဳ လိုက္ၾကသည္။ အမ်ားေထာက္ခံ အားေပး သည့္အတိုင္း လိုက္ျပီးေထာက္ခံ အားေပးပစ္လိုက္ ၾကသည္။ အမွန္တြင္ လူေကာင္းအျဖစ္ ပံုေဖာ္ထားသူမွာ အမွန္တကယ္ ေကာင္းသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႕က်က် အမွားက်ဴးလြန္ေနသူ ျဖစ္ေၾကာင္း အခ်ိန္ေနွာင္းမွ သိခြင့္ရၾက ေတာ့သည္။

ထို့အတူ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ မည္မွ်ဆိုးေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ က ပို႔စ္တစ္ခု တင္လိုက္သည္ ဆိုပါစို႔။ အဆိုပါ လူဆိုးအျဖစ္ ပံုေဖာ္ေရးသားခံ ရသူ၏ လုပ္ရပ္၊ ဘ၀ျဖစ္စဥ္၊ ေနာက္ေၾကာင္းမ်ားကို ေသခ်ာ မစံုစမ္းေတာ့ဘဲ အမ်ား ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ် သည့္အတိုင္း လိုက္ျပီး ကန့္ကြက္ရႈတ္ ခ်ၾကသည္။ အမ်ားဆဲဆိုသည့္ အတိုင္း လိုက္ျပီးဆဲဆို ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လူဆိုးအျဖစ္ ပံုေဖာ္ခံထားရသူမွာ တကယ့္လူေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း အခိ်န္ေနွာင္းမွ သိခြင့္ရၾက ေတာ့သည္။

အမိႈက္ကစ ျပာသာဒ္မီးေလာင္ျပီ ဆိုလွ်င္ မီးေမႊးေပးသူမ်ားသည္ လူျမင္ကြင္းတြင္ မရိွေတာ့။ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကာ သူတို႔ ေမႊးေပးထားေသာမီး ေလာင္ျမိဳက္ျခင္းအတြက္ ေနာက္ကြယ္ကေန ပီတိျဖစ္ ေအာင္ပဲြခံေနၾက ေတာ့သည္။ တကယ္တမ္း အကုသိုလ္ပြား ဒုကၡေရာက္ရ သူမ်ားမွာ ဆင္ျခင္တံုတရား ကင္းမဲ့သူမ်ားသာ။

အမွန္မွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ ေလာကတြင္သာ မဟုတ္၊ မည္သည့္ေလာက တြင္မဆို သူမ်ားေယာင္တိုင္း လိုက္မေယာင္မိရန္ အထူး အေရးၾကီးသည္။ သူမ်ား ေကာင္းသည္ဆိုတိုင္း အေကာင္းထင္ ေနျခင္း (သို႔မဟုတ္)သူမ်ားဆိုးသည္ ဆိုတိုင္း အဆိုးထင္ ေနတတ္ျခင္း (သို႔မဟုတ္) သူမ်ားဆဲတိုင္း လိုက္ဆဲေနျခင္း မ်ိဳးမွာ ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့ သူတို႔၏ ျပယုဂ္တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔သည္ လူသားမ်ားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေကာင္းရိွမည္၊ အဆိုးရိွမည္။ အမွားရိွမည္၊ အမွန္ရိွမည္။ ခ်စ္သူရိွမည္၊ မုန္းသူရိွမည္။ ေသခ်ာသည့္ အခ်က္မွာ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္သည္ တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွားမိရံု မွ်ျဖင့္ တစ္သက္လံုး မွားေနမည္ဟု တြက္ဆ၍ မျဖစ္နိုင္သလို တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ မွန္ခဲ့ရံုမွ်ျဖင့္ တစ္သက္တာ အမွန္မ်ားခ်ည္း ေထြးပိုက္ေနလိမ့္မည္ ဟုလည္း မ်က္လံုးစံုမိွတ္ ယံုၾကည္၍ မရနိုင္ေခ်။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလံုးသည္ မိမိ၏ ဆင္ျခင္တံုတရားမ်ား အေပၚတြင္ အေျခခံေနမည္သာ ျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ မည္သူ႔ကိုမဆို ခ်စ္ခြင့္ရိွသလို မုန္းခြင့္လည္း ရိွသည္။ ထိုအခ်က္မွာ လူသားတိုင္းအတြက္ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရး ျဖစ္သည္။ မည္သူ့ကို ခ်စ္ေၾကာင္း၊ မည္သူ့ကို မုန္းေၾကာင္းလည္း ေျပာခြင့္၊ ေရးခြင့္ရိွတာ အမွန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မိမိေျပာဆိုေရးသား မႈေၾကာင့္ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ တစ္ဖဲြ႕တစ္စည္း၏ ဂုဏ္သိကၡာ မထိပါးေစေရး သည္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ေမြးရာပါတာ၀န္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္သည္။

ေသခ်ာျပန္ေတြးၾကည့္မည္ ဆိုလွ်င္ လူတစ္ဦး၏ ရိုင္းစိုင္းယုတ္မာျခင္း၊ လိမၼာယဥ္ေက်းျခင္း ဆိုင္ရာ အေတြးအၾကံ၊ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူမ်ားသည္ ထိုလူ၏ ပံုရိပ္နွင့္သိကၡာသာ ျဖစ္သည္။ မိမိမည္မွ် တတ္သိ နားလည္ေၾကာင္း၊ မည္မွ် ယဥ္ေက်းေၾကာင္း ကို မိမိေတြးၾကံ၊ ေျပာဆို၊ ျပဳမူမႈမ်ားကသာ သက္ေသခံ ေနမည္ျဖစ္သည္။

အခ်ိဳ႕က မ်က္လံုးစံုမိွတ္ ေျပာတတ္ၾက ေသးသည္။ " ငါ့ေ့ဖစ္ဘြတ္ အေကာင့္ကို ငါ့ဘာငါဖြင့္ထားတာ၊ ငါ့ေ၀ါ ေပၚ ငါေရးခ်င္တာေရးမယ္။ တင္ခ်င္တာ တင္မယ္၊ ဘယ္သူ့ကိုမွ ဂရုမစိုက္ဘူး၊ မေက်နပ္ရင္ အန္သြားၾက၊ ဘေလာ့သြားၾက " ဟူ၍။ အမွန္တြင္ ထိုသို့ ေျပာၾက၊ ေရးၾကသူမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္သည့္ အခါ ေျပာခိ်န္၊ ေရးခိ်န္တြင္ ေဒါသတရား အနည္းနဲ႔အမ်ား ကိန္းေအာင္းေနေၾကာင္း ေတြ႕ရတတ္သည္။ အမွန္တကယ္တြင္ အဆိုပါေဒါသ တရားကို အေျခခံကာ ငါ့စကားႏြားရ ေျပာၾက၊ ေရးၾကျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

လူျဖစ္လာျပီဆိုလွ်င္ ေဖ့စ္ဘြတ္မေျပာနွင့္ ရပ္ကြက္အတြင္း ေနထိုင္ရံုမွ်နွင့္ပင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ေန၍ ရေကာင္းသည္ မဟုတ္။ ထိေတြ႕ ေပါင္းသင္းရသူမ်ား ရိွတတ္စျမဲျဖစ္သည္။ မိမိက ဆက္ဆံခ်င္သည္ ျဖစ္ေစ၊ မဆက္ဆံခ်င္သည္ ျဖစ္ေစ ေျပာဆိုဆက္ဆံရ သူမ်ား မျဖစ္မေနရိွသည္။ မိမိအိမ္တြင္ ေနခ်င္သလိုေန၊ ဆဲခ်င္သလိုဆဲမည္ ဆိုေသာ္လည္း မိမိ၏ေနထိုင္ ေျပာဆိုျပဳမူမႈမ်ားကို မိမိပတ္၀န္းက်င္မွ လူမ်ား မျဖစ္မေန ေတြ႕ျမင္ၾကားသိ ေနၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။

ပံုမွန္ရပ္ကြက္ေလး တစ္ခုထက္ က်ယ္ျပန့္ျပီး အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ ပိုမိုမ်ားျပားေသာ၊ ကမၻာအနံွ႔သို႔ ေျခဆန့္ထားေသာ ေဖ့စ္ဘြတ္ဆိုသည့္ စာမ်က္နွာထက္တြင္ အေကာင့္တစ္ခု စဖြင့္စဥ္အခိ်န္ ကတည္းက သက္ဆိုင္ရာ မိတ္ဆြမ်ားဆီသို႔ မိမိကိုယ္တိုင္ Add ရသလို မိမိကျပန္ျပီး Accept လုပ္ရသည္ မ်ားလည္းရိွသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ ယေန႔အခိ်န္ထိ Friend တစ္ဦးမွ် မရွိေသာ ေဖ့စ္ဘြတ္ အေကာင့္ကုိ တစ္ခါမွ် မေတြ႕ဘူးခဲ့ေခ်။

မိမိ Wall ေပၚတြင္ မိမိကိုယ္တိုင္ ေရးခ်င္ရာေရးျပီး Only me လုပ္ထားသည္ဆိုေစကာမူ အနည္းဆံုး Mark Zuckerberg ကိုေတာ့ မျဖစ္မေနသိေနရမည္မွာ အမွန္။

ေသခ်ာသည္မွာ မိမိ Wall ေပၚ မိမိေရးခ်င္သလို ေရးမည္ဆိုေသာ္လည္း တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မိမိ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ မိမိထက္ အသက္ဂုဏ္၀ါ ၾကီးျမတ္သူမ်ား၊ ဥာဏ္ပညာ ၾကီးမားသူမ်ား၊ ေလးစားသင့္ ေလးစားထိုက္သူမ်ား မျဖစ္မေန ရိွေနၾကမည္မွာ အမွန္ပင္။ မိမိေရးသား ေျပာဆိုမႈေၾကာင့္ အဆိုပါ အသက္ဂုဏ္၀ါ ၾကီးျမတ္သူမ်ား၊ ဥာဏ္ပညာၾကီးမားသူမ်ား၊ ေလးစားသင့္ ေလးစားထိုက္သူမ်ား အေပၚ အဂါရ၀ ျဖစ္ေစခဲ့ျပီဆိုလွ်င္ျဖင့္ နည္းပညာ တစာစာေအာ္ေနေသာ ေခတ္ၾကီးထဲတြင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လူျဖစ္ရံႈးမွန္း မသိ ရံႈးေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္သည္။

ပို၍ဆိုးသည္မွာ ေဖ့စ္ဘြတ္၏ ေဘာင္သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႕နယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းေဒသၾကီး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံအတြင္းမွာတင္ ရပ္တန့္သြားသည္ မဟုတ္၊ တစ္ခုခု ေျပာဆိုေရးသား လိုက္တိုင္း တစ္ကမၻာလံုးသို႔ တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ပံ်႕ႏွံ႔ သြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ကို အသံုးျပဳျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘက္မွ တစ္ခုခုမွားယြင္း၊ ရိုင္းစိုင္းခဲ့ျပီဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ မွားယြင္း ႐ုိင္းစုိင္းမႈကုိ တစ္ကမၻာလံုးသုိ႔ ခ်က္ခ်င္းပံ်႕ႏွံ႔ သြားမည္ျဖစ္သည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ မွားယြင္းရိုင္းပ်ျခင္း ဆိုးကို်းေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးတစ္ေယာက္တည္း ဂုဏ္သိကၡာတင္ က်ဆင္းသြားရံုနွင့္ မျပီးဘဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရပ္ကြက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕နယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တိုင္းေဒသၾကီး၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ နိုင္ငံ၏ပံုရိပ္ကိုပါ ထိခိုက္ သြားတတ္ေၾကာင္း သတိျပဳသင့္သည္။

ေသခ်ာ ျပန္ေတြးၾကည့္မည္ ဆိုလွ်င္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေနျဖင့္ ယေန႔လို နည္းပညာ ေခတ္ၾကီးအလယ္တြင္ ေဖ့စ္ဘြတ္လို ဆိုရွယ္မီဒီယာမ်ိဳး သံုးသင့္သည္ ဆိုသည့္အခ်က္မွာ အထူးျငင္းခ်က္ ထုတ္ေနစရာ မလိုေခ်။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တို့ နႈတ္က နည္းပညာ နည္းပညာ ဟု တစာစာ ေအာ္ဟစ္ေနရံုနွင့္ မျဖစ္။ သူမ်ားကမၻာ့ရြာ ဆိုတိုင္းလိုက္ျပီး ကမၻာ့ရြာ လုပ္ေန၍ မျဖစ္။ မိမိ ကိုယ္တိုင္မွာလည္း ကမၻာ့ရြာနွင့္ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္ေစမည့္ အေတြးအေခၚ၊ အသိအျမင္ ဆင္ျခင္တံုတရား မ်ားရိွေအာင္ ၾကိဳးစားရန္ အထူးအေရးၾကီးသည္။

ေဒးဗစ္၊ ရိုစီ၊ လွေမာင္၊ ေအးစိန္ တို႔အေနျဖင့္ ဆင္းကတ္တစ္ခု၊ ဟန္းဆက္တစ္လံုးကို ကိုင္ျပီး ကမၻာ့ရြာၾကီး အတြင္းသို႔ လြယ္ကူစြာ ၀င္ေရာက္နိုင္သည္မွာ မွန္၏။ သို႔ေသာ္ ကမၻာ့ရြာၾကီးနွင့္ သဟဇာတ ျဖစ္နိုင္သည့္ ဆင္ျခင္တံုတရား ျပည့္၀ေသာ ေဒးဗစ္၊ ရိုစီ၊ လွေမာင္၊ ေအးစိန္တို႔ ျဖစ္လာရန္ အတြက္ေတာ့ အလြန္ပင္ ခက္ခဲတတ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္သင့္ လွေပသည္။

 ေမာင္ေအးကုိ (ေပါင္းတလည္)

ျမ၀တီေန႔စဥ္