ေရခဲေရ ပံုးလိုက္အေလာင္းခံရန္ စိန္ေခၚခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္၀ယ္

ေရခဲေရ ပံုးလိုက္အေလာင္းခံရန္ စိန္ေခၚခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္၀ယ္

 

(Best of ALS Ice Bucket Challenge)

 အရင္ႏွစ္ ေႏြရာသီတုန္းက Ice-bucket Challenge ဆုိတာ ေခတ္စားခဲ့တယ္။ လူေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေရခဲပံုးႀကီးကုိ ေခါင္းေပၚကေန ေလာင္းခ်ဖုိ႔ စိန္ေခၚၾကတာ ျဖစ္ၿပီး သာမန္လူထု ကေန ကမၻာေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ၊ အႏုပညာနဲ႔ အားကစား အေက်ာ္အေမာ္ ေတြကအစ က်ယ္ျပန္႔စြာ ပါ၀င္ ခဲ့ၾကတယ္။ အခုလုိ ေရခဲေရ ပံုးလိုက္ အေလာင္းခံဖုိ႔ စိန္ေခၚခဲ့ ၾကတဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ကမၻာ ေလာကႀကီး အတြက္ ဘာေတြမ်ား အက်ိဳးရွိသြား ပါလိမ့္ ... ။

သင္ကုိယ္တုိင္ Ice-bucket Challenge ကုိ ဘြာခတ္ ခဲ့တယ္ ဆုိရင္ေတာင္ အနည္းဆံုး လူမႈကြန္ရက္ စာမ်က္ႏွာ ေတြမွာေတာ့ အေက်ာ္အေမာ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေရခဲပံုးလိုက္ အေလာင္းခံ ေနပံုေတြကုိ ၾကည့္ခြင့္ ရခဲ့မွာပါ။ အဲဒါေတြဟာ တကယ္ေတာ့ မြန္ျမတ္ဖြယ္ ေကာင္းတဲ့ အလွဴ အတန္း ျပဳတဲ့နည္း တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကမၻာ ေလာကႀကီးကုိ အမ်ားႀကီး ေကာင္းက်ိဳး ျပဳခဲ့ပါတယ္။

အသက္ ၁၈ ႏွစ္မျပည့္သူမ်ားကုိ ေဆးလိပ္ မေရာင္းခ်ေပး ေသာ္လည္း ေဆးရြက္ႀကီးစိုက္ခင္း မ်ားတြင္မူ အလုပ္လုပ္ ေစေသာအခါ ...

 

 ႏိုင္ငံအေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ မျပည့္ေသးသူ ေတြကို ေဆးလိပ္ မေရာင္းေပး ပါဘူး။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဟာဝိုင္အီ ျပည္နယ္မွာ ဆိုရင္ ေဆးလိပ္ ဝယ္ယူခြင့္ကို အသက္ ၂၁ ႏွစ္ထိ တိုးျမႇင့္ သတ္မွတ္ ထားပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေပး မဝယ္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ေဆးလိပ္မွာ မပါလို႔ မၿပီးတဲ့ ေဆးရြက္ႀကီး စိုက္ခင္းေတြမွာ က်ေတာ့ လုပ္သားေတြ အမ်ားစုဟာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ ျဖစ္ေနတာ က်ေတာ့ေကာ သူတို႔ရဲ႕ က်န္းမာေရးကို မထိခိုက္ ေစဘူးလား .. လို႔ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ေျမာက္ကာ႐ို လိုင္းနားျပည္နယ္ ဟာ ေဆးရြက္ႀကီးကို အဓိက စိုက္ပ်ဳိးတဲ့ ျပည္နယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္အ႐ုဏ္ တက္ခ်ိန္ ေရာက္ရင္ကိုပဲ အသက္ ၁၂ ႏွစ္ကေန ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ထက္ မပိုတဲ့ ကေလးေတြဟာ အိပ္မႈန္စံုမႊားနဲ႔ အေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ေဆးရြက္ႀကီး စိုက္ခင္းထဲကို တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းဝင္ သြားတာ ေတြ႕ရ ပါလိမ့္မယ္။ ေနထြက္လာၿပီ ဆိုတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဒီ ေဆးရြက္ႀကီး စိုက္ခင္းေတြရဲ႕ အပူခ်ိန္ဟာ ဂဏန္းသံုးလံုး ကို ေရာက္သြား ပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အပူခ်ိန္ကို အန္တုဖို႔ သူတို႔ လက္ထဲမွာ ေရတစ္ဘူးပဲ ပါပါတယ္။

နားၾကပ္ျဖင့္ နားေထာင္မႈေၾကာင့္ အၾကားအာ႐ံု ခ်ိဳ႕တဲ့မႈ ေစာစီးစြာ ျဖစ္ပြားႏုိင္

နားၾကပ္ျဖင့္ နားေထာင္မႈေၾကာင့္ အၾကားအာ႐ံု ခ်ိဳ႕တဲ့မႈ ေစာစီးစြာ ျဖစ္ပြားႏုိင္

လမ္းေပၚမွာ လူငယ္ေလးေတြ နားၾကပ္ကိုယ္စီ နဲ႔ ဆိုင္ကယ္စီး ေနၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အားကစား ခန္းမေတြ သြားေတာ့လဲ အားလံုး နားေထာင္ဖို႔ သီခ်င္းကို စပီကာႀကီး ေတြနဲ႔ ဖြင့္ေပး ထားေပမယ့္ ကိုယ့္နားၾကပ္ ေလးနဲ႔ကို နားေထာင္ ရင္း ကစားေနၾက သူေတြ ရွိေနပါတယ္။ အိမ္ေတြ မွာလဲ ေရွ႕မွာ တီဗီြ ဖြင့္ထားၿပီး နားၾကပ္ႀကီး တပ္လုိ႔ ဂိမ္းေဆာ့ ေနတဲ့ ကေလးေတြ ရွိေနသလို ညအိပ္ရာ ဝင္ရင္ တပ္လိုက္တဲ့ နားၾကပ္ဟာ မနက္မိုးလင္း တဲ့အထိ နားမွာ တပ္လ်က္ ျဖစ္ေနၾက သူေတြကိုလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ကလဲ မီးစက္သံေတြ၊ အေဆာက္အအုံ ေဆာက္လုပ္တဲ့ အသံေတြရဲ႕ ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး နားၾကပ္တပ္ၿပီး သီခ်င္း က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္ထား လိုက္ၾက ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ နားၾကပ္တပ္ၿပီး သီခ်င္း၊ အသံ အစရွိတာ ေတြကို နားေထာင္သက္ ၾကာလာရင္ အၾကားအာ႐ံုကို ထိခိုက္ ေစႏိုင္ပါတယ္။

• အရင္က အသံၾကည္ရႊင္ ေနတဲ့ ဂစ္တာသံဟာ တျဖည္းျဖည္း တိုးလာသလို ခံစားရဖူး ပါသလား။
• တီဗီြမွာ စကားေျပာတဲ့ အသံကို ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကားရလို႔ အသံ ထထခ်ဲ႕ ရပါသလား။
• လူေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ဆူညံ ပြက္ေလာ႐ိုက္ ေနတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ေတြထဲမွာ အသံကုန္ ေအာ္ဟစ္ျပီး စကားေျပာတာ က်င့္သား ရေနၿပီလား။
• ဒါဟာ သင့္အၾကားအာ႐ံု ခ်ဳိ႕တဲ့မႈ စျဖစ္ေနၿပီ ဆိုတဲ့ သတိေပးခ်က္ပဲ ဆိုတာကို သင္သိ ပါရဲ႕လား။

သီခ်င္းနဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ေပၚ အေမြ႕ေလ်ာ္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ ကေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြဟာ နားၾကပ္ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳၾကတာ ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အၾကား အာ႐ံုဟာ အသက္ႀကီး လာတာနဲ႔ အမွ် ခ်ဳိ႕တဲ့လာပံုမ်ား ေနာက္ဆို သက္ႀကီးရြယ္အို နားေလးတဲ့ အသက္အရြယ္ ဟာ အမ်ားႀကီး ေစာလာ လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရပါတယ္။

ေခတ္ႀကီး တုိးတက္  လာတာနဲ႔အမွ် လူေတြဟာ အသံကို နားေထာင္ခြင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပိုၿပီးရလာၾက ပါတယ္။ မိုဘိုင္းဖုန္းနဲ႔ တစ္ကိုယ္တည္း နားေထာင္မယ္၊ စတိတ္႐ိႈး ေတြကို LIVE သြားၾကည့္မယ္၊ ဘားဆိုင္၊ စားေသာက္ဆိုင္ ေတြမွာ ေတးသီခ်င္း ေတြနဲ႔ ဧည့္ခံလာတယ္၊ ႐ုပ္ရွင္႐ံု ေတြမွာလဲ အသံစနစ္ ေတြကို အက်ယ္ႀကီး တပ္ဆင္ လာၾကတယ္။ ေရွးတုန္းက လူေတြမွာ ၾကားရတဲ့ ဆူညံသံ နည္းနည္းေလးပဲ ရွိခဲ့ေပမယ့္ အခုေခတ္ လူေတြမွာေတာ့ ဘယ္ကိုပဲ သြားသြား ဆူညံသံေတြက ျပည့္ေနပါတယ္။

က်ယ္ေလာင္တဲ့ အသံကို အခ်ိန္ အၾကာႀကီး နားေထာင္ ေနရရင္ အသက္အရြယ္ မေရြး အႏၲရာယ္ရွိ ပါတယ္။ ဂီတသံ ျဖစ္ေစ၊ ေရစီးက်သံ ျဖစ္ေစ၊ ေခါင္းေလာင္းသံ ေလးေတြ ျဖစ္ေစ လူက ခံႏိုင္တာထက္ က်ယ္ေနမယ္ ဆိုရင္ ဆူညံသံပါပဲ။ ဒါကို ေရရွည္ နားေထာင္ ေနရရင္လဲ အၾကားအာ႐ုံ ခ်ဳိ႕ယြင္းတာ ပါပဲ။ တစ္ခါတေလ ငယ္စဥ္ ကတည္းက ၾကားလာခဲ့တဲ့ ဆူညံသံေၾကာင့္ ႀကီးလာမွ နားဒုကၡ ေရာက္တာလဲ ရွိပါတယ္။

ဘယ္လို အသံမ်ဳိးက လူကို ဒုကၡေပး ႏိုင္သလဲဆိုရင္ ၈၅ ဒက္ဆီဘယ္ ရွိတဲ့ အသံေတြေပါ့။ ၿမိဳ႕ထဲကို ကားေမာင္း သြားေနတုန္း ကားထဲကေန ၾကားရတဲ့ ယာဥ္သြား ယာဥ္လာ အသံေတြဟာ ၈၅ ဒက္ဆီဘယ္ ေက်ာ္ပါတယ္။ ဒီထက္ အသံက်ယ္ေလ၊ လူကို ဒုကၡေပး ႏိုင္ေလ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ေနာက္ကို ျဖစ္လာ ပါလိမ့္မယ္။ နားၾကပ္ေတြ၊ ဟမ္းဖုန္းေတြ ကေန ၾကားေနရတဲ့ အသံေတြဟာ ဒက္ဆီဘယ္ ၁၂ဝ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒက္ဆီဘယ္ ၁၁ဝေ က်ာ္ရင္ အာ႐ံုေၾကာ ဆဲလ္ေတြရဲ႕ မိုင္းလင္း အလႊာကို ကြာက်ေစၿပီး နားကေန ဦးေႏွာက္ကို လွ်ပ္စစ္လိႈင္းေတြ ထုတ္လႊတ္မႈကို အေႏွာင့္အယွက္ ေပးပါတယ္။ ဒါကို မဆင္ျခင္ဘဲ အသံ အက်ယ္ႀကီးကို ဆက္နားေထာင္ ေနမယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ ျပန္ကုလုိ႔ မရေတာ့တဲ့ နားပ်က္စီးမႈ မ်ဳိးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းသံုး စက္ႀကီးေတြ ေတာင္မွ ဆူညံမႈ ဒက္ဆီဘယ္ ၉ဝ ပဲရွိပါတယ္။ လႊစက္၊ ဂ်က္စကီး တို႔က ဒက္ဆီဘယ္ ၁ဝဝ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ သိပ္က်ယ္ လွပါတယ္ဆိုတဲ့ ကလပ္ေတြ၊ စတိတ္႐ိႈး ေတြကေတာင္ အသံ ၁ဝ၅ ဒက္ဆီဘယ္ ပဲ ထြက္ပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ ကား ကက္ဆက္ကို ခပ္က်ယ္က်ယ္ ဖြင့္ထားမယ္ ဆိုရင္ ဒက္ဆီဘယ္ ၁၂ဝ အထိ ရွိႏိုင္ၿပီး ေသနတ္သံ ေတာင္မွ ဒက္ဆီဘယ္ ၁၄ဝ ပဲရွိတဲ့အခါ သင္ နားၾကပ္နဲ႔ နားေထာင္ေနတဲ့ အသံဟာ ဒက္ဆီဘယ္ ၁၂ဝ အထိကို ရွိႏိုင္တယ္ ဆိုတာ အထူးဂ႐ုျပဳ ေစခ်င္ပါတယ္။

နားဟာ က်ယ္ေလာင္တဲ့ အသံရဲ႕ ဒဏ္ကို ခံလိုက္ရရင္ ေခတၱျဖစ္ေစ၊ နာရီပိုင္းျဖစ္ေစ၊ ရက္ပိုင္းျဖစ္ေစ အူေနတာမ်ဳိး၊ အသံကို ခပ္အုပ္အုပ္ ေလးပဲ ၾကားရတာမ်ဳိး တမင္တကာ ျဖစ္သြားေစၿပီး နားကို အနားေပး ထားေလ့ ရွိပါတယ္။ ပံုမွန္ အသံေတြ ထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထူးထူးျခားျခား ေဖာက္ထြက္ လာတဲ့ အသံမ်ဳိးေတြဟာ နားစည္ကို အလြန္ ဒုကၡေပးေလ့ ရိွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္နားကို အနားေပးဖို႔ လိုအပ္လာၿပီ ဆိုရင္ အဲဒီလို ကာရံမဲ့၊ ထြက္ခ်င္သလို ထြက္ေနတဲ့ ဆူညံသံ ေတြနဲ႔ ကင္းေဝးတဲ့ ေနရာကို သြားဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ ပါလိမ့္မယ္။

ဒါေၾကာင့္ လူႀကီးျဖစ္ေစ၊ လူငယ္ျဖစ္ေစ၊ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ နားၾကပ္နဲ ့ သီခ်င္း နားမေထာင္ဘဲ စပီကာဖြင့္ၿပီး နားေထာင္သင့္ သလို ဖုန္းေျပာရင္လဲ အတတ္ႏုိင္ဆံုး စပီကာဖြင့္ၿပီး ေျပာပါ။ စကားကိုလဲ
ေလသံေလွ်ာ့ ေျပာၿပီး အရာရာကို ခပ္တိုးတိုး ေလးပဲ နားေထာင္တဲ့ အက်င့္ လုပ္သင့္တယ္ လို႔ ေလ့လာ ေရးသား လိုက္ရပါတယ္။

သင္ .. မလုိအပ္ဘဲ ' သြား ' မႏုတ္ပါနဲ႔ ...

သင္ ..  မလုိအပ္ဘဲ ' သြား ' မႏုတ္ပါနဲ႔ ...

သြားကိုက္လို႔ စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တာကို မခံႏိုင္တဲ့ အဆံုး သြားဆရာဝန္ဆီ သြားၿပီး သြားႏုတ္ေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆိုဖူးၾက မွာပါ။ သြားဆရာဝန္ ကလဲ ႏုတ္ေပးလို႔ ရတဲ့သြားကို ႏုတ္ေပး သလို ႏုတ္ေပး လိုက္ရင္ လူကို ထိခိုက္ေစမယ့္ သြားကို မႏုတ္သင့္ ေသးဘူးလို႔ စည္း႐ံုး ေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။

ဒါကို နားေထာင္ လိုက္နာသင့္တယ္လို႔ အႀကံျပဳ ပါရေစ။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ ၿဗိတိန္ႏုိင္ငံက မိတ္ေဆြ တစ္ဦးဟာ အေသးစား သြားခြဲစိတ္မႈေလး တစ္ခု ခံယူၿပီးေနာက္ အသစ္ျဖစ္ပ်က္ သမွ်ကို မမွတ္မိ ႏိုင္ေတာ့လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ မွတ္ဉာဏ္ ရပ္တန္႔သြားျခင္း ျဖစ္ၿပီး အရင္ ျဖစ္ခဲ့သမွ်ကို မွတ္မိေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္ပ်က္ တာေတြကို မမွတ္မိ ေတာ့တာပါ။

ဝီလ်ံဟာ အၿမဲကိုက္ေနတဲ့ အံသြား တစ္ေခ်ာင္းရဲ႕အျမစ္ကို ျဖတ္ထုတ္ပစ္ဖို႔ သြားဆရာဝန္ဆီ သြားခဲ့တယ္။ သြားေဆးခန္းက လူနာ လဲေလ်ာင္း ေပးရတဲ့ ထိုင္ခံုေပၚ ေနရာယူ လိုက္တယ္။ ဆရာဝန္က သူ႔ကို ထံုေဆး ထိုးေပးတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဘာေတြ ထပ္ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ဝီလ်ံ လံုးဝ မမွတ္မိေတာ့ ပါဘူး။ ဝီလ်ံရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္တြင္း ဇီဝနာရီဟာ ဆရာဝန္နဲ႔ ခြဲစိတ္မႈ ျပဳလုပ္ေနတဲ့ မတ္ ၁၄ ရက္ မြန္းလြဲ ၁ နာရီ ၄ဝ မိနစ္မွာ လံုးဝ ရပ္တန္႔ သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ဝီလ်ံဟာ ဘာကိုမွ မိနစ္ ၉ဝ ထက္ပိုၿပီး သတိမရေတာ့ ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အရင္တုန္းက ကိစၥေတြ ကိုေတာ့ အားလံုး မွတ္မိ ေနပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္ေလာက္က လူတစ္ေယာက္နဲ ့ ပတ္သက္ တာေတြကို ေကာင္းေကာင္း မွတ္မိ ေနေပမယ့္ အဲဒီလူ အခု ဘယ္မွာေနတယ္ ဆိုတာကို မသိေတာ့ပါဘူး။ အဆိုးဆံုး ကေတာ့ မနက္ အိပ္ရာႏိုး လိုက္တိုင္း အဲဒီေန႔မနက္ သြားဆရာဝန္ဆီ သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ သလိုပဲ ျပင္ဆင္ ေနတတ္ၿပီး သြားဆရာဝန္ဆီ သြားရမယ္ လို႔ ေျပာေျပာ ေနတာပါပဲ။ ဝီလ်ံ ဟာ အဲဒီေန႔ ေနာက္ပိုင္းကို မမွတ္မိႏိုင္ ေတာ့ဘဲ မနက္ မိုးလင္းလို႔ ထလိုက္တိုင္း အဲဒီ ေနာက္ဆံုး မွတ္ဉာဏ္ပဲ ျပန္ေပၚေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဇနီးက သူ႔တစ္ေန႔တာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ သမွ်ကို သူ႔စမတ္ဖုန္းထဲ ေရးသြင္း ေပးေနမွသာ သူျပန္ဖတ္ၿပီး မေန႔က ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို အသစ္ မွတ္သား ရရွာ ပါတယ္။

ဘာမဟုတ္တဲ့ သြားအျမစ္ ျဖတ္တဲ့ ခြဲစိတ္မႈဟာ ဝီလ်ံရဲ႕ ဦးေႏွာက္ကို ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ ဆိုးရြားတဲ့ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့တာ ပါလိမ့္။ ဆရာဝန္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဝီလ်ံကို ခြဲစိတ္ ေနတုန္းမွာ တစ္စံုတစ္ရာ မွားယြင္းမႈ ျဖစ္တယ္လို႔ မထင္ခဲ့ပါဘူး။ ခြဲစိတ္မႈၿပီးလို႔ ဝီလ်ံရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ကာကြယ္ထားတဲ့ မွန္အနက္ႀကီးကို ဖယ္လိုက္မွ ဝီလ်ံဟာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္ေနတာကို သတိထား မိခဲ့ၾကတာပါ။ မတ္တတ္ရပ္ ခိုင္းလိုက္ေတာ့ ယိမ္းထိုး ေနပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္လံုး ေတြက ေငးေၾကာင္ ၾကည့္ေနၿပီး သြားစိုက္ ဆရာဝန္ကို အခုမွ ေရာက္လာတဲ့ အတိုင္း ျပန္ႏႈတ္ဆက္ ေနပါတယ္။ သူ႔ကို ေဆး႐ံုတင္ လိုက္ရပါတယ္။ ေဆး႐ံုကုိ သုံးရက္ တက္လိုက္ရ ေပမယ့္ ဘာကိုမွ မိနစ္အနည္းငယ္ ထက္ပိုၿပီး မမွတ္မိ တာကိုေတာ့ ကုစားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။

ပထမေတာ့ ဝီလ်ံဟာ ထံုေဆးနဲ႔ မတည့္လို႔ ျဖစ္တာ၊ ဦးေႏွာက္ထဲ ေသြးယိုစီး တာလို႔ ယူဆခဲ့ ေပမယ့္ ဦးေႏွာက္ထဲ ေသြးယိုစီးတဲ့ အေထာက္ အထား မေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ ဆက္လက္ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမႈ အရ ဝီလ်ံ ဟာ မွတ္ဉာဏ္ အသစ္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေသာ ေရာဂါ anterograde amnesia ကို ခံစားေနရတယ္ ဆိုတာ ေတြ႕ရွိခဲ့ ပါတယ္။ ဝီလ်ံ ဝက္႐ူးျပန္ တုန္းက သူ႔ ဦးေႏွာက္ထဲက မီးခိုးေရာင္ အပိုင္း အေတာ္ မ်ားမ်ားကို ျဖတ္ထုတ္ ခဲ့ရပါတယ္။ ဒီ မီးခိုးေရာင္ အပိုင္းေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ပံုႏွိပ္တိုက္ ႏွယ္ အလုပ္လုပ္ ေပးပါတယ္။ သတိရစရာ ေတြကို အခန္းလိုက္ ပရင့္ထုတ္ ေပးပါတယ္။ ဒီ မီးခိုးေရာင္ အပိုင္းေတြ မရွိဘဲ ဝီလ်ံဟာ ဘာကိုမွ မမွတ္မိ ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ထူးထူးျခားျခား ဆိုသလိုပဲ ဝီလ်ံရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ တစ္ပိုင္းနဲ႔ တစ္ပိုင္း အခ်ိတ္အဆက္ မိေနခဲ့ ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ အခု သြားအျမစ္ ျဖတ္မွ ဘာျဖစ္လို ့ မွတ္ဉာဏ္အသစ္ မွတ္သား ႏိုင္စြမ္း ေပ်ာက္သြားတာ ပါလိမ့္။

ဝီလ်ံရဲ႕ ျပႆနာဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာလို႔ ယူဆ ၾကျပန္တယ္။ အျပင္းအထန္ နာက်င္မႈကို ခံစားခဲ့ရတဲ့ လူနာေတြဟာ အဲဒီ နာက်င္ေစတဲ့ ကိစၥေတြကို ျပန္မေတြးခ်င္ ေတာ့ဘဲ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ လိုက္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါဟာ ေရာဂါေတာ့ မဟုတ္၊ အက်င့္တစ္ခု ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အက်င့္ဟာ အျဖစ္အပ်က္ အသစ္ေတြကို မမွတ္မိ ႏိုင္ေအာင္ လို႔ေတာ့ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးေလ့ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး ဝီလ်ံမွာ ဒီလို နာက်င္စြာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ဆိုး မ်ဳိးလဲ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒီ အေနအထား အရ ဝီလ်ံရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ အာ႐ံုေၾကာ ဆက္ေၾကာင္း ငယ္ေလးေတြ ျပတ္ေတာက္ သြားၿပီး ကြန္ပ်ဴတာ ပရင္တာ ဟာ ပံုမွန္ လႈပ္ရွားေန ေပမယ့္ မင္မလိုက္ေတာ့ သလို ခံစားလိုက္ရ တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိနစ္ ၉ဝ ေလာက္ ၾကာသြားရင္ကို ခုနက ကိစၥေတြက ကိုယ္ေပ်ာက္ မင္လိုပဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လြင့္ပါး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီ အာ႐ံုေၾကာ မွ်င္ေတြ ျပတ္ေတာက္မႈဟာ သြားအျမစ္ ျဖတ္ထုတ္မႈနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ ဆက္ႏႊယ္ ေနတယ္ဆိုတာ ထံုးစံအတိုင္း သိပၸံ ပညာရွင္ မ်ားက အေျဖရွာ အုံးမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံ ေဆးေလာက သမိုင္းမွာ ဦးေႏွာက္ မပ်က္စီးဘဲ မွတ္ဉာဏ္ ေပ်ာက္ဆံုးတဲ့ လူ ငါးဦး ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူတို႔အားလံုးဟာ သြားဆရာဝန္နဲ႔ ခြဲစိတ္မႈ ျပဳလုပ္ေနတုန္း မွတ္ဉာဏ္ ေပ်ာက္ဆံုး ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ေပမယ့္ ေဆး႐ံုမွာ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ခံယူေနတုန္း တစ္ပံုစံတည္းပဲ ႀကံဳေတြ ့ ခဲ့ၾကတာလို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ေတာ့ အာ႐ံုေၾကာမွ်င္ ေလးေတြ ျပတ္ေတာက္ သြား႐ံုနဲ႔လည္း ဦးေႏွာက္ရဲ႕ပင္မလုပ္ငန္း ေတြကို ပံ့ပိုးေပးေနတဲ့ ပ႐ိုတိန္း စီးေၾကာင္း ျပတ္ေတာက္ သြားႏုိင္ၿပီး မွတ္ဉာဏ္ ေပ်ာက္ဆံုးတာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အတြက္ အျခား အာ႐ံုေၾကာ မွ်င္ေတြ ျပတ္ေတာက္ ပ်က္စီးဖို႔ ဆိုတာ ကိုယ္က ဒဏ္ရာ အနာတရ ရမွ ျဖစ္လာမွာမို႔ တားဆီး ကာကြယ္ဖို႔ ဆိုတာ သတိထား႐ံု ကလြဲလို႔ သိပ္မတတ္ ႏိုင္ေပမယ့္ သြားႏုတ္မယ္ ၊ မႏုတ္ဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ ကိုယ္က ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ ရတန္သေလာက္ ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မလိုအပ္ရင္ သြားမႏုတ္ဖို႔ ေလ့လာ ေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

ကမၻာ့နည္းပညာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အဆိပ္ကန္ႀကီး

မြန္ဂိုးလီးယားႏိုင္ငံ ရဲ႕အတြင္းက်က် ေခ်ာင္တစ္ေနရာမွာ အဆိပ္ကန္ႀကီး တစ္ကန္ ရွိပါတယ္။ တစ္ကမၻာလံုးက သံုးေနတဲ့ စမတ္ဖုန္း ၊ အီလက္ထရြန္နစ္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ အခုေနာက္ပိုင္း ေခတ္စားလာတဲ့ ၊ ဝတ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ နည္းပညာအျပင္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မထိခိုက္ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ စိမ္းလန္း နည္းပညာ ေတြကေန ထြက္ေပၚလာတဲ့ အဆိပ္သင့္ ဓာတုစြန္႔ပစ္ ေရေတြ ဒီကန္ႀကီးထဲ စုေနတာပါ။ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕စာ ေလာက္ရွိတဲ့ Baogang Steel and Rare Earth ေဘာင္ဂန္စတီး နဲ႔ ရွားပါးသတၱဳ သန္႔စင္ စက္႐ံုႀကီးက မိုးကုပ္စက္ဝိုင္း တစ္ခုလံုးကို အျပည့္ ေနရာယူထား ပါတယ္။

ေကာင္းကင္ယံကို စိတ္ႀကိဳက္ ပံုသြင္းေနတာ ကေတာ့ မိုးထိေအာင္ ျမင့္မားေနတဲ့ အေအးခံ အေဆာက္အအံု ျမင့္ေတြရယ္ ၊ မီးခိုးတလူလူ ထြက္ေနတဲ့ ေခါင္းတိုင္ ေတြရယ္ပါပဲ။ ဒီၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕စာ စက္႐ံုႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္ တစ္ျခမ္းလံုးမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕စာ ေလာက္ရွိတဲ့ ကန္ႀကီးတစ္ကန္ ရွိပါတယ္။ ဒီကန္ထဲမွာ ရွိေနတာ ေရေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မည္းနက္ ခြၽဲက်ိ နံေစာ္ ေနတဲ့ အဆိပ္သင့္ စြန္႔ပစ္ဓာတု အညစ္အေၾကး ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကန္ႀကီးထဲကို အညစ္အေၾကး ေရေတြက ပိုက္ဒါဇင္ေပါင္း မ်ားစြာကေန စီးဝင္ ေနပါတယ္။ ကန္ပတ္ပတ္ လည္က သန္႔စင္စက္ ႐ံုေတြကေန ဂ်ိမ္းခနဲ ေရဆိုးတံခါး ဖြင့္လိုက္သံ၊ ဒီေရဆိုးေတြ ပိုက္လံုး ႀကီးေတြထဲကေန ေဝါခနဲစီးလာသံ၊ ေရကန္ႀကီး ထဲကို ပြက္ခနဲ၊ ပြက္ခနဲ က်သြားသံ၊ ေထာင္းခနဲထြက္ လာတဲ့ ဆာလဖာ အဆိပ္ေငြ ့အနံ႔ေတြဟာ တကယ္ပဲ ငရဲျပည္ ေရာက္ေနသလို ခံစားရပါတယ္။

ဒါဟာ အေရွ႕ေတာင္ အာရွရဲ႕ ႏိုင္ငံငယ္ေလး တစ္ခုသာ ျဖစ္တဲ့ မြန္ဂိုလီးယား ႏိုင္ငံထဲက ေဘာင္တို စက္မႈၿမိဳ႕ တစ္ၿမိဳ႕သာ ရွိပါေသးတယ္။ ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ ဟာ မြန္ဂိုလီးယားမွာ ေတာ့ အႀကီးဆံုး စက္မႈၿမိဳ႕ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ ျဖန္႔ခ်ိေရာင္းခ် ေနတဲ့ စမတ္ဖုန္းနဲ ့အျခား ဝတ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ နည္းပညာသံုး ကိရိယာေတြကို ထုတ္လုပ္ဖို႔ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက ဒီၿမိဳ႕မွာလာၿပီး သူ႔ကုန္ၾကမ္း ေတြကို ကုန္ေခ်ာျပင္ ပါတယ္။ ဒီ ကုန္ေခ်ာျပင္ဖို႔ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕စာ ေလာက္ႀကီးတဲ့ ေဘာင္ဂန္စတီး နဲ႔ ရွားပါးသတၱဳ သန္႔စင္စက္႐ံု ကေန အခုလိုပဲ မယံုႏိုင္ ေလာက္တဲ့ ဓာတုစြန္႔ပစ္ ေရေတြ စြန္႔ထုတ္ ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ အေၾကာင္း ၾကားဖူးတဲ့သူ ခပ္ရွားရွားပါ။ ဒါေပမဲ့ ကမၻာေပၚမွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ စမတ္ဖုန္းကေန အီလက္ထရြန္းနစ္ ပစၥည္းေတြ အားလံုးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ကုန္ၾကမ္းကို အႀကီးဆံုး၊ အမ်ားဆံုး သန္႔စင္ ေပးေနတဲ့ စက္မႈၿမိဳ႕ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ စက္မႈၿမိဳ႕ႀကီးရဲ႕ အဆိပ္ကန္ႀကီးဟာ တစ္ကမၻာလံုးရဲ႕ နည္းပညာ ဆာေလာင္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္လာတာ လို႔ေျပာရင္ မွားမယ္ မထင္ပါဘူး။

အီလက္ထရြန္းနစ္ ပစၥည္းတိုင္းမွာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ့ သံလိုက္ တစ္မ်ဳိးတည္းကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္ ရေအာင္။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္မွာ ကမၻာ့သံလိုက္ လိုအပ္ခ်က္ရဲ႕ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို တ႐ုတ္ တစ္ႏိုင္ငံ တည္းက ျဖည့္ဆည္းခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီ ၉၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ တ႐ုတ္သံလိုက္ ထုတ္လုပ္မႈရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိတဲ့ ကုန္ၾကမ္းကို ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ က ဘရမ္းအိုဘို သတၱဳတြင္း ကေန ထုတ္လုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရး ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ႀကီးမားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈပါ။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့စီးပြားေရး ေလာကမွာ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း ေနရျခင္းကိုက ရွားပါးသတၱဳ ေတြကို အမ်ားဆံုးနဲ ့အျမန္ဆံုး ပိုင္ဆိုင္ သန္႔စင္ေရာင္းဝယ္ အသံုးျပဳႏိုင္ လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ျဖစ္လာေအာင္ ပံ့ပိုးေပး ေနတာကေတာ့ မြန္ဂိုလီးယား ႏိုင္ငံထဲက ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ ဒါမွမဟုတ္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လွ်ဳိ႕ဝွက္ စီးပြားေရးခံတပ္ ၿမိဳ႕ႀကီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဆိပ္ကန္ေတြ၊ လွ်ဳိ႕ဝွက္ ခံတပ္ေတြ၊ သတၱဳတြင္း ေတြကိုေတြ႕ လို႔ ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ ဟာ လူသူကင္းမဲ့ ေနတဲ့ တေစၧၿမိဳ႕လို႔ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ၁၉၅ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ လူဦးေရ ၉၇ဝဝဝ ပဲရွိခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕မွာ အခုဆိုရင္ ၿမိဳ႕ေနလူထု ဦးေရ ၂ သန္းခြဲ အနည္းဆံုး ရွိပါတယ္။

ဒီေတာ့ ေဘာင္တိုၿမိဳ႕ ဘာျဖစ္ေနလဲ။ တ႐ုတ္အတြက္ သတၱဳသန္႔စင္ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ ေပးေနရေပမယ့္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ေခတ္ အေျခအေန၊ အဆမတန္ မ်ားလာေနတဲ့ လူဦးေရ၊ ဒီ လူဦးေရနဲ ့ မကုိက္ညီ ေတာ့တဲ့ ၿမိဳ႕ျပစနစ္၊ အစရွိတာေတြဟာ ညိႇမရဘဲ အၿပိဳင္ အစြန္းထြက္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လို႔လာ ေနပါၿပီ။ သတၱဳသန္႔စင္ လုပ္ငန္းအတြက္ တစ္ၿမိဳ႕လံုး အႏွံ႔ မီးႀကိဳး၊ ဖုန္းႀကိဳးေတြ သြယ္တန္း ထားသလိုပဲ ဧရာမေရဆိုး ထုတ္ပိုက္ေတြကို သြယ္တန္း ထားပါတယ္။ လမ္းေအာက္မွာ၊ လမ္းေဘးမွာ၊ လမ္းေပၚမွာ၊ တံတားနဲ ့ယွဥ္လ်က္ ဘယ္ေနရာကို ၾကည့္ၾကည့္ ေရဆိုးထုတ္ပိုက္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ လမ္းေတြေပၚမွာ စက္႐ံု အလုပ္႐ံုေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ အတြက္ ဒီဇယ္နဲ ့ ေက်ာက္မီးေသြး သယ္ယာဥ္ႀကီး ေတြဟာ ၂၄ နာရီပတ္လံုး ဥဒဟိုေျပးလႊား ေနပါတယ္။

ဒီၿမိဳ႕ႀကီး ဆက္လက္ရွင္သန္ ႏိုင္ျခင္းရွိ - မရွိ၊ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အဆိပ္ကန္ႀကီးရဲ ့ ကမၻာ့ေျမေအာက္ ေရနဲ႔ ေဂဟစနစ္ကို ဒုကၡေပးႏိုင္မယ့္ အဖ်က္စြမ္းအား ၊ အဲဒီၿမိဳ႕ရဲ႕ ေလထုညစ္ညမ္း မႈႏႈန္း၊ ဘာေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက မြန္ဂိုလီးယား ထဲမွာ ဒီလို သန္႔စင္ စက္႐ံုႀကီး ေတြ တည္ေဆာက္ အသံုးျပဳတာလဲ ဆိုတာေတြကို မေတြးခင္၊ မေမးခင္၊ မေျဖခင္ မွာကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္နဲ႔မကြာ ေဆာင္ထားၾကတဲ့ စမတ္ဖုန္း ေတြရဲ ့ေနာက္ကြယ္မွာ ဒီလိုႀကီးမားတဲ့ အဆိပ္ကန္ ႀကီးေတြ ျဖစ္ေပၚေနတယ္ ဆိုတာကို အသိ၊ သတိရွိၾကဖို႔ ေလ့လာ ေရးသား တင္ျပလိုက္ရ ပါတယ္။

၀င္းေဇာ္

မတ္တတ္ရပ္လိုက္ပါ

မတ္တတ္ရပ္လိုက္ပါ

လူေတြ ထိုင္လြန္း ပါတယ္။ မနက္အိပ္ရာ ထထခ်င္း ခုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ေနလိုက္ ပါေသးတယ္။ အဝတ္အစားကို ထိုင္ၿပီး ဝတ္ပါတယ္။ ဧည့္ခန္းမွာ၊ ထမင္းစား စားပြဲမွာ ၊ အလုပ္စားပြဲမွာ၊ ဘတ္စ္ကား ေပၚမွာ၊ ဖုန္းေျပာတဲ့ အခါမွာ၊ တီဗီြၾကည့္တဲ့ အခါမွာ ထိုင္ေနၾကတာ ခ်ည္းပါပဲ။ အဆိုးဆံုး ကေတာ့ ႐ံုးဝန္ထမ္း ေတြပါ။

႐ံုးဝန္ထမ္းေတြဟာ ထိုင္ခံုမွာထိုင္လို႔ ေနာက္ေက်ာကို မီွၿပီး တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ေနပံုမ်ား ကားစီးရင္လဲ ဒီပံု၊ အိမ္မွာ ေနလဲဒီပံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာမွာတင္ ထိုင္ခံုကပ္ေနတဲ့ ဘဝကေန ခုန္ထြက္ၿပီး လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အျမန္ဆံုး မလုပ္ဘူး ဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္း Gym ေတြ ဘယ္ေလာက္ သြားသြား သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့ ေဝဒနာေတြကို ခံစားရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံက ႐ံုးေတြမွာ ''မတ္တတ္ရပ္ပါ'' လို႔ အဓိပၸာယ္ ရတဲ့ On Your Feet စာတန္းေတြ စတင္ခ်ိတ္ဆြဲ လာၾကပါၿပီ။ အပတ္စဥ္ အစည္းအေဝးေတြ မွာလဲ ဝန္ထမ္းေတြ သတိရတိုင္း မတ္တတ္ရပ္ ေပးဖုိ႔ ၊ လမ္းမ်ားမ်ား ေလွ်ာက္ေပးဖုိ႔ ၊ မတ္တတ္ အစည္းအေဝး ၊ မတ္တတ္ စားပြဲေတြကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ တိုက္တြန္း စည္း႐ံုး လာၾကပါတယ္။ လႈပ္ရွားမႈ နည္းပါးျခင္း ဟာ က်န္းမာေရး အတြက္ အႀကီးမားဆံုး စိန္ေခၚမႈ ေတြထဲမွာ ပါတယ္လို႔  ကြၽမ္းက်င္သူ ေတြက ဆိုပါတယ္။

အခ်ဳိ႕က ၾကည့္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ဳိးအစားနဲ႔ ကိုယ္ အေလးခ်ိန္ ရွိၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕႐ံုးကို လမ္းေလွ်ာက္ သြားတာ ၊ စက္ဘီး နဲ႔ သြားတာမ်ဳိး လုပ္ၿပီး တစ္ေနကုန္ သြားထိုင္မွာကို ကာမိေအာင္ ကိုယ္လက္ လႈပ္ရွား လုပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အထိုင္မ်ားရင္ မ်ားသလို က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထိုင္မ်ား လာတဲ့အခါ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဇီဝကမၼ ျဖစ္စဥ္ ေႏွးလာၿပီး ခႏၶာကိုယ္က ေသြးတြင္း သၾကားဓာတ္ ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ႏႈန္း၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ နဲ႔ အဆီ ေခ်ဖ်က္မႈႏႈန္း တုိ႔ကို အေႏွာင့္အယွက္ ေပးပါတယ္။ ႏွလံုးေရာဂါ၊ Type 2 ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ကင္ဆာေရာဂါ နဲ႔ စိတ္က်န္းမာေရး ခ်ဳိ႕တဲ့မႈ ေတြအားလံုးဟာ အထိုင္မ်ားရင္ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ ေရာဂါေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အထိုင္မ်ား သူေတြ လႈပ္ရွားလာၾက ေစဖုိ႔ ၿဗိတိန္ ႏွလံုး ေဖာင္ေဒးရွင္း က ''ၿဗိတိန္ လူမ်ဳိးမ်ား မတ္တတ္ရပ္ ၾကပါ'' လႈပ္ရွားမႈကို စတင္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

သင္သတိရတာနဲ႔ မတ္တတ္ရပ္ လိုက္ပါ။ ေညာင္းလာရင္ ျပန္ထိုင္လိုက္ပါ။ အခြင့္အေရး ရတိုင္း လမ္းေခါက္တုံ႔ ေခါက္ျပန္ ေလွ်ာက္ေပးပါ။ လမ္းေလွ်ာက္ သြားလို႔ရတဲ့ ေနရာေတြကို လမ္းေလွ်ာက္သြားပါ။ ေလွကားတက္ ေလ့က်င့္ခန္း ဟာ ႏွလံုးအတြက္ အလြန္ေကာင္း မြန္ပါတယ္။ ဓာတ္ေလွကား အစား ေလွကားထစ္ကို ရံဖန္ရံခါ ေရြးခ်ယ္ပါ။ သင္ မတ္တတ္ရပ္ လိုက္႐ံုနဲ႔ တစ္နာရီကို ကယ္လိုရီ ၅ဝ ပိုၿပီး ေလာင္ကြၽမ္း ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေလာက္နဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္မယ္ ဆိုရင္ အခုေခတ္ လူသားေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈဟာ အလြန္ နည္းပါးလာ ေနပါတယ္။ လက္မႈလုပ္ငန္း ဆိုတာ ရွားသြားပါၿပီ။ ေနရာတိုင္းမွာ စက္ေတြသံုးလာ ၾကပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး တူေတြ၊ လႊေတြ၊ ေဆာက္ေတြ ကိုင္ရတဲ့ လက္သမား ေတြေတာင္ စက္သမားေတြ ျဖစ္လာၾကပါၿပီ။ တစ္ဖက္က ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ တိုးတက္မႈ တစ္ရပ္ေပါ့။ က်န္းမာေရး ပိုင္းမွာေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ ဆုတ္ယုတ္မႈႀကီး တစ္ရပ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒါ့ျပင္ ႐ံုးတြင္း ဆက္သြယ္ေရးေတြ ေကာင္းမြန္ လာတာနဲ႔အမွ် လူေတြဟာ ဟိုဘက္ စားပြဲေလာက္ ကိုေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ မသြားၾက ေတာ့ပါဘူး။ အီးေမးလ္၊ ခ်က္တင္၊ ဖုန္းေတြနဲ႔ပဲ အလုပ္လုပ္ လာၾကပါတယ္။ ေသြးေလေတြ ထိုင္းမိႈင္းၿပီး ဖန္တီးမႈ စြမ္းအား၊ အလုပ္ ၿပီးေျမာက္မႈ စြမ္းအားေတြ အားလံုးကို ထိခိုက္ ပ်က္စီးေစပါတယ္။

အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဖုန္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ၊ တီဗြီဖန္သားျပင္ သုံးမ်ဳိးကို မခြာႏိုင္ေအာင္ စြဲလမ္းတဲ့ ျပႆနာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကာရင္ ကုပ္နဲ႔ ဇက္ အထူးကု ဆရာဝန္ေတြ ၊ လက္ေခ်ာင္း ၊ လက္ေကာက္ဝတ္ အထူးကု ဆရာဝန္ေတြ ထြက္ေပၚလာေတာ့ မွာျဖစ္ပါတယ္။ ကုပ္၊ ဇက္၊ လက္ေခ်ာင္း၊ လက္ေကာက္ဝတ္ ေတြကို တစ္ခ်က္မွ အနားမေပးဘဲ သံုးေနၾကလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆက္သြယ္ေရး၊ နည္းပညာ၊ စက္မႈ ကိရိယာနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ စြမ္းအင္ေတြ အထူးဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္လာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဒီကမၻာေပၚမွာ လူတိုင္းလိုလို အထိုင္မ်ား လာၾကၿပီး ကိုယ္ လက္ လႈပ္ရွားမႈ နည္းေနတဲ့အတြက္ မၾကာခင္မွာပဲ ႀကီးေလးတဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ ႀကံဳေတြ႕ ရႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကို ေလ့လာ ေရးသားတင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

ေရဘယ္ေလာက္ ပူေနၿပီလဲ .. .. ..

''ေရွးေရွးတုန္းက ဖားကေလး တစ္ေကာင္ဟာ ဒယ္အိုး တစ္လံုးထဲကို မေတာ္တဆ ျပဳတ္က် သြားပါတယ္။ ဒယ္အိုးထဲမွာ ေအးျမ ၾကည္လင္တဲ့ ေရအျပည့္ ရွိေတာ့ ဖားေလးဟာ ျပန္မထြက္ ေတာ့ဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကူးခတ္ ေနလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒယ္အိုး ေအာက္မွာ မီးဖိုထားတယ္ ဆိုတာ ဖားေလး မသိပါဘူး။ ေရဟာ တျဖည္းျဖည္း ပူလာပါတယ္။ ဖားေလး သတိမထားမိ ပါဘူး။ ေရဟာ အေတာ္ ပူလာပါၿပီ။ ဖားေလး သတိထားမိ ပါၿပီ။ ဒါေပမ့ဲ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ ဟာ ပူျပင္းတဲ့ ေရပူ ဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးစျပဳ ေနၿပီမို႔ ဖားေလးဟာ ဒယ္အိုးထဲ ကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ အင္အား မရွိေတာ့ ပါဘူး။'' ဒါဟာ အင္တာနက္ ဆိုတဲ့ ဒယ္အိုးႀကီး ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကူးခတ္ေနတဲ့ နည္းပညာ ခ်စ္သူေတြ၊ လူမႈကြန္ရက္ ခ်စ္သူေတြ ၊ အြန္လိုင္းဂိမ္း ခ်စ္သူေတြ သတိထားရမယ့္ ဖားပံုျပင္ေလး ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ ေတြကို ၾကည့္႐ႈရာ ကေန အီးေမးလ္ေတြ ပို႔ဖမ္းတာ လုပ္လာပါတယ္။ အဲဒီကေန  ကိုယ္ပိုင္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ ၊ ဘေလာ့ ၊ ဖိုရမ္ ေတြ တည္ေဆာက္ၿပီး ဂုဏ္ယူ ဝင့္ၾကြား ခဲ့ပါတယ္။

အခု Facebook, Wechat, Viber, Twitter အစရွိတဲ့ လူမႈကြန္ရက္ ေတြကို ၂၄ နာရီမွာ တစ္နာရီေတာင္ မပိတ္ႏိုင္ေအာင္ စြဲလမ္း ေနၾကပါၿပီ။ မကုန္ႏိုင္ မခန္းႏိုင္တဲ့ ဓာတ္ပံု၊ ဗီဒီယို၊ အြန္လိုင္း မိတ္ေဆြ၊ စိတ္ထင္ရာ ေျပာလို႔ ရတဲ့ စကားေတြ၊ ''ဒယ္အိုးအပူ မလြန္ခင္ ႐ုန္းထြက္ ႏိုင္ၾကပါ့ မလား''။

Block လိုက္မယ္၊ Log ခ် လိုက္မယ္ ။ ။ အင္တာနက္ သံုးၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းတဲ့ Cyberslacking ကို တားဆီးႏိုင္ဖုိ႔ တစ္ကမၻာလံုးက အင္တာနက္ ဆိုက္ေတြကို ၾကည့္႐ႈႏိုင္မယ့္ အင္တာနက္ကို မေပးဘဲ ကုမၸဏီရဲ႕ ဆာဗာကေန ေရြးခ်ယ္ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ ဆိုက္ေတြကိုပဲ ၾကည့္လို႔ရတဲ့ အင္ထရာနက္ ကို လႊင့္လာ ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ၊ ဆန္းသစ္ တီထြင္မႈ အားေတြ နည္းသြားတာပဲ ျဖစ္လာတယ္။ ဆိုက္မွန္သမွ် လြတ္လပ္စြာ ၾကည့္႐ႈႏိုင္တဲ့ သူေတြက်ေတာ့ အေတြး အျမင္ေတြ ဆန္းသစ္ ေနျပန္တဲ့ အတြက္ Block တာေတြ ၊ Log ခ်ထား တာေတြကို ျပန္ျဖဳတ္ခဲ့ ၾကရတယ္။

အင္တာနက္ Filter ေတြ တပ္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ။ အင္တာနက္ ေပၚက သန္းနဲ႔ခ်ီ ရွိေနတဲ့ ညစ္ညမ္း ဝက္ဘ္ဆိုက္ ေတြကို လူငယ္၊ အပ်ဳိငယ္၊ အိမ္ေထာင္သည္ ေတြၾကည့္ၿပီး အက်င့္စာရိတၱ ပ်က္ျပား ေဖာက္ျပန္ လာတာကို ေတြ႕ရတဲ့ အတြက္ အဲဒီ ညစ္ညမ္းဆိုက္ ေတြကို ၾကည့္လို႔ မရေအာင္ Filter ေတြခံၿပီး ပိတ္ခဲ့ၾကတယ္။ အက်ဳိးဆက္ အားျဖင့္ Proxy Over လို႔ေခၚတဲ့ ဘန္းေက်ာ္ၾကည့္ နည္းေတြ အလြန္ ေခတ္စားခဲ့တယ္။ မထူး ေတာ့ၿပီမို႔ အဲဒီ Filter  ေတြကိုလဲ ျပန္ျဖဳတ္ခဲ့ ရတယ္။

Block လဲမရ၊ Log ခ်လဲမရ၊ Filter ခံလဲမရ ႏိုင္ေအာင္ အင္တာနက္ အလြဲသံုးစား လုပ္မႈကို ေဆးစြဲသလို စြဲေနၾကတဲ့ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူတန္းစားေတြကို ဒယ္အိုးထဲက ေရသိပ္မပူခင္ ကယ္ႏိုင္ပါ့ မလားဆိုၿပီး ပညာရွင္ေတြက ေအာက္ပါ နည္းလမ္းေတြကို စမ္းသပ္ ၾကည့္ၾကတယ္။

ပိတ္ထားပါ ။ ။ ကြန္ပ်ဴတာ၊ ဖုန္းတို႔ကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ လိုရင္းကို မေရာက္ႏုိင္ဘဲ ရြာလည္တဲ့ ဇာတ္လမ္းက စပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ Firefox ကို ဖြင့္လိုက္တာနဲ ့ g-Mail ရယ္ ၊ Facebook ရယ္ကို အရင္ဆံုး ဖြင့္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ တျခား အလုပ္လုပ္မယ့္ ဆိုက္ငါးခု ေလာက္ကို ဖြင့္လိုက္ပါတယ္။ Facebook ကို အဝၾကည့္ၿပီး ေတာ့မွ အလုပ္လုပ္ ရမယ့္ဆိုက္ထဲကို ေရာက္ပါတယ္။ အလုပ္ကို ငါးမိနစ္ေလာက္ လုပ္လိုက္ Facebook ကို ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ၾကည့္လိုက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ လာတာ သုံးႏွစ္ေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။ တကယ္တမ္း လုပ္ရင္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ ပဲၾကာတဲ့ အလုပ္ကို Facebook ေၾကာင့္ ႏွစ္နာရီေလာက္ ၾကာေနတာ သတိထား မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အခု အလုပ္လုပ္ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ Facebook ကို ျပတ္ျပတ္ သားသားပဲ Logout လုပ္လိုက္ပါတယ္။

အီးေမးလ္ကို မနက္ပိုင္းမွာ တစ္ႀကိမ္ပဲ စစ္ပါတယ္ ။ ။ စစ္လိုက္တိုင္း ေမးလ္အသစ္ ဝင္ေနမယ္။ ေမးလ္အသစ္ ဝင္တိုင္း ျပန္ေျဖေနမယ္ ဆိုရင္ ပင္မအလုပ္ကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အလုပ္ကို အရင္လုပ္ပါတယ္ ။ ။ Facebook ၾကည့္ရတာ စိတ္မေျဖာင့္ဘူး။ အလုပ္ရွိေနလို႔ ဆုိရင္ အလုပ္အရင္ လုပ္ၿပီးမွ Facebook ကို စိတ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ ၾကည့္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ လိုက္တယ္။ ထိုနည္းတူ မနက္ပိုင္း လုပ္စရာေတြ ၿပီးမွ မိုဘိုင္းဖုန္းရဲ႕ Packet Data ခလုတ္ကို ဖြင့္တယ္။ အလုပ္လဲ ၿပီးတယ္။ လုပ္ခ်င္တာလဲ လုပ္ရတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။

Pomodoro နည္းစနစ္ကို သံုးတယ္ ။ ။ ဘာကိုလုပ္လုပ္ မိနစ္ ၃ဝ စီ ပိုင္းျခားၿပီး လုပ္တဲ့ စနစ္ေပါ့။ အလုပ္ကို မိနစ္ ၃ဝ လုပ္တယ္။ မိနစ္ အနည္းငယ္ နားတယ္။ ဒီနားခ်ိန္မွာ Friend ေတြကို Reply လုပ္တယ္။ ၿပီးရင္ Wifi ပိတ္တယ္။ အလုပ္ကို မိနစ္ ၃ဝ ဆက္လုပ္တယ္။ ဂ်ပန္နည္း စနစ္ေပါ့။ ရွဥ့္လဲ ေလွ်ာက္သာ ပ်ားလဲ စြဲသာေပါ့။ ဒါ့ျပင္ တခ်ဳိ႕အလုပ္ကို Facebook , g-Mail , Wechat အေပၚ သြားေနတာ။ ဒီေတာ့ အလုပ္ကို မိနစ္ ၃ဝ လုပ္မယ္။ Social Media ကို ငါးမိနစ္ေလာက္ သံုးမယ္ဆိုရင္ အလုပ္လဲၿပီးမယ္၊ အြန္လိုင္းေပၚ မွာလဲ ဟန္မပ်က္ တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြး ေနႏိုင္မယ္ေပါ့။

လူေတြရဲ႕ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳပံု ဆိုးဆိုးရြားရြား မမွားဘဲ နဲ႔ေတာ့ ပညာရွင္ေတြက အခုလို သတိေပး ေဆာင္းပါးေတြကို မၾကာခဏ ေရးသား ထုတ္ျပန္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ အြန္လိုင္း အသံုးျပဳမႈ နဲ႔ လုပ္ငန္းပိုင္း အခ်ိန္ေပးမႈ ေတြကို မွ်မွ်တတ ျဖစ္သြားေအာင္ အခုလို ေလ့လာေရးသား တင္ျပလိုက္ရ ပါတယ္။

လူတုိင္း ဆဲြေဆာင္မႈရွိသူ ျဖစ္ေစဖုိ႔ ...

လူတုိင္း ဆဲြေဆာင္မႈရွိသူ ျဖစ္ေစဖုိ႔ ...

သင္ဟာ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိသူလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထင္ပါသလား။ သင့္မ်က္ႏွာ၊ ကိုယ္လံုး၊ အရပ္အေမာင္း၊ အပိန္အဝ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိႏိုင္တယ္ ဆိုတာ သိပါသလား။ သင္လိုက္နာရမွာ အခ်က္ ၁၂ ခ်က္ပဲ ရွိပါတယ္-

၁။ စိတ္တိုတိုင္း ၿပံဳးလိုက္ပါ ။ ။ က်န္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာလဲ ၿပံဳးပါ။ စကားတစ္ခြန္း ကို စေျပာေတာ့မယ္၊ တစ္ခုခုကို စလုပ္ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ၿပံဳးပါ။ အထူးသျဖင့္ စိတ္တိုၿပီး မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္ေတာ့မယ့္ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ရေအာင္ ၿပံဳးၾကည့္ လိုက္စမ္းပါ။ အမ်ားအျမင္မွာ သင့္မ်က္ႏွာဟာ ၾကည္လင္ေနၿပီး အလြန္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေနပါ လိမ့္မယ္။

၂။ မ်က္ႏွာေပၚက အေမြးအမွင္ ေတြကို ထိန္းသိမ္းပါ ။ ။ မုတ္ဆိတ္ေမြး ၊ ႏႈတ္ခမ္းေမြး ေတြရွိရင္ မွန္မွန္ရိတ္တာ၊ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ညိႇတာေတြ လုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မုတ္ဆိတ္ ရွည္ရွည္ ထားမယ္ဆိုရင္ သန္႔ရွင္း သပ္ရပ္ဖို႔ေတာ့ လိုလိမ့္မယ္။ အမ်ဳိးသမီး ေတြကေတာ့ မ်က္ခံုးကို မွန္မွန္ ပံုသြင္းပါ။ ဆံပင္ဆိုတာ ေခါင္းေပၚ ရွိရမွာပါ။ သင့္မ်က္ႏွာ ေပၚမွာ ဝဲက်ဖံုးလႊမ္း ေနတဲ့ ဆံပင္ဟာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဆြဲေဆာင္ ႏိုင္တဲ့အျပင္ စိတ္လဲ ႐ႈပ္ေစပါတယ္။

၃။ ဆံပင္ကို အေကာင္းဆံုး အေနအထားမွာ ထားပါ ။ ။ ဆံပင္ဆိုတာ ကိုယ့္ သရဖူပါ။ ဂ႐ုစိုက္ပါ။ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေနတတ္တာဟာ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္မႈ ရဲ႕ပထမ အဆင့္ပါ။ ဆံပင္ကို ရွည္လို႔ညႇပ္ ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆံပင္ က်န္းမာေရး အတြက္ ညႇပ္ရတာပါ။ မွန္မွန္ညႇပ္ေပးတဲ့ ဆံပင္ေတြက က်န္းမာေရး ပိုေကာင္း ပါတယ္။

၄။ ကိုယ္နဲ႔ေတာ္တဲ့၊ သင့္ေတာ္တဲ့ အဝတ္အစား ေတြကို ဝတ္ပါ ။ ။ သင့္ေတာ္ သပ္ရပ္လွပစြာ ဝတ္စား တတ္သူကို လူေတြ သေဘာက် ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ဘာဝတ္တယ္ ဆိုတာ သတိထားပါ။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ အခ်ဳိး အစားကို အေကာင္းဆံုး ပံုေဖာ္ျပသ ႏိုင္မယ့္ အဝတ္အစား မ်ဳိးကို ဝယ္ပါ။ ႀကီးလြန္းတယ္၊ က်ပ္လြန္းတယ္ ဆိုရင္ ၾကည့္လို႔ မေကာင္းႏိုင္ ပါဘူး။

၅။ မ်က္လံုး အၾကည့္ဟာ မွန္လဲမွန္ ေကာင္းလဲေကာင္း ရပါမယ္ ။ ။ တစ္ကုိယ္ေရတည္း ေနရတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေစ၊ လူေတြနဲ႔ စကားေျပာဆို ေဆြးေႏြးေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေစ မ်က္လံုး အၾကည့္ဟာ မွန္ကန္ ေကာင္းမြန္ ရပါမယ္။ သင့္မ်က္လံုး အၾကည့္နဲ႔ လူေတြကို ေပ်ာ္သြားေအာင္၊ အေရးပါသူ တစ္ေယာက္လို႔ ခံစားရေအာင္ လုပ္ေပးပါ။

၆။ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိပါ ။ ။ ခႏၶာကိုယ္ကို တင္းေတာင့္ မထားပါနဲ႔။ မ်က္လံုးကို က်ီးကန္း ေတာင္းေမွာက္ မၾကည့္ပါနဲ႔။ ေမးေစ့ကို ပင့္ထားပါ။ အေကာင္းဆံုး ကေတာ့ ကိုယ့္ကုိ အေပၚကေန မိုးပ်ံပူေဖာင္း ေတြက ဆြဲတင္ ေနတယ္လို ့ ယူဆလိုက္ပါ။ သင္ ၾကြၾကြရြရြ ေလွ်ာက္တတ္ လာပါလိမ့္မယ္။ ဆြဲေဆာင္မႈ ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်မႈနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ အခ်ဳိးက် ပါတယ္။

၇။ အနံ႔အသက္ ေကာင္းမြန္ပါေစ ။ ။ အမ်ဳိးသား တစ္ဦးအတြက္ ဆြဲေဆာင္မႈ အရွိဆံုးက အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔ ျဖစ္သလို အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ အတြက္လဲ အမ်ဳိးသား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္သင္းနံ႔က အလြန္ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႔ ကေန ခႏၶာကိုယ္ အနံ႔ ျဖစ္သြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕စရာ ျဖစ္လာ ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ အနံ႔အသက္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ အၿမဲ ဂ႐ုစိုက္ပါ။အေမႊးနံ႔သာ အလြန္အကြၽံ အသံုးျပဳျခင္း ကလဲ အနံ႔နံျခင္းနဲ႔ ညီမွ်တယ္ ဆိုတာ သတိျပဳပါ။

၈။ ေအးေဆးေလး ေနတတ္ပါ ။ ။ သင္တစ္ေယာက္ တည္း ပူစပ္ ပူေလာင္ ျဖစ္ေနမယ္ ဆိုရင္ အလြန္ အ႐ုပ္ဆိုး ပါတယ္။ ပ်ာယာခတ္၊ ပူေလာင္၊ ဆဲဆို ေနမယ္ဆိုရင္ ပိုလို႔ေတာင္ အ႐ုပ္ဆိုး သြားမွာပါ။ စကားေျပာ မေလာပါနဲ႔။ အထိုင္ ၊ အထ ၊ အသြား မေလာပါနဲ႔။ စကားကို လြတ္လပ္ ပြင့္လင္းစြာ ေျပာပါ။ လူေတြနဲ႔ အဆင္ေျပ လြယ္ကူစြာ ဆက္ဆံပါ။ ကိုယ့္ကို ကိုးလို႔ကန္႔လန္႔ လာလုပ္တယ္ ဆိုရင္ၿပံဳးၿပီး ေက်ာခိုင္း လိုက္ပါ။ စကားၿပိဳင္ မေျပာပါနဲ႔။

၉။ ကိုယ္တိုင္လဲ ရယ္ပါ ။ ။ လူေတြကိုလဲ ရယ္ေမာေအာင္ လုပ္ပါ။ ရယ္ေမာျခင္းသည္ ေဆးေကာင္း တစ္ခြက္လို႔ ဆိုၾကတဲ့ အတိုင္း အားပါးတရ ရယ္ေမ ာလိုက္ရတဲ့အခါ သင္ကိုယ္တိုင္လဲ စိတ္ႏွလံုး ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္း သြားမွာျဖစ္ၿပီး လူေတြကို ရယ္ေမာ ေစႏိုင္တဲ့ သင္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ ေတြကိုလဲ ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

၁ဝ။ ကိုယ္ႏႈတ္ အမူအရာ အေရးႀကီး ပါတယ္ ။ ။ တခ်ဳိ႕လူေတြက မဲ့ျပတတ္ၾက ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ေျခေထာက္ ရမ္းေနတတ္ ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕က မ်က္လံုးႀကီး ျပဴးျပတတ္ ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သင့္ကိုယ္ႏႈတ္ အမူအရာ ဟာ အလြန္အေရး ႀကီးပါတယ္။ သင္က အလုပ္႐ႈပ္ၿပီး စိတ္တို ေနဟန္ ျပရင္ လူေတြက သင့္ကို ခ်ဥ္းကပ္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သင္က ေပ်ာ္ရႊင္ ေအးေဆး ေနဟန္ျပမယ္ ဆိုရင္ လူေတြကလဲ ခ်ဥ္းကပ္ၾက ပါလိမ့္မယ္။

၁၁။ ေမးခြန္းေတြေမးပါ ။ ။ တခ်ဳိ႕က စကားမေျပာလို႔ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိဘူး။ အခ်ဳိ႕က စကား ေျပာလြန္းလို႔ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိဘူး။ စကားေျပာတာ ၊ ေမးခြန္းေမးတာ၊ သူတို႔ကို ျပန္နားေထာင္တာ အားလံုးကို မွ်တေအာင္
လုပ္တတ္ပါ။ လူေတြ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေျဖခ်င္ၾကတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို လွလွပပ ေမးတတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားပါ။

၁၂။ ေတာက္ပတဲ့ အေရာင္ေတြကို ေရြးခ်ယ္ပါ ။ ။ သင့္ အသားအေရနဲ႔ လိုက္ဖက္ညီတဲ့ အေရာင္ ေတာက္ေတာက္ ၊ အားပါပါ ေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္ ဝတ္ဆင္ပါ။ သင့္ကိုၾကည့္လို႔ ပိုေကာင္း ေနႏိုင္သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္ စိတ္ခ်မႈ အားလဲ အေတာ္ ေကာင္းတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၾက ပါလိမ့္မယ္။

ဒီအေျခခံ အခ်က္ေလးေ တြကို သတိထား လိုက္မယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ ဝဝ ၊ ပုပု ၊ မည္းမည္း ၊ ျဖဴျဖဴ ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိေနပါလိမ့္မယ္ ဆိုတာကို ေလ့လာ ေရးသား တင္ျပလိုက္ရ ပါတယ္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မ်ားကုိ မိဘမ်ားက ေျပာျပထားသင့္ေသာ ႏွလံုးသားေရးရာမ်ား

ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္မ်ားကုိ မိဘမ်ားက ေျပာျပထားသင့္ေသာ ႏွလံုးသားေရးရာမ်ား

မိဘတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကေလးကို နာက်င္ ထိခိုက္ေစမယ့္ အရာမွန္သမွ် ကေန ကာကြယ္ေပးခ်င္ ၾကတာ ဓမၼတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေလးကို ေမြးၿပီးၿပီးခ်င္း ၂၄ နာရီအျပည့္ သူနဲ႔အတူ ရွိေနဖို႔ မလြယ္ခဲ့ ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ ေရာက္လာတာနဲ႔ အမွ် သူနဲ႔အခ်ိန္ျပည့္ ရွိဖို႔ဆိုတာ ပိုၿပီး ခက္ခဲလာ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သားသမီးကို အေကာင္းဆံုး ေစာင့္ေရွာက္နည္း ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ၾကား ေပးျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပး ရမယ့္အရာ အေျမာက္အျမား ကို ကိုယ့္အမွားကို အရင္းခံၿပီး သင္ၾကား ေပးႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ႏွလံုးသား ေရးရာနဲ႔ လူမႈဆက္ဆံေရး ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ အရြယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး၊ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ ဆိုင္တယ္ ။  ။ ကေလးေတြကို လူႀကီးေတြက ေျပာၾကတယ္။ အရမ္းငယ္ ေသးတယ္။ ရည္းစား မထားၾကနဲ႔။ အသက ္၁၆-၁၇ ေလာက္မွထား ဆိုေတာ့ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ျပည့္တာနဲ႔ ရည္းစားထားမွ ကိုျဖစ္မွာ လိုလို ကေလးေတြ ထင္သြားတတ္ၾက ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ခ်စ္သူကို ဘယ္အခ်ိန္ စထား ရမွာလဲ ဆိုတာထက္ ဘာလိုအပ္လို႔ ထားမွာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ေလးေလးနက္နက္ ေတြးတတ္ေအာင္ သင္ေပးသင့္ ပါတယ္။ အခ်စ္ကို အခ်စ္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ တည္ေဆာက္လို႔ မရဘူး။ သူ႔ကို ပံ့ပိုးေပးႏိုင္မယ့္ ယံုၾကည္မႈ၊ တစိုက္မတ္မတ္ ရွိမႈ၊ ယံုၾကည္ အားကိုးႏိုင္မႈ၊ ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္မႈ ေတြလဲ လိုအပ္တယ္ ဆိုတာ သူတို႔ သိပါေစ။

အခ်စ္ဆိုတာ နတ္သမီးပံုျပင္လို ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ ေရႊလက္တြဲလုိ႔  ႏႊဲႏိုင္ရမယ္ ။  ။ နတ္သမီး ပံုျပင္ေတြကို ဖတ္ဖူးမယ္ ဆိုရင္ အဆံုးသတ္မွာ and they lived happily ever after အဲဒီကစလို႔ တစ္သက္လံုး သူတို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ သြားၾကတယ္။ နတ္သမီးပံုျပင္ ေတြမွာ တိရစာၧ န္ ငယ္ေလးေတြ ပါပါတယ္။ သစ္ဥ သစ္ဖု ေတြကလဲ တန္ခုိးရွင္ ပါတယ္။ ေမွာ္ဆန္တဲ့ မ်က္လွည့္ ေတြလဲ ပါပါတယ္။ ဘဝဟာလဲ မ်က္လွည့္ဆန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲ ေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ ရႏိုင္ပံု၊ မထင္မွတ္ ထားတာေတြ ျဖစ္ပ်က္တတ္ပံု၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မေရြး ကိုယ့္အတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္ပံု ေတြကို နတ္သမီးပံုျပင္ ေတြက သင္ေပးပါတယ္။ ဒါ့ျပင္ ဇာတ္သိမ္းခန္း မွာ ေရႊလက္တြဲလို႔ ႏႊဲႏိုင္မယ့္ သူကိုပဲ ခ်စ္သူအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ဖို႔လဲ ေထာက္ျပ ေပးေနပါတယ္။

ခ်စ္သူအတြက္နဲ႔ က်န္တဲ့သူ ေတြကို လ်စ္လ်ဴမ႐ႈ ပါနဲ႔ ။ ။ ဘယ္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္ေတာ့ အခ်စ္နတ္က ဖမ္းစားတာကို ခံရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မနက္ထလဲ သူနဲ ့ဖုန္းေျပာ၊မ က္ေဆ့ပို ့၊ ေန႔လယ္လဲ သူနဲ႔၊ ညလဲသူနဲ႔ လုပ္ေနမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ အဲဒီလို ခ်စ္သူကို အခ်ိန္ ေပးႏုိင္ေအာင္ ေနာက္က ပံ့ပိုး ေပးထားတာ မိဘ၊ ေမာင္ႏွမ သားခ်င္းေတြ ဆိုတာ သူတို႔ကို ခ်က္ခ်င္း သတိေပးၿပီး မိသားစု ကိုလဲ အခ်ိန္ေပး ဂ႐ုစိုက္ဖို ့ နားခ် ရပါတယ္။ သူ႔အတြက္နဲ ့ မိဘ၊ မိသားစုအေပၚ ဝတၱရားပ်က္ၿပီ ဆိုမွေတာ့ ဘယ္သူကမွ သူ႔ကို သေဘာက် ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေကာင္မေလး၊ ဒီေကာင္ေလး ေၾကာင့္ ငါတို ့မိသားစုဘဝ မခ်ဳိၿမိန္ေတာ့ ဘူးလို႔ အားလံုးပဲ အၿငိဳးေတြ အာဃာတေတြ ထားၾကမွာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ သူတို႔ သေဘာေပါက္ ဖို႔ လိုပါတယ္။

အိမ္ေထာင္ျပဳ မေစာပါေစနဲ႔ ။  ။ သူတို႔ဟာ ဘဝတစ္ခုကို အတူတကြ တည္ေဆာက္ ဖို႔ထက္ ႏွစ္ဦးသား လြတ္လပ္စြာ ေတြ႕ဆံု ခ်စ္တင္းေႏွာ ခ်င္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အတိုင္း အခ်စ္ကို အခ်စ္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ တည္ေဆာက္လို ့ မရဘူးဆိုတာ သူတို ့ မွန္ကန္ ရွင္းလင္းစြာ နားလည္ဖို႔ လိုအပ္ ပါလိမ့္မယ္။ ခ်စ္သူကို တကယ္ခ်စ္တယ္ ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လူ႐ိုေသ၊ ရွင္႐ိုေသ ျဖစ္တဲ့အထိ အရင္ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္သင့္ ပါတယ္။

မွ်တမႈ ရွိပါေစ ။  ။ ခ်စ္သူ အိမ္ေထာင္ဖက္ ေတြဟာ တစ္ဖက္သတ္ႀကီး ျဖစ္လာတတ္ ပါတယ္။ အမ်ဳိးသား ဘက္ကပဲ အေလွ်ာ့ေပး ေနရတာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ဳိးသမီး ဘက္ကပဲ အေလွ်ာ့ေပး ေနရတာဆိုရင္ အဲဒီ အခ်စ္ေရး ဟာလဲ ေရရွည္ တည္တံ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တည္တံ့တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ သာယာ ခ်မ္းေျမ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ ဘက္ကလဲ ေလွ်ာ့တန္ေလွ်ာ့၊ ျပင္သင့္တာ ျပင္ေပးရမွာ ျဖစ္သလို သူ႔ဘက္ကလဲ ညႇိႏႈိင္းမႈ ရွိဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သင့္သား (သို႔မဟုတ္) သမီးဟာ အၿမဲ အႏိုင္က်င့္ခံ ေနရ ႏိုင္ပါတယ္။

သစၥာဆိုတာ ပိုတယ္ မရွိပါဘူး ။  ။ သတိဆိုတာ ပိုတယ္မရွိဘူး ေျပာၾကသလိုပဲ သစၥာ ဆိုတာလဲ ပိုတယ္ မရွိပါဘူး။ သတိထားရင္း မွားေနၾက သလိုပဲ သစၥာ ထားရင္းလဲ သစၥာပါးသြား တတ္ပါတယ္။ အခ်စ္ေရးမွာ မေပ်ာ္ဘူး ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုတာ ေတြ႕ေအာင္ ရွာပါ။ ျပင္မရႏိုင္ ဘူး ဆိုရင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ စူးစူးနစ္နစ္ နာနာက်င္က်င္ မျဖစ္ခင္ လမ္းခြဲ လိုက္ပါ။ ဆူးစူးတာ နက္သြားရင္ ႏုတ္တဲ့အခါ သိပ္နာ ပါတယ္။

ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ကို ေရာက္စျပဳ ေနၿပီး သိပ္မၾကာခင္ မွာပဲ ကိုယ့္အရိပ္ အာဝါသ ေအာက္ကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾက ေတာ့မယ့္ ကေလးေတြရွိတဲ့ မိဘ၊ အစ္ကို၊ အစ္မ ေတြအတြက္ သူတို႔ေလး ေတြကို ႀကိဳတင္ေျပာျပ အသိေပး ထားရမယ့္ အေၾကာင္းေလး ေတြကို ေလ့လာ တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

လူငယ္နဲ႔ လူႀကီးေတြ က်င့္ႀကံ ေနထုိင္ရမယ့္ ခႏၶာကုိယ္အေၾကာင္း

လူငယ္နဲ႔ လူႀကီးေတြ က်င့္ႀကံ ေနထုိင္ရမယ့္ ခႏၶာကုိယ္အေၾကာင္း

ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖတ္သန္း လာခဲ့ရတဲ့ ဘဝအဆင့္ဆင့္မွာ တစ္ခ်ိန္မဟုတ္ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကေလးအေဖ ဘဝကို ေရာက္သြားၾက ပါတယ္။ လူငယ္ဘဝကို စြန္႔လႊတ္ရျခင္း နဲ႔အတူ ပိန္ပါးဖုထစ္ တင္းၾကြေနတဲ့ ၾကြက္သား အေျမာင္းလိုက္ ခႏၶာကိုယ္ ေနရာမွာလဲ အဆီပိုေတြ တျဖည္းျဖည္း စုလာပါတယ္။ မိန္းမဝဝ၊ သားသမီးမ်ားလွ၊ အလုပ္႐ႈပ္ရတဲ့ ဘဝႀကီးထဲမွာ ဝတ္စား ဆင္ယင္ပံု ေတြပါ ေျပာင္းသြားၿပီး လူလတ္ပိုင္း အရြယ္လံုးလံုး လ်ားလ်ား ေရာက္သြားတဲ့ အခါ၊ သားသမီးေတြလဲ အရြယ္ေရာက္ လာၿပီ၊ လုပ္ငန္းေတြလဲ အထာက် ေနၿပီ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္ခ်ိန္ေလး ရလာၿပီဆိုရင္ ပထမဆံုး ျပန္သတိထား မိတာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အခ်ိဳးအစား ပ်က္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္ခႏၶာပါပဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရာဂါေတြရဲ႕ တံခါးေခါက္ သံေၾကာင့္ အိပ္ရာက လန္႔ႏိုးသူလို သံေဝဂေတြ ရၿပီး ေဆးလိပ္ျဖတ္၊ ကြမ္းျဖတ္၊ က်န္းမာေရး လိုက္စားတာေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ အမ်ားစု ကေတာ့ ဗိုက္ခ်မယ္၊ ဝိတ္ခ်မယ္ေပါ့။ Gym သြားတဲ့သူ သြား၊ မနက္ထေျပး သူေျပး၊ ညစာ မစားဘဲ ေနသူေနနဲ ့ က်န္းမာေရး လိုက္စားၾကတာ အားရစရာပါ။ ဒါေပမ့ဲ လူလတ္ပိုင္း အရြယ္မွာ ဝိတ္ခ်၊ ဗိုက္ခ်မယ့္ သူေတြ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေဘာ္ဒီဝိတ္က ခ်ရခက္တာကို သတိထား မိၾကပါတယ္။ ဒီမွာတင္ ေလသံ ေျပာင္းလာၾက ျပန္ေရာ။ လူငယ္ေတြလို ေဘာ္ဒီလွဖို႔ မလိုပါဘူး၊ က်န္းမာေနရင္ ေတာ္ၿပီဆိုပဲ . . . :) ။

တိုက္ဆိုင္စြာပဲ UK အမ်ဳိးသား က်န္းမာေရး ဌာနက လူငယ္ ကိုယ္ခႏၶာလား၊ ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာလား .. လို႔ ႏိုင္ငံတစ္ဝန္းက အမ်ဳိးသမီး ေတြကို စစ္တမ္း ေကာက္ယူခဲ့တဲ့ အခါ ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာကို ႏွစ္သက္တယ္ ဆိုတဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းက သိသာထင္ရွားစြာ ပိုမ်ားခဲ့ ပါတယ္။ ဒီလိုလဲ ေျပာေရာ အရြယ္စံု ေယာက္်ားေလး ေတြက ေမးေတာ့တာ ပါပဲ။ ကေလးအေဖ ကုိယ္ခႏၶာဆိုတာ ဘယ္လိုမ်ဳိးလဲ။ ပထမဆံုး သေဘာေပါက္ ရမွာက ကေလးအေဖ ျဖစ္မွ ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာ ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မာေက်ာ ေတာင့္တင္းေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ ေနရာေတြ မွာ အဆီပိုေတြ ဝင္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး ႏူးညံ့လာေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ကေလးအေဖ ကိုယ္လံုးလို႔ ေခၚတာပါ။

ေယဘုယ် အားျဖင့္ ကေလးအေဖ ေတြဟာ လူငယ္ေတြထက္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁ဝ ေပါင္ေလာက္ ပိုပါတယ္။ ခါးဆိုဒ္က ႏွစ္လက္မ ေလာက္ ပိုပါတယ္။ ဗိုက္ကေတာ့ လက္မဝက္ေလာက္ ထြက္ေနတတ္ ပါတယ္။ ဗိုက္ဘယ္ေလာက္ ထြက္တယ္ဆိုတာ တိုင္းခ်င္ရင္ စားပြဲေဘးမွာ အဲဒီစားပြဲရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ ေအာက္နဲ႔ တညီတည္း ျဖစ္မယ့္ အျမင့္မွာ ပက္လက္လွန္ အိပ္ရပါမယ္။ အဲဒီလို ပက္လက္လွန္ အိပ္တဲ့အခါ တစ္ကိုယ္လံုး ျမဳပ္ေနၿပီး ဗိုက္ကေလးပဲ ခြၽန္ထြက္ ေနပါမယ္။ အဲဒါကို တိုင္းရတာပါ။ ၂၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ေသာ ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာ ပိုင္ရွင္ေတြဟာ ရွစ္လက္မ ေလာက္ေတာင္ ခြၽန္ထြက္ ပါတယ္လို ့ သုေတသီ တစ္ဦးက ေျပာျပပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေတာ့ ဒီအရြယ္မွာ ဒီေလာက္ဝတာ၊ ဗိုက္ဒီေလာက္ ထြက္တာကို မ်ားတယ္လို႔ မျမင္ပါဘူး။ ေနလို႔ ထုိင္လို႔လဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔ အဲဒီ ၂၉ ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ ဗိုက္ရွစ္လက္မ ထြက္သူေတြ ထဲက ကေလးအေဖ ျဖစ္သူေတြက တညီတၫြတ္တည္း ေျပာျပၾက ပါတယ္။ တိုင္းတာမႈ အရ လူႀကီးလူငယ္ မေရြး ကိုယ္ခႏၶာ အခ်ဳိးအစား သပ္ရပ္လွပသူ ဦးေရ ၄၉ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာ ပိုင္ရွင္ ၅၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိပါတယ္။ တစ္ခါ ကေလးအေဖ မ်ားကလဲ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေဆာက္နဲ႔ ထြင္းထား သလို သပ္ရပ္လွပတဲ့ လက္ေမာင္း၊ ရင္အုပ္၊ ဗိုက္ၾကြက္သား စတာေတြကို သေဘာက်႐ံုမွ အပ မလိုခ်င္ဘူးလို႔ ဆိုၾကျပန္တယ္။ အဆီနဲ႔ ၾကြက္သား ေရာေနတဲ့ ကိုယ္ခႏၶာေတြက ပိုၾကည့္ေကာင္း တယ္လို႔ ဆိုၾကျပန္ ပါတယ္။

ဒီေတာ့ လူငယ္ေတြ၊ လူလတ္ေတြ၊ လူႀကီးေတြ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ထိန္းထားဖို႔ မလိုေတာ့ဘဲ ျဖစ္သလို ေနထိုင္ စားေသာက္ ရေတာ့မွာလား ဆိုရင္ေတာ့ လံုးဝ မဟုတ္ပါဘူး။ သင္ အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ တုန္းက ကိုယ္အေလးခ်ိန္ နဲ႔ အသက္ ၄ဝ ဝန္းက်င္မွာ ရွိတဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ နဲ႔ ကြာျခားမႈက ငါးေပါင္ထက္ မပိုဘူးဆိုမွ က်န္းမာတဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေခၚတယ္လို႔ က်န္းမာေရး သုေတသီ မ်ားက ဆိုပါတယ္။

လူငယ္အရြယ္မွာ က်န္းမာေရးကို အစြမ္းကုန္ ဂ႐ုစိုက္ၾက ပါတယ္။ Gym သြားမယ္။ အားကစား လုပ္မယ္။ က်န္းမာေရးနဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မွ်တ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထုဆစ္ ျပဳျပင္မယ္။ အရြယ္ ေရာက္လာလို႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ဘဝအတြက္ အခ်ိန္ပိုေပး လာရတဲ့အခါ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အနည္းငယ္ တိုးလာလို႔ ကေလးအေဖ ကိုယ္လံုး ျဖစ္လာ ေပမယ့္လဲ စိတ္ဓာတ္က်ဖို႔ မလိုသလို ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တက္ခ်င္ သေလာက္တက္ ဆိုၿပီး ပစ္ထားလို႔လဲ မျဖစ္ေသးပါဘူး .. ဆိုတာေလးကို မွ်မွ်တတ စဥ္းစားက်င့္ႀကံ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ လူငယ္ ကိုယ္ခႏၶာနဲ႔ ကေလးအေဖ ကိုယ္ခႏၶာ အေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း ေလ့လာေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

လူတုိင္းအတြက္ ပုိမုိဒုိ႐ုိ နည္းပညာ

လူတုိင္းအတြက္ ပုိမုိဒုိ႐ုိ နည္းပညာ

လူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ အာ႐ံုစိုက္ ႏုိင္တယ္ ထင္ပါသလဲ။ အခု ေနာက္ဆံုး ေတြ႕ရွိခ်က္အရ ရွစ္စကၠန္႔ပဲ အာ႐ံုစိုက္ ႏုိင္ပါတယ္။ က်န္တဲ့ အာ႐ံုစိုက္ခ်ိန္ ေတြဟာ အားစိုက္ထုတ္ၿပီး လုပ္ေနရတာပါ။ ဒီေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈ ျဖစ္တဲ့အတြက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းသြား ပါတယ္။ စြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းတဲ့ အတြက္ အလုပ္ ၿပီးေျမာက္မႈႏႈန္း က်သြားပါတယ္။ အလုပ္ ၿပီးေျမာက္မႈႏႈန္း က်သြားတဲ့ အတြက္ ေအာင္ျမင္မႈ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ဖို႔ဆိုတာ ကလဲ အလွမ္းကြာေဝး တတ္ပါတယ္။

ျပႆနာရဲ႕ အရင္းခံကို ရွာၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ အာ႐ံုမစိုက္ ႏိုင္တာေၾကာင့္ ပါပဲ။ ဒါျဖစ္ရင္ လူေတြရဲ႕ အာ႐ံုစိုက္ ႏိုင္စြမ္းဟာ ဘာျဖစ္လို႔မ်ား က်ဆင္းလာ တာပါလိမ့္။ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ မွာ အာ႐ံု ေနာက္စရာ ေတြက အလြန္မ်ားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ ႏွစ္ခု ေပါင္းလိုက္ရင္ ကို လူတစ္ေယာက္ ၂၄ နာရီလံုး အလုပ္မလုပ္ ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ ထားႏိုင္ၾကတယ္။ ငယ္ရြယ္သူေတြမွာ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ကိစၥ၊ အလွ၊ က်န္းမာေရး၊ အႏုပညာ၊ အားကစား၊ အေပါင္းအသင္း အစ ရွိသျဖင့္ တစ္ေနကုန္ တစ္ေနခန္း ဝင္လာ ေနၾကပံုေတြ မိသားစု ကိုေရာ၊ ဘဝတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္ကိုပါ အခ်ိန္ေပး ခ်င္ရင္ေတာင္ ေပးလို႔မရ ျဖစ္ေနတတ္ၾက ပါတယ္။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အဓိကနဲ႔ သာမညခြဲဖို႔၊ အလုပ္နဲ႔ ဘဝနဲ႔ခြဲဖို႔၊ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိသားစုနဲ႔ ခြဲဖို႔ အခက္အခဲ ျဖစ္ေနသူေတြ အတြက္ ပိုမိုဒို႐ို အခ်ိန္စီမံခန္႔ခြဲမႈ နည္းပညာ က အသံုးတည့္ ပါလိမ့္မယ္။

ပိုမိုဒို႐ို ဆိုတာ အီတလီ ဘာသာစကား ျဖစ္ၿပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီး . . လုိ႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကို ေဘးတိုက္ ထက္ပိုင္း ပိုင္းၿပီး အခ်ိန္မွတ္စရာ တစ္ခုအေနနဲ႔ အသံုးျပဳခဲ့ ၾကတာပါ။ ေနာက္ပိုင္း ၁၉၈ဝ ျပည့္ ဝန္းက်င္မွာ Francesco Cirillo ဆိုသူက Pomodoro Technique လို႔ေခၚတဲ့ အခ်ိန္စီမံ ခန္႔ခြဲနည္းကို တီထြင္ခဲ့ပါတယ္။

ပိုမိုဒို႐ို နည္းပညာ အရ အခ်ိန္ကို ၂၅ မိနစ္ အုပ္စုေလးေတြ ခြဲပါတယ္။ အဲဒီ ၂၅ မိနစ္ အုပ္စုေလး ေတြကို ပိုမိုဒိုရီ လို႔ ေခၚပါတယ္။ မၾကာမၾကာ နားေပးျခင္းက ဉာဏ္ရည္ကို တက္ၾကြ ထက္ျမက္ ေနေစတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို အခ်ိန္ အၾကာႀကီး အာ႐ံုစိုက္ တာမ်ဳိးမလုပ္ဘဲ ၂၅ မိနစ္ကို တစ္ႀကိမ္ ေခတၱ ရပ္တန္႔ေပးၿပီး ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ ေလးကို လုပ္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆုခ်တဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ သင္ဟာ အလုပ္လဲ ရွိေနတယ္ ၊ Facebook လဲ သံုးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ အလုပ္ကို ၂၅ မိနစ္ ျပည့္ေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးရင္ Facebook သံုးခ်ိန္ ငါးမိနစ္ ေပးပါမယ္။ ငါးမိနစ္ျပည့္ တာနဲ႔ Facebook သံုးတာကို ရပ္ၿပီး အလုပ္ဆက္လုပ္ ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ သင္ဟာ Facebook သံုးေနလို႔ အလုပ္မၿပီးတဲ့ အတြက္ စိတ္ဖိစီးမႈလဲ ဝင္ေတာ့မွာ မဟုတ္သလို အလုပ္ပဲ လုပ္ေနရၿပီး Facebook မသံုးရလို႔ စိတ္တိုတာ မ်ဳိးလဲ မျဖစ္ေတာ့ ပါဘူး။

ဒါေပမ့ဲ ပိုမိုဒို႐ို နည္းစနစ္က Facebook သံုးတာ ေလာက္ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုတဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းေပး ႏိုင္ပါတယ္။ ပိုမိုဒို႐ို စနစ္ကို သံုးေတာ့မယ္ ဆိုရင္

• (၁) လုပ္စရာနဲ႔ လုပ္ခ်င္တာ ေတြကို ဦးစားေပး အဆင့္ေတြခြဲပါ။
• (၂) သင့္ဖုန္းမွာ ျဖစ္ေစ၊ Alarm မွာျဖစ္ေစ ၂၅ မိနစ္ မွတ္တာဖြဲ႕ပါ။
• (၃) ဦးစားေပး အဆင့္အတိုင္း အလုပ္ေတြ လုပ္ပါ။
• (၄) ၂၅ မိနစ္ျပည့္လို႔ Alarm ျမည္လာရင္ ၃-၅ မိနစ္ေလာက္ နားပါ။ အဲဒီ နားခ်ိန္မွာ သင္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ပါ။
• (၅) အခ်ိန္ေစ့ရင္ ေနာက္ထပ္ ၂၅ မိနစ္ အလုပ္လုပ္ပါ။ ၂၅ မိနစ္ အျပည့္ အလုပ္ လုပ္ခ်ိန္ (ပိုမိုဒိုရီ) ေလးႀကိမ္ျပည့္ရင္ သင့္ကိုယ္သင္ မိနစ္ ၃ဝ ေလာက္ အနားေပး ႏိုင္ပါတယ္။

ဒါ ဘယ္လို အက်ဳိးရွိ တာလဲ။ ပိုမိုဒိုရီ တစ္ခုအတြင္းမွာ သင္ဟာ စီစဥ္ရတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ တစ္ေျပးညီ အလုပ္လုပ္ ရတယ္။ ကိုယ္လုပ္ေနတာ ဘယ္ေရာက္ၿပီလဲ ဆိုတာ မွတ္တမ္းတင္ ရတယ္။ ကိုယ့္အလုပ္ကို ပိုၿပီးေခ်ာေမြ႕ ေအာင္ ျပင္ဆင္ရတယ္။ ဒါၿပီးရင္ ဘာဆက္လုပ္ ရမလဲဆိုတာ ေတြးရတယ္။ ပိုမိုဒိုရီ တစ္ခုၿပီးတိုင္း ခဏနားေပးတဲ့ အတြက္ သင္ဟာ သင့္အလုပ္ကို သံုးသပ္ခ်ိန္ ပိုရလာတယ္။ နားရတဲ့ အတြက္ ဦးေႏွာက္က လန္းဆန္း တက္ၾကြ ေနေလေတာ့ အၾကာႀကီး လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ကို ခဏေလးနဲ႔ ၿပီးတယ္။ ဒီေတာ့ ပိုမိုဒိုရီ တစ္ႀကိမ္ၿပီးတိုင္း နားလိုက္လို႔ ကုန္တဲ့မိနစ္ ေတြကို နားလိုက္လို ့ လန္းဆန္းၿပီး အလုပ္ျမန္ျမန္ ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ သက္သာမႈက ဖာေထးေပး ႏိုင္တယ္။ အလုပ္ ၿပီးတာခ်င္း အတူတူ သင္ဟာ သက္သက္သာသာ နဲ႔ၿပီးတယ္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လဲ လုပ္ရတယ္။ ဒါ့ျပင္ သင့္အလုပ္ဟာ အရည္အေသြးလဲ ပိုေကာင္းမြန္ လာတယ္။

ေနာက္ထပ္ အားသာခ်က္ တစ္ခုကေတာ့ တစ္ခါတေလ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္တဲ့အခါ ၂၅ မိနစ္ထက္ ေစာၿပီး ၿပီးသြားတတ္တယ္။ ဒါေပမ့ဲ သင္ဟာ အဲဒီ အလုပ္ကို ၂၅ မိနစ္ အျပည့္ အာ႐ံုစိုက္ ရမွာမို႔ အဲဒီ ၿပီးၿပီးသား ကိစၥကို ပဲ ပိုမို ေကာင္းမြန္ေအာင္၊ သူ႔ အေၾကာင္းကို ပိုသိေအာင္ ေလ့လာစူးစမ္း ျပင္ဆင္ ႏိုင္တာျဖစ္တဲ့ အတြက္ ပညာလဲ ပိုတိုးႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို သင့္ အလုပ္ေတြရဲ႕ အရည္အေသြး ကလဲ ပိုေကာင္းလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ သူငယ္ခ်င္း၊ ဖုန္း၊ အိမ္အလုပ္ အစရွိတာေတြ ကိုလဲ ပိုမိုဒို႐ို နည္းပညာနဲ႔ လုပ္ကိုင္ၾကည့္ပါ။ အမ်ားႀကီး လြယ္ကူ အဆင္ေျပ လာပါလိမ့္မယ္ .. လုိ႔ ေလ့လာ ေရးသား လိုက္ရပါတယ္။

ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနရသည့္ ေျမကၽြံျခင္း အႏၲရာယ္

ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းႏုိင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနရသည့္ ေျမကၽြံျခင္း အႏၲရာယ္

ကမၻာေျမသည္ ႐ုတ္တရက္ ကြၽံဝင္သြားၿပီး လူေတြ၊ ကားေတြ ကေန ႀကီးမားလွတဲ့ တိုက္တာႀကီးေတြ အထိ စုပ္ယူၿမိဳခ် သြားတာမ်ဳိး မၾကာခဏ ျဖစ္ေပၚ ခဲ့ၿပီးပါျပီ။ သိပၸံပညာရွင္ ေတြကလဲ မုန္တိုင္း ေဘးအႏၲရာယ္ တစ္ခုကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္း ႏိုင္တာကလြဲရင္ က်န္တဲ့ သဘာဝေဘးဥပါဒ္ အႏၲရာယ္ေတြကို ႀကိဳတင္ မခန္႔မွန္းႏိုင္ သေလာက္ ျဖစ္ေနဆဲမို႔ ေျမကြၽံမယ့္ အေရးကိုလဲ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္း ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားဆဲ အဆင့္မွာပဲ ရွိပါတယ္။

၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၈ ဒီေန႔နဲ႔ဆိုရင္ ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္ တမ္ပါၿမိဳ႕ အေရွ႕ပိုင္းက ေနအိမ္ တစ္လံုးထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ႐ုတ္တရက္ ေျမကြၽံတဲ့အထဲ ပါသြားပါတယ္။ သူ႔အိပ္ရာ၊ ဗီ႐ို၊ စာဖတ္စားပြဲအားလံုး တစ္မုဟုတ္ခ်င္း ျမဳပ္ႏွံခံ လိုက္ရပါတယ္။ သူ႔အေလာင္း ကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါျဖင့္ရင္ ေျမကြၽံတာဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ နက္႐ႈိင္းႏိုင္ သလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာ ေျမကြၽံမယ္ ဆိုတာကိုေကာ ႀကိဳတင္ မခန္႔မွန္း ႏိုင္ဘူးလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ထြက္ေပၚ လာပါတယ္။

ေျမကြၽံတာဟာ ေဒသတစ္ခုရဲ႕ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ အေပၚမွာ အမ်ားႀကီး မူတည္ပါတယ္။ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္ရဲ႕ ေျမျပင္ဟာ ဘူမိေဗဒ သေဘာသဘာဝ အရ ေျမကြၽံႏိုင္မယ့္ လကၡဏာ မ်ားျပားၿပီး Sunshiine ျပည္နယ္မွာ ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္ကို အႀကိမ္ေပါင္း ရာနဲ႔ခ်ီ ေျမကြၽံတာ ျဖစ္ပြားပါတယ္။

ကမၻာ့ ေျမမ်က္ႏွာျပင္ ေအာက္မွာ ေျမေအာက္ေရ ရွိပါတယ္။ ဒီေျမေအာက္ေရ ထဲမွာ ေက်ာက္သား ေတြထဲက ေပ်ာ္ဝင္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြက ေပ်ာ္ဝင္သြား ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ေက်ာက္သားလႊာ ေတြထဲမွာ အေခါင္း ေပါက္ႀကီးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ၾကာေတာ့ ဒီအေခါင္းေတြက ေျမျပင္ အေလးခ်ိန္ကို ထမ္းမထား ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပိဳက်ပါတယ္။ အဲဒီလို ၿပိဳတဲ့အခါမွာ ေျမသား တစ္ခုလံုး နိမ့္ဆင္းသြားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အနက္ကလဲ ေပအနည္းငယ္ ကေန အတိုင္းမသိေအာင္ နက္႐ႈိင္း ႏိုင္ပါတယ္။ ထံုးေက်ာက္မ်ားတဲ့ ေဒသေတြမွာ ေျမကြၽံတာ ပံုမွန္ျဖစ္ေနတတ္ ပါတယ္လို႔ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္က ဘူမိေဗဒ သိပၸံပညာရွင္ တစ္ဦးက ရွင္းျပတယ္။

သဘာဝ ျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေလ့ ရွိတဲ့ ေျမကြၽံျခင္းဟာ လူသားေတြ ေၾကာင့္လဲ ပိုၿပီး ဆိုးရြားလာႏိုင္ ပါေသးတယ္။ ေျမေအာက္ေရကို အလြန္အကြၽံ ခပ္ထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ေျမသားနံရံေတြ ၿပိဳက် ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ ေျမသားနံရံေတြ ၿပိဳက်တဲ့အတြက္ ဆင့္ကဲၿပိဳက်မႈေတြ ျဖစ္ပြားၿပီး အေဝး တစ္ေနရာမွာ ေျမအႀကီးအက်ယ္ ကြၽံက်တာ ျဖစ္နိုင္ ပါေသးတယ္။

ဒါ့ျပင္ သဘာဝကို သဘာဝကလဲ ထပ္ၿပီး ဒုကၡေပးႏိုင္ ပါေသးတယ္။ မိုးေခါင္ေရရွားတဲ့ ေနရာမွာ ေျမေအာက္ စိမ့္စမ္းေရ ေတြလဲ ခန္းေျခာက္သြားၿပီး အေခါင္းေပါက္ေတြ က်န္ရွိ ေနႏိုင္ပါတယ္။ မိုးေလဝသ ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ မိုးသည္းထန္စြာ ရြာသြန္းလိုက္မယ္ ဆိုရင္ မိုးေရရဲ႕ အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ေျမျပင္အေလးခ်ိန္ အဆမတန္ ပိုလာတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီ အေခါင္းေပါက္ေတြ ၿပိဳက်သြားနိုင္ ပါေသးတယ္။

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လမွာ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္မွာ လေပါင္းမ်ားစြာ မိုးေခါင္ေရရွား ျဖစ္ခဲ့ၿပီး တဲ့ေနာက္ အပူပိုင္း မုန္တိုင္း Debby တိုက္ခတ္ခဲ့ေတာ့ ေျမကြၽံတြင္းေတြ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ျဖစ္က်န္ခဲ့ တာဟာ ဒီျဖစ္စဥ္ေၾကာင့္ ပါပဲ။ ဒီျဖစ္ရပ္ ေၾကာင့္ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္ အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ အနာဂတ္မွာ အလားတူ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ဘယ္လို ကာကြယ္ ႏုိင္မလည္း ဆိုတာကို အျပင္းအထန္ စဥ္းစားခဲ့ ရပါတယ္။

၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္ဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာ တစ္သန္း ဘတ္ဂ်က္တည္ၿပီး ေျမကြၽံျခင္း ျဖစ္ေပၚႏိုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းေတြကို သုေတသန ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ အရင္က ေျမကြၽံခဲ့တဲ့ ေနရာေတြ၊ အဲဒီေနရာ
ေတြရဲ႕ ေျမမ်က္ႏွာ သြင္ျပင္ေတြ၊ မိုးေလဝသ အေျခအေနေတြ၊ ေျမအေလးခ်ိန္ကို ေအာက္ခံ ေက်ာက္သားလႊာက ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာဆက္ၿပီး ထမ္းပိုးထားႏိုင္မယ္ ဆုိတဲ့ တြက္ခ်က္မႈ ေတြကို ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။

၂ဝ၁၆ ခုႏွစ္မွာ ေျမပံုၾကမ္း ထုတ္ႏုိင္လိမ့္ မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ တစ္စတုရန္း ကီလိုမီတာ အတြင္း ေျမကြၽံႏိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို ျဖစ္ႏုိင္ေျခအေပၚ မူတည္ၿပီး အေရာင္ခြဲ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြက ဒီထက္ပိုတိက်တဲ့ အေျဖကို ရခ်င္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ခုတင္ ေအာက္တည့္တည့္ ေျမကြၽံမလား ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာ မိုးေမွ်ာ္ တိုက္ႀကီးေတြကို မေဆာက္လုပ္ခင္ ေျမျပင္ အေနအထားကို ကြၽမ္းက်င္တဲ့ နည္းပညာရွင္ ေတြရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္ ရယူဖို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု က ေဒသႏၲရဥပေဒ ထုတ္ျပန္ထားတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထု ကလဲ သေဘာက်ပါတယ္။ ကိုယ္ေနထိုင္ေနတဲ့ တိုက္ႀကီး တစ္တိုက္လံုး ေျမႀကီးေအာက္ ကြၽံဝင္ နစ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ သေဘာက်လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေလ့လာေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

ညလံုးေပါက္ေတာ့တယ္ ဆုိရင္ ...

ညလံုးေပါက္ေတာ့တယ္ ဆုိရင္ ...
 

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ညလယ္ သန္းေခါင္ယံ ကို မိုးခ်ဳပ္လွၿပီ ဆိုၿပီး ကဗ်ာေတြစပ္၊ စာေတြေရး၊ သီခ်င္းေတြဆ ိုခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သန္းေခါင္ယံ ဆိုတာ ေစာေသးတယ္လို႔ ဆိုသူေတြ အေတာ္မ်ား လာပါၿပီ။ အမ်ားစုက ညကို အိပ္ရာ ေစာေစာ မဝင္ၾကေတာ့ ပါဘူး။

အလုပ္ရွိလို႔ ျဖစ္ေစ၊ အဲဒီအခ်ိန္မွ နားရလို႔ ျဖစ္ေစ၊ ညကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မအိပ္ဘဲ ေနေနတတ္ ၾကပါတယ္။ စာက်က္၊ စာေရး ဒါမွမဟုတ္ တျခား အလုပ္ လုပ္ၾကမယ့္ သူေတြအတြက္ ညအခ်ိန္မွာ အေႏွာင့္အယွက္ နည္းသလို ပတ္ဝန္းက်င္ ကလဲ တိတ္ဆိတ္ ေနတယ္။ ေနေရာင္လဲ မရွိတဲ့အတြက္ အပူခ်ိန္ ေလ်ာ့နည္း ေအးျမေနခ်ိန္ ဆိုေတာ့ အာ႐ံုစိုက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမယ့္ သူေတြအတြက္ အႀကိဳက္ ျဖစ္ေနတတ္ ပါတယ္။

ဒါဟာ ညကိုမအိပ္၊ မနက္ကိုမထ တဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈႀကီး ရဲ႕ အစပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ အမ်ားစုဟာလဲ ညကို မအိပ္မေန စာလုပ္ ရသလို မနက္ကိုလဲ ဇိမ္နဲ႔ႏွပ္ မေနႏိုင္ဘဲ အိပ္ရာထဲကေန ကုန္း႐ုန္းထရ ေလေတာ့ ညညကို ညဥ့္နက္မွ အိပ္ရာဝင္ရသူ ေတြအဖုိ႔ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္ေတြ ကို ေဖာ္ျပသြား ပါမယ္။

အိပ္ေရးပ်က္ခံ ရသူေတြ ထဲမွာ ပညာေရး ေလာကထဲက ဆရာ၊ ဆရာမ နဲ႔ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ထိပ္ဆံုးက ပါပါတယ္။ ေက်ာင္းသား ေတြဟာ က်ဴတိုရီရယ္၊ အဆိုင္းမင့္၊ ပေရာဂ်က္၊ စာေမးပြဲ တို႔ရွိရင္ မိုးလင္းေပါက္ စာလုပ္တတ္ ၾကၿပီး ေမးခြန္းထုတ္၊ အေျဖလႊာစစ္၊ ေနာက္ေန႔ သင္ခန္းစာ ျပင္ရတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ဟာလဲ မၾကာခဏ ဆိုသလို မ်က္တြင္း ေဟာက္ပက္ႀကီးနဲ႔ ေက်ာင္းကို ေရာက္လာတတ္ ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ကမၻာ့ တကၠသိုလ္ အမ်ားစုမွာ မဆန္းက်ယ္တဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ခ်ီကာဂို တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္ နဲ႔ ယူေက ဘရစ္စေတာ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာခန္း ၂၄ နာရီ ဖြင့္ထားေပး ရတာကိုက အေကာင္းဆံုး သာဓက ျဖစ္ေန ပါတယ္။

ညမအိပ္တာဟာ က်န္းမာေရးကို ေရတိုေရာ၊ ေရရွည္ပါ ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ ေစႏိုင္ၿပီး ဉာဏ္ရည္၊ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္း၊ ေတြးေတာ ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္း တို႔ ကို က်ဆင္းညံ့ဖ်င္း ေစႏိုင္တဲ့ အတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ညအခ်ိန္ကို အိပ္ပါ။ မလြဲသာ မေရွာင္သာလို႔ ညအိပ္ေရး ပ်က္ရေတာ့ မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားကို လိုက္နာပါ။

အိပ္ေရးဝေအာင္ အိပ္ထားပါ
ဒါဆိုရင္ မလြဲသာ မေရွာင္သာလို႔ ညလံုးေပါက္ အလုပ္ လုပ္ရေတာ့မယ္ ဆိုရင္လဲ သိပ္မသိသာ ႏိုင္ပါဘူး။ ဘဏ္မွာ ေငြသြားသြား စုသလိုပဲ အိပ္ေရးကိုလဲ စုစု ထားပါ။ ဒီညကို မအိပ္ ရေတာ့ဘူး ဒါမွမဟုတ္ အိပ္ေရး ပ်က္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာရင္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲ သိသိ၊ တစ္ေရးအိပ္ ျဖစ္ေအာင္ အိပ္လိုက္ပါ။ လမ္းမွာ ထမင္း မေသခ်ာတဲ့ ခရီးသည္ဟာ မုန္႔ပဲ သေရစာကို အဝစား သြားတဲ့ သေဘာပါပဲ။

အာဟာရျဖည့္တင္းပါ
ပ႐ိုတိန္းက လူကို လန္းဆန္း တက္ၾကြ ေစပါတယ္။ ဒီညအဖို႔ အိပ္ေရး ပ်က္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ပ႐ိုတိန္းကို လံုေလာက္စြာ စားထား လိုက္ပါ။ အသား၊ ၾကက္ဥ၊ ပဲ စသျဖင့္ေပါ့။ အဆီ၊ အဆိမ့္၊ အငန္ အစရွိတဲ့ ကာဗို ဟိုက္ဒ႐ိုတ္ေ တြ အစားမ်ား ရင္ေတာ့ အိပ္ငုိက္ ပါလိမ့္မယ္။ ညလယ္ေလာက္ ေရာက္လို႔ အား သိပ္မက်န္ ေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရင္ ပဲ၊ အေစ့ တစ္ခုခုကို စားေပးပါ။

အလင္းေရာင္ လံုေလာက္ေအာင္ လုပ္ထားပါ
ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဇီဝနာရီေတြက ေတာက္ပတဲ့ အလင္းကို ျမင္ရင္ ခႏၶာကိုယ္ကို ႏိုးၾကား ေနေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္အလုပ္ လုပ္တဲ့ အခန္းထဲ မွာပဲ မီးထြန္း ထားတာ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ျမင္ ေနရတဲ့ အခန္းေတြ၊ ဝင္းေတြ၊ ၿခံေတြကိုလဲ မီးထြန္းညႇိ ထားမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီည အဖို႔ သင္လံုးဝ အိပ္မငုိက္ဘဲ ေနႏိုင္တာကို သတိထား မိပါ လိမ့္မယ္။

ဦးစားေပးအဆင့္ကို စီစဥ္တတ္ပါေစ
သဘာဝကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ညမအိပ္ဘဲ အလုပ္လုပ္ ေနမိတဲ့ အတြက္ ညဥ့္နက ္လာတာနဲ႔ အမွ် ကိုယ့္ဉာဏ္ရည္ စြမ္းပကားလဲ က်ဆင္း လာတာကို သတိထား မိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညကို အလုပ္လုပ္ ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အခက္ဆံုး၊ အ႐ႈပ္ဆံုး အလုပ္ေတြကို အရင္လုပ္ပါ။ ညဥ့္နက္ လာေလ၊ သင့္အလုပ္ ကလဲ လြယ္လာေလ ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ထားဖို႔ လိုအပ္ ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အလုပ္ေတြကို ဉာဏ္သံုးရမယ့္ အလုပ္နဲ႔ အားစိုက္ထုတ္ ရမယ့္အလုပ္ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ဳိးခြဲ ထားႏိုင္ပါတယ္။ ဉာဏ္သံုးရမယ့္ အလုပ္ေတြကို သင္ လန္းဆန္း ေနေသးတဲ့ ညအေစာပိုင္း မွာလုပ္ပါ။ ညဥ့္နက္လို႔ သင္ တစ္ေယာက္တည္း ေခ်ာက္ခ်ီး ေခ်ာက္ခ်က္ အလုပ္လုပ္ ေနရၿပီဆိုရင္ ဉာဏ္သံုးဖို႔ မလိုဘဲ အားပဲစိုက္ထုတ္ ရတဲ့ အလုပ္မ်ဳိးက ပိုၿပီး သင့္ေတာ္ ပါတယ္။

ေကာ္ဖီေသာက္ပါ
ေကာ္ဖီမွာ ပါတဲ့ ကဖင္းဓာတ္ဟာ လူကို ေမာပန္းေစတဲ့ ေအဒီႏိုဆင္းကို ေလွ်ာ့ခ်ေပး ပါတယ္။ တစ္နာရီကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေသာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ကိုယ္စိတ္ ပင္ပန္းႏြမ္းလ် ေစတဲ့ ေအဒီႏုိဆင္း ထုတ္လုပ္မႈႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္မွာ ျဖစ္ၿပီး လန္းဆန္း တက္ၾကြ ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေႏြးေႏြးေထြးေထြးေနပါ
လူ႕ခႏၶာကိုယ္ အပူခ်ိန္ဟာ မနက္ ၃ နာရီကေန ၄ နာရီ အၾကားမွာ အနိမ့္ဆံုး ျဖစ္သြားေလ့ ရွိပါတယ္။ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျဖစ္ၿပီး အလုပ္ေတြ မၿပီးမစီး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အတြက္ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ေႏြးေထြးေအာင္ ထားပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လဲ ေႏြးေထြးေအာင္ ထားပါ။

မနက္ကို အိပ္ျဖစ္ေအာင္ အိပ္ပါ
တစ္ညလံုး မိုးလင္းေပါက္ အလုပ္ လုပ္ၿပီးလို႔၊ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ၿပီးၿပီးေပါ့၊ မနက္ ၆ နာရီလား၊ ၇ နာရီလား၊ ၈ နာရီလား၊ ဘာမွ ဆက္မလုပ္ခင္ အိပ္ျဖစ္ေအာင္ အိပ္ပါ။ အိပ္တယ္ဆိုတာ ကလဲ အိပ္စက္မႈ တစ္ႀကိမ္ ျပည့္ေအာင္ မိနစ္ ၉ဝ ကေန ၁ဝဝ အထိ အိပ္ဖို႔လို ပါလိမ့္မယ္။ လူေတြ တစ္ေရးႏုိးတယ္ ဆိုတာ ဒါကို ေျပာတာေပါ့။ အိပ္ေပ်ာ္ၿပီး မိနစ္ ၉ဝ ဝန္းက်င္မွာ အားလံုးလိုလို တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ႏိုးတတ္ၾက ပါတယ္။ တစ္ညလံုး အလုပ္လုပ္ ၿပီးရင္ အဲဒီလို အိပ္စက္မႈ တစ္ႀကိမ္ျပည့္ဖုိ႔ အေရးႀကီး ပါတယ္။ အိပ္မေပ်ာ္ ရင္လဲ အိပ္ရာထဲ ေနပါ။

ေနာက္ေန႔ညကို ေစာေစာ အိပ္ပါ
မေန႔က ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ ထားတယ္ ဆိုရင္ ဒီေန႔ညကို အိပ္ရာ ေစာေစာ ဝင္ေပးပါ။ မအိပ္ခ်င္လဲ အိပ္ရာဝင္ပါ။ ဒါမွ နဂိုမူလ အားအင္ ပမာဏကို ျမန္ျမန္ ဆန္ဆန္ ျပန္ရပါမယ္။ တစ္ႀကိမ္ အိပ္ေရးပ်က္ရင္ အနည္းဆံုး သုံးရက္ ျပန္အိပ္ေပးမွ အိပ္ေရးဝတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု ေဖာ္ျပခဲ့ တာေတြဟာ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ ရတတ္သူေတြ အတြက္ အႀကံျပဳခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ညတိုင္းလိုလို ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္ခ်က္ နဲ ့ တမင္တကာ အိပ္ေရးအပ်က္ခံ သူေတြ ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ အက်င့္ဆိုးကို ရပ္တန္းက ရပ္ၿပီး ည ၁၁ နာရီ ေနာက္ဆံုးထားလို႔ အိပ္ရာဝင္ၾကဖို႔ ေလ့လာ ေရးသား လုိက္ပါတယ္။

ဆရာ ၊ ဆရာမမ်ား အတန္း လုိက္တက္ၾကည့္ပါ

ဆရာ ၊ ဆရာမမ်ား အတန္း လုိက္တက္ၾကည့္ပါ

ဒီေန႔ အထက္တန္း ပညာေရး ၾကီးၾကပ္သူ ရာထူးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ပထမဆံုး အလုပ္ဆင္းတဲ့ ေန႔။ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္က စာသင္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ သင္ၾကားမႈ၊ သင္ယူမႈ အေျခအေန ေတြကို ကြင္းဆင္း ေလ့လာ ဆန္းစစ္ သံုးသပ္ၿပီး အစီရင္ခံ တင္ျပဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြ၊ ေက်ာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ထိေတြ႕ၿပီး သင္ၾကားမႈ၊ သင္ယူမႈ ထိေရာက္ သည္ထက္ ထိေရာက္ လာေအာင္ အထက္ကို လိုအပ္တာေတြ တင္ျပဖို႔ တာဝန္နဲ႔ ေရာက္လာ တာပဲေပါ့။

ပထမဆံုးေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ရမဲ့ အလုပ္က ထူးထူးျခားျခား ပါပဲ။ အဲဒါကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ နဲ႔အတူ ေက်ာင္းကို အခ်ိန္ျပည့္ တက္ၿပီး အိမ္စာေတြ၊ လက္ေတြ႕ေတြ အကုန္လံုးကို လိုက္လုပ္ ၾကည့္ရမယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္လိုခံစား ရတယ္ ဆိုတာကို သိေအာင္ လုပ္ယူရမယ္။ ဒီေတာ့ ၁၂ တန္း ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ မိတ္ေဆြဖြဲ႕ လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔ တစ္ေနကုန္ ေက်ာင္းတက္ ရတာေပါ့။ လက္ခ်ာရွိရင္ လိုက္ကူးတယ္။ ဓာတု လက္ေတြ႕လုပ္ရမယ္ ဆိုရင္ လိုက္လုပ္တယ္။ က်ဴတိုရီယယ္ ေျဖစရာရွိလည္း ေျဖရတာ ပဲေပါ့။

ဒီမွာတင္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေက်ာင္းေတြ၊ စာသင္ခန္း ေတြရဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတဲ့ ဟာကြက္နဲ႔ အားနည္းခ်က္ ေတြကို ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အထိတ္တလန္႔ ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဆရာေတြ၊ ဆရာမ ေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို သိလဲမသိ၊ သိေအာင္လဲ မႀကိဳးစားၾက ပါလား။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ေတြဟာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း လိုလို ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ေရာ လူသား တစ္ေယာက္လိုပါ အဆင္မေျပမႈ ေျမာက္ျမားစြာနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ ေနရတယ္ ဆိုတာ သူတို႔ မသိၾက ပါလား။

ေက်ာင္းသားေတြဟာ တစ္ေနကုန္ ထိုင္ေနရတယ္။ အဲဒီလို ထိုင္ေနရတာ သိပ္ကို ပင္ပန္းေစ ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္လို တစ္ေနကုန္ ထိုင္ၿပီး စာေရး၊ စာဖတ္တာ လုပ္ရမွ အဲဒီလို ထိုင္ေနရတာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပင္ပန္းသလဲ ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ သိလာပါတယ္။ ဆရာေတြ ကေတာ့ မတ္တတ္ရပ္လုိက္ ၊ စၾကၤေလွ်ာက္လိုက္ ၊ စားပဲြကုိ မွီလိုက္၊ နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ လႈပ္ရွားလို႔ ရေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ ကို က်ေတာ့ ဘာတဲ့ ''လက္ပုိက္၊ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္'' ဆိုတာႀကီးကို တစ္ေနကုန္ လုပ္ခိုင္းတာဟာ ႀကီးမားတဲ့ ျပႆနာ တစ္ခု ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ စာသင္ခန္း တိုင္းမွာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲသင့္တဲ့ သုံးခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ခ်ေရး လိုက္ပါတယ္။

စာသင္ခ်ိန္ တစ္ဝက္ေလာက္ ေရာက္ရင္ မည္သူမဆို ကိုယ္လက္ ဆန္႔တန္း ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္မေန လုပ္ရန္၊ စာစမသင္ခင္နဲ႔ စာသင္အၿပီးမွာ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ေတြကို ေဆာ့ကစားခြင့္ ေပးရန္၊ သင္ၾကားမႈ မ်ားကုိ ေက်ာင္းသား အခ်င္းခ်င္း ေဆြးေႏြးခ်ိန္တြင္ လြပ္လပ္စြာ သြားလာ လႈပ္ရွားခြင့္ ေပးရန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသား ေတြဟာ စာသင္ခ်ိန္ရဲ႕ ၉ဝ ရာခုိင္ႏႈန္း ေလာက္မွာ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနေနရ ပါတယ္။ ဆရာက စာသင္ေနလို႔ ျဖစ္ေစ၊ တျခား ေက်ာင္းသား ေတြက ရွင္းလင္း တင္ဆက္ေနလို႔ ျဖစ္ေစ၊ က်ဴတိုရီရယ္ ေျဖေနလို႔ ျဖစ္ေစ က်န္ေက်ာင္းသား ေတြက ပါးစပ္ပိတ္၊ တိတ္တိတ္ ေနေနရၿပီး စာသင္ခန္း ေတြထဲမွာလဲ ႐ိုးရာ အစဥ္အလာ မပ်က္ ''အပိုစကား မေျပာပါနဲ႔'' ဆိုတဲ့ အမိန္႔သံ က စိုးမိုး ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ ေတြကို စကားေျပာခြင့္ ေပးရပါမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း အာလူးဖုတ္ခြင့္ ျပဳရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သင္ၾကားမႈကို ဘယ္ေလာက္ နားလည္သလဲ ဆိုတာ သိသာေအာင္ သူတို႔ကို တစ္လွည့္ေျပာခြင့္ ေပးရပါမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာ ျဖစ္သူက စာကို အခ်ိန္ အၾကာႀကီး ဆက္တိုက္ မသင္ဘဲ စာသင္ခ်ိန္ တစ္ခ်ိန္ကို သံုးပိုင္း ပိုင္းၿပီး တစ္ပိုင္းစီ ရပ္ၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးခြင့္ ေပးရပါမယ္။ စာသင္ခ်ိန္ တိုင္းကို ေက်ာင္းသား ေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေလး ေတြနဲ႔ စသင့္ပါတယ္။

ေက်ာင္းသား ေတြက တအားကို သည္းညည္းခံ ေနရတာပါ။ တစ္ေနကုန္ ငုတ္တုတ္ထိုင္၊ မလႈပ္ဘဲ ထိုင္၊ စကားမေျပာ ဘဲ ထိုင္ေနရတယ္။ ၿငီးစီစီ ျဖစ္လာလို႔၊ အာပုပ္နံ႔ ထြက္လာလို႔ ပီေကေလး ဝါးလိုက္မယ္။ မရဘူး။ ဆရာ တစ္ေယာက္ စီက ''တိတ္တိတ္ေနပါ။ အာ႐ံုစိုက္ပါ'' ဆိုတာကို ထပ္တလဲလဲ ေျပာပံုမ်ား ကြၽန္ေတာ္ဟာ မတ္တတ္ထ ရပ္ၿပီး အသံကုန္ အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္လိုက္ ခ်င္စိတ္ ေပါက္ေအာင္ စိတ္ဆိုးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ တြဲဖက္ ေက်ာင္းသားကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ေအးေအးေလး ပါပဲ။ သူေရွ႕က စာသင္ ေနတာကို ျမင္ပံု၊ ၾကားပံုလဲ မေပၚပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာေတြ ေျပာသလို ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ ပါတယ္။ စကားမေျပာဘဲ ထိုင္ပါတယ္။ မလႈပ္ဘဲ ထိုင္ပါတယ္။

ဒီေမးခြန္းပဲ ထပ္ေမးလဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျဖေပးပါ။ က်ဴတိုရီရယ္ ကိစၥဆိုပါစို႔။ မနက္ျဖန္ ဘာကိုျဖင့္ စစ္မယ္လို႔ ေၾကညာ လိုက္တယ္။ သူတို႔အားလံုး နားလည္ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာကို ရွင္းျပလိုက္တယ္။ ဘယ္လိုရွင္းရွင္း သူတို႔က ျပန္ေမးတာပဲ။ ဆရာျဖစ္သူ ကလဲ မ်က္ႏွာႀကီး မဲ့ရြဲ႕ၿပီး ''ဘယ္ႏွခါ ေျပာရမလဲကြာ'' ဆိုၿပီး ေဆာင့္ႀကီး ေအာင့္ႀကီးနဲ႔ ရွင္းရျပန္ တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ အတန္းတက္ ၾကည့္မွ သတိထား မိတယ္။ က်ဴတို၊ စာေမးပြဲ ဆိုတာေတြ ၾကားလိုက္ရင္ ေက်ာင္းသားေတြက စိုးရိမ္သြားတယ္။ ေရွ႕က ေျပာတာေတြကို လိုက္နားေထာင္ မေနႏိုင္ေ တာ့ဘဲ ကိုယ္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီလား ဆိုတာကို ေတြးပူမိ တတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာမက ရွင္းၿပီလားလို႔ ေမးေန ၿပီ။ ႐ိုးရာမပ်က္ '' ရွင္းပါတယ္ ဆရာမ ..'' ေပါ့။ နားလည္ၿပီလား လို႔ ေမးေတာ့လဲ ႐ိုးရာမပ်က္ ''နားလည္ပါၿပီ ဆရာမ ... '' ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ဘာမွန္း မသိလိုက္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္တြဲဖက္ ေက်ာင္းသားကို ေမးဖို႔ တိုက္တြန္းလို႔ သူကထၿပီး ေမးတဲ့အခါ ဆရာမ ျဖစ္သူက မ်က္လံုးႀကီး လွန္တင္ၿပီး စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ထပ္ေျပာပါတယ္။ တြဲဖက္ ေက်ာင္းသားကလဲ စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ ''ေတြ႕လား။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့မွ စာမေမးတာ'' လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ အစီရင္ခံစာ တင္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အထက္အရာရွိ ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး ခြင့္ေတာင္း လိုက္ပါတယ္။ ''ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္တစ္ရက္ ေလာက္ ေက်ာင္းတက္ၾကည့္ လို႔ရမလား'' ဆိုတာပါပဲ။ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ ခံစားေနရတဲ့ အေျခအေနကို အမွန္အတိုင္း သိျမင္ေအာင္ လုပ္ၿပီးမွပဲ သူတို႔ရဲ႕ သင္ယူမႈ စြမ္းရည္ကို ျမႇင့္တင္ ႏိုင္လိမ့္မယ္ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ သြားၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာ ေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။

အရက္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ား

အရက္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ား

အရက္ကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြဲလမ္း ေနသူေရွ႕မွာ ေရတစ္ခြက္ႏွင့္ အရက္တစ္ခြက္ ခ်ထားေပးပါက အရက္ခြက္ကို ဦးေအာင္ ေမာ့ေသာက္ မည္မွာ မလြဲေပ။

အရက္ ေသာက္ျခင္းသည္ ေရာဂါမ်ဳိးစံု ရႏိုင္ ပါသည္။ ေငြလည္း ကုန္ပါသည္။ အရက္ေသာက္ၿပီး မူးလို႔ ျပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာ ျဖစ္လွ်င္ သင့္ကို ပတ္ဝန္းက်င္ က ကဲ့ရဲ႕႐ႈတ္ခ် ေလမည္။ အရက္သည္ သင့္ခႏၶာကိုယ္ ေသြးလွည့္ပတ္မႈ စနစ္ကို ပ်က္စီးေစၿပီး အာဟာရဓာတ္ ကိုလည္း ခ်ဳိ႕တဲ့ေစ ပါသည္။ အရက္ ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ဘာဆို ဘာမွ် အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းမႈကို ရရွိႏိုင္မည္မ ဟုတ္ပါ။ သင္ အသက္ရွည္ က်န္းမာဖို႔ အတြက္၊ အရက္ျဖတ္မည္လား၊ ဆက္ေသာက္ မည္လား ဟု ေမးလွ်င္ ဆက္ေသာက္ မည္ဟု ေျပာမွာ ေသခ်ာပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အရက္ေသာက္ၿပီး မူးယစ္ရီေဝ ေနတဲ့ အခ်ိန္ဟာ အရက္ေသာက္သူအတြက္ စိတ္ခံစားမႈ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္ျဖစ္၍ ေနေသာေၾကာင့္ ေပတည္း။

ထို မူးယစ္ရီေဝ ထံုထိုင္း ေစတတ္ေသာ ဓာတ္တစ္မ်ဳိး ပါသည့္ အရက္ကိုပင္ ကမၻာေပၚ ရွိ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ ဟူသမွ် တို႔သည္ အေၾကာင္းျပခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေသာက္စားလ်က္ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရ ေပမည္။ အရက္သည္ လူမႈ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္ တြင္လည္း အထင္ကရ အေဖ်ာ္ ယမကာ အျဖစ္ ရပ္တည္ ေနေပ၏။ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲမ်ား၊ ဧည့္ခံပြဲမ်ား၊ မိတ္သစ္ ေဆြသစ္ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္ မ်ားတြင္လည္း အရက္ကို အသံုးျပဳ ၾက၏။ ဂုဏ္သေရရွိ မိတ္သစ္၊ မိတ္ေဟာင္း မ်ားကို အေကာင္းစား ဟူေသာ အရက္မ်ားျဖင့္ ဧည့္ခံတတ္ၾက ေပသည္။ အခ်ဳိ႕က စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္ လို၍ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ေန႔တာ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ မႈကို ေျပေပ်ာက္လို၍ ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ မိမိတို႔၏ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ မ်ားကို ကုစားရန္ အတြက္ ေသာ္ လည္းေကာင္း အရက္ကို စမ္း၍ ေသာက္တတ္ၾက ေပသည္။ စမ္းရင္းက စြဲသြားသူ မ်ားလည္း ရွိေပသည္။ ေအာင္ျမင္ ေသာေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္၍ ေသာက္သည္။ ႐ံႈးနိမ့္ ေသာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္၍ ေသာက္သည္။

တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လူမႈေရး ႏွင့္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ ခံရေသာေၾကာင့္ ေသာက္သည္။ စီးပြားေရး၊ အိမ္ေထာင္ေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ ႏွလံုးသားေရး စသည့္ မေရတြက္ ႏိုင္ေသာ အေရးကိစၥ မ်ားတြင္ အဆင္မေျပ ေသာေၾကာင့္ လည္း ေသာက္သည္။ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတမ္း မ်ားအရလည္း အရက္ကို ေသာက္တတ္ ၾကသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။ မည္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းရင္း မ်ားေၾကာင့္ ေသာက္သည္ ျဖစ္ေစ အရက္ ေသာက္ျခင္း ေၾကာင့္ ေရာဂါ ေဝဒနာမ်ား ျဖစ္ပြား ႏိုင္ပါသည္။

အရက္ ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပြား လာႏိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ားကို တင္ျပရလွ်င္ အစာအိမ္ အတြင္း အနာျဖစ္ျခင္း ေရာဂါ (အစာအိမ္နာ)၊ အစာအိမ္မွ ေသြးယိုျခင္း ေရာဂါ၊ အစာအိမ္ ေရာင္ရမ္းျခင္း ေရာဂါ၊ အသည္းကြၽမ္း ေရာဂါ၊ အသည္း ကင္ဆာ ေရာဂါ၊ အသံအိုး ကင္ဆာ ေရာဂါ၊ အဆုတ္ တီဘီ ေရာဂါ၊ အဆုတ္ အေအးမိ ေရာဂါမ်ား ရရွိ ႏိုင္ပါသည္။

အရက္သည္ ဦးေႏွာက္ မွတ္ဉာဏ္ႏွင့္ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ၊ စကားေျပာဆိုမႈ၊ ေျခလက္ လႈပ္ရွားမႈ တို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္သည့္ ဗဟိုဌာန မ်ားကို ထံုထိုင္းေစၿပီး ပ်က္စီး ဆံုး႐ံႈးမႈ မ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစ ပါသည္။ အရက္ေပ်ာ့ တစ္မ်ဳိး ျဖစ္သည့္ ဘီယာ တစ္ပုလင္း ေသာက္႐ံုမွ် ႏွင့္ပင္ ဦးေႏွာက္ ကလာပ္စည္းေပါင္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ပ်က္စီးေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိ ရသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထို႔အျပင္ အရက္ကို အလြန္အကြၽံ ေသာက္သံုး ျခင္းေၾကာင့္ လုပ္ငန္းခြင္တြင္ မေတာ္တဆ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာမ်ား ရရွိႏိုင္ျခင္း မွစ၍ အသက္ေသဆံုး ႏိုင္ျခင္း၊ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္ျခင္း၊ ေဒါသ ထြက္လြယ္ျခင္း၊ ရန္လိုတတ္ျခင္း၊ ကိုယ္က်င့္တရား ပ်က္ျပား လာႏိုင္ျခင္း၊ ဟီရိၾသတၱပ အရွက္ အေၾကာက္ နည္းလာျခင္း၊ ရာဇဝတ္မႈ မ်ားကို လြယ္ကူစြာ က်ဴးလြန္ တတ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚ ေစႏိုင္ပါသည္။

ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကလည္း အရက္ ေသာက္စားျခင္း အျပစ္(၆)ပါးကို ေအာက္ပါ အတိုင္း ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ပါသည္-

(၁) ဥစၥာ ဆုတ္ယုတ္ျခင္းသည္ ကိုယ္ေတြ႕မ်က္ျမင္ အျပစ္ျဖစ္၏။
(၂) ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားတတ္၏။
(၃) အနာေရာဂါျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္၏။
(၄) အရွိန္အေစာ္မဲ့တတ္၏။
(၅) လွ်ိဳ႕ဝွက္အပ္သည္ကို ေဖာ္ျပ တတ္၏။
(၆) ဉာဏ္ပညာ အားနည္းေအာင္ ျပဳတတ္၏။ ဟု ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ေပသည္။ လူမႈ ဆက္ဆံေရး အရ မျဖစ္မေန ေသာက္ရသည့္ အခါတြင္မူ မလြန္ၾကဴး ေစရန္ သတိခ်ပ္သင့္ လွပါသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ဝန္းက်င္ကာလမ်ား ဆီက အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု တြင္ အရက္စြဲေသာ အမ်ဳိးသမီးေပါင္း ငါးသန္းခန္ ႔ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ ယေန႔ ေခတ္အခါတြင္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား မ်ားမွ လာေသာ ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲ မ်ားတြင္ ကိုရီးယား ပ်ဳိျဖဴမ်ား အရက္မူး လာသည့္ ဇာတ္ဝင္ခန္း မ်ားကို ကားတိုင္း လိုလို ေတြ႕ရ၏။ ထို ကိုရီးယား ပ်ဳိျဖဴမ်ားကို ျမန္မာပ်ဳိျဖဴ ေလးမ်ားက အားက် အတုခိုး လွ်င္ျဖင့္ ဟူေသာ အေတြးက ျမန္မာျပည္သူ မိဘ ေမာင္ဖြားမ်ားကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ ေစေလၿပီဟု ထင္ရေပသည္။

အရက္သည္ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ မဟူ ေသာက္သံုးသူ မွန္သမွ်ကို ေရာဂါရရွိ ေစပါသည္။ အရက္ေသစာ လြန္လြန္ၾကဴးၾကဴး ေသာက္သံုးလွ်င္ ျဖစ္တတ္ေသာ ေရာဂါမ်ား အေၾကာင္းကို တင္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္၍ ယခုတစ္ဖန္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အရက္ေသစာ ေသာက္သံုး ပါက ျဖစ္ႏိုင္ေသာ ေရာဂါ အေျခအေန မ်ားကိုလည္း ဆက္လက္ တင္ျပလို ပါသည္။

အရက္ေသစာ ေသာက္သံုးေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား (သုိ႔မဟုတ္) အရက္စြဲေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ပါက သေႏၶသားအား စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႏွင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မ်ား ထိခိုက္ ေစႏိုင္ျခင္း၊ အဂၤါမစံုေသာ ကေလးမ်ား ေမြးဖြားျခင္း၊ ဉာဏ္ထိုင္းေသာ ကေလးမ်ား ေမြးဖြား လာႏိုင္ျခင္း၊ လမေစ့ဘဲ ေမြးဖြားျခင္း (သို႔) ေစာေမြးျခင္း၊ ကေလး၏ ဦးေခါင္း လြန္စြာ ေသးငယ္ျခင္း၊ ကေလး၏ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ႏွင့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းမ်ား ခ်ဳိ႕ယြင္းေနျခင္း တို႔ ျဖစ္ေပၚ ေစႏိုင္ပါသည္။

အရက္သည္ ေသာက္သံုး သူတိုင္းကို စြဲလမ္းေစ ပါသည္။ မေသာက္ရ မေနႏိုင္လွ်င္ ထိုသူသည္ အရက္စြဲ ေရာဂါ ရရိွေနၿပီ ျဖစ္ေပသည္။ ယခုအခါ ရာဇဝတ္မႈမ်ား၊ ယာဥ္ မေတာ္တဆမႈ မ်ားတြင္ အရက္ေသစာ ေသာက္စား မူးယစ္ၿပီး ျဖစ္ပြားသည္က ပို၍ မ်ားျပား ေနေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယာဥ္ေမာင္းသူ မ်ားကို အရက္မူးတိုင္း ကိရိယာ မ်ားျဖင့္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ တိုင္းတာ စစ္ေဆးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ လူ႕ကိုယ္တြင္း၌ အရက္ ပမာဏ ဝ.၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိပါက အရက္မူး ေနၿပီဟု သိႏိုင္ၿပီး ယင္း အေျခအေန သည္ ယာဥ္တိုက္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အဆင့္တြင ္ရွိသည္ဟု ဆိုပါ သည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ တင္ျပရေသာ္ အရက္ သည္ ျပႆနာ မ်ဳိးစံုကို ျဖစ္ေပၚေစ သကဲ့သို႔ ေရာဂါမ်ဳိးစံု ကိုလည္း ရရွိႏိုင္ ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျခင္းကို အသိတရားျဖင့္ သတိထား ေရွာင္ၾကဥ္ ႏိုင္ၾကပါေစဟု ရည္သန္၍ ေရးသား တင္ျပလိုက္ရ ေပသည္။

ေအာင္ကုိျမင့္ (ျမစ္ႀကီးနား)

http://myawady-myawady.blogspot.com/2015/01/blog-post_863.html