တန္ျပန္ေသာက

တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ႏႈတ္ဆက္ ၾကတဲ့အခါမွာ ၀င္းပတဲ့ အၿပံဳးမ်က္ႏွာ၊ ခ်ဳိသာတဲ့ စကားသံနဲ႔ "မဂၤလာနံနက္ခင္းပါ" "က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ" ဆုိတဲ့ ပဋိသႏၶာရ စကားေတြနဲ႔ ေန႔သစ္ကုိ စတင္ၾကပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ အပူမီး၊ ေသာက ပရိေဒ၀မီးေတာက္ ေတြကုိေတာ့ ဘယ္သူမွ မရိပ္မိေအာင္ ဖံုးကြယ္ ထားၾကတာ ဓမၼတာပါ။ ေလာကႀကီးထဲမွာ ပရိေဒ၀မီး မေတာက္ေလာင္ ခဲ့ဖူးသူ ရယ္လုိ႔ ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ နည္းနည္းေလာင္ တာနဲ႔ မ်ားမ်ား ေတာက္ေလာင္တာပဲ ကြာျခားမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တင္ျပ ခ်င္တာကေတာ့ ႀကံဳေတြ႕လာတဲ့ ေသာကေတြကုိ ဘယ္လုိ ေက်ာ္ျဖတ္သင့္တယ္ ဆုိတာေလးပါ။

လူေတြဟာ မိမိတို႔ ႀကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ေသာကအပူကုိသာ အႀကီးမားဆံုး အပူမီးအျဖစ္နဲ႔ ထင္ျမင္ယူဆ တတ္ၾကပါတယ္။ မိမိေလွ်ာက္လွမ္း ရတဲ့ ဘ၀ခရီးလမ္းကုိ ျဖတ္သန္းရာမွာ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ ေဒါမနႆ၊ စိတ္ဖိစီးမႈ (Stress)၊ ပူပင္ ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ စိတ္ေသာက မ်ားသည္ လူတုိင္းခံစားရၿမဲ ေသာကမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိထုိေသာ ေသာကမ်ား ဖိစီးႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကုိ ခံေနရမယ္ ဆုိရင္ ထုိေသာကဟာ မိမိ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ထဲကုိပဲ ေရြးျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ လူသားတုိင္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရတာပဲ လုိ႔ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းႏုိင္ရင္ အနည္းနဲ႔ အမ်ားေတာ့ စိတ္သက္သာရာ ရႏုိင္ပါတယ္။

"ယူတတ္ရင္ေဆး၊ မယူတတ္ရင္ေဘး" ဆုိတဲ့ စကားပံုရွိပါတယ္။ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေသာက (ဒါမွမဟုတ္) စိတ္ဖိစီးမႈ အႏၱရာယ္ကုိ အေလးထားၿပီးေတာ့ အဲဒီေသာကကုိပဲ မိမိအတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဘယ္လုိျပန္ၿပီး အသံုးခ်ရမယ္ ဆိုတာကုိ ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ ပူပင္ေသာက လံုး၀မရွိဘဲနဲ႔ လူျဖစ္ရတာေတာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ မိမိေသာကကင္းစင္ေရး တစ္ခုထဲကုိပဲ ဦးတည္ၿပီး အတၱဆန္ဆန္ အမ်ားရဲ႕ အက်ိဳးကုိ လ်စ္လ်ဴ႐ႈမယ္၊ ေသာကနည္းလြန္းၿပီး မိမိအက်ိဳး၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳး အတြက္ စုိးရိမ္ပူပန္မႈ မရွိဘူး၊ ႀကံဳရာေန၊ က်ရာစားဘ၀နဲ႔ ဘ၀ကုိ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ေနထုိင္သြားမယ္ ဆုိရင္ ထုိသူအတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ကုိ ပ်က္စီးေစပါတယ္။ တစ္ကုိယ္ေကာင္း သမားအျဖစ္နဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ ၀ုိင္းပယ္ျခင္းကုိ ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေသာကေတြကုိ ႏုိင္ႏိုင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ၿပီး ေသာကေ၀ဒနာနဲ႔ အသားက်စြာ ေနထုိင္တတ္မယ္ ဆုိရင္ ထုိသူရဲ႕ ဘ၀ဟာ အညႊန္႔တလူလူနဲ႔ ရွင္သန္ တုိးတက္ လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေလာကမွာ လူအခ်ိဳ႕ဟာ မိမိက မေျပာင္းလဲႏုိင္တဲ့၊ မျပဳျပင္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြအတြက္ ပူပင္ေသာက ေရာက္ေနတတ္ၾက ပါတယ္။ အုိျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း တုိ႔ဟာ တားဆီးပစ္ဖုိ႔၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲပစ္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ သဘာ၀ နိယာမ တရားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ေရွာင္လြဲမရႏုိင္တဲ့ ကိစၥေတြအတြက္ ေသာကေရာက္ ေနမယ့္အစား မအုိခင္၊ မနာခင္၊ မေသခင္ အခ်ိန္ကေလးမွာ အတၱ နဲ႔ ပရ ညီမွ်တဲ့ အက်ိဳးကိစၥမ်ားကုိ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းက ေလာကီ ေလာကုတၱရာ အတြက္ အက်ိဳးျဖစ္ေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိတတ္ႏုိင္၊ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြအတြက္ ပူပင္ျခင္းဟာ အေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ မိမိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကူညီ ေျဖရွင္းေပးျခင္း အားျဖင့္ အမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ ေလးစားမႈ၊ အားကုိး ယံုၾကည္မႈတုိ႔ကုိ ခံယူ ရရွိႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ဆုိးေတြနဲ႔ ကံၾကမၼာဆုိး ေတြကသာ မိမိ မျမင္စြမ္းႏိုင္ေသာ၊ မေျဖရွင္းႏုိင္ေသာ ေသာက တုိးပြားေစတဲ့ အေျခခံ အေၾကာင္းရင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကိစၥရပ္ေတြကို မ်က္ႏွာလြဲထားႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။

အဓိကကေတာ့ ေသာကကုိ အေကာင္းျမင္ ႐ႈေထာင့္ကေန ၾကည့္ျမင္တတ္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွိသင့္သည္ထက္ ပုိလြန္တဲ့ ေသာကမီးေၾကာင့္ စိတ္ဒုကၡ ႀကီးမားစြာနဲ႔ ဘ၀ခရီးကုိ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ယထာဘူတက်တဲ့ အျမင္နဲ႔ ဆင္ျခင္ပိုင္းျခားၿပီး ျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြမွာ ရွိသင့္တဲ့ ေသာကကုိ အရင္းျပဳၿပီး အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ၾကပါလို႔ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးကုိပဲ ေသာက ကင္းေ၀းေစခ်င္ပါတယ္။ ေသာက ကင္းေ၀းႏုိင္ၾကပါေစ။