ဂ႐ုစုိက္သင့္ေသာ ေမြးရာပါ လက္ေဆာင္

ဂ႐ုစုိက္သင့္ေသာ ေမြးရာပါ လက္ေဆာင္

လူတြင္ ေမြးဖြားစဥ္ အခိ်န္မွစ၍ ဆက္လက္ မၾကီးထြားသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ကိုယ္အဂၤါ အစိတ္အပိုင္းမွာ မ်က္စိျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမြးရာပါ လက္ေဆာင္ေၾကာင့္ အလွအပ၊ အေရာင္နွင့္ အျခားေသာ စကၡဳပသာဒဆိုင္ရာ အမ်ိဳးမ်ဳိး အဖံုဖံုတို႔ကို ခံစား နိုင္ၾကသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ လူ႕သဘာ၀အရ တစ္ခါပိုင္ဆိုင္ျပီး အရာတစ္ခုကို ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးရံႈးဟု အထင္ေရာက္ ေနတတ္ေလရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ေမြးရာပါ လက္ေဆာင္ကို ျပဳစုဂရုစိုက္ရန္ ေမ့ေလ်ာ့ ေနတတ္သည္။ လူသည္ အေကာင္းျမင္တတ္ေသာ သဘာ၀ရိွသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေကာင္းျမင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦး ထီေပါက္သည္ ၾကားပါက ငါလည္းေပါက္ခ်င္ ေပါက္မွာဟူေသာ အေတြးျဖင့္ ထီကို ကံစမ္းတတ္ ၾကသည္။ ထိုစိတ္ကို ေၾကာ္ျငာကုမၸဏီမ်ားက အသံုးခ်ကာ ထီေပါက္သူတို့၏ ရုပ္ပံုၾကီးငယ္ တို႔ကို အသံုးျပဳကာ ေၾကာ္ျငာၾကေလရာ မ်ားစြာေအာင္ျမင္ ၾကသည္။ ထိုသို႔ သူမ်ားေပါက္လွ်င္ ငါလည္းေပါက္ နိုင္သည္ ဆိုေသာအေတြးကို ေတြးမိၾက ေသာ္လည္း အသုဘတစ္ခုကို လိုက္ပို႔ရသည္ ျဖစ္ေစ၊ ျမင္လိုက္ရသည္ ျဖစ္ေစ ငါလည္း တစ္ခဏအတြင္း ေသနိုင္သည္ပဲ ဟူေသာ အေတြးကို ေတြးမိသူမွာ ဆယ္ဦးလွ်င္ တစ္ဦး ရိွခဲလွသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း မေတြးမိေၾကာင္း ၀န္ခံသည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ စာမ်ားဖတ္ခဲ့ ၾကသည္။ ထိုစာေပမ်ားကို ဖတ္နိုင္ရန္ အသံုးျပဳလိုက္ရေသာ မ်က္စိ၏ အသံုး၀င္မႈကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတတ္သည္။ တစ္ခါက အျငိမ္းစား ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး တစ္ဦးက ေျပာဖူးသည္။ သူ၏မ်က္စိက အလြန္ အားေကာင္းေၾကာင္း၊ လျပည့္ည၏ လေရာင္ေအာက္ တြင္ပင္ စာဖတ္နိုင္စြမ္း ရိွေၾကာင္း ၾကားရသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္စဥ္က ထိုဆရာၾကီး၏ မ်က္စိနွင့္ အယူအဆကို အလြန္အထင္ၾကီး ခဲ့သည္။ ေနာင္ မိမိအသက္ေမြး ၀မ္းေက်ာင္းအရ လွ်ပ္စစ္ အင္ဂ်င္နီယာ ဘာသာရပ္ ကို ေလ့လာေနခိ်န္တြင္ ထိုအယူအဆ မွားယြင္းေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ မည္မွ်ပင္ သန္စြမ္း အားေကာင္းေသာ မ်က္စိကို ပိုင္ဆိုင္ထား ပါေသာ္လည္း အလဲြသံုးစား မလုပ္သင့္ေၾကာင္း သတိျပဳလိုက္မိသည္။

အလင္းပင္ရင္းမ်ားက ထြက္ေသာ အလင္းအားကို လွ်ပ္စစ္ ဘာသာရပ္တြင္ Lux ျဖင့္ ေဖာ္ျပသည္။ စာဖတ္ခန္းတစ္ခုသည္ အနည္းဆံုး 300~500 Lux ရိွသင့္သည္။ ပန္းခီ်ျပခန္းကဲ့သို႔ ၊ ပံုဆဲြခန္းမကဲ့သို႔ ေနရာမ်ားတြင္ အနည္းဆံုးစံ အားျဖင့္ 750 Lux ရိွရမည္ျဖစ္ျပီး ေဆးရံုခဲြစိတ္ခန္းမ်ား ( Operation Theatres ) တြင္ 10000 Lux ရိွရမည္ စသည္ျဖင့္ မွတ္သားရသည္။ အျခားေသာ နယ္ပယ္မွ စာဖတ္သူမ်ား နိႈင္းယွဥ္ နားလည္နိုင္ရန္ ဥပမာတစ္ခု တင္ျပပါမည္။ အမိုးအကာ ေအာက္ရိွ အကာအရံမဲ့ေသာ အခန္းမ်ားနွင့္ မွန္ျပတင္းေပါက္ အနီးမွ အလင္းေရာင္သည္ 1000~2000 Lux ရိွသည္။ ေနေရာင္ ေအာက္တည့္တည့္ နံနက္ ဆယ္နာရီခန့္ ရန္ကုန္ ဧရိယာတြင္ 10000~20000 Lux ရိွသည္။ ထို ဥပမာမ်ားကို ေထာက္၍ အလင္းအားကို ခ်င့္ခိ်န္ နိုင္ေလာက္ျပီဟုယူဆမိသည္။

စာဖတ္ေသာအခါ မ်ားတြင္လည္း စိတ္သက္ေသာင့္ သက္သာရိွျပီး အလင္းေရာင္ ေကာင္းမြန္ေသာ ေနရာကို ေရြးခ်ယ္နိုင္ရန္ လိုအပ္သည္။ နိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားတြင္ အခိ်န္ကိုလုကာ စာဖတ္သူမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ ကားေပၚ၊ ရထားေပၚ စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ စာဖတ္ေနသူ အမ်ားအျပားကို ေတြ႕ျမင္ဖူးသည္။ ထိုအရာမွာ ေကာင္းမြန္ေသာ ဓေလ့ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္လည္း ထိုအမူအက်င့္ ေကာင္းတို့ အခါအားေလ်ာ္စြာ ကူးစက္ျပန့္ပြားလ်က္ ရိွသည္။ အားေပးလိုေသာ္လည္း အားမေပးခ်င္ပါ။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ မ်ား၏ ျပည္သူ့ပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ေဆာင္မႈနွင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ လက္ရိွ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားမွာ အလြန္ပင္ ျခားနားလ်က္ ရိွသည္။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ တစ္ခုမွ ဓာတ္ရထား တစ္စင္းေပၚတြင္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကို ဇိမ္က်က် ေသာက္နိုင္သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ပါရိွပစၥည္းမ်ား ျပဳတ္က် မက်န္ရေအာင္ အထူးဂရုစိုက္ရေသာ အခိ်န္ျဖစ္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ကားေပၚတြင္ စာဖတ္ၾကည့္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ ေခါင္းမူးလာသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ဥာဏ္မီသမွ် ျပန္ေတြးေသာ္ မ်က္စိ အတြင္းရိွ ျမင္လႊာ (Retina) ေပၚတြင္ ပံုရိပ္မ်ား မွန္ကန္စြာ ေပၚေစနိုင္ရန္ မ်က္စိမွန္ဘီလူးကို အားျပဳေထာက္ပံ့ ထားေသာ ၾကြက္သားေလးမ်ား က လ်င္ျမန္စြာ အလုပ္လုပ္ရသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံ ဘတ္စ္ကားမ်ား၏ တည္ျငိမ္စြာ သြားလာနိုင္မႈအရ မ်က္စိမွန္ဘီလူးက မလိုက္နိုင္ျခင္း ျဖစ္နိုင္သည္။ ဦးေနွာက္သို႔ သတင္းပို႔ခ်က္မ်ား မွားယြင္းေသာအခါ ေခါင္းမူးလာျခင္း ျဖစ္နိုင္သည္ဟု ယူဆသျဖင့္ ေနာင္မဖတ္ျဖစ္ ေတာ့ပါ။ (ဤကား ကြ်န္ေတာ့္အေတြး မွ်သာျဖစ္သည္။ မည္သည့္ က်မ္းကိုးက်မ္းကားမွ မျပနိုင္ပါ။) အျခားတိုင္းျပည္တြင္ ကားေပၚ၊ ရထားေပၚ စာဖတ္ျခင္းက ျဖစ္နိုင္ေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ကားေပၚ၊ ရထားေပၚတြင္ စာဖတ္နိုင္ရန္ အခိ်န္အတိုင္းအတာ တစ္ခုေတာ့ ၾကာဦးမည္ ထင္သည္။

သာမန္စာအုပ္ျဖင့္ စာဖတ္ခိ်န္တြင္ သာမန္ လူတစ္ဦးအေနျဖင့္ တစ္မိနစ္တြင္ မ်က္ေတာင္ ရွစ္ၾကိမ္ခတ္သည္။ ကြန္ပ်ဴတာ၊ တက္ဘလက္၊ ဖုန္းစသည္ တို႔နွင့္ စာဖတ္ခိ်န္တြင္ တစ္မိနစ္တြင္ မ်က္ေတာင္ နွစ္ဆယ့္နွစ္ၾကိမ္ ခတ္ရသည္။ မ်က္စိက အလင္းပင္ရင္း တစ္ခုကို တိုက္ရိုက္ၾကည့္ ေနရသျဖင့္ ပိုမို အလုပ္လုပ္ လာရေသာ သေဘာရိွသည္။ ထိုအရာမ်ား ေပၚတြင္ စာဖတ္ပါက မိနစ္နွစ္ဆယ္လွ်င္ တစ္ၾကိမ္ စကၠန္႔နွစ္ဆယ္ခန္႔ မ်က္စိအနားယူရနု္ လိုအပ္ေၾကာင္း က်န္းမာေရး လမ္းညႊန္ခ်က္မ်ားတြင္ ဖတ္ရသည္။ တစ္နာရီ ဖတ္ျပီးတိုင္း ငါးမိနစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္း ၊ အျခား လုပ္ေဆာင္စရာမ်ား လႈပ္ရွား ေဆာင္ရြက္ျခင္းကို ေဆာင္ရြက္ သင့္ေၾကာင္း အၾကံေပးထားသည္။

က်န္းမာေရးကို အလြန္ဂရုစိုက္ေသာ အေနာက္နိုင္ငံသားမ်ား အေနျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာေပၚတြင္ စာဖတ္ျခင္းထက္ စာအုပ္ျဖင့္ စာဖတ္ျခင္းအေလ့ကို ပိုမိုလုပ္ေဆာင္ပံု ေထာက္လွ်င္ အီလက္ထရြန္နစ္ ပစၥည္းမ်ား၏ မသိမသာ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ေရွာင္ရွားေနပံုကို ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း သတိျပဳအပ္ေပသည္။ ယေန႔ ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ ဖုန္းမ်ား အလြန္တြင္က်ယ္ လာသည့္အေလွ်ာက္ စာအုပ္ဆိုင္မ်ား အနည္းငယ္မွ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိခိုက္လာသည့္ အေနအထားကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ထိုဖုန္းေလးမ်ား အသံုးျပဳကာ ကားေပၚ၊ ရထားေပၚတြင္ စာဖတ္မည္ ဆိုပါက ျဖစ္ေပၚလာ နိုင္ေသာ အကို်းဆက္မ်ားကို ဆက္လက္ေတြးေတာ မိပါသည္။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္တြင္ က်န္းမာေရးအသိမ်ား ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔လာျပီး စာအုပ္မ်ားဆီ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကေလးမ်ား ျပန္ျပီး ေျခဦးလွည့္တန္ ေကာင္းပါရဲ့ဟု ေတြးမိသည္။ အားလံုး၏ ေမြးရာပါ အၾကည္ဓာတ္ လက္ေဆာင္ေလး က်န္းမာပါေစ။ စာေကာင္းေပမြန္ မ်ား ဆက္လက္ဖတ္ရႈ နိုင္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းလ်က္။ (ကုိစက္ေဖ)