အနာဂတ္လွပႏုိင္ၾကပါေစ

အနာဂတ္လွပႏုိင္ၾကပါေစ

ပန္းေတြ ဖူးရာကေန ပြင့္ၾကတယ္၊ အစြမ္းကုန္ လွေသြးၾကြယ္ၿပီး အခ်ိန္တန္ေတာ့ ညိႇဳးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ႏွစ္ေဟာင္းကုိ ႏႈတ္ဆက္လုိက္တာနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေတာ့ ထပ္အုိသြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္အရာကမွ ထာ၀ရ ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ မတည္ၿမဲတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ လူ႔ေလာကထဲမွာ ေရာက္စဥ္ခဏ အဓိပၸါယ္ရွိရွိ ျဖတ္သန္းႏုိင္ရင္ပဲ အလွတရား ဆုိတာကုိ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အလွတရား ေတြကသာလွ်င္ ဘဝကုိ ရွည္ၾကာေစၿပီး ေနေပ်ာ္တဲ့ ရွင္သန္မႈကုိ ျဖစ္ေစမွာ အမွန္ပါ။ အဆုိးေတြေရာ အေကာင္းေတြနဲ႔ပါ ေရာျပြန္းေနတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းကုိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ပဲ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့တယ္။ ေရွ႕မွာ ေစာင့္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ရမယ့္ ႏွစ္သစ္ကုိ လွပၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ ေန႔သစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တာ ဆႏၵမွန္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္သစ္မွာ ေအာင္ျမင္လုိသူေတြ အတြက္ ေရွာင္က်ဥ္ရမယ့္ အခ်က္ေတြကုိ မွ်ေ၀ ေပးလုိက္ပါတယ္။

(၁) စြန္႔စားရန္ သတိၱမရွိျခင္း ( Unwillingness to take risks )
(၂) ဇဲြမရွိျခင္း ( Lack of persistence )
(၃) ခ်က္ခ်င္းစိတ္ေက်နပ္မႈကုိသာၾကည့္ျခင္း ( Instant gratification )
(၄) ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္မႈမရွိျခင္း ( Lack of priorities )
(၅) ျဖတ္လမ္းလုိက္တတ္ျခင္း ( Looking for shortcuts )
(၆) တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္ျခင္း၊ ေလာဘႀကီးျခင္း ( Selfshness and greed )
(၇) ခုိင္မာစြာ ယံုၾကည္မႈ မရွိျခင္း ( Lack of conviction )
(၈) သဘာဝ၏ ဥပေဒသမ်ား (သဘာဝနိယာမမ်ား)ကုိ နားမလည္ျခင္း ( Lack of understanding of nature's laws )
(၉) ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရန္ စိတ္မပါျခင္း ( Unwillingness to plan and prepare)
(၁၀) အေၾကာင္းျပျခင္း၊ ဆင္ေျခေပးျခင္း ( Rationalizing)
(၁၁) အတိတ္က အမွားမ်ားကုိ သင္ခန္းစာ မယူျခင္း ( Not learning from past mistakes )
(၁၂) အခြင့္အလမ္းကုိ မျမင္ျခင္း ( Inability to recognize opportunity )
(၁၃) ေၾကာက္စိတ္ ( Fear )
(၁၄) ဗီဇစြမ္းရည္မ်ားကုိ အသံုးမခ်တတ္ျခင္း ( Inability to use talents )
(၁၅) စည္းကမ္းမရွိျခင္း ( Lack of discipline )
(၁၆) ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျမတ္ႏုိ္းေလးစား တန္ဖုိးထားမႈ မရွိျခင္း ( Lack of self-esteem )
(၁၇) ဗဟုသုတမရွိျခင္း ( Lack of knowledge )
(၁၈) ဒုကၡေရာက္မယ့္ ခံယူခ်က္သေဘာထား ရွိျခင္း ( Fatalistic attitudes )
(၁၉) ရည္ရြယ္ခ်က္ ကင္းမဲ့ျခင္း ( Lack of purpose )
(၂၀) သတိၱမရွိျခင္း ( Lack of courage )

ရွင္သန္ေနရသမွ် အခ်ိန္တုိင္းကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကဖို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ မြန္ျမတ္တဲ့ လူမႈေရး လုပ္ငန္းေတြကုိ စိတ္အား ထက္သန္စြာနဲ႔ တတ္အားသေရြ႕ ကူညီေဆာင္ရြက္ ႏုိင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ စာဖတ္သူအားလံုး စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကေစဖုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ဘ၀အေမာေတြ ၾကားမွာ ဆင္ျခင္လုိ႔ ၿပံဳးေပ်ာ္ႏုိင္ၾကပါေစ ....

ငယ္ငယ္တုန္းခဏ

ငယ္ငယ္တုန္းခဏ

လူတုိင္းအတြက္ ကုိယ္တုိင္ ဖန္တီးခဲ့တဲ့ မွတ္မွတ္ရရ သမုိင္းေလးေတြ ကုိယ္စီရွိၾကမွာပါ။ ဒုိင္ယာရီ အေနနဲ႔ မွတ္တမ္း မတင္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ငယ္ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုးဟာ ကိုယ္ပုိင္သမုိင္း ေတြပဲျဖစ္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ မိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ သမုိင္းေၾကာင္းေတြ လွခဲ့တယ္ မလွခဲ့ဘူး ဆုိတာကေတာ့ ဘ၀ေပး အေျခအေနေပၚမွာ မူတည္ပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ အပူအပင္ မရွိခဲ့တဲ့ ငယ္ဘ၀ရဲ႕ သမုိင္းကေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ လွပၾကမယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

တဂ္ပုိ႔စ္တစ္ပုဒ္ ေရးရေတာ့မယ္ဆုိရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ခ်ျပလုိက္တာနဲ႔ အတူတူပဲလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ငယ္ဘ၀၊ ငယ္အေၾကာင္း၊ ေက်ာင္းသားဘ၀နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ထင္ရွား ေက်ာ္ေဇာတဲ့ လူသိသူသိ ပုဂၢိဳလ္ မဟုတ္ေတာ့ ဖတ္ေပ်ာ္တဲ့ အတၳဳပၸတၱိေတာ့ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အမွတ္တရ ရွိေနေအာင္ေတာ့ ဒီငယ္ဘ၀ဆုိတဲ့ တဂ့္ပုိ႔စ္ကုိ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ေက်ာင္းမေနခင္ အခ်ိန္ထိေတာ့ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးမုိ႔ မွတ္မိတာ ဘာမွမရွိခဲ့ပါဘူး။ ငယ္ဘ၀မွာ အမွတ္အရဆံုး ေန႔ကေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္း စတက္တဲ့ေန႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဖုိးနဲ႔ အဖြားက ေက်ာင္းခန္းထဲ အထိ လုိက္ပုိ႔ၿပီး ျပန္ေတာ့မယ္ လုိ႔ ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ တျခား ကေလးေတြလုိ ငုိခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ မငုိျဖစ္ေတာ့ ရင္ထဲမွာ တင္းက်ပ္က်ပ္ ျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။ အိမ္ကလူႀကီး ေတြနဲ႔ ပထဆံုး ခဲြေနရတဲ့ အခ်ိန္မုိ႔ အားငယ္စိတ္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့မိတာ အမွန္ပါ။ ဆရာမက စာေတြ စသင္ေတာ့မွ အဲဒီအားငယ္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ ဒါက ပထမဆံုးရခဲ့တဲ့ အထီးက်န္ျခင္း အေတြ႕အႀကံဳသစ္ တစ္ခုပါ။

အေဖနဲ႔အေမက တာခ်ီလိတ္ မကာဟုိခမ္း ရပ္ကြက္မွာ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းနဲ႔ ျမန္မာလက္မႈ လက္လုပ္ထည္ေတြ ေရႊခ်ည္ထုိးထည္ေတြ ေရာင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က က်ိဳင္းတံု မဟာမုနိဘုရားနဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ ေလယာဥ္ကြင္း သြားတဲ့လမ္းမွာ အဖုိးနဲ႔အဖြားနဲ႔ ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၅ တန္းႀကီးတဲ့ ေဒၚေလး ၂ ေယာက္ရွိတယ္။ အုတ္တံတုိင္း ျမင့္ျမင့္၊ သံျပားတံခါးထူထူ အပိတ္နဲ႔ ျခံ၀င္းက်ယ္ထဲမွာ စည္းကမ္းႀကီးၿပီး ေရွး႐ုိးဆန္တဲ့ ဖုိးဖြားေတြနဲ႔ႀကီးျပင္း လာတာေၾကာင့္ ျပင္ပသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဗဟုသုတ နည္းခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုး အေဖာ္ေတြကေတာ့ ယုိးဒယားကလာတဲ့ သံပတ္အ႐ုပ္ေတြ၊ ျဖဳတ္/တပ္ ကစားႏုိင္တဲ့ ကစားစရာေတြနဲ႔ Puzzy အ႐ုပ္ဆက္တဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြပဲျဖစ္တယ္။ ဒုတိယ အရင္းႏွီးဆံုး ကေတာ့ အဖုိးရဲ႕စာဖတ္ခန္းထဲက စစ္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုိ ဂႏၳ၀င္ စာအုပ္ေတြ၊ က႑စံုတဲ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ေတြ၊ တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္စာအုပ္ေတြ၊ ဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ လုိ ၀တၳဳအတဲြလုိက္ေတြနဲ႔ ျမန္မာ့စံုစြယ္က်မ္း စာအုပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တတိယ အရင္းႏွီးဆံုး ကစားေဖာ္ေတြကေတာ့ အဖုိးရဲ႕ တပည့္ေတြျဖစ္တဲ့ ကားဆရာေတြ၊ စပါယ္ယာေတြ၊ စက္ျပင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ (တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ သင္ဆရာ ျမင္ဆရာေတြ ျဖစ္လာမယ့္ ကားရဲ႕ စက္ပိုင္းဆုိင္ရာ ဆရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္) ကၽြန္ေတာ္ ဆုိးသမွ်ကုိျငဴစူျခင္းမရွိဘဲ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ အႏြံတာခံခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္အႀကိဳက္ လုိက္ေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ေပးတဲ့ ကားဆရာအဖဲြ႕ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ရင္ အဖုိးကိုယ္တုိင္ အေဒၚေတြနဲ႔အတူ ဂ်စ္ကားေလးနဲ႔ အႀကိဳအပုိ႔ လုပ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ျပင္ပ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ မရခဲ့တဲ့ အထီးက်န္ဆန္မႈကုိ ထဲထဲ၀င္၀င္ ခံစားရခဲ့ပါတယ္။

ငယ္ဘ၀က အ႐ုိးစဲြခဲ့တဲ့ ဒီအထီးက်န္ဆန္မႈရဲ႕ ေနာက္ဆက္တဲြ ရလဒ္ဆုိးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္း အသင္းေတြ နည္းပါးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္ သူတစ္ပါး နာက်င္ခဲ့တာကုိလဲ ဂ႐ုဏာ မသက္မိတတ္ဘူး။ သူမ်ားနဲ႔ စကားေျပာ ေတာ့လည္း အေျပာ မတတ္ေတာ့ ေဘထုတ္နဲ႔ ပစ္ေပါက္လုိက္သလုိ အျဖစ္မ်ိဳး ခဏခဏ ႀကံဳခဲ့ရတယ္။ သူတစ္ပါးရဲ႕ ေျပာစကားေတြနဲ႔ အမူအရာကုိ ဘ၀င္မက်ခဲ့ရင္ စိတ္အလုိမက် ျဖစ္ၿပီး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္လုိ မျမင္မိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးဘက္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္ဆုိတာကုိ ၀န္ခံတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ ကေတာ့ ဒီမွ်ပါပဲ။ ဇာတ္ေပါင္းလုိက္ရင္ ေကာင္းတာနည္းၿပီး လုိအပ္ခ်က္က ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ပါ။ တဂ္ထားတဲ့ ညီမငယ္ ေန႔အိပ္မက္ လည္း ေက်နပ္ ႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

ရွမ္းဟင္းထုပ္

ရွမ္းဟင္းထုပ္

ခရစၥမတ္နားနီးလာေတာ့ အေအးဓာတ္က အရင္ေန႔ေတြထက္ ပုိကဲလာတယ္လုိ႔ ထင္ရမိတယ္။ ေအးလြန္းေတာ့လည္း ဘယ္ေလာက္ထူတဲ့ ေစာင္ကုိပဲ ၿခံဳၿခံဳ ေႏြးလာတယ္ရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ ေကြးရင္း ေကြးရင္းနဲ႔ ခါးထဲက အ႐ုိးေတြေတာင္ ထံုက်ဥ္လာတယ္လုိ႔ ခံစားရမိတယ္။ တစ္လံုးတည္းေသာ Heater ကုိ ပ်ိဳပ်ိဳေဒၚေလးမ်ား ပ်ိဳပုိင္စီးထားတာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းအဖုိ႔ ကုိယ့္အလွည့္ ေရာက္လာေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္တည္း သမားအတြက္ ဒီလုိ ေအးစက္စက္ ေဆာင္းညရဲ႕ အထီးက်န္ဆန္မႈကုိ စာဖဲြ႕မယ္ဆုိရင္ ကုန္ႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။

လုပ္ေနက် မနက္ လမ္းထေလွ်ာက္ ရာကအျပန္ စာတုိက္ပံုးထဲ စစ္ၾကည့္ေတာ့ စာအိတ္ ၃ ခုေရာက္ေနတယ္။ စာ ၃ ေစာင္လံုး လိပ္စာက ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚေလးငယ္ တစ္ေယာက္ထဲ ရဲ႕ နာမည္ပဲေရးထားတာပါ။ စာအိတ္ကိုင္ၿပီး စဥ္းစားမိတာက ေဒၚေလးငယ္ တစ္ေယာက္ ဧကန္ဓ ေတာ့ အမွန္ဧကန္ဓ ပဲဆုိၿပီး အစ္, မလုိ႔ မီးဖုိေဆာင္ထဲ ၀င္လုိက္တယ္။ ေဒၚေလးငယ္ကုိ အခန္႔သင့္ေတြ႕တာနဲ႔ " ေဒၚေလးငယ္ေတာ့စြံၿပီ ဂုဏ္ယူပါတယ္ " ေျပာၿပီး စာေတြကမ္းေပး လုိက္တယ္။ အံ့ႀသဟန္လည္းမျပ၊ ျပာယာခတ္ တာလဲမရွိဘဲ စာအိပ္ကုိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေဖာက္ဖတ္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ " @#$ ~^$# #@$* " အခ်ိဳးမေျပတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၿပီး " ဟဲ့.. ညက်ရင္ ခ်က္စ္ေက်ာင္းက ကေလးေတြ ခရစၥမတ္အတြက္ သီခ်င္းလာဆုိဖုိ႔ အသိေပးတဲ့စာဟဲ့ @#$ ရဲ႕ " တဲ့။ ေစာေစာစီးစီး ထင္ထားသလုိ မဟုတ္ဘဲ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အတြယ္ခံလုိက္ရလုိ႔ ေနသာထုိင္သာေတာ့ ရွိသြားပါတယ္။

မနက္ေစာစာ စားၿပီးတာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္သြားဖုိ႔ ေဒၚေလးငယ္က အေခၚေတာ္ လြတ္လုိက္တယ္။ ဆဲြျခင္းေတာင္းနဲ႔ ေစ်း၀ယ္စာရင္း ေပးၿပီး ျမန္ျမန္၀ယ္ၿပီး အျမန္ျပန္လာခဲ့ ခ်ည္တဲ့။ သြားေတာင္ မသြားရေသးဘူး .. ပ်ိဳပ်ိဳႀကီးေတြမ်ား စိတ္ဆိတ္တယ္ဆုိတာ အမွန္ပဲ ယံုၾကည္ မိလုိက္တယ္။ အတြန္႔မတက္၀ံ့တာနဲ႔ ႀကီးေမနဲ႔အတူ ေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ႀကီးေမဆုိတာက အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္သန္႔ရွင္းဖုိ႔ အခ်ိန္ပိုင္းေခၚထားတဲ့ အန္တီပါ။ ကေန႔ေတာ့ ႀကီးေမရဲ႕ ျခင္းေတာ္ဆဲြေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်း၀ယ္စာရင္းကုိ ၾကည့္ေတာ့ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ ၁ ပိႆာ၊ ၃ ထပ္သား ၁ ပိႆာ၊ ေမႊးဆန္မႈန္႔ ၁၀ ထုပ္၊ ေမႊးေကာ္မႈန္႔ ၁ ထုပ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ တစ္လံုးဥ ၅၀ သား၊ ဂ်ဴးျမစ္ ၁ ပိႆာ၊ င႐ုပ္သီးခဲြျခမ္း ၅၀ သား၊ နံနံပင္ အစိတ္သား၊ Birdy ေကာ္ဖီမစ္ ၂ ပါကင္နဲ႔ တုိလီေမာက္စ ေတြေရးထားတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲမွာ ( ကုိ x x x x အိမ္က ငွက္ေပ်ာရြက္ ၁၀ ရြက္ ခုတ္ခဲ့) ဆုိတာပါပဲ။ ငွက္ေပ်ာရြက္ နဲ႔ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ ဆုိတာကုိ ဖတ္မိမွ ဟင္းထုပ္ လုပ္စားမယ္ဆုိတာ ရိပ္မိသြားတယ္။ ဟင္းထုပ္ စားခ်င္တာနဲ႔ ခုမွလူက လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိၿပီး ေစ်းအျမန္၀ယ္ဖုိ႔ အားထည့္ ျဖစ္သြားတယ္။

ရွမ္းဟင္းထုပ္ လုပ္စားနည္းက လြယ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး အသားကုိ အရသာထည့္ၿပီး အရင္လံုးထားရပါမယ္။ (ဒီေနရာမွာ အရသာဆုိတာက ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ဂ်င္းေထာင္းတုိ႔ ေရာႏွယ္ၿပီး ေရသင့္႐ံုထည့္ လံုးတာပါ) ေနာက္ စတီးဇလံုႀကီးႀကီးထဲကုိ ဆန္မႈန္႔ေတြထည့္ လက္တစ္ဆစ္ သာသာလွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ထည့္၊ အသားထူတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီး နည္းနည္းထည့္၊ အရသာထည့္ၿပီးတာနဲ႔ ေရသင့္႐ံုထည့္ၿပီး ႏွံ႕ေအာင္ ႏွယ္ေပးရပါမယ္။ ေရမ်ားရင္ ေပ်ာ့ႏုိင္တယ္၊ ေရနည္းရင္လည္း မာသြားႏုိင္တာေၾကာင့္ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေအာင္ ဆၿပီး ထည့္ႏွယ္ ေပးရပါမယ္။ ႏွံ႕ေအာင္ႏွယ္ ၿပီးသြားရင္ လံုးထားတဲ့ အသားကုိ လက္ႏွစ္လံုးသာသာ ပါးပါးေလးျဖစ္ေအာင္ လွီးထားရပါမယ္။ ငွက္ေပ်ာဖက္ကုိလည္း မီးနည္းနည္းျပၿပီး အေနေတာ္ စိတ္ထားရပါမယ္။ အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ စားဆီသုတ္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖက္ထဲကုိ ႏွယ္ထားတဲ့ ဟင္းထည့္ အသားထည့္ ၿပီးတာနဲ႔ ေပါင္းအုိးထဲ စီထည့္ၿပီး ေပါင္းေပးရပါမယ္။ ဟင္းထုပ္ကုိ ေပါင္းထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ငရုတ္ဆီအတြက္ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ စလံုးစခုေထာင္းၿပီး ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ရပါမယ္။ ၾကက္သြန္က်က္ရင္ မီးေပၚကခ်ၿပီး ငရုပ္သီးခဲြျခမ္းကုိ အဲဒီၾကက္သြန္ေၾကာ္ ဆီထဲ ထည့္ေမႊရပါမယ္။ ဆီနဲ႔ ငရုပ္သီး ႏွံ႕သြားရင္ စတီးဇလံုအလြတ္ထဲ သြန္ခ်အေအးခံ လုိက္ရပါမယ္။ ဒီငရုတ္သီးေၾကာ္က ဟင္းထုပ္ထဲ ထည့္စားဖုိ႔ အကၡရာက်တဲ့ အစာပလာပါ။ ၃ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ ေပါင္းလုိက္ရင္ ေမႊးႀကိဳင္ေနတဲ့ ရွမ္းဟင္းထုပ္ကုိ စားလုိ႔ရပါၿပီ။ ဟင္းထုပ္နဲ႔ အတူကပ္စားဖုိ႔ နံနံပင္ရယ္၊ ဂ်ဴးျမစ္ရယ္ အဆင္သင့္ ေရေဆးထားရင္ အားလံုး အဆင္ေျပပါၿပီ။ ဒီေနရာမွာ နည္းနည္းလုပ္စားခ်င္ သမားအတြက္ ေပါင္းအုိးမရွိရင္လဲ ႐ုိး႐ုိးထမင္းအုိးနဲ႔ ေပါင္းလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ထမင္းအုိး ေအာက္ေျခကုိ ေရထည့္လုိ႔ျဖစ္ေအာင္ ဇကာခံေပ့ါ၊ ဇကာမရွိလဲ ငွက္ေပ်ာရြက္အ႐ုိးကုိ အုိးနဲ႔အေနေတာ္ တုိင္းျဖတ္ၿပီး ခံလုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ ညက်ရင္ သီခ်င္းလာဆုိမယ့္ ခ်က္စ္ေက်ာင္းက ေရာင္းရင္းေတြ ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မစားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဟင္းထုပ္ကုိ မ်ားမ်ားေလး တြယ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြ ေတြလည္း ကရိကထ မမ်ားတဲ့ ရွမ္းဟင္းထုပ္ကုိ လုပ္စားၾကည့္ပါအုန္းလုိ႔ ...။ သက္သတ္လြတ္ စားခ်င္ရင္ေတာ့ အသားထည့္မေပါင္းလဲ အရသာရွိပါတယ္။ အားလုံးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။

ရွမ္းမုန္႔တီ ေခါက္ေဆန္႔

ရွမ္းမုန္႔တီ ေခါက္ေဆန္႔

ရန္ကုန္မွာ ရွိေနတုန္းက သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြ လုိက္လည္ဖုိ႔ ေတာ္ေတာ္ရယ္ပါ အိမ္ျပင္ေတာင္ သိပ္မထြက္ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြတင္ မဟုတ္ပါဘူး ၿမိဳ႕ထဲေတာင္ တစ္လ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ပဲ ဂ်ာနယ္၀ယ္ ထြက္ရင္သာ အျပင္ထြက္ျဖစ္တယ္။ အသိအိမ္ေတြ မလည္ျဖစ္ဆုိ ခင္မင္မႈနဲ႔ ကိုယ္ကသြားျဖစ္ရင္ေတာင္ ေႏြးေထြးမႈ မရွိတာကုိ ခံစားမိလုိ႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး ေကၽြးေမြးရမွာ စုိးရြံ႕ေနပံုေပၚၿပီး သိပ္လည္းပဲ ႀကိဳဆုိခ်င္ပံုမရပါဘူး။ ဒါေတာင္ ကုိယ္က ဘယ္သူ႔အိမ္သြားသြား လူႀကီးေတြနဲ႔ သိသည္ျဖစ္ေစ မသိသည္ျဖစ္ေစ သစ္သီးတစ္အိတ္ေတာ့ ပါစၿမဲပါ။ ခုရြာကုိ ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္မွာကပ္တဲ့ရက္ရယ္လုိ႔ မရွိသေလာက္ အလည္လြန္ေနတယ္။ လည္လြန္းဆုိ ဘယ္အိမ္ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္အိမ္လုိ ကုိယ့္မိသားစုလုိ ပ်ဴငွာၿပီး မကုန္ႏုိင္တဲ့ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းေတြ စၿမံဳျပန္ ေနမိလို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စားစရိတ္ၿငိမ္းတယ္ေလ။ ေရာက္တာနဲ႔ စားမယ္ ၀ါးမယ္ က်ိတ္မယ္ ဆုိတာခ်ည္းပဲ။ မကုန္ရင္ အိမ္ျပန္သယ္လုိ႔လည္းျဖစ္တယ္။ ကဲ ဘယ္ေလာက္အေျခအေန ေကာင္းလဲ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါ။

တစ္ေန႔က စုိင္းေနာင့္တုိ႔အိမ္ ဖိတ္ထားလုိ႔ ေရေအးကြင္းထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္။ စိုင္းေနာင့္ေၾကာင့္ ေရာက္ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စိုင္းေနာင့္အစ္မ နန္းေလာ၀္ခမ္းက ေခါက္ေဆန္႔ လုပ္စားလုိ႔ ေခၚေကၽြးတာ ျဖစ္တယ္။ အေဖကပအုိ၀့္ အေမကရွမ္း ေတြမုိ႔ ရွမ္းနာမည္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေပမယ့္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လံုးက ရွမ္းစကား ေျပာတတ္ၾကတာ မဟုတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ စီနီယာက်တဲ့ ေလာ၀္ခမ္းက ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးေပမယ့္ ၿမိဳ႕မေစ်း ေတာင္ဘက္တုိက္တန္းမွာ ေရႊဆုိင္ထြက္တယ္။ သူတုိ႔အိမ္က လက္ဖက္ပဲြ႐ံုေထာင္ထားတယ္။ လက္ဖက္ကုန္ေတြ သယ္ေပးရင္းက အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ ေျပာမနာ ဆုိမနာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားတာၾကာေပါ့။

ေခါက္ေဆန္႔ ဆုိတာ မုန္႔တီဖတ္နဲ႔ လုပ္စားတဲ့ ရွမ္းမုန္႔တီလုိ႔ပဲ ေခၚရမလားပဲ။ သူ႔ဟင္းရည္ရဲ႕ အနံ႕က ပဲပုပ္နံ႕ သင္းတယ္။ နံနက္ေစာစာ အေနနဲ႔ စားရတဲ့ ႐ုိးရာအစားအစာ တစ္မ်ိဳးပါ။ ပဲပုပ္ႀကိဳက္ရင္ေတာ့ ရွမ္းမုန္႔တီျဖစ္တဲ့ ေခါက္ေဆန္႔လဲ ႏွစ္သက္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ႀကိဳက္တယ္ အၿမဲလဲ စားျဖစ္တယ္။ ပဲပုပ္နံ႕သင္းသင္း နဲ႔အတူ သံပုရာသီးနံ႔နဲ႔ နံနံပင္အနံ႕နဲ႔ပါဆုိ မျဖစ္မေန သြားရည္ကုိ ယုိသြားေစပါတယ္။ သူက ၾကက္သားနဲ႔ခ်က္ရင္ မလုိက္ဖက္ဘဲ အဆီမ်ားတဲ့ ၀က္သားနဲ႔ ခ်က္ပါမွ သူ႕ဟင္းရည္က အရသာရွိၿပီး ပုိအသက္၀င္ပါတယ္။ ေခါက္ေဆန္႔ စားတဲ့အခါ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ပထမပဲြမွာပဲ စားလုိ႔ေကာင္းၿပီး လုိက္ပဲြထပ္ယူရင္ အရသာ ေပါ့သြားတာမ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စားရင္ ၀မ္းစတုတ္နဲ႔ ကုန္ႏုိင္သေလာက္ အျပတ္ျပင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ထမင္းလုိက္ပဲြထည့္တဲ့ ဇလံုကုိေရြးၿပီး ေခါင္းမေဖာ္တမ္း စားလုိက္တာပဲ။ အစားနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ရွက္တတ္သူ မဟုတ္ေတာ့ မ်က္ႏွာထူထူနဲ႔ပဲ စားျဖစ္ခဲ့တယ္။

ေခါက္ေဆန္႔ ခ်က္စားခ်င္ရင္ေတာ့ လုပ္နည္းကလြယ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး အဆီပါတဲ့ ၀က္သားကုိ ေသးေသးတံုးၿပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီးမ်ားမ်ားနဲ႔ အရသာရွိေအာင္ ဗမာခ်က္ခ်က္ ရပါတယ္။ မိသားစု မမ်ားရင္ေတာ့ ၀က္သား ၅၀ သားဆုိ အေတာ္ပါပဲ။ ၀က္သားဟင္း ဆီလည္ၿပီး က်က္ေလာက္ၿပီဆုိရင္ သင့္ေတာ္တဲ့ ဒန္အုိးအႀကီးထဲ ေျပာင္းထည့္ရပါမယ္။ ေနာက္ ေရကုိ သင့္ေတာ္သလုိထည့္ေပးရပါမယ္။ ေရဆူလာရင္ စလံုးစခု ေထာင္းထားတဲ့ ပဲပုပ္ခ်ပ္အက်က္မႈန္႔ကုိ ထည့္ေပးရပါမယ္။ ေနာက္ၿပီး လက္ပံပြင့္ေျခာက္ကုိ ထပ္ထည့္ရပါမယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ အရသာထည့္ၿပီးရင္ အသင့္စားလုိ႔ရတဲ့ ေခါက္ေဆန္႔ ဟင္းရည္ကုိ ရၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာမုန္႔ဟင္းခါးလိုပဲ ေခါက္ေဆန္႔မွာလဲ ဟင္းရည္ရဲ႕ အရသာက အခရာက်ပါတယ္။ မုန္႔တီဖတ္ အရြယ္ကေတာ့ နန္းႀကီးသုပ္လုပ္စားတဲ့ အရြယ္ႀကီးတဲ့ မုန္႔ဖတ္ဆုိ ပုိအဆင္ေျပပါတယ္။ ေနာက္ စားခါနီးရင္ သံပုရာသီးစိတ္ရယ္၊ နံနံပင္ရယ္၊ င႐ုတ္သီးမႈန္႔ရယ္၊ ငံျပာရည္အခ်ိဳရယ္ စားပဲြေပၚတင္ထားလုိက္ရင္ ၿပီးျပည့္စံုပါၿပီ။ ေခါက္ေဆန္႔နဲ႔ တဲြဖက္ၿပီးစားလုိ႔ ေကာင္းတာကေတာ့ ၀က္ဆီဖတ္ေက်ာ္နဲ႔ ၀က္အူကၽြတ္ကၽြတ္ ေၾကာ္တုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာပဲ စားျဖစ္စားျဖစ္ အြန္လုိင္းေပၚက ဘေလာဂ့္ေဘာ္ဒါေတြကုိ ဦးဆံုးအရင္ သတိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္စားၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ အမွတ္တရ ေရးလုိက္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။

ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္

ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္

က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕နဲ႔ ရွစ္မုိင္ေ၀းတဲ့ ၀မ္၀ိန္းရြာမွာ ဖုိးဖြားေတြပုိင္တဲ့ လယ္နဲ႔ ယာခင္းေတြ ကေန႔ထက္ထိ ရွိတယ္။ ဖုိးေလးတုိ႔ ဖြားေလးတုိ႔နဲ႔ ရြာကအမ်ိဳးေတြ ကေန႔ထက္တုိင္ စပါးေတြ စုိက္ပ်ိဳး လုပ္ကိုင္ဆဲပဲ ျဖစ္တယ္။ ဧက ဘယ္ေလာက္က်ယ္က်ယ္ ရွိၿပီး မ်ိဳးစပါး ဘယ္ႏွတင္းႀကဲတယ္ ဆုိတာေတာ့ တစ္ခါမွ ေမးၾကည့္ဖူးျခင္း မရွိခဲ့ပါဘူး။ အေပၚယံအေနနဲ႔ လယ္ေတြရွိတယ္၊ ငယ္က အလည္ေရာက္ဖူးတယ္ ဆုိတာေလာက္ ပါပဲ။ ကိုယ္တုိင္ ကိုယ္က် စိုက္ပ်ိဳးတတ္ဖုိ႔ ဆုိတာ ေ၀းေသာ အေၾကာင္းပါ။ အထင္ႀကီးေအာင္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လယ္ကန္စင္း႐ုိးေပၚေတာင္ ေျဖာင့္မွန္ေအာင္ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္ ခဲ့ပါဘူး။

စပါးေပၚခ်ိန္မွာ ဖုိးေလးတုိ႔က စပါးကုိႀကိတ္ခဲြၿပီးမွ ဆန္ေတြကုိ ႏြားလွည္းနဲ႔ အိမ္တုိင္ရာေရာက္ လာပုိ႔ေပးတယ္။ က်ိဳင္းတံုအေခၚ ရွမ္းဆန္နဲ႔ ေကာက္ညႇင္းဆန္ ေတြျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ ေဆာင္းဥတု စပါးေပၚခ်ိန္ပဲ လာပုိ႔တာ ျဖစ္တယ္။ ဆန္ေတြ ေကာက္ညႇင္းေတြနဲ႔ အတူ သပ္သပ္ခတ္ခတ္ ခုတ္ထားတဲ့ ၀ါးလံုးစိမ္း ပိုင္းေလးေတြလဲ အမ်ားႀကီး ပါတယ္။ အဲဒီ ၀ါးလံုးေတြကုိ ဘာလုပ္ရသလဲ ဆုိေတာ့ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ ေပါင္းစားတာပါ။ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ လုပ္စားနည္းကေတာ့ လြယ္ပါတယ္။ ညဘက္မွာ ေကာက္ညႇင္းကုိ ေရေဆးၿပီး ေရစိမ္ထားရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ၀ါးလံုးထဲ တစ္ခါတည္း ထည့္စိမ္လုိ႔လည္း ရတယ္။ ေကာက္ညႇင္းဆန္နဲ႔ ေရကုိ ၀ါးလံုးေပါက္ မေရာက္ခင္ လက္ေလးလံုးစာေလာက္ ေနရာ ခ်န္ထားေပးရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ေကာက္ညႇင္းက်က္လာရင္ ပြတက္ၿပီး ေနရာယူလာလုိ႔ ေကာက္ညႇင္းပြစာအတြက္ ေနရာခ်န္ထားေပးတဲ့ သေဘာပါ။ ဆားကုိ သင့္႐ံုထည့္ေပးရပါတယ္။ ဒါမွ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ကုိ ဒီအတုိင္း ကိုက္စားလဲ အရသာရွိေစ ပါတယ္။ ၀ါးလံုးအေပါက္ကုိ ငွက္ေပ်ာရြက္နဲ႔ လိပ္ၿပီး ဆုိ႔ထားရပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ညလံုး ၀ါလံုးကုိေထာင္ထားၿပီး ေကာက္ညႇင္းကုိ စိမ္ထားရပါတယ္။ ၀ါးက်ည္ေထာက္ကုိ မီးၿမိဳက္ဖုိ႔ အေနေတာ္ ေျမက်င္းေလးတူးေပးရတယ္။ ၀ါးလံုးအရွည္ကုိၾကည့္ၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့ အနက္ကုိ တူးရပါမယ္။ ၀ါးလံုးအရွည္က ၃ ေပဆုိ က်င္းကုိ ၂ ေပခဲြေလာက္ တူးထားရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ (ၿမိဳ႕မွာေတာ့ အိမ္ေရွ႕ေျမာင္းကုိ ရွင္းၿပီး ေဆာ္ပစ္လုိက္တာပဲ)

မနက္ ၄ နာရီေလာက္ဆုိ တူးထားတဲ့က်င္းထဲ ထင္းမီးေမႊးၿပီး ညက ေကာက္ညႇင္းစိမ္ထားတဲ့ ၀ါးလံုးေတြကုိ အစီအရီစီထားၿပီး ခ်က္လုိ႔ရပါၿပီ။ အမွန္ေတာ့ ခ်က္တယ္ ဆုိတာထက္ ၀ါးက်ည္ေထာက္ကုိ မီးၿမိဳက္လုိက္တာပါ။ မီးအၿမိဳက္ညီေအာင္ ၀ါးလံုးကို လွည့္ေပးရပါတယ္။ ဒါမွလည္း ေကာက္ညႇင္းက အက်က္ညီမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သတိထားဖုိ႔က မီးကင္ေနတဲ့ ၀ါးက်ည္ေထာက္ေတြ မီးမေလာင္ေအာင္ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ လွည့္လွည့္ ေပးရပါတယ္။ ေကာက္ညႇင္း က်က္မက်က္ကုိ ငွက္ေပ်ာရြက္အဖံုး ဟဖြင့္ၿပီး လက္နဲ႔တုိ႔ စမ္းၾကည့္ရတယ္။ အမွန္ေတာ့ သာမန္မ်က္စိနဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာင္ က်က္မက်က္ သိႏုိင္ပါတယ္။ ၀ါးက်ည္ေထာက္ထဲ ေရလဲခမ္းၿပီ ၀ါးစိမ္းနံ႔နဲ႔ ေကာက္ညႇင္းနံ႔ သင္းေနၿပီဆုိရင္ က်က္ပါၿပီ။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနနဲ႔ မီးကင္ၿပီး က်က္ေနတဲ့ ၀ါးက်ည္ေထာက္ကုိ မီးကင္ထားတဲ့ အျပင္ဘက္ မီးေလာင္ထားတဲ့ ၀ါးလံုးမ်က္ႏွာစာကုိ ဓားထက္ထက္နဲ႔ စိပ္ထုတ္ပစ္လုိက္ ရပါမယ္။ လက္နဲ႔ ႏႊာလုိ႔ရေအာင္ ပါးလႊာသြားၿပီဆုိရင္ ၀ါးစြယ္ေတြ လက္မစူးမိေအာင္ အေခ်ာသင္ေပးရတယ္။ ဒါေလာက္ဆုိရင္ အသင့္စားလုိ႔ရတဲ့ ၀ါးစိမ္းနံ႔သင္းေနတဲ့ ပူပူေႏြးေႏြး ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ ရၿပီျဖစ္ပါတယ္။

၀ါစိမ္းနံ႔ေမြးေနတဲ့ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ကုိ သူ႔အတုိင္း စားလည္း အရသာရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေတာ့ (ထုိေနာက္)လုိ႔ ေခၚတဲ့ ပဲပုတ္ခ်ပ္အေျခာက္ကုိ မီးကင္၊ မႈန္႔ေနေအာင္ေထာင္း၊ စားနဲ႔ ၿငဳတ္သီးမုန္႔ နည္းနည္း ထည့္ၿပီး ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ နဲ႔ တုိ႔စားတာကုိ ႏွစ္သက္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ထုိ႔ဟူးဆီစိမ္နဲ႔ စားလဲ လုိက္ဖက္တယ္။ ပုိလုိ႔ေကာင္းတာကေတာ့ မုန္ညႇင္းခ်ဥ္ (ခ်ဥ္ဖတ္)ကုိ အေနေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ဓားနဲ႔လွီးၿပီး ႏွပ္ႏွပ္စင္း သံုးထပ္သားနဲ႔ ေက်ာ္ထားတဲ့ ၀က္သားမုန္ညႇင္းခ်ဥ္ေၾကာ္ က အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ (သြားရည္က်သြားလို႔ ေဆာရီးဗ်ာ) ဒီဗမာျပည္ဘက္မွာေတာ့ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ကုိ သၾကားနဲ႔ပဲ တုိ႔စားၾကတာ ေတြ႕မိတယ္။ သူ႔အရပ္နဲ႔ သူ႔အထာ ျဖစ္မွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ၀ါးနံ႔သင္းေနတာမ်ိဳးလည္း မရွိဘူး။ ေကာက္ညႇင္းထက္ ဆန္ၾကမ္းေရာတာ မ်ားေတာ့ မုန္႔အသားက မာေတာက္ေတာက္ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ စားရတာ အာမစဲြလွပါဘူး။

ေဆာင္းမနက္ ခ်မ္းခ်မ္းမွာ မိသားစု ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ စံုစံုလင္လင္ ၀ုိင္းဖဲြ႕ၿပီး ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ ကင္ရင္းနဲ႔ မီးလည္း လွဳံႏုိင္တယ္။ နံနက္ေစာစာကုိလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ အရသာရွိရွိ စားႏုိင္တယ္။ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ရွမ္းျပည္က ဓေလ့ေလးတစ္ခုပါ။ အခြင့္အခါသင့္ရင္ ဘေလာဂ့္ေပၚက ေရာင္းရင္းေတြကုိပါ ေကာက္ညႇင္းက်ည္ေထာက္ လုပ္ေကၽြးပါအုန္းမယ္။ ခုေတာ့ ဒီမွ်ပါပဲ။

ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ညကတည္းက ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ငွက္ခါးေရာင္ထြက္ဆြတ္ကုိ ၀တ္တယ္။ Walking shoe လဲၿပီး NY တံဆိပ္ပါတဲ့ သုိးေမႊးေခါင္းေဆာင္းကုိ စြပ္တယ္။ သကၠလပ္မာဖလာ ကုိပတ္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ေတာ့ အားကစားလုပ္မယ့္သူက လည္စည္းနဲ႔ဆုိေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းမယ္ မထင္တာနဲ႔ ျပန္ခၽြတ္တယ္။ လုိရမယ္ရ သုိးေမႊးလက္အိတ္ကိုေတာ့ ယူလုိက္တယ္။ ျပည့္စံုၿပီ ထင္ေပမယ့္ မသိစိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလုိေနသလုိမ်ိဳး မတင္မက် ခံစားရမိတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္သားေတြ မႏုိးခင္ ေအးစက္ေနတဲ့ သံပန္း ၿခံ၀င္းတံခါးကို အသာအယာပိတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။

ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ကြန္ကရစ္လမ္းေလး နဲနဲ ေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ မင္းလမ္းမေပၚ ေရာက္တယ္။ မင္းလမ္းကေန ၿမိဳ႕မေစ်းဘက္ မ်က္ႏွာမူလုိက္တာနဲ႔ ႏုိင္လြန္ကတၱရာ အတတ္လမ္းေတြက ဆီးႀကိဳေနတယ္။ ဒီအတတ္လမ္းက ေအးသာယာၿမိဳ႕သစ္ အတက္ကေနစလုိက္တာ ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ အ၀င္၀ ေက်ာ္သည္အထိ အတက္လမ္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ႀကီးသား စစ္စစ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သက္တမ္းတစ္၀က္နီးပါးက ဒီေတာင္ႀကီးမွာပဲ ေနထုိင္ ႀကီးျပင္းလာတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္ဌာန ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမနဲ႔မျခား သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိတယ္။ မွ်တတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ဖဲြ႕စည္းမႈေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေလာက္ စိတ္ႀကိဳက္မျဖစ္ မေပ်ာ္ပုိက္မိတာ အမွန္ပါ။

လတ္ဆတ္တဲ့ ေဆာင္းေလ ေအးျမျမကုိ ႐ႈ႐ႈိက္ရင္း ေခါင္းစြပ္ကုိ နားလံုေအာင္ ဆဲြခ်လုိက္တယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့ ေရႊအင္းေလး တည္းခုိခန္းေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ စိုင္းေနာင့္ကုိ မေတြ႕ေသးတာနဲ႔ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေသြးပူလုပ္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ သူထြက္လာမယ့္ လမ္းၾကားထဲ လႈပ္ရွားမႈ မေတြ႕တာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ လမ္းနဲနဲေျပရင္ ေျပးတယ္။ ကုန္းေမွာက္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဓာတ္တုိင္ ၂ တုိင္စာေျပးၿပီး ဓာတ္တုိင္ ၁ တုိင္စာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ အားကစား မလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္လုိ႔ ေျခသလံုးၾကြက္သား ေတြက တင္းေနတာေၾကာင့္ သိပ္လည္း မေျပးႏုိင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေဂါက္ကြင္းအ၀င္၀ထိ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္မယ္လုိ႔ အားခဲၿပီး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္တယ္။ မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူလုိ ကုိယ္လုိ အားကစား လုိက္စားတဲ့သူေတြ အရြယ္စံု အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ ရွမ္းစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အဦေရွ႕ လမ္းအခ်ိဳးေနရာမွာ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနတာကလဲြရင္ နီယြန္မီးလံုးေတြနဲ႔ တစ္လမ္းလံုး လင္းထိန္ ေနပါတယ္။ စက္မႈလက္မႈ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ျမဴေတြအုပ္ဆုိင္းၿပီး ပိန္းပိတ္ေအာင္ က်လာတာေၾကာင့္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေဆာင္းအလွကုိ ပုိအသက္၀င္ေစတယ္။ ေဂါက္ကြင္းဂိတ္ေပါက္ထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေျခသလံုးနဲ႔ ေပါင္ကၾကြက္သားေတြ တင္းၿပီး အေတာ္ေလး နာေနတာေၾကာင့္ အျပန္လမ္းမွာ မေျပးႏုိင္ေတာ့ဘဲ မွန္မွန္ေလးပဲ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္။

အိမ္မျပန္ခင္ ညေစ်းထဲ၀င္ၿပီး Breakfast အေနနဲ႔ ထုိ႔ဟူးေႏြး၀င္စားတယ္။ ေစာလြန္းေသးေတာ့ စားဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ထုိင္လက္စနဲ႔ တစ္ခါတည္း စားသြားမွာျဖစ္လုိ႔ အခါးရည္ေသာက္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ ထုိ႔ဟူးေႏြး ၂ ပဲြ၊ ထုိ႔ဟူးေက်ာ္ ၁ ပဲြနဲ႔ ၀က္ေခါက္ ၂ ထုပ္ စားလုိက္တယ္။ သူ႔ေခါက္ဆဲြနဲ႔ သူအေၾကာ္ လုိက္ဖက္ညီတာေၾကာင့္ အာသာမေျပ ေသးေပမယ့္ ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ပဲ စားလုိက္တယ္။ စားၿပီးလုိ႔ ေငြေခ်မယ္လုပ္ေတာ့မွ ဒိန္းကနဲဆုိ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားတယ္။ ေျခဖ၀ါး လက္ဖ၀ါးေတြမွာ ေခၽြးေစးေတြ ျပန္လာတယ္။ ေျပးေနတုန္းက ေခၽြးမထြက္ေပမယ့္ ခုမွ ေခၽြးေတြ တစုိ႔စုိ႔ ထြက္လာတယ္။ ေက်ာနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ ေခၽြးေတြ စီးက်လုိ႔ေတာင္ ေနတယ္။ အိမ္ကထြက္လာ ကတည္းက တစ္ခုခု လုိေနတယ္လုိ႔ မသိစိတ္က ႏုိးေဆာ္ေနေပမယ့္ သိစိတ္က အမွတ္မရတာနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ပါမလာမွန္း ခုမွ အသိ၀င္လာတယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ပါမလာဘူးလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ဆုိင္ရွင္က ယံုမွာ မဟုတ္သလုိ မနက္ ေစ်းဦးေပါက္ အေၾကြးနဲ႔ေတာ့ လူကုိ ဒီအတုိင္း ျပန္လႊတ္လုိက္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေပ့ါေလ်ာ့မႈနဲ႔ ကုိယ္မုိ႔ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ျဖတ္သြားျဖတ္လာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္သူေတြထဲမွာ အသိတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ပါေလမလားဆုိၿပီး မ်က္လံုးကၽြတ္မတတ္ ရွာေနေပမယ့္ ဆုိင္ရွင္ အစ္မႀကီး မရိပ္မိေအာင္ေတာ့ ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔မုိ႔ အခါးရည္ကိုပဲ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ငွဲ႕ေသာက္ေနမိတယ္။

မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာမွ ေသာကဗ်ာပါဒေတြ ႏုတ္ယူေပးမယ့္ ေက်းဇူးရွင္ စိုင္းေနာင့္ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ္က ဦးေအာင္ ဆီးေဟာက္ လုိက္တယ္။ မင္းခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာကုိ နာရီ၀တ္ (အမွန္ေတာ့ ၅ မိနစ္ပါ) ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေနေပမယ့္ မင္းမလာလုိ႔ ဒီ၀ုိင္းကုိ မင္းပဲ ရွင္းလုိက္လုိ႔ ေျပာကာရွိေသး သူ႔အျပစ္ကုိ သူ၀န္ခံသြားတယ္။ ညက ခ်က္တင္ (ျခင္၏ဦးေလး) ကိုက္လုိ႔ မနက္မထႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း ၿပံဳးဖားဖားနဲ႔ လုပ္ေနလုိ႔ မနည္း ခြင့္လႊတ္လုိက္ရတယ္။ ေငြရွင္းမယ့္သူ ေရာက္လာမွပဲ လူက ေနသာထုိင္သာ ပံုမွန္ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းမနက္ရဲ႕ ရာသီအေျခအေနဟာ ေအးစက္စက္ျဖစ္လုိက္ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ က်လုိက္နဲ႔ လူကုိတကယ္ပဲ ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေစတာ အမွန္ပါပဲ။ သြားသတိ စားသတိနဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ မျဖစ္ေစဖုိ႔ အားလံုးကို အသိေပးခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ လွပေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာေန႔ေလးေတြ ပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

အခ်ိန္ေတြ ႏွေျမာတတ္ပါေစ

အခ်ိန္ေတြ ႏွေျမာတတ္ပါေစ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ဆုိတာ အလြန္ပဲ တုိေတာင္းလြန္းတဲ့ အခ်ိန္ကာလေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတုိေတာင္းလွတဲ့၊ ရခဲလွတဲ့၊ တန္ဖုိးရွိလွတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ၾကင္ၾကင္နာနာ ေနတတ္ဖုိ႔ နဲ႔ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ အျပစ္မျမင္တတ္ဖုိ႔ အလြန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း ထားတတ္ဖုိ႔လည္း အထူး လုိအပ္ပါတယ္။ စိတ္ေစတနာေကာင္း ရွိဖုိ႔ အဓိကက်တာကုိ ဒီလုိ ေလ့လာထားဖူး ပါတယ္။

(၁) စိတ္ေကာင္းရွိဖုိ႔က (ပထမ)
(၂) ၀ိနည္းေလးစားတတ္ဖုိ႔က (ဒုတိယ)
(၃) က်န္းမာဖုိ႔က (တတိယ)
(၄) သန္႔ရွင္းဖုိ႔က (စတုတၳ)
(၅) အ၀တ္အစား ၀တ္တတ္ဖုိ႔က (ပဥၥမ)
(၆) အေနအထုိင္တတ္ဖုိ႔က (ဆ႒မ)
(၇) အသြားအလာတတ္ဖုိ႔က (သတၱမ)
(၈) အေျပာအဆုိတတ္ဖုိ႔က (အ႒မ)
(၉) စည္းကမ္းလုိက္နာဖုိ႔က (န၀မ)
(၁၀) စာတတ္ဖုိ႔က (ဒသမ) ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူတုိင္းကိုယ္စီ စိတ္ေကာင္းရွိေနဖုိ႔ ပဓာနက်တယ္ဆုိတာ ဘယ္အခါမွ သံသယ မျဖစ္မိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္း ရွိေနမယ္ဆုိရင္ က်န္တဲ့အရာေတြမွာ အလုိက္သင့္ ျပည့္စံုလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ေကာင္းရွိသူ တစ္ေယာက္ဟာ ကုိယ္က်င့္တရားပါ ေကာင္းမြန္ေနမယ္ဆုိရင္ က်န္လုိအပ္ခ်က္ ေတြကုိ ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္း လုိက္႐ံုနဲ႔ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမွာ ဧကန္အမွန္ျဖစ္ပါမယ္။

အၿမဲပဲ မိမိစိတ္ဟာ ေကာင္းတဲ့စိတ္လား၊ မေကာင္းတဲ့စိတ္လား ဆုိတာကုိ မၾကာမၾကာ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ ၾကည့္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ လမ္းလဲြေရာက္ေနတဲ့ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ၊ အသိေတြျဖစ္ေနခဲ့ရင္ ဆင္ျခင္တံုဥာဏ္နဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚ ျပန္တည့္မတ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ေကာင္းသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပဳျပင္ယူႏုိင္ရပါမယ္။ မိမိရဲ႕ စိတ္ႏွလံုး ျဖဴစင္ေနမယ္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေနမယ္ ဆုိရင္ သူတစ္ပါးကုိ ၾကည့္တဲ့အခါ အျပစ္ေတြကုိ ျမင္မိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိရဲ႕စိတ္က ညစ္ႏြမ္းေနမယ္၊ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနမယ္ ဆုိရင္ ဘယ္အရာကို ၾကည့္ၾကည့္ အျပစ္ေတြပဲ ျမင္ေနမိမွာ သဘာ၀ပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ႕စိတ္အစဥ္ကုိ သန္႔ရွင္းၾကည္လင္ ေနေစဖုိ႔ အၿမဲေမြးျမဴပါလုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီလုိဆုိရင္ ေလာကႀကီးဟာ အၾကည္းတန္ မေနေတာ့ဘဲ သာယာလွပၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိနဲ႔ အျပစ္ကင္းစင္ေနတဲ့ မိမိပတ္၀န္းက်င္ကုိ ထာ၀ရ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တခဏတာ ရရွိထားတဲ့ ဘ၀ေသးေသးေလး အခ်ိန္ေတြကုိ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ ရန္ေစာင္ ျငဴစူ ေစာင္းေျမာင္း ေကာက္က်စ္ ၀န္တုိမႈေတြ နဲ႔အဓိပၸာယ္မဲ့ မကုန္ဆံုးၾကပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

မနာလုိ ၀န္တုိမႈ ကင္းပါေစ

မနာလုိ ၀န္တုိမႈ ကင္းပါေစ

ပုထုဇဥ္ လူသားေတြရဲ႕ သေဘာ သဘာ၀ဟာ သူတကာေတြထက္ ေတာ္ခ်င္တယ္၊ တတ္ခ်င္တယ္၊ ထင္ေပၚခ်င္တယ္၊ ေက်ာ္ေစာခ်င္တယ္၊ အခ်ီးမြမ္းခံ ခ်င္တယ္၊ အေရးပါ အရာေရာက္သူ ျဖစ္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္ေနရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိသည္သာ နံပါတ္တစ္ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ေလာဘစိတ္ မႊန္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ မိမိက နံပါတ္တစ္ ျဖစ္မလာခဲ့ရင္၊ အေရးမပါ အရာမေရာက္ဘဲ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ရင္၊ အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္ပုတ္ခတ္ ခံရင္ ထုိထုိေသာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ အေပၚ မေက်မနပ္ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕ လုိအင္ဆႏၵကုိ မျဖည့္ဆည္းဘဲ ျငင္းပယ္ခံရတဲ့ အခါ အၿငိဳးအေတး ႀကီးစြာနဲ႔ လက္တုန္႔ျပန္ဖုိ႔ အခြင့္ေကာင္း အခ်ိန္အခါေကာင္းကုိ ေစာင့္ေနတတ္ပါတယ္။

ျဖစ္တည္လာတဲ့ မေက်နပ္စိတ္ကုိ အရင္းခံၿပီး မနာလုိစိတ္ ၀န္တုိစိတ္ေတြ တုိးလာတယ္။ အဆုိးျမင္လာတယ္၊ အျပစ္တင္ခ်င္လာတယ္၊ မေကာင္းေျပာလာမယ္၊ ေခ်ာက္တြန္းတာ အဆံုး ျပဳမူလာတတ္တယ္။ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိ မေကာင္းႀကံတဲ့ စိတ္ေမြးၿပီး သူ႔အက်ိဳး ပ်က္စီးေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ႀကံေဆာင္လာ တတ္တဲ့ အေမွာင္ထဲက ရန္သူေတြမုိ႔ ေၾကာက္ရြံ႕ တုန္လႈပ္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခင္တြယ္ေနတဲ့ ဘေလာဂ့္ရပ္၀န္းမွာ ဘေလာဂ္ဂင္း ေနၾကတဲ့ ဦးေရပမာဏဟာ မေျပာေကာင္း မဆုိေကာင္း လက္ခ်ိဳး ေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ပဲ နည္းပါးလွတဲ့ အစုအဖဲြ႕ေလးပါ။ ဒီဘေလာဂ္ရပ္၀န္း ငယ္ေလးကို ခုိင္ၿမဲေအာင္ တုိးပြားေအာင္ အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးမႈ ရွိေအာင္ အျပဳသေဘာနဲ႔ တစ္ဖက္တစ္လမ္း ကေန ႀကိဳးစား ႀကံေဆာင္ေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ ၀မ္းသာ ဂုဏ္ယူစရာပါ။ ဒါေပမယ့္လဲ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပေယာဂေၾကာင့္ ဘေလာဂ္ေလာကကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ ရွိပါတယ္။ လတ္တေလာဆုိ ေမ၊ ႐ံုေလးနဲ႔ ဂ်ပန္မေလး တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွေျမာတသ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ အေပၚက ေျပာခဲ့သလုိ မိမိရဲ႕ မေက်နပ္စိတ္ တစ္ခုတည္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ တစ္ပါးသူရဲ႕ဘ၀ကုိ ညစ္ႏြမ္းေအာင္ စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ မလုပ္သင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။ ကိုယ့္ဘေလာဂ္ကုိ အေ၀ဖန္ခံႏုိင္တဲ့ စြမ္းအားရွိၾကေပမယ့္ ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ တုိက္ခုိက္လာရင္ျဖင့္ အရွက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမသားေတြမုိ႔ မျမင္ႏုိင္တဲ့ အြန္လိုင္း မ်က္ႏွာစာေပၚမွာေတာင္ ဆက္လႈပ္ရွား၀ံ့မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ယူဆရပါတယ္။

မိမိႀကံစည္ခဲ့သလုိ ေအာင္ျမင္ၿပီး မိမိ မနာလုိ၀န္တုိတဲ့သူေတြ ထိခုိက္ပ်က္စီးသြားေပမယ့္ ကဖ်က္ကယက္ လုပ္သူေတြအတြက္ ဘာအက်ိဳးအျမတ္မွ မရႏုိင္ပါဘူး။ အက်ိဳးအျမတ္ မရႏုိင္သလုိ သူကိုယ္တုိင္လဲ စိတ္ပန္းကိုယ္ႏြမ္း ျဖစ္ရတာပဲ အဖတ္တင္က်န္ခဲ့မွာပါ။ တစ္ပါးသူ ထိခုိက္ ပ်က္စီးသြားမႈမွာ သူလဲပဲၾကာရွည္ ၀မ္းသာႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အက်ိဳးမရွိတဲ့ မနာလုိျခင္းအမႈကုိ သတိနဲ႔ဆင္ျခင္ ေရွာင္က်ဥ္ႏုိင္ၾက ပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀

ကာတြန္းေငြၾကည္မွ ...

သံသယစိတ္ေလး ကင္းေ၀းပါေစ

သံသယစိတ္ေလး ကင္းေ၀းပါေစ

ဘေလာဂ့္ကုိ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ စဲြလမ္းေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပါ။ ဘေလာဂ့္ဂင္း ေနရရင္ ထမင္းေမ့တယ္၊ ဟင္းေမ့တယ္၊ ေဆြေမ့ မ်ိဳးေမ့နဲ႔ အတိတ္ေရာ ပစၥဳပၸန္ပါ ေမ့ပစ္တတ္တယ္။  အဲလုိ အကုန္ေမ့ျဖစ္ေအာင္လည္း ထုိင္ရာကမထ စိတ္လြတ္ကုိယ္လြတ္ ဘေလာဂ့္ေနတတ္ လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ မီးလည္းလာမယ္ ကြန္နက္ရွင္းလဲ ေကာင္းတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ သာလုိ႔ဆုိးၿပီ မွတ္ပါ။ အလြန္အကၽြံ လုိ႔ပဲဆုိဆုိ သဲတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာေျပာပါ ဘေလာဂ့္ဂင္း ေနရရင္ ေက်နပ္ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ ဘေလာဂ့္ဂါစစ္စစ္ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ေပမယ့္လည္း ဘေလာဂ့္ဂင္း တာကိုေတာ့ စိတ္၀င္စားတယ္ ေပ်ာ္ရႊင္မိတယ္။ ဒီဘေလာဂ့္ေတြကေန မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ သိျမင္ႏုိင္တယ္။ သူတုိ႔ ေရးတဲ့စာ၊ သူတုိ႔ စပ္တဲ့ကဗ်ာ ကေန သူတုိ႔ရဲ႕ လတ္တေလာ ခံစားခ်က္ေတြကုိ သိႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စိတ္အားငယ္ေနမယ္ ထင္ရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစဖုိ႔ အားေပးျဖစ္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ သူကုိေတြ႕ရင္ အေပ်ာ္ေတြကူးၿပီး ကိုယ္လဲ လုိက္ေပ်ာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။  ေနာက္ၿပီး ကုိယ္သိခ်င္တဲ့ အုိင္တီ နည္းပညာေတြကုိ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေလ့လာ မွတ္သားႏုိင္တာကလည္း အျမတ္တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဘေလာဂ့္ကုိ ေလွကား အမ်ိဳးမ်ိဳးေထာင္ၿပီး မေရာက္ ေရာက္ေအာင္ သြားၿမဲ သြားျဖစ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္ပိုင္ ဘေလာဂ့္ေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကုိယ္ပြားတစ္ေယာက္ လုိ႔ပဲ ျမင္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာမထြက္ခဲ့တဲ့ စကားေတြနဲ႔ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြကုိ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန အျပင္ေရာက္ေအာင္ ကူညီေပးတယ္လုိ႔ ခံယူထားပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ ရြယ္ရည္ၿပီး ရင္ဖြင့္စရာရွိရင္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ဖြင့္လုိ႔ရတယ္။ အခက္အခဲနဲ႔ ၀မ္းနည္းစရာ အျဖစ္ေတြ ႀကံဳခဲ့ရင္လည္း ဒီေပၚမွာပဲ ေပါက္ကဲြျဖစ္တယ္။ ေမ့ေဖ်ာက္လုိ႔မရႏုိင္တဲ့ အမွတ္ရစရာေတြနဲ႔ မရွိခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဆုိတာကုိ လြမ္းဖုိ႔ ျဖစ္လာရင္လည္း ကုိယ့္ဘေလာဂ့္မွာပဲ ငုိေၾကြးႏုိင္တာေၾကာင့္ ဘေလာဂ့္ကုိပဲ ခင္တြယ္ေနမိတာ အျပစ္မဟုတ္ေလာက္ ပါဘူးလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ (သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္က ဆံုးမခဲ့ဖူးတယ္။ ဘေလာဂ့္ဆုိတာကုိ အစ္မေတာ့ နားမလည္ဘူး၊ အခ်ိန္လည္း မေပးႏုိင္ဘူးတဲ့။ ငါ့ေမာင္လည္း မိန္းမယူရင္ ဘေလာဂ့္ဂါထဲက ရွာမယူနဲ႔ေနာ္တဲ့။ အခ်ိန္ျပည့္ သူဘေလာဂ့္ ကုိယ္ဘေလာဂ့္နဲ႔ဆုိ ထမင္းငတ္မွာတဲ့ .... ခုေတာ့ အဲဒီအစ္မလဲ ဆူပါထက္ေက်ာ္ၿပီး မဂၢါဘေလာဂ့္ဂါ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဘေလာဂ့္ကေပးတဲ့ ထူးျခားတဲ့ အႏွစ္သာရကုိ ခံစားတတ္သြားၿပီ ထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဘေလာဂ္ဂါ အသစ္တစ္ေယာက္ တုိးလာတာကိုေတာ့ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ၀မ္းသာစြာနဲ႔ ႀကိဳဆုိပါတယ္။)

ပုိလုိ႔ တန္ဖိုးထားေစတဲ့ အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ဒီဘေလာဂ့္ေလးေၾကာင့္ စိတ္ခ်င္းနီး ဆႏၵခ်င္းႏြယ္ ရင္ခုန္သံစဥ္ခ်င္း တူညီတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ရလုိက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ပုိလုိ႔ရင္းႏွီးေစတဲ့ အေၾကာင္းကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကုိ ကုိယ့္အာေဘာ္ ကိုယ့္အေတြ႕အႀကံဳ ကိုယ္ခံစားမိသလုိ ၀ုိင္း၀န္းတဂ္ၾက တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘေလာဂ့္အေပၚ ေပးရတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ျပန္ရတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကုိ ဘယ္အခါမွ ႏႈိင္းယွဥ္တြက္ခ်က္ခဲ့တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ စာဖတ္သူေတြရဲ႕ မွတ္ခ်က္စကားေလး ေတြနဲ႔တင္ ပီတိေ၀ခဲ့ရတာပါ။ ဒီၾကည္ႏူးမႈေတြကုိပဲ တေလးတစားနဲ႔  အျမတ္ရယ္လုိ႔ မွတ္ယူပါတယ္။ ေတာ္လုိ႔ ထင္ေပၚခ်င္လုိ႔ ခ်ီးမႊမ္းခံခ်င္လုိ႔ အေရးပါ အရာေရာက္သူ ျဖစ္ခ်င္လို႔ ဘေလာဂ့္ကုိ ေရးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တဆက္တည္း ေျပာခ်င္တာက (ဆုရည္ နာမည္နဲ႔) ေႏွာင္းအေၾကာင္းအရာ ေတြေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကုိ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစခဲ့မယ္ ဆုိရင္ အမွန္ပဲ စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဗဟုသုတ မၾကြယ္ခဲ့လို႔ စိတ္ကူးစိတ္သန္း အားနည္းခဲ့လို႔ အမွားအယြင္း ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ပဲ နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကုိ နစ္နာေစခ်င္လုိ႔ အသားယူခ်င္လုိ႔ (ဆုရည္ နာမည္နဲ႔) ေရးခဲ့တာ မဟုတ္တာကုိလဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တင္က်န္ေနေသးတဲ့ သံသယ အမွားကုိလည္း ေနာင္အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ၀န္ခံသြားဖုိ႔ ၀န္မေလးပါဘူးလုိ႔ ကတိေပးပါတယ္။ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

ဝန္ခံတယ္

ဝန္ခံတယ္

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ကုိယ့္အသက္ထက္ဆံုး ျမတ္ႏုိး တန္ဖုိးထားတယ္လုိ႔ မေျပာျဖစ္ခဲ့ ေပမယ့္လည္း ႏွစ္ဦးသား ရင္ခုန္သံခ်င္း ထပ္တူတာမုိ႔ ႏွစ္ကုိယ့္တစ္စိတ္ထဲ ရွိေနမယ္လုိ႔ ရင္နဲ႔အမွ် အ႐ုိးသားဆံုး ၀န္ခံမိပါတယ္။

ဒီ႐ုိးသားမႈဟာ အေကာင္းဆံုး လိမ္ညာမႈ လုိ႔ထင္ၾကတာ အမွန္ေပမယ့္ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း ေတြအေပၚမွာ အမွန္တရားကုိ ဖြင့္ဟ၀န္ခံဖုိ႔အတြက္ တကယ္ပဲ ႀကီးမားလြန္းတဲ့ စိတ္ဒုကၡတစ္မ်ိဳးပဲ ျဖစ္ေစပါတယ္။ တျခားတစ္ဖက္က ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ႀကီးကုိ ၿမိဳသိပ္ထားရတာက ကုိယ့္အတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိး ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ မ႐ုိးသားတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြနဲ႔ပဲ ဇြတ္မွိတ္ ေနလုိက္ေတာ့မယ္ ဆုိတာထက္စာရင္ အမွန္တရားကုိ ဖြင့္ေျပာ၀န္ခံလုိက္တာက ပုိၿပီး စိတ္လက္ေပါ့ပါးေစတာ အမွန္တရားပဲ ျဖစ္ပါမယ္။ အမွန္တရားကုိ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ဖြင့္ဟ၀န္ခံလုိက္လုိ႔ ကုိယ့္အေပၚ အခင္အမင္ ပ်က္သြားမွာစုိးတဲ့ အေနအထား ရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္လည္း အမွန္ကုိပဲ ရင္ဖြင့္ျပဖုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ယံုၾကည္စိတ္ ရွိေနပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ေနျဖစ္ေန အမွန္တရားကုိ ဖြင့္ေျပာလုိက္တဲ့အတြက္ ဖိစီးစိတ္ေတြ၊ ေသာကစိတ္ေတြ အားငယ္စိတ္ေတြ သက္သာသြားေစတယ္လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။

တစ္ေယာက္ေသာသူက အေရွ႕ကမၻာမွာရွိေနေပမယ့္ က်န္တစ္ေယာက္က အေနာက္ကမၻာမွာပါ။ တစ္ေယာက္က မနက္အ႐ုဏ္အလင္းမွာ ေမာနင္းလုိ႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ ခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္တစ္ေယာက္က ၾကယ္စင္စံုတဲ့ ညည့္နက္အလယ္မွာ ဂြတ္ႏိုက္လုိ႔ ႏႈတ္ဆက္လာတဲ့အတြက္ အမွန္ပဲ ရင္နင့္ေစခဲ့တာ အခါခါပါ။ ႏွစ္ေယာက္သား ေတြ႕ဆံုခ်ိန္ တဒဂၤေလးရယ္ ဆုိေပမယ့္ ထားရွိၾကတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြက ေ၀းလံသေလာက္ နက္နဲ ခုိင္ၿမဲလြန္းတယ္လုိ႔ သက္ေသထူ၀့ံပါတယ္။ လက္ေတြ႕မဆန္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ သဟဇာတျဖစ္ေနမႈဟာ ခ်စ္ခင္ ေပါင္းသင္းဖုိ႔အတြက္ အား ျဖစ္ေစပါတယ္။ ခုိင္ၿမဲတြယ္တာတဲ့ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းမႈ ေတြဟာ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ အျပန္အလွန္ နားလည္မႈေတြအေပၚ တည္ေဆာက္ ထားတာပါ။ ႏွစ္ဦးသား ခံယူခ်က္ခ်င္း ဒါမွမဟုတ္ ရင္ခုန္သံခ်င္း ထပ္တူျဖစ္ေနရင္ စိတ္ထဲမွာ လံုၿခံဳစိတ္ခ်မႈ ပုိျဖစ္လာတာနဲ႔အတူ အေတြးေတြကုိေရာ ခံစားခ်က္ေတြကုိပါ မွ်ေ၀လုိ႔ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္။

စိတ္ရင္းအမွန္

စိတ္ရင္းအမွန္

စိတ္ေအးလက္သာနဲ႔ ေအးေအးလူလူ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ကုိ တစ္ခါတေလ ေတာင့္တမိပါတယ္။ ေနလုိ႔ မရဘူးလားလုိ႔ ေမးလာရင္ ေနႏုိင္ပါတယ္ လုိ႔ပဲ ႐ုိး႐ုိးသားသား ေျဖမိပါမယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သမုဒၵရာ ၀မ္းတထြာအတြက္ သြားလာလႈပ္ရွား ႐ုန္းကန္ေနရတာကလည္း လူ႔သေဘာသဘာ၀ မဟုတ္လား။ တစ္ကုိယ္ေရ တစ္ကာယဆုိေပမယ့္ အခ်ိန္ရွိတုန္း အလုပ္လုပ္ႏုိင္တုန္း အေျခအေနအခ်ိန္အခါ ေပးတုန္း လုပ္ငန္းအေပၚ အာ႐ံုစူးစုိက္ လုပ္ကုိင္ခ်င္တာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အား ထက္သန္မႈပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ ေလာဘတက္တတ္တဲ့ ေလာကီသားရဲ့ စ႐ုိက္အတုိင္း အလုပ္ၿပီးအလုပ္ ေဇာကပ္လုပ္ေနမိတယ္။ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ရလဒ္ကေတာ့ က်န္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႐ႈံးတယ္။ ႐ႈံးတယ္ ဆုိတာက လူမႈေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအပိုင္းပါ။

ခရီးၿပီး ခရီးသြားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထိုင္မ်ားၿပီး ဆီးေလမမွန္၊ အလုပ္မ်ားတဲ့ဒဏ္ ပိတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမလား။ ခရီးမဆံုးခင္ အိမ္ကုိျပန္ရဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ ပထမေတာ့ ခါးနာတယ္လုိ႔ပဲ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ လြယ္လြယ္ပဲ ထင္ထားမိပါတယ္။ အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ ေက်ာက္ကပ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္ ခါးမွာ အာ႐ံုေၾကာညႇပ္တယ္ လုိ႔လဲ ေျခာက္ျပန္တယ္။ တစ္ဆင့္ပုိၿပီး Medical checkup လုပ္ဖုိ႔ အတန္တန္ တြန္းအားေပးတာေၾကာင့္ တစ္ရက္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးသြားခဲ့တယ္။ လူႀကီးေတြရဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ႀကီးခဲ့ရၿပီး စိတ္လက္မသက္မသာ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ က်န္းမာေရးက အဓိကမုိ႔ လူႀကီးေတြရဲ့ စကားကုိ နာခံဖုိ႔ပဲ စိတ္ထဲ ျပင္ဆင္ထားလုိက္ပါတယ္။

ပါရဂူဆရာမ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အသက္ခ်င္းက မတိမ္းမယိမ္းရယ္ပါ။ လူနာေတြက ပါရဂူဆရာမကုိ ေဒါက္တာ၊ ပါရဂူ ဆုိၿပီ ေခၚၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အစ္မလုိ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚလုိက္ေတာ့ ေက်နပ္တဲ့ပီတိအၿပံဳးကုိ သူမရဲ့ ပါ၀ါမ်က္မွန္ကတစ္ဆင့္ ေဖာက္ၿပီး ျမင္လုိက္မိတယ္။ Medical checkup မလုပ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ေနထုိင္ သြားလာ စားေသာက္တဲ့ အေလ့အထကုိ ေမးတယ္။ သူမရဲ့ ဘ၀င္မက်ေစတဲ့ ေကာက္ခ်က္ကေတာ့ အသင့္စားသံုးႏုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ စားေသာက္စာရင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကာရွည္အထားခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အဆင့္ျမင့္ အသင့္စား အစားအစာ ေတြေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ က်န္းမာေရး အသိအေနနဲ႔ ၾသ၀ါဒစကားေခၽြခဲ့ပါတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အမူအက်င့္ေတြကုိ ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္း ေနထုိင္ၿပီး ေရွာင္ရွားႏုိင္ဖုိ႔ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ နားေထာင္ၾကည့္ပါအုန္း။ ပါရဂူရဲ့ အဆုိအရ ကင္ဆာအားလံုးရဲ့ သံုးပံု တစ္ပံုက ေလထုမသန္႔ရွင္းတာရယ္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိ ျဖတ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္မႈ သံုးပံုတစ္ပံုကို ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့သေဘာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္သူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတာ့ နည္းနည္း က်သြားပါတယ္။ ဆက္ေျပာတာကေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားတာ နည္းမယ္၊ ခြန္အားတုိးေစတဲ့ အစာေတြ (ယမ္းစိမ္းမ်ားတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း၊ အသားေျခာက္၊ အသားကင္) အေရာင္ပါတဲ့ အားျဖည့္ အခ်ိဳရည္ေတြနဲ႔ တာရွည္ခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ (အထူးသျဖင့္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္) လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ စားေသာက္ရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ႏႈန္း ပုိျမင့္ေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး ပါရဂူအႀကံျပဳတာကေတာ့ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားတာ တစ္ေန႔ ၂ ႀကိမ္လုပ္ရမယ္။ စနစ္က်တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းကုိ အခ်ိန္မွန္ လုပ္ေပးရမယ္။ လမ္းမ်ားမ်ား ေလွ်ာက္ေပးရမယ္။ အစားအေသာက္ဆုိရင္ အဆီ အဆိမ့္ အငန္ ေလ်ာ့ၿပီး ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ၀မ္းတြင္းသား၊ အသားစိမ္း ကုိ ေရွာင္ရမယ္။ ပင္လယ္စာနဲ႔ သစ္သီးမ်ားမ်ား စားေပးရမယ္။ သားႀကီးငါးႀကီးထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကုိ ပုိစားေပးရမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကင္ဆာ ၁၂ မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပါးစပ္ခံတြင္း၊ လည္မ်ိဳ၊ အစာမ်ိဳျပြန္၊ အဆုပ္၊ ပန္ကရိယ၊ အစာအိမ္၊ အူ၊ သည္းေျခ၊ အသည္း၊ ရင္သား၊ သားအိမ္နံရံ၊ ဆီးက်ိတ္နဲ႔ ေက်ာက္ကပ္ ကင္ဆာေတြကုိ တင္ႀကိဳကာကြယ္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးတင္ရွိစြာနဲ႔ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူ႔ဆလင္းဘတ္ ထဲကေန ေရႊေရာင္ လိပ္စာကတ္ေလး တစ္ခုထုတ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ထဲ က်ိတ္ေက်နပ္မဆံုးခင္ေလးပဲ ရွစ္မုိင္မွာ သူ႔အမ်ိဳးသားဖြင့္ထားတဲ့ Fitness Center မွာ Member ၀င္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ တစ္ကုိယ္လံုး နင္သလုိလုိ ခံစားလုိက္ရေပမယ့္ ဟုတ္ကဲ့ သြားပါမယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့ရတယ္။ အိမ္နဲ႔လည္း သိပ္မွ မေ၀းတာ အမွန္ပဲ သြားျဖစ္မွာပါ။

ေဆးခန္းမွာ ၂ ညတက္ခဲ့တယ္။ Medical Checkup ရဲ့ အေျဖကုိ မသိရေသးခင္မွာ လူက ေပါ့ပါးလန္းဆန္းျခင္းေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ အေျခအေနမွာ နက္ေပၚလည္း အရင္လုိ အေညာင္းခံၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ ထုိင္ေနႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဘေလာဂ့္ထဲ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး အလည္လြန္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရ့ဲေျခလွမ္းကုိလည္း နည္းနည္းေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ရအုန္းမွာဆုိေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲအိမ္ကို ခဏခဏ ေရာက္မလာႏိုင္တာကုိ နားလည္ခြင့္လႊတ္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ခရီးသြားေနတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္း အခင္မင္မပ်က္ အခ်ိန္မွန္ လာလာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြရ့ဲ မွတ္ခ်က္စကားေလးေတြကုိ ျပန္ဖတ္ရေတာ့ အမွန္ပဲ မ်က္ရည္လည္မိတယ္။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚထားရွိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကုိ အေလးမထားလုိ႔ မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏ ေျပာျဖစ္တဲ့ စကားကေတာ့ အျပင္မွာထက္ နက္ေပၚမွာက စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြေရာင္းရင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာကုိပါပဲ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ရႊင္လန္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ျပန္လာပါ ..

ျပန္လာပါ

အခ်စ္တဲ့လား
အခ်စ္ကုိ မသိတတ္ခင္မွာ
လူေတြကုိခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္
အေလ်ာ္အစားမရွိတဲ့ အခ်စ္က
ပူေဆြးေစတယ္
၀မ္းနည္းေစတယ္
ေသာကပြားေစတယ္
ေလွာင္ခ်ိဳင့္နဲ႔တူတယ္ နဲ႔
အခ်စ္ကုိ ေက်ာခိုင္းခဲ့တယ္ .. ..

အခ်စ္တဲ့လား
အခ်စ္ကုိ အခ်စ္မွန္းသိလာေတာ့
အခ်စ္က
ႏူးညံ့တယ္
ခ်ိဳၿမိန္တယ္
ရင္ခုန္တယ္
ေပ်ာ္ရႊင္တယ္
ၾကည္ႏူးတယ္
ခံစားခ်က္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလည္း တသီႀကီးနဲ႔
ဆက္ရန္ေတြလည္းရွိေနဦးမယ္
အခ်စ္ကုိထိမွ
အခ်စ္ဆုိတာကုိ
ခ်စ္တတ္လာတယ္
ဒါေပမယ့္ အခ်စ္က ေ၀းတစ္ေနရာဆီမွာ .. ..

" .. ဒံုရင္း .. "

" .. ဒံုရင္း .. "

'' သြားမေတြ႔ရင္ အသိပဲ '' ဆုိတဲ့ ပ်ိဳပ်ိဳေဒၚေလး ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တစ္ခ်က္လြတ္အမိန္႔ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ရင္ သြားဖုိ႔ဆႏၵမရွိတာ အမွန္ပါ။ ေျပာပံုကုိလည္း နားေထာင္ၾကည့္ ပါအုန္း '' နင့္ ဒီအသက္ ဒီအရြယ္အထိ မူးရင္ ရွဴစရာေတာင္ မရွိလုိ႔ ငါတုိ႔က ရွာထားေပးရတာ၊ ခုသြားေတြ႔ေခ် ... တဲ့ " ခရီးေရာက္မဆုိက္ ပင္ပန္းေနတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ကုိ အနားေပးခ်င္ေပမယ့္ ခုေတာ့ ဆက္လႈပ္ရွားရအုန္းမယ္ ထင္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိသာ မစြံဘူးနဲ႔ ဘာညာ ေျပာခ်င္တာ။ သူတုိ႔ကုိယ္၌လည္းပဲ ခုခ်ိန္ထိ ေဂၚမစြံေသးတာေတာ့ သတိေမ့ ေနပံုရပါတယ္။ ထားလုိက္ပါ၊ လူႀကီးကုိ ေစာဒကတက္ရင္ ကိုယ့္ပဲ အျပစ္ရွိပါမယ္။ လူႀကီးက လက္နဲ႔ေရးေတာ့ ကုိယ္က ေျခနဲ႔ဖ်က္ဖုိ႔ မာန္မထားႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။

အမွန္အတုိင္း ၀န္ခံရရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မစြံေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ မစြံခ်င္ေသးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ဘ၀လက္တဲြေဖာ္ ရယ္လုိ႔ တစ္သက္လုံး ၾကင္နာသြားရမယ့္ မိန္းကေလးဟာ ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ " စံ " ျဖစ္ပါ့မလား ဂ်ီးမ်ားေနတာရယ္၊ သံသယစိတ္နဲ႔ စုိးရိမ္စိတ္ မ်ားေနတာရယ္ေၾကာင့္ လြတ္လြတ္သြားတာေတြ မ်ားခဲ့ပါၿပီ။ ဒီလုိ ရင္ခံစရာ အေၾကာင္းေတြက ထပ္ထပ္လာေတာ့ ႏွလံုးသားအေရးကုိ အနားေပးထားတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေတာ့ မရွိတာကုိပဲ အျပစ္တင္စရာ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ကုိယ့္မွာလည္း လက္ဆုပ္လက္ကုိင္ အထုတ္နဲ႔ အထည္နဲ႔ ျပစရာမရွိေလေတာ့ ကုိယ့္အျပစ္နဲ႔ကုိယ္မုိ႔ အတြန္႔မတက္ေတာ့ဘဲ အိမ္ေထာင္ဖက္ေတြ႕ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။ ေတြ႕တယ္ဆုိတာလည္း ယာယီသေဘာ မဟုတ္ပါဘူး အတည္ပါ အမွန္အတည္ပါ .. ။

၀တ္ေနက်မဟုတ္တ့ဲ နက္ျပာေရာင္ အေနာက္တုိင္း၀တ္စံုကုိ၀တ္ၿပီး မွန္ထဲၾကည့္မိတယ္။ ခရီးကပန္းလာေတာ့ အသားကညိဳ၊ မ်က္တြင္းကက်ေနတဲ့ အျပင္ အေမႊးအမွ်င္ေတြကုိလည္း မသ ႏိုင္ေသးေတာ့ ႐ုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ပါ။ ဘယ္လုိပံုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ဖူးစာမွန္ရင္ေတာ့ ရြာလည္မွာ အေသအခ်ာပဲလုိ႔ စိတ္ထဲတင္းထားလုိက္မိတယ္။ ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာက (၃)လမ္း မွတ္တုိင္နဲ႔ မနီးမေ၀း ရွမ္းကန္ မွာပါ။ ကားကုိ ပလက္ေဖာင္းမွာတင္ ရပ္ထားၿပီး ဆုိင္ထဲ၀င္ေတာ့ ပန္းေရာင္၀တ္ထားတဲ့ မိန္းကေလးကုိ ရွာၾကည့္တယ္။ ဆုိင္ရဲ႕အတြင္းဘက္ ေထာင့္က်တဲ့ စားပဲြမွာႀကိဳေရာက္ေနတဲ့ မိန္းကေလးကုိ အရန္သင့္ေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ကၽြန္ေတာ္ မိတ္ဆက္ဖုိ႔လွမ္းအသြားမွာ ေကာင္မေလးက .. ရည္မြန္စြာနဲ႔ပဲ ..

" ဒီမွာထုိင္ပါ အစ္ကုိ၀င္းေဇာ္ " လုိ႔ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ဖိတ္မႏၱျပဳလာပါတယ္။
" အရင္က သိခဲ့ဖူးလားမသိဘူး " လုိ႔ သံသယစိတ္နဲ႔ ေမးၾကည့္မိေတာ့ .. (ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မလံုမလဲလည္း ျဖစ္မိပါတယ္)
" သိတယ္ေလ အစ္ကုိ၀င္းေဇာ္ ရဲ႕အန္တီေတြက ေျပာထားလုိ႔ေလ " တဲ့၊ ေလပူတစ္ခ်က္ေတာ့ မသိမသာ မႈတ္ထုတ္လုိက္ မိတယ္။ တင္းၾကပ္တယ္ ထင္မိတဲ့ နက္တုိင္ကုိ နည္းနည္းလႈပ္ၿပီး ဆဲြေလ်ာ့ထားမိတယ္။ ေနာက္ၿပီး ေကာင္မေလးရဲ႕ နာမည္ ေမးတယ္၊ ႐ုိင္းတယ္ထင္ေပမယ့္ အသက္ေမးမိတယ္၊ ပညာအရည္အခ်င္း၊ အလုပ္အကုိင္၊ ဖုန္းနံပတ္နဲ႔ လိပ္စာေတြပါ မွတ္ထားလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လိပ္စာကတ္ေလးပဲ ကမ္းေပးလုိက္တယ္။ ေကာင္မေလးက အသားလည္းျဖဴတယ္၊ အရပ္အေမာင္းလည္း ေကာင္းတယ္၊ ဆံေကသာက တင္ပါးေက်ာ္တယ္၊ စကားေျပာ ေတာ့လည္း ကၽြန္မ ကၽြန္မနဲ႔မုိ႔ ယဥ္ေက်းတယ္။ သိခ်င္တာေတြကုိ သိမ္သိမ္ေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ျပန္ေျဖတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကေတာ့ ႏုတ္မွတ္မရွိဘဲ အမွတ္ျပည့္ေပးေနမိတယ္။ အင္ထ႐ုိ၀င္တာ မ်ားၿပီမုိ႔ ညေနစာစားဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္က ကမ္းလွမ္းလုိက္တယ္။ ဒါနဲ႔ မီႏူးကတ္ေတာင္းၿပီး ေကာင္မေလးကုိပဲ ဟင္းေရြးေစပါတယ္။ ဟင္းေတြလာမခ်ခင္မွာ စကားဆက္ေျပာေနမိတယ္။
" ရင္းရင္းႏွီးႏွီး အစ္ကုိလုိ႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္ "
" ရတယ္ေလ၊ အဆင္ေျပသလုိ ေခၚပါ "
" ဒါနဲ႔ .. .. အစ္ကုိ ရည္စားထားဖူးလား " ဒဲ့ဒုိးႀကီးဆုိေတာ့ ..
" ေအာ္ .. အင္း .. အလုပ္မွာပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနရလုိ႔ မထားအားပါဘူး၊ မထားျဖစ္ခဲ့ပါဘူး "
" မယံုခ်င္ေပမယ့္ အၿမီးမေပါက္ေသးဘူးဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့ေနာ္ "
" ဘာကုိ ဆုိလုိတာလဲ မသိဘူးေနာ္ "
" ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး၊ အေပါင္းအသင္းနည္းတယ္ ဆုိေတာ့ေလ "
" ဟုတ္၊ အျပင္မွာ အေပါင္းအသင္း နည္းတယ္ဆုိေပမယ့္ အြန္လုိင္းေပၚမွာေတာ့ စိတ္ခ်င္းဆက္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ "
" ဘယ္လုိ သူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးလဲ .. ေျပာျပေလ .. စိတ္၀င္စားတယ္ "
" သာမန္ခင္တယ္ဆုိေပမယ့္ စိတ္ရင္းအမွန္နဲ႔ ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ "
" ဟုတ္ပါၿပီ၊ မိန္းကေလးေတြလား ေယာက္်ားေလးေတြလား ၊ ဘာေတြေျပာၾကတာလဲ "
" ေယာက္်ားေလးနည္းၿပီး မိန္းကေလးေတြ မ်ားတယ္၊ အေယာက္ ၃၀ ေက်ာ္ ၄၀ ေလာက္ရွိမယ္၊ အင္း .. ေျပာစရာေတြေတာ့ မကုန္ႏုိင္ပါဘူး၊ အေၾကာင္းအရာက စံုလင္ေတာ့ တစ္ေနကုန္အျပင္ ညညဆုိ တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီ ေလာက္မွ အိပ္ျဖစ္တယ္၊ ျဖတ္မရတဲ့ သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းေတြဆုိရင္ မမွားပါဘူး "
ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာအေရာင္နဲ႔ အေနအထားေျပာင္းသြားတာကုိ သတိထားလုိက္မိတယ္။ တစ္ခုခုေတာ့ လႊဲေနၿပီဆုိတာ သေဘာေပါက္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္က်သြားၿပီ ..

" ကၽြန္မကေတာ့ ကၽြန္မကုိယ္ကၽြန္မ အစြန္းအထင္းမရွိေအာင္ ေနထုိင္ျပဳမူတယ္၊ ျဖဴစင္ေအာင္ ႀကိဳးစားတယ္၊ ျဖဴစင္တဲ့ ကၽြန္မဘ၀ကုိလည္း အျပစ္အနာဆာ ကင္းတဲ့သူဆီကုိပဲ အပ္ႏွံခ်င္တယ္၊ အစ္ကုိ၀င္းေဇာ္ကုိ အျပစ္တင္တာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္မ ေျပာမွားဆုိမွားတာရွိရင္ ေဗြမယူပါနဲ႔၊ ကၽြန္မအလုပ္ရွိေသးလုိ႔ အရင္ ျပန္ႏွင့္ေတာ့မယ္ " ဆုိၿပီး အေျပးတစ္ပုိင္းနဲ႔ ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးရဲ႕ေက်ာျပင္ကုိ ဒီအတုိင္းၾကည့္ေနမိတယ္။ ေအာ္ .. ႐ုပ္ကေလး လွသေလာက္ သေဘာထားေလး ႏုလုိက္တာလုိ႔ မွတ္ခ်က္ျပဳမိပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လိပ္စာကတ္ေတာင္ ယူမသြားႏုိင္ ေလာက္ေအာင္ဘဲ အလ်င္လုိၿပီး ျပန္သြားေလရဲ႕။ အေျပာင္းအလဲျမန္ၿပီး ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕ စိတ္ကုိ နားမလည္ႏုိင္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ့္အားနည္းခ်က္ ဆုိတာ ၀န္ခံပါတယ္။ တဒဂၤ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ေကာင္မေလးအဖုိ႔ စိတ္ခုစရာ ၀မ္းနည္းစရာ စိတ္ဒဏ္ရာရစရာ ႀကံဳခဲ့ရင္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အျပစ္ရယ္လုိ႔ပဲ ပံုေစခ်င္ပါတယ္။ ျဖဴစင္တဲ့ သူ႔ဘ၀ေလးကုိ အျပစ္အနာအဆာကင္းတဲ့၊ အေႏွာင္အဖဲြ႕ကင္းတဲ့ သူအတြက္ ေပးဆပ္ခ်င္တဲ့ သူ႔ဆႏၵကုိ ေလးစားပါတယ္။ စားသူမဲ့သြားေပမယ့္ တဖဲြဖဲြ လာခ်ေနတဲ့ ဟင္းပန္းကန္ေတြကုိၾကည့္ရင္း အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေဒၚေလး ေတြကုိ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးရမယ္ဆုိတာ ေတြးရင္း ရင္ေလးမိတာ အမွန္ပါ။ အလာတုန္းက ေျခလွမ္းေတြ သြက္ခဲ့ေပမယ့္ အျပန္လမ္းမွာေတာ့ .. ေလးကန္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ပါ .. .. ။

( အျပစ္မဟုတ္ေပမယ့္ အျပစ္ျမင္တတ္တဲ့ သူေတြကုိ အမွန္ပဲ ေျဖရွင္းေပးရ ခက္လွပါတယ္။ ကုိယ့္လုပ္‌ရပ္‌က မွန္တယ္ထင္ၿပီး လုပ္ေနေပမယ့္ တစ္ဖက္သား အျမင္မွာေတာ့ အမွားေတြ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ မလိမ္မညာဘဲ ေျပာတတ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕ စကားလံုးတုိင္းဟာ တစ္ဖက္သားအတြက္ ၀မ္းနည္းမႈနဲ႔ စိတ္ထိခုိက္စရာေတြ ျဖစ္ေစတတ္တယ္ ဆုိတာကုိ ဆင္ျခင္စရာ သင္ခန္းစာယူစရာ အျဖစ္နဲ႔ .. .. )

ခဏေလးေပမယ့္ ေက်းဇူးကမၻာ ပါ ..

• ေခၽြးစုိလက္နဲ႔ အိမ္ခန္းတံခါးကုိ ဖြင့္အ၀င္မွာ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ မီးေရာင္ေၾကာင့္ တစ္ခန္းလံုး ပုိလုိ႔ ၿငိမ္သက္ၿပီး တိတ္ဆိတ္လြန္းတယ္ လုိ႔ ခံစားရမိတယ္။ 

• အိမ္ရွင္ မရွိတဲ့ အခုိက္အတန္႔မွာ အိမ္လည္လာတဲ့ ဧည့္သည္ေတြကုိ အိမ္ရွင္ကုိယ္စား တစ္စံုတစ္ေယာက္ ေသာသူကုိ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ေလးျဖဴရဲ႕ သီခ်င္းသံေလးက ဆီးႀကိဳၿမဲ ရွိေနမွာပါ။ 

• မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ သံေယာဇဥ္ႏြယ္တဲ့ ႏႈတ္ဆက္စကား ေတြေၾကာင့္ ရင္အေမာကုိ ေျပေပ်ာက္ေစတဲ့ အတြက္ အတုိင္းမသိ ၾကည္ႏူးရပါတယ္။ အလံုးစံုေသာ သံေယာဇဥ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္တုိင္း အိမ္လည္ ေရာက္ေရာက္ လာတတ္တဲ့ အတြက္လည္း ရင္နဲ႔အမွ် ၀မ္းသာမိပါတယ္၊ ေက်းဇူးလည္း တင္မိပါတယ္။ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ေစတနာကုိ အေလးအနက္ ထားတယ္၊ တန္ဖိုးထား ေလးစားတယ္လုိ႔ ထပ္ေလာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္။
  

• သြားသုတ္သုတ္ လာသုတ္သုတ္ ဘ၀သမားမုိ႔ အားလံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အိမ္ေပါက္ေစ့ ႏႈတ္ဆက္ဖုိ႔ အခ်ိန္မေပး ႏုိင္ေသးတာကုိ နားလည္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ပါတယ္။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ေအးခ်မ္းႏုိင္ၾကပါေစ ..
  

ခဏတာ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တယ္ ..

ခဏတာ ႏႈတ္ဆက္ခ်င္တယ္ ..

• အြန္လုိင္းေပၚက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုး အားလံုး မဂၤလာပါ။

• အခ်ိန္ေပးၿပီး တကူးတက အိမ္လည္ ေရာက္လာတဲ့ အတြက္ ရင္ထဲကေန လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲနဲ႔ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္။

• ကၽြန္ေတာ္ ဝါသနာထံုတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေရးျခင္းကုိ ေခတၱရပ္နားပါမယ္။

အားလံုးပဲ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။

ေလးစားလ်က္နဲ႔ .. ..

စကားလက္ေဆာင္

လူႀကီး သူမေတြ အၿမဲေျပာဆုိ ဆံုးမတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းရွိတယ္။ ဘယ္ကိစၥ ဘယ္အရာမဆုိ ဘာကုိပဲလုပ္လုပ္ " ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါ " ဆုိတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းဟာ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ထားမယ္ဆုိရင္ တန္ဖုိးမရွိေပမယ့္၊ အေရးတယူ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ေတာ့ အလြန္တန္ဖိုးႀကီးတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းျဖစ္ပါတယ္။ ေစတနာအရင္းခံၿပီး ေျပာတဲ့ စကားေလးမုိ႔ ပုိတန္ဖုိး ႀကီးတာအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာနဲ႔ယွဥ္ၿပီး စီးပြားေရး ျပႆနာေတြ သူသူငါငါ ရင္ဆုိင္ေနၾကရတာ လူတုိင္းအသိပါ။ တုိင္းျပည္ႀကီးရင္ ႀကီးသလုိ၊ တုိင္းျပည္ ငယ္ရင္ ငယ္သလုိ မ်ားမ်ားနဲ႔ နည္းနည္း ရုိက္ခတ္ခံရတာ ျငင္းႏုိင္စရာမရွိပါဘူး။

လြန္ခဲ့တ့ဲ ရွစ္လခန္႔က ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေလးရဲ႕သား၊ ကၽြန္ေနာ္ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ညီ၀မ္းကဲြတစ္ေယာက္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အဆြယ္ေကာင္း မႈေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားထြက္ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ အပူကပ္ခဲ့တယ္။ မုိးတလံုး ေလတလံုး အေျပာေတြေၾကာင့္ လူႀကီးေတြကလည္း မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးခဲ့ရတယ္။ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္က ထြက္သြားခ်ိန္ထိ ကႀကီး ကေန အ, အားလံုး ၁၀၀ ၀န္းက်င္ ကုန္က်ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံျခားမွာ ၄ လအတြင္း ႀကိတ္ၿပီး ေငြပုိ႔ခဲ့တာ ဒီစာရင္းထဲ မပါေသးဘူး ဆုိတာ သိရတယ္။ ခုေတာ့ မေယာင္မလည္နဲ႔ ကုိယ့္ေမြးရပ္ကုိ ျပန္ေရာက္လာပါၿပီ။ ရရွိတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ကေတာ့ ေငြကုန္ခဲ့တယ္၊ အခ်ိန္ေတြ အလဟႆ ျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ဗဟုသုတ မရခဲ့ဘူး။ ဆံုး႐ႈံးသြားတယ္ဆုိတဲ့ သင္ခန္းစာ တစ္ခုပဲ အသားတင္ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

ခုခ်ိန္မွာ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသြားၿပီး အလုပ္လုပ္ရင္ ေကာင္းမလားလုိ႔ ေမးလာရင္ေတာ့ မသြားပါနဲ႔လို႔ေတာ့ မတားခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မသြားခင္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ပါ လုိ႔ေတာ့ အမွာစကား ေခၽြခ်င္ပါတယ္။ တားခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းက စီးပြားေရးျပႆနာကုိ တုိင္းျပည္ႀကီးငယ္တုိင္း ႀကံဳေတြ႕ေနရတာေၾကာင့္ ကံေသကံမ အလုပ္အကိုင္ ရရွိလိမ့္မယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္သလုိ၊ အလြယ္တကူ ရရွိဖုိ႔လည္း မလြယ္ကူပါဘူး။ CNA သတင္းရဲ႕ Scroller Bar မွာ ဘယ္ကုမၸဏီက အလုပ္သမား ၀န္ထမ္း အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္ကုိ ေလ်ာ့ခ် လုိက္တယ္ဆုိတာကုိ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖတ္ေနရလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြကုိေတာင္ ညိွႏႈိင္းလစာနဲ႔ လုပ္အားခေလ်ာ့ခံၿပီး လုပ္ကိုင္ေနရတယ္။ ၀န္ထမ္းအင္အား ေလ်ာ့ခ်ေနတာေၾကာင့္ သူတုိ႔တေတြလည္း ဘယ္အခ်ိန္ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရမလဲ ဆုိၿပီး ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ ေစာင့္ေနၾကရတာမုိ႔ စြန္႔စြန္႔စားစားနဲ႔ သြားဖုိ႔ မတုိက္တြန္းလုိတာ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္အားခေတြ ေလ်ာ့ခ်လုိက္ တာေၾကာင့္ လူေနမႈစရိတ္ ႀကီးျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခား တုိင္းျပည္မွာ ေရရွည္ ရပ္တည္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ေနထုိင္စားေသာက္စရိတ္၊ ခရီးစရိတ္ေတြ မကာမိတာေၾကာင့္ ျပည္ေတာ္ျပန္ လာၾကတာ ေတာ္ေတာ္မ်ား လာပါတယ္။ အိမ္ကေထာက္ပံ့ ေပးႏိုင္တယ္ထားအုန္း။ အလုပ္အကိုင္ အတည္တက် မရွိရင္ ေရရွည္ေနထုိင္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားသြား အလုပ္လုပ္မွ ခ်မ္းသာႏုိင္မယ္ ဆုိတဲ့ ေတြးထင္ထားတဲ့ အယူအဆကုိ ခဏေတာ့ ေမ့ထားလုိက္ ေစခ်င္ပါတယ္။

ေခတ္မီတုိးတက္လာတဲ့ ကမၻာ့ရြာလုိ လူေနမႈ အဖဲြ႕အစည္း၊ ဆန္းသစ္တဲ့ နည္းပညာေတြနဲ႔ အတူ ကိုယ့္ဘ၀ တုိးတက္မႈအတြက္ ႀကိဳးစားစြန္႔ထြင္ လုိတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ျမင့္မားတဲ့ဆႏၵရွိလုိ႔ တုိင္းတစ္ပါးမွာ အလုပ္လုပ္ၾက၊ ပညာေတာ္သင္ၾကတာကို အားေပးတယ္။ သူမ်ားတုိင္းျပည္မွာ အလုပ္သြားလုပ္၊ ပညာသြားသင္တာ ျဖစ္လို႔ သူမ်ားအိမ္မွာ သြားေနေနရသလုိ ျဖစ္ပါမယ္။ ကုိယ့္အိမ္မွာလုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ ကိုယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ကုိယ္ ေနလို႔မရႏုိင္ ေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔အိမ္မုိ႔ သူတုိ႔ဓေလ့ထံုးစံ အတုိင္းလုိက္နာ ေနထုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခဏတာဧည့္သည္ အျဖစ္နဲ႔ သြားေရာက္ေနထုိင္ ၾကတာေၾကာင့္ အိမ္ရွင္လုိေတာ့ ေနထုိင္သြားလာလုိ႔ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္အခါနဲ႔ အခြင့္အေရး ဆုိတာ ႀကံဳႏုိင္ပါေသးတယ္။ တုိင္းတစ္ပါးကုိ စြန္႔ထြင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ မလုပ္ဖုိ႔ကိုေတာ့ " ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္ပါ " လုိ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ လူငယ္နဲ႔ အနာဂတ္ လူငယ္ေတြ အတြက္ ေစတနာ အမွာစကားေလးပါ။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။

အေတြ႕ခ်င္ဆံုး ၁၀ ေယာက္

ႏွစ္သစ္ကုိ အြန္လိုင္းေပၚက သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ပုိ႔သတဲ့ ေမတၱာေတြ အနႏၱနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္လဲ စိတ္ႏွလံုး ေအးခ်မ္းခဲ့ပါတယ္။ သၾကၤန္ရက္အတြင္း ပုိ႔စ္အသစ္ တင္မျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ စီဗံုးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေရလာေလာင္းၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္စကား ေတြေၾကာင့္ တကယ္ပဲ ရင္ထဲ လႈိက္လွဲစြာ ၾကည္ႏူး ခဲ့ရပါတယ္။ ဘေလာဂ့္ကုိ စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေရးခဲ့တာ ၄-၄-၀၉ ရက္ေန႔က တစ္ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ႏွစ္ ဆုိတဲ့ ကာလအတြင္းမွာ အြန္လိုင္းေပၚက ခင္မင္ခြင့္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ မွတ္သားထားတဲ့ ဒုိင္ယာရီထဲ ျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့ ၄၈၀ ေက်ာ္ ၅၀၀ နီးပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ကနဦး ခင္မင္ခဲ့တဲ့ ဘေလာဂ္ဂါေတြ မထင္မရွား ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ ၾကသလုိ၊ မၾကာမတင္ လင္းလက္လာတဲ့ ဘေလာဂ္ဂါလက္သစ္ ေတြအဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ၀န္ခံရရင္ အြန္လုိင္းေပၚ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေရအတြက္ မ်ားေပမယ့္ အျပင္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ေတြ႕ဆံုျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆုိလုိ႔ ကေန႔အထိ တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ့ေသးတာေတာ့ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးတြင္တြင္ သြားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္လည္း ပါမယ္ ထင္ပါတယ္။

" ေတြ႔ဖူးခ်င္ဆံုး ၁၀ ေယာက္ " ဆုိၿပီး လိပ္ျပာေလး က သၾကၤန္ရက္အတြင္း Tag ထားခဲ့ပါတယ္။ လိပ္ျပာေလး ေရးတဲ့ မူရင္းပုိ႔စ္ ကုိေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကိဳးစားၿပီး ဖြင့္ေပမယ့္ သူ႔ဘေလာဂ့္အိမ္ကုိ ဖြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ Tag ေခါင္းစဥ္က " ေတြ႕ဖူးခ်င္ဆံုး ၁၀ ေယာက္ " လုိ႔ ဆုိထားတဲ့အတြက္ မ်က္ႏွာလုိက္စရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ရင္တြင္း ဆႏၵကေတာ့ စာေရးေဖာ္ စာေရးဖက္၊ စာဖတ္ေဖာ္ စာဖတ္ဖက္ အြန္လုိင္း သူငယ္ခ်င္း အားလံုးကို ေတြ႕ဖူး ျမင္ဖူး ခ်င္ပါတယ္။ ေလာဘႀကီးလြန္းတယ္လုိ႔ ထင္မိမလားပဲဗ်ာ။ တတ္ႏုိင္ဘူးေလ ကန္႔သတ္ခ်က္ေလးနဲ႔မွ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွာပါ။

ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ေတြ႕ဖူးခ်င္ဆံုး ၁၀ ေယာက္က မိန္းကေလး ၁၀ ေယာက္လံုး ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ေျပာစမွတ္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ျပႆနာေတာ့ ရွိမယ္ ျဖစ္မယ္ မထင္ပါဘူး။ က်ားက်ားခ်င္းေတာ့ လမ္းမွာမေတြ႕ ျဖစ္ရင္ေတာ့ တိရစၦာန္ရံုသြားၾကည့္လည္း ေတြ႕ႏုိင္ေသးတာပဲ မဟုတ္လား။ (၀ိုင္း႐ုိက္ရင္ေတာ့ ေျပးၿပီသာမွတ္) ေတြ႕ဖူးခ်င္တဲ့ ဒီ ၁၀ ေယာက္ ထဲမွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္မရႏုိင္ေအာင္ သိပ္မုန္းေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြလည္း ပါပါတယ္။ မုန္းေနေပမယ့္ ေတြ႕ဖူးခ်င္ ေသးတဲ့ ဆႏၵကုိ မဖံုးဖိႏုိင္တာေတာ့ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေတြ႕ခ်င္ဆံုး မိန္းကေလး ၁၀ ေယာက္ေတာ့ .. ..

လိပ္ျပာေလး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ Tag ထားလုိ႔ ေတြ႕ဖူးခ်င္တာပါ။
မီကူးမီ ဘာမွ ဟုတ္ပါဘူး၊ ေတြ႕ဖူးခ်င္တာပါ။
ပန္းခင္းေလး မအားမလပ္တဲ့ ကုမၸဏီအလုပ္ေတြၾကားက ေကာင္မေလး။
ခ်င္းမေလး စကားေျပာတာ မပီတဲ့ ကေလးမေလး။
ငွက္ငယ္ေလး ပုိ႔စ္အသစ္တင္တုိင္း အသိေပးတယ္။
မီးေလးဇာ အၾကြားပုိၿပီး အၿမဲ ၀ိတ္ေလ်ာ့ေနတဲ့ အစ္မ။
ေကာင္းကင္ျဖဴ အၿမဲ အကူအညီေတာင္းေပမယ့္ တစ္ခါမွ လုပ္မေပးႏုိင္လုိ႔ အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတယ္။
ေကာင္းကင္ျပာ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္းက ရြာငံသူ မုိ႔လုိ႔။
ေမတၱာေရာင္ျပန္္္ ႐ံုးမသြားခင္မနက္တုိင္း ၀င္ႏႈတ္ဆက္ေနတတ္လုိ႔။
မခင္ဦးေမ ဓာတ္ပံုတစ္ခု၊ စာတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ကြန္မင့္ ၁၀၀ ေက်ာ္ရေအာင္ လုပ္ႏုိင္လုိ႔။

ေတြ႕ဖူးခ်င္ဆံုး ၁၀ ေယာက္ ေတာ့ ျပည့္သြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အေပၚက ေျပာခဲ့သလုိပဲ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြ အားလံုးကုိ ေတြ႕ဖူးခ်င္တာ တကယ့္ဆႏၵအမွန္ပါ။ ျဖစ္ခ်င္တာထက္ ျဖစ္သင့္တာကုိ ဦးစားေပးေနရတဲ့ ဘ၀ေသးေသးေလးမွာ ေနေပ်ာ္သလုိ ေနေနရပါတယ္။ က်န္ရွိေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ စိတ္မကြပ္ဖုိ႔ အသိေပး ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾက ပါေစဗ်ာ။

သၾကၤန္ေရျဖင့္ ေအးခ်မ္းၾကပါေစ

သၾကၤန္လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ မ်က္စိထဲ ျမင္မိတာက ေရပက္မယ္ ေရကစားၾကမယ္ ဆုိတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြကုိ လက္စသတ္ၿပီး သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ပါးဖုိ႔ အားခဲတတ္ ၾကတယ္။ သၾကၤန္မေရာက္ေသး ေပမယ့္ သၾကၤန္အႀကိဳ သီခ်င္းေတြေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ လႈံ႕ေဆာ္ေနသလုိ ခံစားရတယ္။ မရုိးႏုိင္တဲ့ သၾကၤန္မုိး ရုပ္ရွင္ထဲက သီခ်င္းေတြက လႊမ္းမုိးတုန္းျဖစ္တယ္။ ေခတ္သစ္ rap သၾကၤန္သီခ်င္း ေတြလည္းပဲ ဆန္းျပားတဲ့ ကကြက္၊ တက္ၾကြတဲ့ တီးလံုးနဲ႔ ေနရာအႏွံ႔ အၿပိဳင္းအရုိင္း ၾကားေနရတယ္။ ကေလးေတြကအစ သၾကၤန္မွာ ကစားဖုိ႔ ေလဖိအားသံုး ေရေသနတ္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ သၾကၤန္မွာ ေပ်ာ္ဖုိ႔အသင့္ ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ အရင့္အရင္ ႏွစ္ေတြကေလာက္ ေရကစားမ႑ပ္ေတြ မမ်ားေပမယ့္ အစီအရီေတာ့ ေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ျပည္တြင္းျဖစ္ ဂ်စ္ကားေတြ၊ ပါပေလကာနဲ႔ ဟုိင္းလက္ကား ေတြေတာ့ အမုိးေတာင္ ျဖဳတ္ၿပီးေနၾကပါၿပီ။ ရုိးရာသၾကၤန္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္ ကေတာ့ ပုိၿပီး႐ုပ္လံုးေပၚေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္သစ္ကုိ ႀကိဳဆုိတဲ့ ရုိးရာသၾကၤန္ကုိ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတင္ က်င္းပတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာကုိ ယံုၾကည္သက္၀င္တဲ့ အာရွႏုိင္ငံအေတာ္ မ်ားမ်ားကလည္း သၾကၤန္ႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္ကုိ ဆင္ႏဲႊၾကပါတယ္။ ယုိးဒယား မွာက ေဆာင္ကရန္ ၊ လာအုိမွာက Bpee Mai ၊ ကေမၻာဒီးယား မွာက Chaul Chnam Thmey ၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံ ယူနန္ျပည္နယ္၊ မေလးရွား၊ ေနာက္ ေတာင္အာရွက ဘဂၤါလီ၊ ပန္ဂ်ပ္၊ သီရိလကၤာ တမီးလ္လူမ်ိဳး နဲ႔ ျမန္မာေတြ ရွိတတ္တဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာလည္း အစုအဖဲြ႕ေလးနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူး ပဲြေတာ္ေလးကုိ ဆင္ႏႊဲၾကပါေသးတယ္။ သၾကၤန္ ဆုိတဲ့ စကားလံုးဟာ သကၠတဘာသာ စကား သကၤႏၱ ကေန ဆင္းသက္လာၿပီး ကူးေျပာင္းျခင္း၊ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသုိ႔ ေရာက္ရွိျခင္း ဟု အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။ ျမန္မာျပကၡဒိန္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ အရ ၁၃၇၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းျခင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

သၾကၤန္လို႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ မပါမျဖစ္တာကေတာ့ သိၾကားမင္း နဲ႔ ျဗဟၼာႀကီး ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ သၾကၤန္၊ သကၠရာဇ္ အေၾကာင္းမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သိၾကားမင္းနဲ႔ အာသီ အမည္ရွိတဲ့ ျဗဟၼာမင္းတုိ႔ အျငင္း အခုန္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အျငင္းပြားမႈကုိ လူ႔ျပည္မွာ က၀ါလမုိင္း ဆရာႀကီးထံသြားၿပီး အဆံုးအျဖတ္ ခံယူရာ ျဗဟၼာႀကီး ႐ႈံးသြားတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ေခါင္းျဖတ္ေၾကး ေလာင္းခဲ့ၾက တာေၾကာင့္ ျဗဟၼာႀကီးက ေခါင္းျဖတ္ေပးခဲ့ရတယ္လုိ႔ သိရွိရပါတယ္။ အဲဒီ ျဗဟၼာဦးေခါင္းႀကီးကို ေရထဲလည္း ခ်လုိ႔မရ၊ ကုန္းေပၚလည္း တင္ထားလည္း မျဖစ္တာေၾကာင့္ နတ္သမီး (၇)ပါးက တစ္ႏွစ္တစ္ေယာက္ ကိုင္ထားေပး ၾကရတယ္လုိ႔ အဆုိရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေဃာရႆ အမည္ရွိတဲ့ နတ္သမီးက ေမွာက္ခံု အေနအထားနဲ႔ ျဗဟၼာဦးေခါင္းကုိ လွမ္းလင့္သည္ လုိ႔ သူရိယသိဒၶႏၱ မဟာသၾကၤန္စာက ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သၾကၤန္ကာလမွာ သိၾကားမင္းက လူျပည္ဆင္းေလ့ရွိတယ္ ဆုိတဲ့အယူလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ သၾကၤန္စာမွာေတာ့ ဘာႏုရာဇာ အမည္ရွိတဲ့ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္မင္း က ဂဠဳန္ကုိစီးၿပီး သန္လ်က္နဲ႔ သံစဥ္ကုိ ကိုက္ကာ ေျမာက္ဘက္အရပ္ကေန အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္ကုိ ၀င္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

သၾကၤန္မွာ ႏွစ္ေဟာင္းက ဓေလ့ေတြကုိ ႏွစ္သစ္မေရာက္ေအာင္ ေဆးေၾကာၾကတဲ့ အယူရွိၾကပါတယ္။ သက္ႀကီး ၀ါႀကီးေတြကုိ ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးတယ္၊ ေျခသည္း လက္သည္း လွီးေပးတယ္၊ သၾကၤန္မတုိင္ခင္ ရွင္ျပဳ ၊ ရဟန္းခံတဲ့ ဓေလ့လည္း ကေန႔အထိ အေျခတည္လ်က္ ရွိတယ္။ လူငယ္ေတြကေတာ့ အရင္က အေမြးနံ႔သာ ထည့္ထားတဲ့ ေငြဖလား ဒါမွမဟုတ္ ေၾကးဖလား ထဲကေန သေျပခက္နဲ႔ ေရပက္တဲ့ အေလ့ရွိခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ တိမ္ေကာေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္အလုိအရ ေရခြက္၊ ေရပံုး၊ ေရပုိက္နဲ႔ အားရပါးရ ပက္လုိက္ရမွာ စိတ္ထဲ ေနသာထုိင္သာ ရွိသြားတဲ့သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရုပ္အဆင္း ပုိလွတဲ့ အပ်ိဳေလးေတြေတာ့ ေရပုိစုိမယ့္ သေဘာပါ။

သၾကၤန္တြင္း သၾကၤန္သံခ်ပ္ထုိးၾကတဲ့ အေလ့အထလည္း တျဖည္းျဖည္း တိမ္ေကာ ကြယ္ေပ်ာက္စျပဳ ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ညဘက္ သၾကၤန္အလွျပကားေတြ လွည့္လည္ ျပသမႈကလည္း ေငြကုန္ေၾကးက်တာကို အေၾကာင္းျပဳလုိ႔ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္ေတြ ျမင္ေတြ႕ရဖုိ႔ ခဲယဥ္းသြားၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သၾကၤန္ သံခ်ပ္ေတြ ေနရာမွာ စကားေျပာ Hip Hop သီခ်င္းေတြ၊ သံစဥ္ျမန္ Remix သီခ်င္းေတြ နဲ႔ တြန္႔ေက်ေကြးေနေအာင္ ကျပႏုိင္တဲ့ Disc Jockey - DJ ေတြက အလ်င္အျမန္ ေနရာယူလာ ပါတယ္။ ေရွးက ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားဟာ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းရဲ႕ တုိက္စားမႈေၾကာင့္ အသြင္ကဲြလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္သုိ႔ ကူးေျပာင္းျခင္းလုိ႔ အဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္တ့ဲ သၾကၤန္သည္ ၁၃၇၀ ျပည့္ႏွစ္မွ ၁၃၇၁ ခုႏွစ္သုိ႔ ေျပာင္းလဲျခင္း သက္သက္မဟုတ္ဘဲ အေကာင္းဘက္ကုိ ဦးတည္တဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားအားလံုးရဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးကုိ ေဖာ္ေဆာင္တဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္း ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳရင္း ႏွစ္သစ္မွာ အားလံုးပဲ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကုိယ္၏က်န္းမာျခင္း ရွိၾကပါေစ .. .. ။

ေလမျဖတ္ေအာင္ အခါးရည္ကုိ ေဆာင္

ခုႏွစ္ရန္ကုန္ေႏြက မတ္လဆန္း ကတည္းက ျပင္းျပစြာနဲ႔ လူတုိင္းကုိ ပူေလာင္စြာ ခံစားေစခဲ့တယ္။ မုိးလင္းကေန မုိးခ်ဳပ္အထိ အပူဒဏ္ကုိ လူးလူးလိွမ္းလွိမ့္ ထိေတြ႕ေနရတယ္။ အပူဒဏ္ကာကြယ္ဖုိ႔ လူလုပ္ ဇိမ္ခံ ပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့ အဲကြန္းနဲ႔ ပန္ကာကလည္း ခ်စ္ေဖႀကီး မီးကမလာေတာ့ ေဆြးရတယ္။ မီးမလာေတာ့ ခ်စ္သမီး ေရက မလာျပန္ဘူး ဒါနဲ႔ လြမ္းစရာေလး ထပ္ျပန္ေရာ။ ေဆြးတာေတြ လြမ္းတာေတြ ကင္းေ၀းဖို႔ ေရသန္႔ဘူးကုိ အေဖာ္လုပ္ၿပီး ဆုိက္ဘာဆုိင္ ဆီကုိပဲ ေျခဦးလွည့္ ေနမိတယ္။ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ဆုိ ဆုိင္ရွင္က ၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔ ႀကိဳဆုိပါရဲ႕။ သံုးရက္ ေလးရက္ၾကာရင္ ဆုိင္က သိပ္မၾကည္ေတာ့ဘူး။ ဘာလုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေလွကား ရွည္ရွည္နဲ႔ မသြားရဘူးဆုိၿပီး ကာျဖဴးထုတ္ထားတဲ့ ဘေလာဂ့္ရြာေတြကုိ အကုန္ေလွ်ာက္သြား ေနလို႔ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔စီးပြားေရးကုိ တုတ္နဲ႔ အထုိးခံရမွာေၾကာက္တာနဲ႔ ဆုိင္ရွင္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိေတြ႕ရင္ လွန္႔ေနတာ။ မေကာင္းႀကံတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ္မွာ သြားလည္စရာ ဒီဘေလာဂ့္ အိမ္ေလးေတြပဲ ရွိတာေၾကာင့္ နားလည္ေပး ေစခ်င္ပါတယ္။ ဥတုပူလုိ႔ ေရခဲစိမ္ ေရသန္႔ဗူးေတြ တအားေသာက္ေတာ့လည္း အစာအိမ္ ေရာင္သလုိ ျဖစ္ၿပီး တေန႔က ၀မ္းပ်က္တာ ခံစားရတယ္။ ေဆးအလ်င္မီလုိ႔ ခုလုိ ျပန္ေတြ႕ႏုိင္တာပါ။ ေဆးခန္းေဒါက္ေဒါက္က မွာလုိက္တယ္ ဒီလုိ ရာသီမွာ ေရသန္႔ဗူး ေသာက္တာထက္ ေရက်က္ေအး ျဖစ္ျဖစ္ ေရေႏြးၾကမ္း (အခါးရည္) ျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္တာ ပုိေကာင္းတယ္လုိ႔ အႀကံေပးခဲ့တယ္။

လဖက္ရည္ၾကမ္း တစ္ေန႔ သံုးခြက္ ေသာက္သံုးျဖစ္မယ္ ဆုိရင္ ေလျဖတ္ျခင္း အႏၱရာယ္ကေန သိသာထင္ရွားစြာ ေလ်ာ့နည္းေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ လူႀကီးပိုင္းမွာ အျဖစ္မ်ားတတ္တဲ့ ေလျဖတ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ထဲမွာ ကမဲလီးယားအပင္ကေန ျပဳျပင္ထားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ လူေတြက လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္တဲ့အေလ့အထ ကေန ေလျဖတ္တဲ့ ေရာဂါဆိုးကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ေၾကာင္းကုိ သိသူ အလြန္နည္းပါးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေလျဖတ္ေ၀ဒနာ ခံစားလာၾကတဲ့ အခါမွသာ ေဆး၀ါးကုသမႈ ခံယူၾကတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ ေလျဖတ္ျခင္းသည္ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ဆုိးက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစၿပီး ေလျဖတ္ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အေနနဲ႔ ေဆး၀ါးကုသမႈ ခံယူရာမွာ အလြန္ ေနာက္က်တတ္ၾက ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ေန႔လွ်င္ အနည္းဆံုး လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း သံုးခြက္ ေသာက္သံုးျခင္းျဖင့္ ေလျဖတ္ျခင္း ေ၀ဒနာကုိ ကာကြယ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ေလျဖတ္ျခင္းေၾကာင့္ ႀကံဳေတြ႕လာႏုိင္တဲ့ ဆုိးက်ိဳးေတြကုိလည္း တင္ႀကိဳ ကာကြယ္မႈ ျပဳရာေရာက္တယ္လုိ႔ သိရွိပါတယ္။

ရွမ္းျပည္ ေတာဘက္မွာေတာ့ အိမ္လည္က မီးဖုိေဘးမွာ ေျမအုိးေလးထဲ လက္ဖက္ေျခာက္ခပ္ၿပီး တေနကုန္ ေသာက္ေနတတ္တဲ့ ေတာင္သူေတြကုိ ေတြ႕ဖူးတယ္။ ပင္ေလာင္းဘက္က အရြက္ ေသးမွ်င္မွ်င္နဲ႔ ေစာ္ဘြားႏႈတ္ခမ္းေမႊး လက္ဖက္ေျခာက္ေတြဆုိ နာမည္ႀကီးတယ္။ တာရွည္ သုိေလွာင္ထားလဲ မႈိမတက္ဘူး။ ေနာက္ ဟဲဟုိးဘက္က ပေလာင္ လက္ဖက္ေျခာက္လဲပဲ ေရေႏြးထဲမွာ စိမ္းဖန္႔ဖန္႔နဲ႔ မုိ႔ ေသာက္ရတာ ခံတြင္းေတြ႕ေစတယ္။ အင္းသားေတြက်ေတာ့ လက္ဖက္ေျခာက္ကို ေလွာ္ၿပီးမွ ေသာက္ၾကတယ္။ ထူးျခားတဲ့ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း အရသာကုိ ျဖစ္ေစတယ္။ ေနာက္ ႏွမ္းေလွာ္ၿပီး လက္ဖက္ေျခာက္နဲ႔အတူ ထည့္ေသာက္ ၾကေသးတယ္။ ေကာက္ညႇင္းရြက္ေမြး ပါထည့္ေသာက္လုိ႔ကေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတာင္ ေရထားရလိမ့္မယ္။ ေျမာက္ပုိင္းက ေရႊဖီမုိးလြတ္ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြလဲ နာမည္ႀကီးတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ လက္ဖက္ေျခာက္ အနံ႔ကုိ စပယ္ပန္းအနံ႔နဲ႔ ျပဳျပင္ၿပီး လွပေသသပ္တဲ့ သံဗူးေတြနဲ႔ ျပည္ပပုိ႔ကုန္အေနနဲ႔ တရုတ္ဘက္က ၀င္လာတာ မ်ားတယ္။ စပယ္ပန္းအနံ႔နဲ႔မုိ႔ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္း ေသာက္တဲ့အေလ့ကုိ ပုိစဲြမက္ေစပါတယ္။ အ၀ါေရာင္ Auramine O ဆုိးေဆးေၾကာင့္ လက္ဖက္အစိုေတြ ေစ်းကြက္ပ်က္ခ်ိန္မွာ လက္ဖက္ေျခာက္ပဲြရံု ပိုင္ရွင္ သူငယ္ခ်င္း စိုင္းေနာင့္ အတြက္ အခမဲ့လက္ဖက္ေျခာက္ ေၾကာ္ျငာ ၀င္ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း၊ ကိုယ္၏ က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုၾကပါေစလို႔ .. ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။

လက္ဖက္စိုက္ခင္းတြင္ လက္ဖက္ခူးေနၾကစဥ္

( ပံုေတြကို google image ကေန ယူထားတယ္ေနာ္ )

သူ႔ေၾကာင့္ .. ..

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ ျပႆနာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ ျပႆနာရဲ႕ ရင္းျမစ္ကုိ မရွာဘဲ တစ္ပါးသူကိုပဲ လက္ညိဳးထုိးတတ္တဲ့ ဥာဥ္ဆုိးေလး ရွိတယ္။ သူ႔လက္ညိဳး ကုိယ့္ထုိး။ ကုိယ့္လက္ညိဳး သူ႔ထုိးနဲ႔ တခါမွ တရားခံ မမိတတ္ပါဘူး။ လူတစ္ဦးခ်င္းဆီနဲ႔ အဖဲြ႕အစည္းလိုက္ အားနည္းခ်က္ ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိမွ မဟုတ္ရင္လဲ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ အပံုႀကီးႀကီး ပံုေပးလုိက္လို႔ ျပႆနာေအးေအာင္ ေျဖရွင္းလုိက္တာလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ တရားသျဖင့္ ဆုိတာထက္ ေငြမ်က္ႏွာက ပုိႀကီး ေနတတ္ပါတယ္။ အရွိန္အ၀ါႀကီးသူ ျဖစ္ရင္ စည္းကမ္း သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကုိ အလြယ္တကူ ေသြဖယ္ႏိုင္စြမ္း ပါတယ္။ တေလာက ဓာတုခ်ည္ထည္ ဆုိးေဆးေၾကာင့္ နာမည္ရွိတဲ့ လက္ဖက္ထြက္ ေရာင္းကုန္တံဆိပ္ (၄၃)မ်ိဳးကို စားေသာက္ကုန္ စာရင္းကေန ပယ္ဖ်က္လုိက္တာ ၾကားသိရပါတယ္။ ကုမၸဏီ တာ၀န္ရွိသူေတြ ေျပာစကားအရေတာ့ သူတို႔မွာ တာ၀န္မရွိဘဲ သူတို႔ကုိယ္စား ေစလြတ္ထားတဲ့ ကုန္သည္၊ ပဲြစားနဲ႔ လဖက္ထြက္ရာ ေတာင္ေပၚကုိပဲ လက္ညိဳးထုိးေနၾက တာကုိ တရားက်စြာ ဖတ္လုိက္ရတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေန႔စဥ္စားေသာက္ေနတဲ့ အစားအစာေတြမွာ ဓာတုပစၥည္းနဲ႔ ရွင္းရွင္း လြတ္ကင္းတာ ရယ္လုိ႔ ခပ္ရွားရွားပါ။ အသီးအႏွံ၊ သားငါး၊ ေခါက္ဆဲြေျခာက္၊ ႏုိ႔မႈန္႔၊ ငါးေသတၱာ၊ ထုိးမုန္႔လမုန္႔၊ ေဖ်ာ္ရည္မ်ိဳးစံု၊ ငါးပိငါးေျခာက္၊ ပုဇြန္ေျခာက္၊ လက္ဖက္ ေတြနဲ႔ အသင့္စား အစားအေသာက္ေတြကုိ မူရင္း အရည္အေသြးထက္ ေရရွည္အထား ခံေအာင္နဲ႔ ပုိေကာင္းမြန္ေအာင္ ဆုိၿပီး ဓာတုေဆး၀ါး အကူအညီနဲ႔ အဆင့္ျမွင့္တင္ေလ့ ရွိၾကပါတယ္။ ဒါကို စားသံုးသူေတြက သိေနေပမယ့္ ေပါေခ်ာင္ေကာင္း ေနာက္ လုိက္ေနတာရယ္၊ ၀င္ေငြနဲ႔ ေလာက္ငေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္သံုးစဲြရတာရယ္ ေၾကာင့္ မေကာင္းမွန္းသိေပမဲ့ မ်က္စိစံုမွိတ္ ၀ယ္ယူစားသံုး ေနရတာလဲ ပါပါမယ္။ စားသံုးသူရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိ သိတဲ့ထုတ္လုပ္သူ ေတြအေနနဲ႔လည္း လုပ္ရဲေနတဲ့ သေဘာမွာ ရွိပါတယ္။ လူကုိ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ့ ဓာတုေဗဒ ပစၥည္းေတြ ပါ၀င္တဲ့ အစားအစာေတြကို ေရရွည္စားသံုးမိရင္ အစာအိမ္ကင္ဆာ၊ အူကင္ဆာ တုိ႔လုိ ကင္ဆာေရာဂါကုိ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ၂၀-၃၀ ၾကာေလာက္မွ ေရာဂါျဖစ္ေစ တတ္ပါတယ္။ ေနာက္ မ်ိဳးရုိးဗီဇကုိ ထိခုိက္ေစတဲ့ ဥာဏ္ရည္မမီတာ၊ ကိုယ္လက္အဂၤါ မျပည့္စံုတာေတြ ႀကံဳေတြ႕ ေစႏုိင္ပါတယ္။ လတ္တေလာ အေနနဲ႔ အစားအေသာက္ မသန္႔ရွင္းတာ စားမိရင္ အသည္းေရာင္ အသား၀ါေရာဂါ၊ ၀မ္းပ်က္ ၀မ္းေလ်ာေရာဂါ ေတြ ခ်က္ခ်င္း ခံစားရႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စားသံုးသူေတြ အေနနဲ႔ ခ်ဳိတာ၊ ေမြးတာ၊ လွတာကို မမက္ဘဲ သဘာ၀ကေပးတဲ့ အစားအေသာက္ကုိ ပုိမုိေရြးခ်ယ္ စားသံုးသင့္ပါတယ္။ မျဖစ္မေန စားသံုးရမယ္ ဆုိရင္ေတာင္ ဓာတုေဆးအာနိသင္ ကင္းစင္ႏုိင္သမွ် ကင္းစင္ေအာင္ သန္႔စင္ပစ္ဖို႔ လုိေၾကာင္း အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။

ခုခ်ိန္မွာ ေခတ္မီသူတုိင္း အငန္ေလ်ာ့စား ၾကတယ္။ အဆီေလ်ာ့စား ၾကတယ္။ သၾကား ေရွာင္ၾကတယ္။ ဟင္းခ်ိဳမႈန္႔ ေရွာင္ၾကတယ္။ အေရာင္ပါတဲ့ အစားအစာ ေရွာင္ၾကတယ္။ သားႀကီးငါးႀကီး ေရွာင္ၾကတယ္။ အဲဒါေတြ အစား ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ပုိစားလာၾကတယ္။ က်န္းမာေရး လုိက္စားလာၾကတယ္။ လူႀကီးေတြသာ ဆားအငန္ ေလ်ာ့စားရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိမ္သံုးဆားဟာ ကေလးေတြကုိလည္း ဆုိးက်ိဳး ျဖစ္ေပၚ ေစပါတယ္။ ကေလးေတြကို ဆားေပါ့ေပါ့ ေကၽြးေမြးျခင္းအားျဖင့္ အသက္ၾကီးလာတဲ့ အခါ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ပြားမႈ အႏၱရာယ္ကုိ က်ဆင္းေစႏုိင္ ပါတယ္။ ၆ႏွစ္ အရြယ္ကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆားလုိအပ္ခ်က္က တစ္ေန႔ ၃ ဂရမ္ထက္ မပုိသင့္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ ရာမွာလည္း လုိတာထက္ ပုိၿပီး ဆားကုိ အသံုးမျပဳမိေစဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ အသင့္လုပ္ မုန္႔ထုတ္အခ်ိဳ႕မွာ ဆားနဲ႔ အခ်ိဳမႈန္႔ ပါ၀င္ႏႈန္းမ်ားတာကို စားၾကည့္တာနဲ႔ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြယ္တကူ ရႏုိင္တဲ့ မုန္႔ထုတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ကေလးေတြကုိ ေကၽြးသင့္ပါတယ္။ အစေကာင္းမွ အေႏွာင္းေသခ်ာ ဆုိသလုိ ငယ္စဥ္ကေလး ဘ၀ကတည္းက အငန္ေလ်ာ့စား မွ အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ေလျဖတ္ျခင္း၊ ႏွလံုးေရာဂါ ျဖစ္ျခင္းတုိ႔မွ ေရွာင္က်ဥ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရ ပါတယ္။

( မွီျငမ္းတာက )

ေမာ္ဒန္သတင္းဂ်ာနယ္ (၂၀-၃-၂၀၀၉)။

Reader's Digest (2008, Feb) "Salt can be bad for kids too"။

E-Mail Icon Generator

ေၾကာ္ျငာ Spam သမားေတြဟာ အီးေမးလ္ လိပ္စာေတြကုိ Program အမ်ိဳးမ်ိဳးအသံုးျပဳၿပီး ရွာေဖြေလ့ ရွိတတ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ရန္က လြတ္ေအာင္ ကုိယ့္ အီးေမးလ္ လိပ္စာကုိ Icon အျဖစ္ ေျပာင္းထားလုိက္ရင္ ရွာမေတြ႕ႏုိင္ေတာ့ဘူးလုိ႔ ဆုိထားပါတယ္။ g-Mail အျပင္ Yahoo mail, AOL mail, Hotmail, MSN mail ႏွင့္ အျခားေသာ ေမးလ္မ်ားစြာကို Icon အျဖစ္ေျပာင္းလဲေပး ႏုိင္ပါတယ္။ ေဖာ္ျပပါ၀က္ဘ္ဆုိက္ရဲ႕ Enter your e-mail address မွာ မိမိ လိပ္စာ ထည့္သြင္းၿပီး Generate ႏွိပ္လုိက္ရင္ အြန္လိုင္းေပၚ အသံုးျပဳႏုိင္တဲ့ မိမိလိပ္စာရဲ႕ Icon နဲ႔ URL ကုိ ရရွိႏုိင္ပါတယ္။ ေၾကာ္ျငာ Spam ေတြရဲ႕ရန္က ႀကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္ သံုးၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ကုိ ဒီေနရာ ႏွိပ္ ၿပီးသြားႏုိင္ပါတယ္။

အလြမ္းသင့္ငွက္

လြမ္းတယ္ ကေလးရယ္
ဒါေပမဲ့လည္း
အလြမ္းဝဲကယက္ထဲမွာပဲ
မက်႐ႈံုးခ်င္ခဲ့ဘူး။
ေခတ္ရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းမွာ
တစ္ထပ္ထဲ မစီးေမ်ာႏုိင္ေသးတာ
ကုိယ္ကုိယ္၌က
ညံ့လုိ႔ပါ ကေလးရယ္ .. .. ..

ျမင္ျမင္သမွ် အၿပံဳးေတြက
ကေလးရဲ႕ အၿပံဳးေလးေလာက္ မလွပသလုိ
ကမ္းလင့္လာတဲ့ လက္ေတြကိုလည္း
အၾကြင္းမဲ့ မဆုပ္ကုိင္ရက္ပါဘူး။
တစ္ေႏြေျပာင္းေလတုိင္း
အိမ္ေ၀းသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕
အိမ္လြမ္းေ၀ဒနာက
ခုထိ မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသးတာ
ေႏြးေထြးတဲ့ ကေလးရင္ေငြ႕က
ခြဲခြာလာကတည္းကပါ .. .. ..

ဆႏၵ နဲ႔ ဘ၀
ေျပာင္းျပန္ အခ်ဳိးက်သြားတဲ့ အေျခမွာ
အတိတ္ေန႔စဲြေတြက
အနာဂတ္ကုိ ေမွးမွိန္ေစခဲ့တယ္။
ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္
ေႏြႀကိဳ ဥၾသရဲ႕ ေတးသီသံကုိ လြမ္းတယ္
ခ်က္(ပ္)ေက်ာင္းထဲက ေခါင္းေလာင္းသံကုိ လြမ္းတယ္
ယူကလစ္တန္းရဲ႕ ေျမနီလမ္းကို လြမ္းတယ္
မီးခုိးေရာင္ ေကာင္းကင္ေပၚ အုပ္စုဖဲြ႕ပ်ံေနတဲ့ ဗ်ဳိင္းေတြကိုလြမ္းတယ္
ေဘာင္ပင္ခတ္ေနတဲ့ ကန္နံေဘးက ေဗဒါပင္ကုိ လြမ္းတယ္
တူႏွစ္ကုိယ္ ဆင္ႏဲႊခြင့္မရတဲ့ အတာသၾကၤန္ရက္ေတြကို လြမ္းတယ္
ေနာက္ၿပီး
ေတာင္ပံ့က်ိဳးတဲ့ အလြမ္းငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕
ေႏြးေထြးတဲ့ ရင္ေငြ႕ပိုင္ရွင္ ကေလးကုိ
အလြမ္းဆံုးပါပဲ ကေလးရယ္ .. .. .. ။

စိတ္ဖိစီးမႈ ေျဖေဖ်ာက္ဖုိ႔

ခုတေလာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ မ်ားေနတယ္လုိ႔ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ခံစားမိတယ္။ အလုပ္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ကုိ ေရာက္ေနတာ ျဖစ္လုိ႔ ကုိးနတ္ရွင္ကုိပဲ ပါးပါးေလး အျပစ္ျမင္မိတယ္။ ပုိက္ပုိက္ေပးေပမယ့္ ကုိယ္လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္လို႔ မရဘူးဆုိတာ သိရေတာ့ ပုိလုိ႔ စိတ္ညစ္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နည္းတူ အေၾကာင္းေၾကာင္း ေၾကာင့္ စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ႀကံဳေတြ႕ေနရတယ္ ဆုိရင္ စိတ္ဖိစီးမႈ ၊ စိတ္ပင္ပန္းမႈ ၊ စိတ္အလုိမက်မႈ ေတြကို သက္သာေအာင္ နဲ႔ ဘယ္လုိ ေျဖေဖ်ာက္ရမယ္ ဆုိတာေလး မွ်ေ၀ ေပးခ်င္ပါတယ္ .. ..

ခဏတျဖဳတ္နားပါ

• စိတ္မပါတဲ့ အလုပ္ကုိ ဆက္တုိက္ လုပ္ေနရသည္ ျဖစ္ေစ၊ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္မပါဘဲ လုပ္ေနရသည္ ျဖစ္ေစ စိတ္ပန္းလူပန္း ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လုပ္လက္စ အလုပ္ကို ၅ မိနစ္ ျဖစ္ေစ၊ ၁၀ မိနစ္ျဖစ္ေစ နားလုိက္ပါ။ လမ္းထေလွ်ာက္ပါ၊ ေရထေသာက္ပါ။ ဒါေတြက စိတ္ဖိစီးမႈေတြကုိ ရွင္းလင္းေစၿပီး ဖိအားေတြကို ေလ်ာ့ေစပါတယ္။

အားကစားလုပ္ပါ

• အလုပ္ေတြၿပီးရင္ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ယာထဲ ထုိးမအိပ္ သင့္ပါဘူး။ အားကစား စင္တာ တစ္ခုခုကုိသြားၿပီး စိတ္ပါလက္ပါ ကစားလုိက္ပါ။ (ကာရာအုိေက ကုိ စိတ္လြတ္ကုိယ္လြတ္ ဆုိလုိက္ ရင္လည္း အားကစား လုပ္သလုိပါပဲ ) ဒီလုိလုပ္ျခင္းျဖ့င္ စိတ္ဖိစီးမႈကုိ အထိုက္အေလွ်ာက္ ေမ့ေလ်ာ့ ေစပါတယ္။

အလုပ္ခ်ိန္ကုိ ခြဲျခားပါ

• မနက္ေစာေစာ လန္းဆန္း တက္ၾကြေနခ်ိန္မွာ ခက္ခဲၿပီး ဥာဏ္သံုးရတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ပါ။ ပင္ပန္းေနတဲ့ ညေနပိုင္း အခ်ိန္ေတြမွာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး အလုပ္ေတြကုိ ေရြးခ်ယ္လုပ္ပါ။

သီခ်င္းနားေထာင္ပါ

• အလုပ္နားခ်ိန္မွာ မိမိႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ သီခ်င္းတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ နားေထာင္ၿပီး အပန္းေျဖပါ။

အလုပ္ခ်ိန္ကုိ ေျပာင္းၾကည့္ပါ

• ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ျဖစ္ရင္ တစ္ခါတေလ မနက္အေစာႀကီး အလုပ္ထသြားၾကည့္ပါ။ တစ္ခါတေလ မုိးခ်ဳပ္သည္အထိ အခ်ိန္ပုိ လုပ္ၾကည့္ပါ။ အလုပ္ခ်ိန္ အေျပာင္းအလဲ ေလးေတြကလည္း ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနတဲ့ စိတ္ကုိ လန္းဆန္းေစပါတယ္။

( အမွားပါရင္ က်ယ္က်ယ္သာ ေအာ္သြားပါ။)
( Reader's Digest, 2008, March. " Five ways to Manage Workplace Stress " )

Key Logger ပိတ္မယ္

Cyber cafe ကေန ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ သံုးစဲြေနသူ ေတြအတြက္ ကိုယ္ရဲ႕ အေကာင့္ password ေတြကုိ key logger ကေန မသမာသျဖင့္ ခုိးယူျခင္း မခံရေအာင္ ကာကြယ္ႏုိင္ဖုိ႔ နည္းလမ္း ေသးေသးေလး မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။ အင္တာနက္ထဲမ၀င္ခင္

• Ctrl + Shift + Esc ဒါမွမဟုတ္ Ctrl + Atl + Del တဲြႏွိပ္ၿပီး Task Manager ကို ေခၚလုိက္ပါ။

• ေနာက္ Process tab ထဲ၀င္ၿပီး active ျဖစ္ေနတဲ့ msdts.exe ဆုိတာကုိ လုိက္ရွာၾကည့္ပါ။

• msdts.exe ဆုိတာေတြ႕ရင္ right click နဲ႔ end process ႏွိပ္လုိက္ပါ။

ဒါဆုိရင္ key logger ပရုိဂရမ္ကုိ ယာယီကာကြယ္ သြားႏုိင္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္ထဲပုိရွင္း ခ်င္ရင္ေတာ့ နက္ထဲမ၀င္ခင္ Task manager ေပၚက ပရုိဂရမ္ေတြကုိ Disable ဒါမွမဟုတ္ End process လုပ္ၿပီး ကုိယ္သံုးမယ့္ Application ေလာက္သာ Manually ေခၚသံုးတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ ပါမယ္။

အင္တာနက္ကုိ အသံုးျပဳၿပီးရင္လည္း မေမ့မေလ်ာ့ Sign out လုပ္ပါ၊ Tools bar ထဲမွာ Clear Private Data လုပ္ခဲ့ဖုိ႔ သတိရပါ။ အမွန္ေတာ့လည္း မသမာတဲ့ ေဆာ့ဖ္၀ဲ သံုးထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ဆုိရင္ အျပည့္အ၀ လံုၿခံဳမႈ မေပးႏုိင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ရဲ႕ လံုၿခံဳေရးကုိ သတိထားၿပီး အင္တာနက္ အသံုးျပဳသင့္ တယ္လုိ႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။

Keylogger ကာကြယ္ဖုိ႔ neos-safekeys

create HDR (www.createhdr.com)

create HDR (www.createhdr.com)

ဓာတ္ပံုရုိက္ ၀ါသနာ ပါၾကေပမယ့္ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ မဟုတ္ေတာ့ ထြက္လာတဲ့ ပံုေတြက မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနရင္ စိတ္ခ်မ္းသာမယ္ မထင္ပါဘူး။ အြန္လိုင္းေပၚက ဓာတ္ပံုေတြ တည္းျဖတ္တဲ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ ေတြထဲက တစ္ခုပါ။ ကင္မရာကေန ရုိက္လုိ႔ရတဲ့ ပံုေတြထက္ ပုိမုိ ၾကည္လင္ ေတာက္ပ စိုလြင္ ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ဒီ၀က္ဘ္ဆုိက္မွာ ပံုေတြကုိ upload လုပ္ၿပီး ျပဳျပင္ ႏုိင္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ၿပီး ပံုေတြရဲ႕ code ကုိ လြယ္လင့္တကူ ရယူႏုိင္ၿပီး ဘေလာဂ့္ေတြေပၚ ျပန္အသံုးျပဳႏုိင္ ပါတယ္။ ပံုေတြကုိ အံ့အားသင့္ေစၿပီး ၾကည္လင္ ေတာက္ပေအာင္ ဖန္တီးေပးတဲ့ ၀က္ဘ္ဆုိက္ ကေတာ့ www.createhdr.com ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေရစီး ကမ္းၿပိဳ ေစတနာ

အိမ္ကေန ထြက္ေနက် အခ်ိန္ထက္ ကေန႔ေတာ့ ေစာၿပီး႐ံုးကုိ ထြက္လာခဲ့သည္။ တာေမြကေန ေရႊဂံုတုိင္ ၁၀၀ က်ပ္၊ ေရႊဂံုတိုင္ကေန ဆူးေလ ၁၀၀ က်ပ္ ဆုိၿပီး ကားဆရာေတြက လမ္းပိုင္းႏွစ္ခု ခဲြလုိက္တဲ့အတြက္ ၂၀၀ က်ပ္ ေတာင္းတာေၾကာင့္ အသြားအျပန္ အတြက္ ၄၀၀ က်ပ္ကုန္သည္။ ေရရွည္ အက်ိဳးအတြက္ စဥ္းစားၿပီး လုိင္းကားမစီးဘဲ ၿမိဳ႕ထဲသြားႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းေလး ညကတည္းက တစ္ကုိယ္တည္း ႀကိတ္ေတြးထားသည္။ တာေမြလမ္းမေပၚမွာ ဆူးေလ ေရာက္မည့္ ကားေတြ လုိင္းစံု၊ နံပါတ္စံု၊ အရြယ္အစား စံုလင္လွေပမယ့္ ရတဲ့၀င္ေငြနဲ႔ ကုန္က်မယ့္ ထြက္ေငြညီမွ်ေအာင္ ႀကိဳးစားတြက္ဆ သံုးစဲြရမွုာမုိ႔ လုိင္းကားကုိ တစ္ခ်က္ေစာင္းငဲ့ ၾကည့္ၿပီး တာေမြဘူတာကုိ ကုိခ်စ္ေဖတစ္ေယာက္ ခပ္သုတ္သုတ္ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားလက္မွတ္ကုိ ၁၀ က်ပ္ နဲ႔၀ယ္ၿပီး ရထားဆုိက္ခ်ိန္ကုိ ၾကည့္ေတာ့ ေနာက္ ၅ မိနစ္ဆုိ ဆုိက္မည္ျဖစ္သည္။ လက္်ာရစ္ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ရပ္ေစာင့္ရင္း ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကုိ စနည္းနာၾကည့္ေတာ့ သူလုိကုိယ္လုိ ရံုးသမားေတြမ်ားသည္။ ၿမိဳ႕ထဲ ဆုိင္သြားဖြင့္မည့္ ေစ်းသည္ သံုး-ေလးေယာက္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ပါသည္။ ယူနီေဖာင္း၀တ္ ေတြလည္း ပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေရာက္မွ ပထမဆံုး စီးျဖစ္တဲ့ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚကေန မလွမပ႐ႈခင္းေတြ ခံစားရင္း ဘူတာႀကီးမွာ ဂိတ္ဆံုးသည္။ ပန္းဆုိးတန္း ဂံုးတံတားကုိ ေက်ာ္ေတာ့ ရံုးကအနီးကေလး ျဖစ္သြားသည္။ ၄၀၀ က်ပ္ကုန္မည့္ ခရီးကုိ ၂၀ က်ပ္နဲ႔ ေခၽြတာႏုိင္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ကာ ရင္ထဲ ေအးျမျမေလး ခံစားမိတာ အမွန္ျဖစ္သည္။

ေန႔ခင္း ၁၂ နာရီမွာ နယ္အေရာင္း ကုိယ္စားလွယ္ေနန႔ဲ လုပ္မည့္ အစည္းအေ၀းအတြက္ မနက္ကတည္းက ျပင္ဆင္ရသည္။ ရံုးေရာက္တယ္ ဆုိရင္ပဲ အစည္းအေ၀းအတြက္ လုိအပ္သည္မ်ား ညႊန္ၾကားရသည္။ မိမိကိုယ္တုိင္လည္း ေျပာစရာရွိသည္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္ရသည္။ စာရြက္စာတမ္းမ်ား၊ ဖုိင္တဲြမ်ား၊ စာအုပ္မ်ားကုိ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ စုစည္းရသည္။ သည္ၾကားထဲ ေန႔စဥ္ လုပ္ေဆာင္ေနက် ပံုမွန္အလုပ္ကုိလည္း လုပ္ေဆာင္ ေပးရေသးသည္။ အလုပ္မ်ားၿပီ ဆုိရင္ ျဖစ္ေနက် ဖုန္းက တဂြမ္ဂြမ္လာသည္။ စိတ္ပ်က္စရာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေျဖၾကား ေပးေနရတာက ၀တၱရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ဟန္းဖုန္းဆုိရင္ေတာ့ ပိတ္ထားလုိ႔ ျဖစ္ေသးသည္။ ပိတ္မရတဲ့ ႀကိဳးဖုန္းဆုိေတာ့ ေခၚသမွ်ဖုန္းကုိ ဒိုင္ခံေျဖရွင္း ေပးရသည္။ ၁၂ နာရီမတ္တင္းၿပီျဖစ္လို႔ ကုိခ်စ္ေဖတစ္ေယာက္ အစည္းအေ၀းခန္း သြားဖို႔ အခန္းထဲက ထြက္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္လုိက္သည္။ အဲဒီခဏမွာပဲ စားပဲြေပၚက ဖုန္းျမည္လာလုိ႔ စိတ္အလိုမက်ေပမယ့္ ေကာက္ယူ ထူးလုိက္ပါသည္။

" ဟလုိ "
" ေမာင္လား "

ရင္းႏွီးျခင္း မရွိတဲ့အသံ ျဖစ္တဲ့အျပင္ ငယ္ရြယ္တဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးျဖစ္သည္။ အိမ္က ဇနီးသည္ မေအးၿငိမ္းကေတာ့ ကုိခ်စ္ေဖကုိ " ကုိခ်စ္ေဖ " လုိ႔သာ တံုးတိတိ ေခၚသည္။ တဖက္က ဖုန္းအသံရွင္သည္ မေအးၿငိမ္း တစ္ေယာက္ မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ မွား၀င္လာတာ ျဖစ္မည္။ အေတြးေတြ ေ၀ေနတာေၾကာင့္ " ဟုတ္ " လုိ႔တစ္ခြန္း ၀င္ေထာက္လုိက္သည္။ ဒါနဲ႔ တစ္ဖက္ဖုန္းရွင္က ..

" ေမာင္ .. ညေနျပန္ရင္ မွာလုိက္တဲ့ ကေလးအားေဆးရယ္ ပါရာစီတေမာ ေဆးအရည္ရယ္ မေမ့နဲ႔ေနာ္"
" ေအးပါ "

အလုပ္မ်ားတဲ့ပံုနဲ႔ စကားစျဖတ္ၿပီး ဖုန္းကုိခ်မယ္ လုပ္ေတာ့ တစ္ဖက္ အသံရွင္က ဆက္ထြက္လာသည္

" ၿပီးေတာ့ ငယ္ သံုးေနက် ဟုိေဆးလည္း ကုန္ေနၿပီ .. သိလား "
" ဘာေဆးလည္း မသိ .. .."
" ေအာ္ ေမာင္ကလည္း .. ေသာက္ေနက် ေဆးလံုးအနီေလးပါဆုိ .. "

မိန္းကေလးရဲ႕ မခ်င့္မရဲ အသံစာစာေလးက ထြက္လာျပန္သည္

" ေအး .. ေအး .. ဟုတ္ပါၿပီ၊ ဒါပဲေနာ္ .. "

ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ ေျပာေျပာဆုိဆုိ ဖုန္းကုိအတင္းခ်။ တုိင္ကပ္နာရီကုိ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ရင္း အစည္းအေ၀းခန္းမ ဆီကုိ ကသုိက္ကရုိက္ အေျပးတပုိင္းနဲ႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ အစည္းအေ၀းက ႐ံုးဆင္းခ်ိန္လြန္မွ အစသတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ စိတ္ေမာလူေမာ ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ရံုးခန္းထဲ ထားစရာရွိတာ ထားၿပီးတာနဲ႔ အိမ္တန္းျပန္သည္။ ပန္းဆုိးတန္း ဂံုးတံတားေပၚအတက္ ရုပ္ရွင္ပုိစတာကုိ လွမ္းအၾကည့္မွာ အစည္းအေ၀းခန္း သြားခါနီး ဖုန္းမွား၀င္သည့္အေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္း အမွတ္ရ မိလုိက္သည္။

"ကေလးအားေဆး၊ ပါရာစီတေမာ့အရည္ နဲ႔ ေနာက္ ေသာက္ေနက် ေဆးလံုးအနီေလး .. " တဲ့

ဇနီးသည္က လင္ေတာ္ေမာင္ကုိ သတိမရမွာ စုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ ဖုန္းဆက္အသိေပး တာျဖစ္မယ္လုိ႔ ကိုခ်စ္ေဖ ေတြးမိသည္။ တစ္ဖက္ ဖုန္းဆက္သူ ကလည္း ဖုန္းနံပါတ္ကုိ ေသခ်ာမေမး မစူးစမ္း။ ကုိခ်စ္ေဖကလည္း အလုပ္႐ႈပ္ေနလုိ႔ ျပန္မရွင္းျပႏုိင္။ ေနာက္ၿပီး " ေဆးလံုးအနီေလး " တဲ့။ ဘာေဆးပါလိမ့္။ ကိုခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ မဆီမဆုိင္ ေခါင္းစားမိသည္။

ဘယ္လုိပင္ ျဖစ္ပါေစ ညေနအိမ္အျပန္မွာ ဇနီးသည္ အထပ္ထပ္ အမွာေခၽြခဲ့တဲ့ ၾကားက " ေဆး ၃ မ်ိဳး " လံုး ၀ယ္မလာတဲ့ " ေမာင္ " ဆုိတဲ့ လူႀကီးမင္း တစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ့ က်ဥ္းထဲၾကပ္ထဲ ခဏတာ ေရာက္သြားမယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ေတြးမိၿပီး ကုိခ်စ္ေဖ တစ္ေယာက္ ၿပံဳးလုိက္မိသည္။

(ပံုကုိ google image ကေနယူထားပါတယ္)

Duplicate File Finder 3.5

ေနာက္ freeware ေလးတစ္ခုပါ။ 112 KB ေလးပဲရွိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ကေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာထဲက ဖုိင္တစ္ခုဟာ ေနရာခဲြၿပီး ၂ ဖုိင္ ၃ ဖုိင္ ျဖစ္ေနရင္ စုစည္းၿပီး ရွာေပးပါတယ္။ ထပ္ေနတဲ့ ဖုိင္ေတြကုိ ဖ်က္ပစ္ႏုိင္တာေၾကာင့္ ကြန္ပ်ဴတာရဲ႕ free space ကုိပုိရေစပါတယ္။ မိမိရွာလုိတဲ့ ဖုိင္ရဲ႕ Extension (jpeg, doc, pmd, p65, xls, pdf .....etc ) နဲ႔ ရွာခ်င္တဲ့ Drive ကုိ ေရြးခ်ယ္ေပးယံုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာထဲ ထပ္ေနတဲ့ ဖုိင္ေတြကုိ မိနစ္ပိုင္းအတြက္ ရွာေပးႏိုင္တဲ့ freeware ေလးရဲ႕ Zip ဖုိင္ကုိ ဒီကႏွိပ္ ၿပီး ယူႏုိင္ပါတယ္။ အဆင္ေျပၾကပါေစ။

Neo's Safekeys 2008 2.3.0

စာေရးပ်င္းတာနဲ႔ ဖရီးရတာေလး ေျခဆန္႔မိတယ္။ 1.8 MB ပမဏရွိတဲ့ freeware ေလးပါ။ နက္ကဖီးဆုိင္သြားၿပီး သံုးေနရတဲ့ သူေတြအတြက္ ဆုိင္က ကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ key logger ဆုိတဲ့ ပရုိဂရမ္ထည့္ထားရင္ မိမိ Keyboard ကေနရုိက္သမွ် ေတြကုိ မသမာတဲ့သူက အကုန္သိေနမွာပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ ေတြအတြက္ မလံုၿခံဳေတာ့တာ အမွန္ပါပဲ။ ေငြေၾကးန႔ဲ ဆုိင္တဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြသာမက ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အတြက္ သံုးတဲ့ ဂ်ီေမးလ္ အေကာင့္ေတြကိုပါ keyboard ကေန ရိုက္မထည့္ပဲ ခု freeware ကရလာမဲ့ ကီးေလးေတြကို mouse နဲ႔ ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ဖြင့္ယူပါ။ key word ေတြကုိ သူက (*) အကၡရာ အေနနဲ႔ ထုတ္ေပးမွာပါ။ ကီးဘုတ္ကုိ အသံုးျပဳတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ keylogger ကုိေၾကာက္စရာမလုိေတာ့ပါဘူး။ ဒီ freeware ရဲ႕ zip ဖုိင္ကုိ ဒီကႏွိပ္ ၿပီး ယူႏိုင္ပါတယ္။ အဆင္ေျပၾက ပါေစ။

ေန႔သစ္ရဲ႕ မနက္မ်ားစြာ ..

waiting for .......... .com လုိ႔တစ္မ်ိဳး၊ connection to .......... .com လုိ႔တစ္နည္း transferring data from .......... .com လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး လူကုိ၀မ္းခ်ေနၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ The requested URL could not be retrieved ဆုိတာနဲ႔ တစ္ေနသာ ကုန္သြားတယ္ ကုိယ့္ရဲ႕ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚ မေရာက္ခဲ့ရပါဘူး။ Connection မေကာင္းေတာ့ ဆုိင္ရွင္ တရုတ္ႀကီးကုိ လွမ္းလွမ္း႐ႈိးရတယ္။ သူကလည္း သေဘာေပါက္စြာနဲ႔ ေငြသြားရွင္းရင္ အမ်ားႀကီး သက္ညာခြင့္ ေပးခဲ့လုိ႔သာ နက္ေပၚတက္ဖုိ႔ သက္ဆုိးပုိရွည္ ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါလုိနဲ႔ စိတ္အစဥ္ကုိ ဆဲြေဆာင္ေစတဲ့ ဘေလာဂ့္ကုိ ေရာက္ႏုိင္ႏုိးႏုိး ေစာင့္ေပမယ့္ ထူးျခားမလာ ခဲ့တာေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲ ေစာေစာ၀င္ျဖစ္တယ္။ ခရီးထြက္ေနတာျဖစ္လို႔ အိမ္မွာလုိ ကုိယ့္အိပ္ခန္းထဲမွာ ခုတင္ေပၚ သက္ေတာင့္သက္သာ အိပ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ယာဥ္ေမာင္းရဲ႕ ေနာက္ခန္း ဆုိဖာခုံေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လတ္တေလာ နိဗာန္ဘံု ျဖစ္ပါတယ္။ ခံုတန္းဆုိေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ အိပ္လုိ႔ရႏုိင္တယ္။ ေကာင္းေကာင္း ေျခဆန္႔ထုတ္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အေညာင္းမမိပါဘူး။ ဇိမ္က်မယ့္ inn ေတြ guest house ေတြမွာ တကူးတက သြားမအိပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ကုိယ္က သိကၡာဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္ေျပာေျပာပါ။ ကားသမားဆုိတာနဲ႔ လူတုိင္းက ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြက အစ လူကုိၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုး၊ ေျပာထြက္လာတဲ့ စကားေတြက လူတစ္ေယာက္အတြက္ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္ေစေလာက္ ပါတယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မိရင္ တစ္ဖက္သားအျမင္မွာ အဲဒီ မိန္းကေလးကုိ ကုိယ္ကပဲ ေသြးေဖာက္ေသာက္ ေလမလားဆိုၿပီး မိန္းကေလးအတြက္ စုိးရိမ္ေပးေနတတ္တဲ့ ေစတနာ စကားေတြ အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာ အမွန္ပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကားေစာင့္ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ေအာင္ ကားေပၚပဲ အၿမဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ျဖစ္တယ္။

မခမ္းနားတ့ဲ ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ အိပ္ယာအေၾကာင္းကုိ ေယာင္ေနတာနဲ႔ ဆုိလုိရင္း အေၾကာင္းအရာကို မေရာက္ႏုိင္ဘူး ျဖစ္တယ္။ ေရးခ်င္တာက တစ္ညတာ အိပ္စက္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ ေန႔သစ္မနက္မွာ ဘယ္လုိအိပ္ယာထတယ္ ဆုိတာကုိ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ ဘ၀သမား တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ေနဖင္ထုိးေအာင္ မအိပ္ျဖစ္တာေတာ့ အမွန္ပါ။ ညဖက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားၿပီး ညည့္နက္ေအာင္ အိပ္ျဖစ္ပါေစ။ မနက္ အာရံုမတက္ခင္ ေလးနာရီခဲြ နဲ႔ ငါးနာရီ ေလာက္ပံုမွန္ အိပ္ယာထျဖစ္ ပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ ကံဇာတာ ပါလာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ နာရီႏုိးစက္ အကူအညီလည္း မလုိခဲ့ပါဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာႏုိးပါ ဆုိတဲ့ စကားႀကံဳလည္း မကမ္းလွမ္းခဲ့ ဖူးပါဘူး။ ႏုိးၾကားေနတတ္တဲ့ အာရံုအသိက အိပ္ယာကႏုိးလုိ႔ လက္ပတ္နာရီကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ ထေနက် အိပ္ယာထခ်ိန္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ ရုိးရွင္းတဲ့ မနက္အိပ္ယာထခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

'' မနက္မွာဘယ္လိုအိပ္ယာကထလဲ '' လို႔ Tag ခံထားတာ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ကတည္းကပါ။ အဆင္မေျပတဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း မေရးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ေရးၿပီးျပန္ေတာ့လည္း ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိတဲ့ ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ ပုိ႔စ္အျဖစ္ မတင္ျဖစ္ ႏိုင္ခဲ့ျပန္ပါဘူး။ Tag ထားတဲ့ လမင္းငယ္ တုိ႔ ကုိလည္း အားနာပါတယ္။ လမင္းငယ္ တုိ႔ရဲ႕ မနက္ခင္းတုိင္းမွာ ေႏြးေထြးၿပီး ၾကင္နာမႈအျပည့္ပါတဲ့ အိပ္ယာထ ဆည္းလည္းသံေလးကို အားက်မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲပဲ ဘယ္ေတာ့မွမ်ား လမင္းငယ္တုိ႔လုိ စိတ္လက္ေပ့ါပါးၿပီး မဂၤလာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနတဲ့ နံနက္ခင္းေလးကို ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္မလဲ ေလလို႔ အေတြးေတြ ပြားရပါတယ္။ အားလံုးကုိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္။