ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ကေယာက္ကယက္ ဒီဇင္ဘာေန႔မနက္

ညကတည္းက ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ငွက္ခါးေရာင္ထြက္ဆြတ္ကုိ ၀တ္တယ္။ Walking shoe လဲၿပီး NY တံဆိပ္ပါတဲ့ သုိးေမႊးေခါင္းေဆာင္းကုိ စြပ္တယ္။ သကၠလပ္မာဖလာ ကုိပတ္ၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ မွန္ထဲျပန္ၾကည့္ေတာ့ အားကစားလုပ္မယ့္သူက လည္စည္းနဲ႔ဆုိေတာ့ ၾကည့္ေကာင္းမယ္ မထင္တာနဲ႔ ျပန္ခၽြတ္တယ္။ လုိရမယ္ရ သုိးေမႊးလက္အိတ္ကိုေတာ့ ယူလုိက္တယ္။ ျပည့္စံုၿပီ ထင္ေပမယ့္ မသိစိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလုိေနသလုိမ်ိဳး မတင္မက် ခံစားရမိတယ္။ ဒါနဲ႔ အိမ္သားေတြ မႏုိးခင္ ေအးစက္ေနတဲ့ သံပန္း ၿခံ၀င္းတံခါးကို အသာအယာပိတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖုိ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။

ကုိယ္ထူကုိယ္ထ ကြန္ကရစ္လမ္းေလး နဲနဲ ေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ မင္းလမ္းမေပၚ ေရာက္တယ္။ မင္းလမ္းကေန ၿမိဳ႕မေစ်းဘက္ မ်က္ႏွာမူလုိက္တာနဲ႔ ႏုိင္လြန္ကတၱရာ အတတ္လမ္းေတြက ဆီးႀကိဳေနတယ္။ ဒီအတတ္လမ္းက ေအးသာယာၿမိဳ႕သစ္ အတက္ကေနစလုိက္တာ ေတာင္ႀကီးတကၠသိုလ္ အ၀င္၀ ေက်ာ္သည္အထိ အတက္လမ္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ ေတာင္ႀကီးသား စစ္စစ္ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ သက္တမ္းတစ္၀က္နီးပါးက ဒီေတာင္ႀကီးမွာပဲ ေနထုိင္ ႀကီးျပင္းလာတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ ကိုယ့္ဌာန ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမနဲ႔မျခား သံေယာဇဥ္ ျဖစ္မိတယ္။ မွ်တတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ဖဲြ႕စည္းမႈေၾကာင့္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေလာက္ စိတ္ႀကိဳက္မျဖစ္ မေပ်ာ္ပုိက္မိတာ အမွန္ပါ။

လတ္ဆတ္တဲ့ ေဆာင္းေလ ေအးျမျမကုိ ႐ႈ႐ႈိက္ရင္း ေခါင္းစြပ္ကုိ နားလံုေအာင္ ဆဲြခ်လုိက္တယ္။ ခ်ိန္းထားတဲ့ ေရႊအင္းေလး တည္းခုိခန္းေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ စိုင္းေနာင့္ကုိ မေတြ႕ေသးတာနဲ႔ ၅ မိနစ္ေလာက္ ေသြးပူလုပ္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ သူထြက္လာမယ့္ လမ္းၾကားထဲ လႈပ္ရွားမႈ မေတြ႕တာနဲ႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္။ လမ္းနဲနဲေျပရင္ ေျပးတယ္။ ကုန္းေမွာက္ရင္ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဓာတ္တုိင္ ၂ တုိင္စာေျပးၿပီး ဓာတ္တုိင္ ၁ တုိင္စာ လမ္းေလွ်ာက္တယ္။ အားကစား မလုပ္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီျဖစ္လုိ႔ ေျခသလံုးၾကြက္သား ေတြက တင္းေနတာေၾကာင့္ သိပ္လည္း မေျပးႏုိင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေဂါက္ကြင္းအ၀င္၀ထိ ေရာက္ေအာင္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ျဖစ္မယ္လုိ႔ အားခဲၿပီး လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ ျဖစ္တယ္။ မင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူလုိ ကုိယ္လုိ အားကစား လုိက္စားတဲ့သူေတြ အရြယ္စံု အမ်ားႀကီးေတြ႕ရတယ္။ ရွမ္းစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အဦေရွ႕ လမ္းအခ်ိဳးေနရာမွာ အနည္းငယ္ ေမွာင္ေနတာကလဲြရင္ နီယြန္မီးလံုးေတြနဲ႔ တစ္လမ္းလံုး လင္းထိန္ ေနပါတယ္။ စက္မႈလက္မႈ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ျမဴေတြအုပ္ဆုိင္းၿပီး ပိန္းပိတ္ေအာင္ က်လာတာေၾကာင့္ ဒီဇင္ဘာရဲ႕ ေဆာင္းအလွကုိ ပုိအသက္၀င္ေစတယ္။ ေဂါက္ကြင္းဂိတ္ေပါက္ထိ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေျခသလံုးနဲ႔ ေပါင္ကၾကြက္သားေတြ တင္းၿပီး အေတာ္ေလး နာေနတာေၾကာင့္ အျပန္လမ္းမွာ မေျပးႏုိင္ေတာ့ဘဲ မွန္မွန္ေလးပဲ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တယ္။

အိမ္မျပန္ခင္ ညေစ်းထဲ၀င္ၿပီး Breakfast အေနနဲ႔ ထုိ႔ဟူးေႏြး၀င္စားတယ္။ ေစာလြန္းေသးေတာ့ စားဖုိ႔ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ ထုိင္လက္စနဲ႔ တစ္ခါတည္း စားသြားမွာျဖစ္လုိ႔ အခါးရည္ေသာက္ရင္း ေစာင့္ေနလုိက္တယ္။ ထုိ႔ဟူးေႏြး ၂ ပဲြ၊ ထုိ႔ဟူးေက်ာ္ ၁ ပဲြနဲ႔ ၀က္ေခါက္ ၂ ထုပ္ စားလုိက္တယ္။ သူ႔ေခါက္ဆဲြနဲ႔ သူအေၾကာ္ လုိက္ဖက္ညီတာေၾကာင့္ အာသာမေျပ ေသးေပမယ့္ ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ပဲ စားလုိက္တယ္။ စားၿပီးလုိ႔ ေငြေခ်မယ္လုပ္ေတာ့မွ ဒိန္းကနဲဆုိ ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားတယ္။ ေျခဖ၀ါး လက္ဖ၀ါးေတြမွာ ေခၽြးေစးေတြ ျပန္လာတယ္။ ေျပးေနတုန္းက ေခၽြးမထြက္ေပမယ့္ ခုမွ ေခၽြးေတြ တစုိ႔စုိ႔ ထြက္လာတယ္။ ေက်ာနဲ႔ ရင္ဘတ္မွာ ေခၽြးေတြ စီးက်လုိ႔ေတာင္ ေနတယ္။ အိမ္ကထြက္လာ ကတည္းက တစ္ခုခု လုိေနတယ္လုိ႔ မသိစိတ္က ႏုိးေဆာ္ေနေပမယ့္ သိစိတ္က အမွတ္မရတာနဲ႔ အေရးႀကီးတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ ပါမလာမွန္း ခုမွ အသိ၀င္လာတယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ပါမလာဘူးလုိ႔ ေျပာရင္လည္း ဆုိင္ရွင္က ယံုမွာ မဟုတ္သလုိ မနက္ ေစ်းဦးေပါက္ အေၾကြးနဲ႔ေတာ့ လူကုိ ဒီအတုိင္း ျပန္လႊတ္လုိက္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေပ့ါေလ်ာ့မႈနဲ႔ ကုိယ္မုိ႔ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ျဖတ္သြားျဖတ္လာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္သူေတြထဲမွာ အသိတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ပါေလမလားဆုိၿပီး မ်က္လံုးကၽြတ္မတတ္ ရွာေနေပမယ့္ ဆုိင္ရွင္ အစ္မႀကီး မရိပ္မိေအာင္ေတာ့ ဟန္ကုိယ့္ဖုိ႔မုိ႔ အခါးရည္ကိုပဲ တစ္ခြက္ၿပီးတစ္ခြက္ ငွဲ႕ေသာက္ေနမိတယ္။

မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ၾကာမွ ေသာကဗ်ာပါဒေတြ ႏုတ္ယူေပးမယ့္ ေက်းဇူးရွင္ စိုင္းေနာင့္ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္တာနဲ႔ ကိုယ္က ဦးေအာင္ ဆီးေဟာက္ လုိက္တယ္။ မင္းခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာကုိ နာရီ၀တ္ (အမွန္ေတာ့ ၅ မိနစ္ပါ) ၾကာေအာင္ ေစာင့္ေနေပမယ့္ မင္းမလာလုိ႔ ဒီ၀ုိင္းကုိ မင္းပဲ ရွင္းလုိက္လုိ႔ ေျပာကာရွိေသး သူ႔အျပစ္ကုိ သူ၀န္ခံသြားတယ္။ ညက ခ်က္တင္ (ျခင္၏ဦးေလး) ကိုက္လုိ႔ မနက္မထႏုိင္တဲ့ အေၾကာင္း ၿပံဳးဖားဖားနဲ႔ လုပ္ေနလုိ႔ မနည္း ခြင့္လႊတ္လုိက္ရတယ္။ ေငြရွင္းမယ့္သူ ေရာက္လာမွပဲ လူက ေနသာထုိင္သာ ပံုမွန္ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာ ေဆာင္းမနက္ရဲ႕ ရာသီအေျခအေနဟာ ေအးစက္စက္ျဖစ္လုိက္ ေခၽြးၿပိဳက္ၿပိဳက္ က်လုိက္နဲ႔ လူကုိတကယ္ပဲ ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္ေစတာ အမွန္ပါပဲ။ သြားသတိ စားသတိနဲ႔ မေမ့မေလ်ာ့ မျဖစ္ေစဖုိ႔ အားလံုးကို အသိေပးခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ လွပေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ဒီဇင္ဘာေန႔ေလးေတြ ပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလုိက္ပါတယ္။