ရွမ္းဟင္းထုပ္

ရွမ္းဟင္းထုပ္

ခရစၥမတ္နားနီးလာေတာ့ အေအးဓာတ္က အရင္ေန႔ေတြထက္ ပုိကဲလာတယ္လုိ႔ ထင္ရမိတယ္။ ေအးလြန္းေတာ့လည္း ဘယ္ေလာက္ထူတဲ့ ေစာင္ကုိပဲ ၿခံဳၿခံဳ ေႏြးလာတယ္ရယ္လုိ႔ မရွိပါဘူး။ ေကြးရင္း ေကြးရင္းနဲ႔ ခါးထဲက အ႐ုိးေတြေတာင္ ထံုက်ဥ္လာတယ္လုိ႔ ခံစားရမိတယ္။ တစ္လံုးတည္းေသာ Heater ကုိ ပ်ိဳပ်ိဳေဒၚေလးမ်ား ပ်ိဳပုိင္စီးထားတာေၾကာင့္ ဒီေဆာင္းအဖုိ႔ ကုိယ့္အလွည့္ ေရာက္လာေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္တည္း သမားအတြက္ ဒီလုိ ေအးစက္စက္ ေဆာင္းညရဲ႕ အထီးက်န္ဆန္မႈကုိ စာဖဲြ႕မယ္ဆုိရင္ ကုန္ႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။

လုပ္ေနက် မနက္ လမ္းထေလွ်ာက္ ရာကအျပန္ စာတုိက္ပံုးထဲ စစ္ၾကည့္ေတာ့ စာအိတ္ ၃ ခုေရာက္ေနတယ္။ စာ ၃ ေစာင္လံုး လိပ္စာက ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒၚေလးငယ္ တစ္ေယာက္ထဲ ရဲ႕ နာမည္ပဲေရးထားတာပါ။ စာအိတ္ကိုင္ၿပီး စဥ္းစားမိတာက ေဒၚေလးငယ္ တစ္ေယာက္ ဧကန္ဓ ေတာ့ အမွန္ဧကန္ဓ ပဲဆုိၿပီး အစ္, မလုိ႔ မီးဖုိေဆာင္ထဲ ၀င္လုိက္တယ္။ ေဒၚေလးငယ္ကုိ အခန္႔သင့္ေတြ႕တာနဲ႔ " ေဒၚေလးငယ္ေတာ့စြံၿပီ ဂုဏ္ယူပါတယ္ " ေျပာၿပီး စာေတြကမ္းေပး လုိက္တယ္။ အံ့ႀသဟန္လည္းမျပ၊ ျပာယာခတ္ တာလဲမရွိဘဲ စာအိပ္ကုိ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေဖာက္ဖတ္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ " @#$ ~^$# #@$* " အခ်ိဳးမေျပတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ၿပီး " ဟဲ့.. ညက်ရင္ ခ်က္စ္ေက်ာင္းက ကေလးေတြ ခရစၥမတ္အတြက္ သီခ်င္းလာဆုိဖုိ႔ အသိေပးတဲ့စာဟဲ့ @#$ ရဲ႕ " တဲ့။ ေစာေစာစီးစီး ထင္ထားသလုိ မဟုတ္ဘဲ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အတြယ္ခံလုိက္ရလုိ႔ ေနသာထုိင္သာေတာ့ ရွိသြားပါတယ္။

မနက္ေစာစာ စားၿပီးတာနဲ႔ ေစ်း၀ယ္သြားဖုိ႔ ေဒၚေလးငယ္က အေခၚေတာ္ လြတ္လုိက္တယ္။ ဆဲြျခင္းေတာင္းနဲ႔ ေစ်း၀ယ္စာရင္း ေပးၿပီး ျမန္ျမန္၀ယ္ၿပီး အျမန္ျပန္လာခဲ့ ခ်ည္တဲ့။ သြားေတာင္ မသြားရေသးဘူး .. ပ်ိဳပ်ိဳႀကီးေတြမ်ား စိတ္ဆိတ္တယ္ဆုိတာ အမွန္ပဲ ယံုၾကည္ မိလုိက္တယ္။ အတြန္႔မတက္၀ံ့တာနဲ႔ ႀကီးေမနဲ႔အတူ ေစ်း၀ယ္ထြက္ခဲ့တယ္။ ႀကီးေမဆုိတာက အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္သန္႔ရွင္းဖုိ႔ အခ်ိန္ပိုင္းေခၚထားတဲ့ အန္တီပါ။ ကေန႔ေတာ့ ႀကီးေမရဲ႕ ျခင္းေတာ္ဆဲြေပါ့ဗ်ာ။ ေစ်း၀ယ္စာရင္းကုိ ၾကည့္ေတာ့ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ ၁ ပိႆာ၊ ၃ ထပ္သား ၁ ပိႆာ၊ ေမႊးဆန္မႈန္႔ ၁၀ ထုပ္၊ ေမႊးေကာ္မႈန္႔ ၁ ထုပ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ တစ္လံုးဥ ၅၀ သား၊ ဂ်ဴးျမစ္ ၁ ပိႆာ၊ င႐ုပ္သီးခဲြျခမ္း ၅၀ သား၊ နံနံပင္ အစိတ္သား၊ Birdy ေကာ္ဖီမစ္ ၂ ပါကင္နဲ႔ တုိလီေမာက္စ ေတြေရးထားတယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲမွာ ( ကုိ x x x x အိမ္က ငွက္ေပ်ာရြက္ ၁၀ ရြက္ ခုတ္ခဲ့) ဆုိတာပါပဲ။ ငွက္ေပ်ာရြက္ နဲ႔ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ ဆုိတာကုိ ဖတ္မိမွ ဟင္းထုပ္ လုပ္စားမယ္ဆုိတာ ရိပ္မိသြားတယ္။ ဟင္းထုပ္ စားခ်င္တာနဲ႔ ခုမွလူက လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိၿပီး ေစ်းအျမန္၀ယ္ဖုိ႔ အားထည့္ ျဖစ္သြားတယ္။

ရွမ္းဟင္းထုပ္ လုပ္စားနည္းက လြယ္ပါတယ္။ ပထမဆံုး အသားကုိ အရသာထည့္ၿပီး အရင္လံုးထားရပါမယ္။ (ဒီေနရာမွာ အရသာဆုိတာက ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္႔၊ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႔ ဂ်င္းေထာင္းတုိ႔ ေရာႏွယ္ၿပီး ေရသင့္႐ံုထည့္ လံုးတာပါ) ေနာက္ စတီးဇလံုႀကီးႀကီးထဲကုိ ဆန္မႈန္႔ေတြထည့္ လက္တစ္ဆစ္ သာသာလွီးထားတဲ့ ၾကက္သြန္ၿမိတ္ထည့္၊ အသားထူတဲ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီး နည္းနည္းထည့္၊ အရသာထည့္ၿပီးတာနဲ႔ ေရသင့္႐ံုထည့္ၿပီး ႏွံ႕ေအာင္ ႏွယ္ေပးရပါမယ္။ ေရမ်ားရင္ ေပ်ာ့ႏုိင္တယ္၊ ေရနည္းရင္လည္း မာသြားႏုိင္တာေၾကာင့္ အေနေတာ္ေလး ျဖစ္ေအာင္ ဆၿပီး ထည့္ႏွယ္ ေပးရပါမယ္။ ႏွံ႕ေအာင္ႏွယ္ ၿပီးသြားရင္ လံုးထားတဲ့ အသားကုိ လက္ႏွစ္လံုးသာသာ ပါးပါးေလးျဖစ္ေအာင္ လွီးထားရပါမယ္။ ငွက္ေပ်ာဖက္ကုိလည္း မီးနည္းနည္းျပၿပီး အေနေတာ္ စိတ္ထားရပါမယ္။ အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ စားဆီသုတ္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာဖက္ထဲကုိ ႏွယ္ထားတဲ့ ဟင္းထည့္ အသားထည့္ ၿပီးတာနဲ႔ ေပါင္းအုိးထဲ စီထည့္ၿပီး ေပါင္းေပးရပါမယ္။ ဟင္းထုပ္ကုိ ေပါင္းထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ငရုတ္ဆီအတြက္ ၾကက္သြန္ျဖဴကုိ စလံုးစခုေထာင္းၿပီး ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ရပါမယ္။ ၾကက္သြန္က်က္ရင္ မီးေပၚကခ်ၿပီး ငရုပ္သီးခဲြျခမ္းကုိ အဲဒီၾကက္သြန္ေၾကာ္ ဆီထဲ ထည့္ေမႊရပါမယ္။ ဆီနဲ႔ ငရုပ္သီး ႏွံ႕သြားရင္ စတီးဇလံုအလြတ္ထဲ သြန္ခ်အေအးခံ လုိက္ရပါမယ္။ ဒီငရုတ္သီးေၾကာ္က ဟင္းထုပ္ထဲ ထည့္စားဖုိ႔ အကၡရာက်တဲ့ အစာပလာပါ။ ၃ နာရီ၀န္းက်င္ေလာက္ ေပါင္းလုိက္ရင္ ေမႊးႀကိဳင္ေနတဲ့ ရွမ္းဟင္းထုပ္ကုိ စားလုိ႔ရပါၿပီ။ ဟင္းထုပ္နဲ႔ အတူကပ္စားဖုိ႔ နံနံပင္ရယ္၊ ဂ်ဴးျမစ္ရယ္ အဆင္သင့္ ေရေဆးထားရင္ အားလံုး အဆင္ေျပပါၿပီ။ ဒီေနရာမွာ နည္းနည္းလုပ္စားခ်င္ သမားအတြက္ ေပါင္းအုိးမရွိရင္လဲ ႐ုိး႐ုိးထမင္းအုိးနဲ႔ ေပါင္းလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ထမင္းအုိး ေအာက္ေျခကုိ ေရထည့္လုိ႔ျဖစ္ေအာင္ ဇကာခံေပ့ါ၊ ဇကာမရွိလဲ ငွက္ေပ်ာရြက္အ႐ုိးကုိ အုိးနဲ႔အေနေတာ္ တုိင္းျဖတ္ၿပီး ခံလုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကဲ ညက်ရင္ သီခ်င္းလာဆုိမယ့္ ခ်က္စ္ေက်ာင္းက ေရာင္းရင္းေတြ ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ေတာ့ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ မစားရတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဟင္းထုပ္ကုိ မ်ားမ်ားေလး တြယ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဘေလာဂ့္မိတ္ေဆြ ေတြလည္း ကရိကထ မမ်ားတဲ့ ရွမ္းဟင္းထုပ္ကုိ လုပ္စားၾကည့္ပါအုန္းလုိ႔ ...။ သက္သတ္လြတ္ စားခ်င္ရင္ေတာ့ အသားထည့္မေပါင္းလဲ အရသာရွိပါတယ္။ အားလုံးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ပါေစ။