စိတ္ရင္းအမွန္
စိတ္ေအးလက္သာနဲ႔ ေအးေအးလူလူ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ကုိ တစ္ခါတေလ ေတာင့္တမိပါတယ္။ ေနလုိ႔ မရဘူးလားလုိ႔ ေမးလာရင္ ေနႏုိင္ပါတယ္ လုိ႔ပဲ ႐ုိး႐ုိးသားသား ေျဖမိပါမယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သမုဒၵရာ ၀မ္းတထြာအတြက္ သြားလာလႈပ္ရွား ႐ုန္းကန္ေနရတာကလည္း လူ႔သေဘာသဘာ၀ မဟုတ္လား။ တစ္ကုိယ္ေရ တစ္ကာယဆုိေပမယ့္ အခ်ိန္ရွိတုန္း အလုပ္လုပ္ႏုိင္တုန္း အေျခအေနအခ်ိန္အခါ ေပးတုန္း လုပ္ငန္းအေပၚ အာ႐ံုစူးစုိက္ လုပ္ကုိင္ခ်င္တာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အား ထက္သန္မႈပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ ေလာဘတက္တတ္တဲ့ ေလာကီသားရဲ့ စ႐ုိက္အတုိင္း အလုပ္ၿပီးအလုပ္ ေဇာကပ္လုပ္ေနမိတယ္။ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ရလဒ္ကေတာ့ က်န္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႐ႈံးတယ္။ ႐ႈံးတယ္ ဆုိတာက လူမႈေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအပိုင္းပါ။
ခရီးၿပီး ခရီးသြားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထိုင္မ်ားၿပီး ဆီးေလမမွန္၊ အလုပ္မ်ားတဲ့ဒဏ္ ပိတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမလား။ ခရီးမဆံုးခင္ အိမ္ကုိျပန္ရဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ ပထမေတာ့ ခါးနာတယ္လုိ႔ပဲ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ လြယ္လြယ္ပဲ ထင္ထားမိပါတယ္။ အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ ေက်ာက္ကပ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္ ခါးမွာ အာ႐ံုေၾကာညႇပ္တယ္ လုိ႔လဲ ေျခာက္ျပန္တယ္။ တစ္ဆင့္ပုိၿပီး Medical checkup လုပ္ဖုိ႔ အတန္တန္ တြန္းအားေပးတာေၾကာင့္ တစ္ရက္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးသြားခဲ့တယ္။ လူႀကီးေတြရဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ႀကီးခဲ့ရၿပီး စိတ္လက္မသက္မသာ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ က်န္းမာေရးက အဓိကမုိ႔ လူႀကီးေတြရဲ့ စကားကုိ နာခံဖုိ႔ပဲ စိတ္ထဲ ျပင္ဆင္ထားလုိက္ပါတယ္။
ပါရဂူဆရာမ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အသက္ခ်င္းက မတိမ္းမယိမ္းရယ္ပါ။ လူနာေတြက ပါရဂူဆရာမကုိ ေဒါက္တာ၊ ပါရဂူ ဆုိၿပီ ေခၚၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အစ္မလုိ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚလုိက္ေတာ့ ေက်နပ္တဲ့ပီတိအၿပံဳးကုိ သူမရဲ့ ပါ၀ါမ်က္မွန္ကတစ္ဆင့္ ေဖာက္ၿပီး ျမင္လုိက္မိတယ္။ Medical checkup မလုပ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ေနထုိင္ သြားလာ စားေသာက္တဲ့ အေလ့အထကုိ ေမးတယ္။ သူမရဲ့ ဘ၀င္မက်ေစတဲ့ ေကာက္ခ်က္ကေတာ့ အသင့္စားသံုးႏုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ စားေသာက္စာရင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကာရွည္အထားခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အဆင့္ျမင့္ အသင့္စား အစားအစာ ေတြေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ က်န္းမာေရး အသိအေနနဲ႔ ၾသ၀ါဒစကားေခၽြခဲ့ပါတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အမူအက်င့္ေတြကုိ ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္း ေနထုိင္ၿပီး ေရွာင္ရွားႏုိင္ဖုိ႔ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ နားေထာင္ၾကည့္ပါအုန္း။ ပါရဂူရဲ့ အဆုိအရ ကင္ဆာအားလံုးရဲ့ သံုးပံု တစ္ပံုက ေလထုမသန္႔ရွင္းတာရယ္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိ ျဖတ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္မႈ သံုးပံုတစ္ပံုကို ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့သေဘာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္သူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတာ့ နည္းနည္း က်သြားပါတယ္။ ဆက္ေျပာတာကေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားတာ နည္းမယ္၊ ခြန္အားတုိးေစတဲ့ အစာေတြ (ယမ္းစိမ္းမ်ားတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း၊ အသားေျခာက္၊ အသားကင္) အေရာင္ပါတဲ့ အားျဖည့္ အခ်ိဳရည္ေတြနဲ႔ တာရွည္ခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ (အထူးသျဖင့္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္) လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ စားေသာက္ရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ႏႈန္း ပုိျမင့္ေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ပါရဂူအႀကံျပဳတာကေတာ့ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားတာ တစ္ေန႔ ၂ ႀကိမ္လုပ္ရမယ္။ စနစ္က်တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းကုိ အခ်ိန္မွန္ လုပ္ေပးရမယ္။ လမ္းမ်ားမ်ား ေလွ်ာက္ေပးရမယ္။ အစားအေသာက္ဆုိရင္ အဆီ အဆိမ့္ အငန္ ေလ်ာ့ၿပီး ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ၀မ္းတြင္းသား၊ အသားစိမ္း ကုိ ေရွာင္ရမယ္။ ပင္လယ္စာနဲ႔ သစ္သီးမ်ားမ်ား စားေပးရမယ္။ သားႀကီးငါးႀကီးထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကုိ ပုိစားေပးရမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကင္ဆာ ၁၂ မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပါးစပ္ခံတြင္း၊ လည္မ်ိဳ၊ အစာမ်ိဳျပြန္၊ အဆုပ္၊ ပန္ကရိယ၊ အစာအိမ္၊ အူ၊ သည္းေျခ၊ အသည္း၊ ရင္သား၊ သားအိမ္နံရံ၊ ဆီးက်ိတ္နဲ႔ ေက်ာက္ကပ္ ကင္ဆာေတြကုိ တင္ႀကိဳကာကြယ္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးတင္ရွိစြာနဲ႔ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူ႔ဆလင္းဘတ္ ထဲကေန ေရႊေရာင္ လိပ္စာကတ္ေလး တစ္ခုထုတ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ထဲ က်ိတ္ေက်နပ္မဆံုးခင္ေလးပဲ ရွစ္မုိင္မွာ သူ႔အမ်ိဳးသားဖြင့္ထားတဲ့ Fitness Center မွာ Member ၀င္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ တစ္ကုိယ္လံုး နင္သလုိလုိ ခံစားလုိက္ရေပမယ့္ ဟုတ္ကဲ့ သြားပါမယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့ရတယ္။ အိမ္နဲ႔လည္း သိပ္မွ မေ၀းတာ အမွန္ပဲ သြားျဖစ္မွာပါ။
ေဆးခန္းမွာ ၂ ညတက္ခဲ့တယ္။ Medical Checkup ရဲ့ အေျဖကုိ မသိရေသးခင္မွာ လူက ေပါ့ပါးလန္းဆန္းျခင္းေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ အေျခအေနမွာ နက္ေပၚလည္း အရင္လုိ အေညာင္းခံၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ ထုိင္ေနႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဘေလာဂ့္ထဲ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး အလည္လြန္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရ့ဲေျခလွမ္းကုိလည္း နည္းနည္းေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ရအုန္းမွာဆုိေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲအိမ္ကို ခဏခဏ ေရာက္မလာႏိုင္တာကုိ နားလည္ခြင့္လႊတ္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ခရီးသြားေနတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္း အခင္မင္မပ်က္ အခ်ိန္မွန္ လာလာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြရ့ဲ မွတ္ခ်က္စကားေလးေတြကုိ ျပန္ဖတ္ရေတာ့ အမွန္ပဲ မ်က္ရည္လည္မိတယ္။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚထားရွိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကုိ အေလးမထားလုိ႔ မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏ ေျပာျဖစ္တဲ့ စကားကေတာ့ အျပင္မွာထက္ နက္ေပၚမွာက စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြေရာင္းရင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာကုိပါပဲ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ရႊင္လန္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။
စိတ္ေအးလက္သာနဲ႔ ေအးေအးလူလူ ေနထုိင္ႏုိင္တဲ့အခ်ိန္ကုိ တစ္ခါတေလ ေတာင့္တမိပါတယ္။ ေနလုိ႔ မရဘူးလားလုိ႔ ေမးလာရင္ ေနႏုိင္ပါတယ္ လုိ႔ပဲ ႐ုိး႐ုိးသားသား ေျဖမိပါမယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း သမုဒၵရာ ၀မ္းတထြာအတြက္ သြားလာလႈပ္ရွား ႐ုန္းကန္ေနရတာကလည္း လူ႔သေဘာသဘာ၀ မဟုတ္လား။ တစ္ကုိယ္ေရ တစ္ကာယဆုိေပမယ့္ အခ်ိန္ရွိတုန္း အလုပ္လုပ္ႏုိင္တုန္း အေျခအေနအခ်ိန္အခါ ေပးတုန္း လုပ္ငန္းအေပၚ အာ႐ံုစူးစုိက္ လုပ္ကုိင္ခ်င္တာ လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အား ထက္သန္မႈပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါေၾကာင့္ ေလာဘတက္တတ္တဲ့ ေလာကီသားရဲ့ စ႐ုိက္အတုိင္း အလုပ္ၿပီးအလုပ္ ေဇာကပ္လုပ္ေနမိတယ္။ ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ရလဒ္ကေတာ့ က်န္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ႐ႈံးတယ္။ ႐ႈံးတယ္ ဆုိတာက လူမႈေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအပိုင္းပါ။
ခရီးၿပီး ခရီးသြားေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အထိုင္မ်ားၿပီး ဆီးေလမမွန္၊ အလုပ္မ်ားတဲ့ဒဏ္ ပိတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမလား။ ခရီးမဆံုးခင္ အိမ္ကုိျပန္ရဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ ပထမေတာ့ ခါးနာတယ္လုိ႔ပဲ ကုိယ့္ကိုကုိယ္ လြယ္လြယ္ပဲ ထင္ထားမိပါတယ္။ အိမ္ကလူႀကီးေတြကေတာ့ ေက်ာက္ကပ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ေနာက္ ခါးမွာ အာ႐ံုေၾကာညႇပ္တယ္ လုိ႔လဲ ေျခာက္ျပန္တယ္။ တစ္ဆင့္ပုိၿပီး Medical checkup လုပ္ဖုိ႔ အတန္တန္ တြန္းအားေပးတာေၾကာင့္ တစ္ရက္ေတာ့ အခ်ိန္ေပးသြားခဲ့တယ္။ လူႀကီးေတြရဲ့ အေတြ႕အႀကံဳနဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတြ ႀကီးခဲ့ရၿပီး စိတ္လက္မသက္မသာ ျဖစ္မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ လူတစ္ေယာက္အတြက္ က်န္းမာေရးက အဓိကမုိ႔ လူႀကီးေတြရဲ့ စကားကုိ နာခံဖုိ႔ပဲ စိတ္ထဲ ျပင္ဆင္ထားလုိက္ပါတယ္။
ပါရဂူဆရာမ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အသက္ခ်င္းက မတိမ္းမယိမ္းရယ္ပါ။ လူနာေတြက ပါရဂူဆရာမကုိ ေဒါက္တာ၊ ပါရဂူ ဆုိၿပီ ေခၚၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က အစ္မလုိ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေခၚလုိက္ေတာ့ ေက်နပ္တဲ့ပီတိအၿပံဳးကုိ သူမရဲ့ ပါ၀ါမ်က္မွန္ကတစ္ဆင့္ ေဖာက္ၿပီး ျမင္လုိက္မိတယ္။ Medical checkup မလုပ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ေနထုိင္ သြားလာ စားေသာက္တဲ့ အေလ့အထကုိ ေမးတယ္။ သူမရဲ့ ဘ၀င္မက်ေစတဲ့ ေကာက္ခ်က္ကေတာ့ အသင့္စားသံုးႏုိင္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ စားေသာက္စာရင္းေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကာရွည္အထားခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အဆင့္ျမင့္ အသင့္စား အစားအစာ ေတြေၾကာင့္ ကင္ဆာေရာဂါ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ က်န္းမာေရး အသိအေနနဲ႔ ၾသ၀ါဒစကားေခၽြခဲ့ပါတယ္။ ကင္ဆာျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ အမူအက်င့္ေတြကုိ ႐ုိး႐ုိးရွင္းရွင္း ေနထုိင္ၿပီး ေရွာင္ရွားႏုိင္ဖုိ႔ ဗဟုသုတအေနနဲ႔ နားေထာင္ၾကည့္ပါအုန္း။ ပါရဂူရဲ့ အဆုိအရ ကင္ဆာအားလံုးရဲ့ သံုးပံု တစ္ပံုက ေလထုမသန္႔ရွင္းတာရယ္နဲ႔ ေဆးလိပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္တာကုိ ျဖတ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္မႈ သံုးပံုတစ္ပံုကို ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိတဲ့သေဘာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလိပ္ေသာက္တတ္သူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ စုိးရိမ္စိတ္ေတာ့ နည္းနည္း က်သြားပါတယ္။ ဆက္ေျပာတာကေတာ့ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားတာ နည္းမယ္၊ ခြန္အားတုိးေစတဲ့ အစာေတြ (ယမ္းစိမ္းမ်ားတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း၊ အသားေျခာက္၊ အသားကင္) အေရာင္ပါတဲ့ အားျဖည့္ အခ်ိဳရည္ေတြနဲ႔ တာရွည္ခံေအာင္ စီမံထားတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ (အထူးသျဖင့္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္) လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ စားေသာက္ရင္ေတာ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ႏႈန္း ပုိျမင့္ေစတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုး ပါရဂူအႀကံျပဳတာကေတာ့ ကုိယ္လက္လႈပ္ရွားတာ တစ္ေန႔ ၂ ႀကိမ္လုပ္ရမယ္။ စနစ္က်တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းကုိ အခ်ိန္မွန္ လုပ္ေပးရမယ္။ လမ္းမ်ားမ်ား ေလွ်ာက္ေပးရမယ္။ အစားအေသာက္ဆုိရင္ အဆီ အဆိမ့္ အငန္ ေလ်ာ့ၿပီး ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ၀မ္းတြင္းသား၊ အသားစိမ္း ကုိ ေရွာင္ရမယ္။ ပင္လယ္စာနဲ႔ သစ္သီးမ်ားမ်ား စားေပးရမယ္။ သားႀကီးငါးႀကီးထက္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကုိ ပုိစားေပးရမယ္။ ဒါဆုိရင္ ကင္ဆာ ၁၂ မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ပါးစပ္ခံတြင္း၊ လည္မ်ိဳ၊ အစာမ်ိဳျပြန္၊ အဆုပ္၊ ပန္ကရိယ၊ အစာအိမ္၊ အူ၊ သည္းေျခ၊ အသည္း၊ ရင္သား၊ သားအိမ္နံရံ၊ ဆီးက်ိတ္နဲ႔ ေက်ာက္ကပ္ ကင္ဆာေတြကုိ တင္ႀကိဳကာကြယ္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းျပခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးတင္ရွိစြာနဲ႔ ျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သူ႔ဆလင္းဘတ္ ထဲကေန ေရႊေရာင္ လိပ္စာကတ္ေလး တစ္ခုထုတ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ထဲ က်ိတ္ေက်နပ္မဆံုးခင္ေလးပဲ ရွစ္မုိင္မွာ သူ႔အမ်ိဳးသားဖြင့္ထားတဲ့ Fitness Center မွာ Member ၀င္ၿပီး ေလ့က်င့္ခန္း မွန္မွန္လုပ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ တစ္ကုိယ္လံုး နင္သလုိလုိ ခံစားလုိက္ရေပမယ့္ ဟုတ္ကဲ့ သြားပါမယ္လုိ႔ ကတိေပးခဲ့ရတယ္။ အိမ္နဲ႔လည္း သိပ္မွ မေ၀းတာ အမွန္ပဲ သြားျဖစ္မွာပါ။
ေဆးခန္းမွာ ၂ ညတက္ခဲ့တယ္။ Medical Checkup ရဲ့ အေျဖကုိ မသိရေသးခင္မွာ လူက ေပါ့ပါးလန္းဆန္းျခင္းေတာ့ မရွိေသးပါဘူး။ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ အေျခအေနမွာ နက္ေပၚလည္း အရင္လုိ အေညာင္းခံၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ ထုိင္ေနႏုိင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ ဘေလာဂ့္ထဲ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး အလည္လြန္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရ့ဲေျခလွမ္းကုိလည္း နည္းနည္းေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္ရအုန္းမွာဆုိေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲအိမ္ကို ခဏခဏ ေရာက္မလာႏိုင္တာကုိ နားလည္ခြင့္လႊတ္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ခရီးသြားေနတဲ့ အခ်ိန္အေတာအတြင္း အခင္မင္မပ်က္ အခ်ိန္မွန္ လာလာလည္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြရ့ဲ မွတ္ခ်က္စကားေလးေတြကုိ ျပန္ဖတ္ရေတာ့ အမွန္ပဲ မ်က္ရည္လည္မိတယ္။ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းေတြရ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္ အေပၚထားရွိတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြကုိ အေလးမထားလုိ႔ မရပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ခဏခဏ ေျပာျဖစ္တဲ့ စကားကေတာ့ အျပင္မွာထက္ နက္ေပၚမွာက စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔ ခင္မင္တဲ့ မိတ္ေဆြေရာင္းရင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာကုိပါပဲ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္လုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ရႊင္လန္းႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္။
