ေန႔သစ္ရဲ႕ မနက္မ်ားစြာ ..

waiting for .......... .com လုိ႔တစ္မ်ိဳး၊ connection to .......... .com လုိ႔တစ္နည္း transferring data from .......... .com လို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး လူကုိ၀မ္းခ်ေနၿပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ The requested URL could not be retrieved ဆုိတာနဲ႔ တစ္ေနသာ ကုန္သြားတယ္ ကုိယ့္ရဲ႕ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေပၚ မေရာက္ခဲ့ရပါဘူး။ Connection မေကာင္းေတာ့ ဆုိင္ရွင္ တရုတ္ႀကီးကုိ လွမ္းလွမ္း႐ႈိးရတယ္။ သူကလည္း သေဘာေပါက္စြာနဲ႔ ေငြသြားရွင္းရင္ အမ်ားႀကီး သက္ညာခြင့္ ေပးခဲ့လုိ႔သာ နက္ေပၚတက္ဖုိ႔ သက္ဆုိးပုိရွည္ ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒါလုိနဲ႔ စိတ္အစဥ္ကုိ ဆဲြေဆာင္ေစတဲ့ ဘေလာဂ့္ကုိ ေရာက္ႏုိင္ႏုိးႏုိး ေစာင့္ေပမယ့္ ထူးျခားမလာ ခဲ့တာေၾကာင့္ အိပ္ယာထဲ ေစာေစာ၀င္ျဖစ္တယ္။ ခရီးထြက္ေနတာျဖစ္လို႔ အိမ္မွာလုိ ကုိယ့္အိပ္ခန္းထဲမွာ ခုတင္ေပၚ သက္ေတာင့္သက္သာ အိပ္ရတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ယာဥ္ေမာင္းရဲ႕ ေနာက္ခန္း ဆုိဖာခုံေလးက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လတ္တေလာ နိဗာန္ဘံု ျဖစ္ပါတယ္။ ခံုတန္းဆုိေပမယ့္ လူတစ္ေယာက္ က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ အိပ္လုိ႔ရႏုိင္တယ္။ ေကာင္းေကာင္း ေျခဆန္႔ထုတ္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အေညာင္းမမိပါဘူး။ ဇိမ္က်မယ့္ inn ေတြ guest house ေတြမွာ တကူးတက သြားမအိပ္ျဖစ္ပါဘူး။ ကုိယ္က သိကၡာဘယ္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္ေျပာေျပာပါ။ ကားသမားဆုိတာနဲ႔ လူတုိင္းက ႏွာေခါင္း႐ႈံ႕ၾကတယ္။ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြက အစ လူကုိၾကည့္တဲ့ မ်က္လံုး၊ ေျပာထြက္လာတဲ့ စကားေတြက လူတစ္ေယာက္အတြက္ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္ေစေလာက္ ပါတယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မိရင္ တစ္ဖက္သားအျမင္မွာ အဲဒီ မိန္းကေလးကုိ ကုိယ္ကပဲ ေသြးေဖာက္ေသာက္ ေလမလားဆိုၿပီး မိန္းကေလးအတြက္ စုိးရိမ္ေပးေနတတ္တဲ့ ေစတနာ စကားေတြ အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာ အမွန္ပါ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ကားေစာင့္ၿပီးသားလည္း ျဖစ္ေအာင္ ကားေပၚပဲ အၿမဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အိပ္ျဖစ္တယ္။

မခမ္းနားတ့ဲ ၿငီးေငြ႔ဖြယ္ အိပ္ယာအေၾကာင္းကုိ ေယာင္ေနတာနဲ႔ ဆုိလုိရင္း အေၾကာင္းအရာကို မေရာက္ႏုိင္ဘူး ျဖစ္တယ္။ ေရးခ်င္တာက တစ္ညတာ အိပ္စက္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္ ေန႔သစ္မနက္မွာ ဘယ္လုိအိပ္ယာထတယ္ ဆုိတာကုိ ေျပာျပခ်င္တာပါ။ ဘ၀သမား တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ေနဖင္ထုိးေအာင္ မအိပ္ျဖစ္တာေတာ့ အမွန္ပါ။ ညဖက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္မ်ားၿပီး ညည့္နက္ေအာင္ အိပ္ျဖစ္ပါေစ။ မနက္ အာရံုမတက္ခင္ ေလးနာရီခဲြ နဲ႔ ငါးနာရီ ေလာက္ပံုမွန္ အိပ္ယာထျဖစ္ ပါတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ ကံဇာတာ ပါလာတာလည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ နာရီႏုိးစက္ အကူအညီလည္း မလုိခဲ့ပါဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိ ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာႏုိးပါ ဆုိတဲ့ စကားႀကံဳလည္း မကမ္းလွမ္းခဲ့ ဖူးပါဘူး။ ႏုိးၾကားေနတတ္တဲ့ အာရံုအသိက အိပ္ယာကႏုိးလုိ႔ လက္ပတ္နာရီကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ ထေနက် အိပ္ယာထခ်ိန္ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ ရုိးရွင္းတဲ့ မနက္အိပ္ယာထခ်ိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

'' မနက္မွာဘယ္လိုအိပ္ယာကထလဲ '' လို႔ Tag ခံထားတာ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ ကတည္းကပါ။ အဆင္မေျပတဲ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း မေရးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ေရးၿပီးျပန္ေတာ့လည္း ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိတဲ့ ကြန္နက္ရွင္ေၾကာင့္ ပုိ႔စ္အျဖစ္ မတင္ျဖစ္ ႏိုင္ခဲ့ျပန္ပါဘူး။ Tag ထားတဲ့ လမင္းငယ္ တုိ႔ ကုိလည္း အားနာပါတယ္။ လမင္းငယ္ တုိ႔ရဲ႕ မနက္ခင္းတုိင္းမွာ ေႏြးေထြးၿပီး ၾကင္နာမႈအျပည့္ပါတဲ့ အိပ္ယာထ ဆည္းလည္းသံေလးကို အားက်မိတာေတာ့ အမွန္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္လဲပဲ ဘယ္ေတာ့မွမ်ား လမင္းငယ္တုိ႔လုိ စိတ္လက္ေပ့ါပါးၿပီး မဂၤလာေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေနတဲ့ နံနက္ခင္းေလးကို ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္မလဲ ေလလို႔ အေတြးေတြ ပြားရပါတယ္။ အားလံုးကုိပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္။